ΛΕΥΚΩΜΑ ΠΛΟΙΩΝ

Καλά είναι τα τραγουδάκια, ποιος λέει όχι; Και το συγκεκριμένο από τα ωραιότερα που έχουν γραφτεί για τους ναυτικούς. Όμως η πραγματικότητα πάντα ξεπερνά τη φαντασία του καλλιτέχνη. Κι επειδή οι φωτογραφίες ίσως δεν έδωσαν όσο έπρεπε ζωντανά τι σημαίνει φωτιά σε πλοίο, θα επιμείνω και σήμερα παρουσιάζοντας αυτή τη φορά με βίντεο αυτές τις στιγμές που κανένας δε θα ήθελε να ζήσει και μάλιστα μεσοπέλαγα.



Από το you tube και τα σχόλια του βίντεο αντιγράφω:

This was a container ship that caught fire near the coast of Somalia on March 21st, 2006. All the crewmembers were rescued safely. Life at sea can be pretty dangerous.

Να θυμίσω ότι στη θάλασσα της Σομαλίας αφθονούν τα σκυλόψαρα...

Το βίντεο ας το προσέξουν ιδιαίτερα οι ναυτικοί της παρέας. Και να έχουν τα μάτια τους δεκατέσσερα σε θέματα ασφαλείας.

Ένα ακόμη βίντεο κατά πάσα πιθανότητα από το ίδιο πλοίο. Είναι μόνο φωτογραφίες αλλά δείχνουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τι συνέβαινε επάνω στο πλοίο...


Βάλε τώρα με νου σου αν σου τύχει τέτοιο χουνέρι και δεν υπάρχει και άλλο πλοίο κοντά ή στεριά να στείλουν βοήθεια... Πού θα πας; Πώς θα γλιτώσεις;

Και πάλι, το συγκεκριμένο πλοίο είναι κοντέινερ... καίγεται αλλά ήρεμα... Αν είσαι σε γκαζάδικο τότε η φωτιά απλώνεται και στη θάλασσα. Μια θάλασσα φλεγόμενη...

Θυμάμαι και ανατριχιάζω τις οδηγίες στα σωστικά για τέτοιες περιπτώσεις: Κολυμπάς κάτω από το νερό όσο αντέχεις. Προσπαθείς με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα να απομακρυνθείς από το φλεγόμενο πλοίο γιατί το πιθανότερο είναι να ακολουθήσουν και εκρήξεις. Όταν ο αέρας σου τελειώσει, βγαίνεις απότομα στην επιφάνεια προσπαθώντας με το νερό που θα τινάξεις να απομακρύνεις στιγμιαία τις φλόγες... Και πάλι μετά βουτιά και τα ίδια...

Όχι, όσο ταξίδευα δεν το σκεφτόμουν καθόλου το ενδεχόμενο να μου τύχει. Πρόσεχα βέβαια αλλά να βάζω το μυαλό μου μην ετούτο ή μην το άλλο, θα τρελαινόμουν. Θυμάμαι μόνο μια φορά που βρέθηκα στο πομπ ρουμ (χώρος στα έγκατα του πλοίου με τις αντλίες φόρτωσης του πετρελαίου) και κάποια αντλία τρελάθηκε... Έριξα το μάτι μου προς τα πάνω. Σκάλες ατελείωτες κάθετης μορφής σχεδόν... Ούτε θυμάμαι πόσα "πατώματα" για να βγεις στο κατάστρωμα. Και καθώς είναι η δίοδος προς τον ατμοσφαιρικό αέρα, σε περίπτωση φωτιάς εκεί θα αρχίσουν να χοροπηδάνε τεράστιες γλώσσες φωτιάς. Ξέχνα το λοιπόν αν σου τύχει η στραβή πως θα καταφέρεις να βγεις. Εκεί θα μείνεις και θα ψηθείς... Και δε θα βρούνε από σένα ούτε ψίχουλο...

