Πήραμε νέα και για τη Χαλ. Καλά είναι κι εκείνη, μόνο που τρέχει και δε φτάνει. Πολλή δουλειά, εξηγώ.
Φυσικά δεν μπορούμε να γράψουμε πού ακριβώς βρίσκονται τα κορίτσια. Προσωπικά δεδομένα...
Α, μίλησα σήμερα και με τη Μελίνα. Μια χαρά κι αυτή και όλο μου έλεγε να μην αγχώνομαι γιατί είναι μια χαρά!
Μια κουβέντα είναι να μην αγχώνομαι. Με την τραγωδία του Aegean Wind είναι δυνατόν να μην ξυπνούν όλα τα άγχη και οι αγωνίες μας;
Τουλάχιστον να θερμοπαρακαλέσουμε όλους τους θεούς της θάλασσας να στέκουν στην πλώρη των καραβιών τους.
Και λέω όλοι οι θεοί, γιατί χτες στην επανάληψη των Δέκα Μικρών Μήτσων άκουσα το εξής καταπληκτικό:
- Ποιος είναι ο άγιος της θάλασσας; - Ο άγιος Νικόλας.
- Σε όλες τις θάλασσες; - Ε, σε όλες, τι στις μισές;
- Βρε συ, αφού οι Τούρκοι δεν πιστεύουν στον άγιο Νικόλα, δεν μπορεί να είναι ο ίδιος άγιος εκεί... Κάποιος άλλος θα είναι!!! Δεν ξέρω αν αυτός που έγραψε τους διαλόγους είχε διαβάσει Λιαντίνη. Αν όχι, θα είχε τουλάχιστον υπόψη την περίφημη κουβέντα του Ρουσώ:
"Η θρησκεία είναι υπόθεση της γεωγραφίας."
(από τα Ελληνικά του Λιαντίνη, σελ. 213 )
Οπότε, όταν μιλάμε για τη θάλασσα, ας φροντίζουμε να τα έχουμε καλά με όλους τους θεούς... Αν και μην ξεχνάμε τι λέει ο ίδιος ο άγιος Νικόλας:
- Αϊ - Νικόλα, βόηθα με!- Κούνα κι εσύ τα χέρια σου!Και φυσικά πρόκειται για έξυπνη αναβίωση του αρχαίου αντίστοιχου:
"Συν Αθηνά και χείρα κίνει"