Βγαίνεις μετά από τέτοιες εμπειρίες στη στεριά και ακούς τους στεριανούς να τραγουδάνε μεθυσμένοι Καββαδία. Αχ, τι καλός. Τι ωραία που τα λέει... Ναι, παιδιά. Μόνο που δεν πρόκειται ποτέ να νιώσετε τι λέει. Γιατί δεν το ζήσατε και δεν το νιώσατε στο πετσί σας εκείνο το στίχο που λέει:


Όνειρο; Βεβαίως και είναι όνειρο η θάλασσα και τα καράβια στην ψυχή του ναύτη. Γιατί έμαθε να χορεύει πάνω στο φτερό του καρχαρία, πάνω στην κόψη του κινδύνου, ανάμεσα ζωή και θάνατο. Αλλά κανείς άλλος δε δικαιούται να πει αχ, τι ωραία!!! Μόνο όσοι είχαν τα κότσια να το ζήσουν και να μην το βάλουν στα πόδια.

Σήμερα βέβαια και για τους λόγους που αναφέραμε παραπάνω, υπάρχουν σε διεθνές επίπεδο αυστηρότατα μέτρα για την αποφυγή ατυχήματος στη θάλασσα αλλά και διεθνής κινητοποίηση όταν δυστυχώς παρά τις προφυλάξεις συμβεί...

Μία από τις τελευταίες σοβαρές περιπτώσεις φωτιάς σε πλοίο αφορά ένα τουρκικό πλοίο που ταξίδευε τον περασμένο Φεβρουάριο από την Κωνσταντινούπολη προς την Τεργέστη φορτωμένο με φορτηγά αυτοκίνητα (οχηματαγωγό πλοίο - RO RO) αλλά και αρκετούς τόνους επίσης επικίνδυνων χημικών ουσιών. Ας δούμε πρώτα το πλοίο στις ευτυχισμένες στιγμές του:



Ένα πραγματικά υπέροχο πλοίο και νεαρό σε ηλικία. Χρονολογία κατασκευής του αναφέρεται ο Σεπτέμβρης του 2001. Σίγουρα εκτός από την εντυπωσιακή εξωτερική εμφάνιση διέθετε και όλα τα σύγχρονα μηχανήματα και όργανα ναυσιπλοΐας.

Τα ταξίδια του στη σύντομη ζωή του ήταν κυρίως στο Αιγαίο. Με βύθισμα έξι μέτρα και φορτίο σαν και αυτό που αναφέραμε για το τελευταίο του ταξίδι, πέρναγε συχνά από τις ακτές μας, περήφανο και με την τούρκικη σημαία στην πρύμη του.

Φυσικά είχε και αριθμό ΙΜΟ: 9215488 αλλά και διεθνές χαρακτηριστικό κλήσης: TCUS Το όνομά του UND ADRIYATIK που έμελλε να προφητέψει και τη θάλασσα που θα το έβρισκε η συμφορά. Αντιγράφω την αναφορά για το ατύχημα του άτυχου αυτού πλοίου:

ΠΗΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ INOUT

Παράθεση :

Ένα τουρκικό εμπορικό πλοίο που φλέγεται, έχοντας στις δεξαμενές του 1000 τόνους αργού πετρελαίου, πλέει ακυβέρνητο προς τις ακτές της Αδριατικής, στην Κροατία, απειλώντας με σοβαρή ρύπανση τις παραλίες που αποτελούν πόλο έλξης τουριστών.

Πυροσβέστες, μεταξύ αυτών και Ολλανδοί ειδικοί στην αντιμετώπιση πυρκαγιών σε πλοία, προσπαθούν να κατασβέσουν την φωτιά που ξέσπασε στο τουρκικό εμπορικό καθώς έπλεε κοντά στα κροατικά χωρικά ύδατα.
Τα 22 μέλη του πληρώματος και οι επιβάτες διασώθηκαν από ένα παραπλέον ελληνικό πλοίο και μεταφέρθηκαν στη Βενετία.

"Η κατάσταση είναι επικίνδυνη, αλλά υπό έλεγχο αυτή τη στιγμή", δήλωσε ο υπουργός Μεταφορών της Κροατίας, Μπόζινταρ Καλμέτα. "Μία πρόσθετη δυσκολία είναι ότι τα ρεύματα παρασύρουν το πλοίο προς την ακτή", πρόσθεσε.

Αξιωματούχοι των υπηρεσιών αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών εκτιμούν ότι οι βόρειοι άνεμοι που θα αρχίσουν να φύσουν από σήμερα αναμένεται να κρατήσουν το πλοίο μακρυά από τις ακτές, ενώ εκφράζονται ελπίδες ότι οι πυροσβέστες θα καταφέρουν να θέσουν υπό έλεγχο τη φωτιά μέχρι τα ξημερώματα της Πέμπτης.

"Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν 1.000 τόνοι αργού πετρελαίου στο πλοίο και μικρότερες ποσότητες άλλων επικίνδυνων υλικών", δήλωσε ο υπουργός Μεταφορών της Κροατίας, χωρίς να αποκαλύψει ποιά άλλα επικίνδυνα υλικά υπάρχουν στο πλοίο. Εξέφρασε πάντως την βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει κίνδυνος έκρηξης στο πλοίο, αν και πρόσθεσε ότι μία έκρηξη θα είχε "καταστροφικές συνέπειες".

Το μήκους 193 μέτρων πλοίο Und Adriyatik έπλεε από την Κωνσταντινούπολη προς την Τεργέστη, μεταφέροντας "200 φορτηγά και εννέα τόνους επικίνδυνων υλικών", σύμφωνα με το υπουργείο Μεταφορών της Κροατίας.

Το ατύχημα έγινε 13 ναυτικά μίλια δυτικά της κωμόπολης Ρόβινι, που βρίσκεται στις βόρειες ακτές της Αδριατικής. Τα αίτια της πυρκαγιάς δεν έχουν διευκρινιστεί.

Τα όμορφα καράβια άσχημα καίγονται... Για δες τώρα εικόνα. Το αρχοντοβάπορο το έχουν τυλίξει οι καπνοί και οι φλόγες και οι λαμαρίνες του έχουν μαυρίσει... Άλλο όμως ήταν το μεγάλο πρόβλημα, όχι οι λαμαρίνες: Οι άνθρωποι που επέβαιναν στο φλεγόμενο πλοίο, τα καύσιμα και τα χημικά που μετέφερε. Έτσι από την πρώτη στιγμή σήμανε το καμπανάκι σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Από το αγαπητό φόρουμ Nautilia.gr αντιγράφω:

Παράθεση :

6/2/2008
BREAKING NEWS

Η ελληνική ναυτοσύνη και ψυχή για μία ακόμη φορά έγραψε τη δική της ιστορία στα παγωμένα νερά της Αδριατικής. Τούρκικο οχηματαγωγό πλοίο, τα λεγόμενα Ro-Ro, που εκτελούσε το δρομολόγιο από την Τεργιέστη προς Τουρκία, φορτωμένο με 202 νταλίκες, πήρε φωτιά, σήμερα το πρωϊ, από άγνωστη μέχρις στιγμής αιτία, ενώ έπλεε κοντά στη Ριέκα της Κροατίας.

Στην περιοχή έσπευσε το πλοίο των Μινωϊκών, ΙΚΑΡΟΣ που εκτελούσε το δρομολόγιο Πάτρα-Βενετία. Ο καπετάνιος ειδοποιήθηκε από τον Θάλαμο Επιχειρήσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Οι έλληνες ναυτικοί περισυνέλεξαν το πλήρωμα του τούρκικου οχηματαγωγού καθώς και 10 οδηγούς.

Ποιος είναι αυτός ο Θάλαμος Επιχειρήσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας; Μια από τις υπηρεσίες που μας γεμίζουν περηφάνια για το έργο που προσφέρει! Είναι το μάτι και το αυτί της Ελλάδας σε όλες τις θάλασσες και τους ωκεανούς του κόσμου. Εκεί θα πρωτοφτάσει το σήμα κινδύνου για κάθε πλοίο που κινδυνεύει και από εκεί θα δοθούν οι εντολές για την έρευνα και τη διάσωση ανθρώπων και εμπορευμάτων. Τα στελέχη του αποτελούν την αφρόκρεμα των υπαλλήλων του ΥΕΝ και του Λιμενικού Σώματος.

Είμαστε μάλιστα ιδιαίτερα περήφανες ως ελληνίδες καπετάνισσες καθώς πρόσφατα πληροφορηθήκαμε ότι στο δυναμικό της υπηρεσίας ανήκει και μία πρώην συνάδελφός μας. Από τις γέφυρες των πλοίων στη γέφυρα της έρευνα και διάσωσης του ΥΕΝ. Μια ακόμη γυναικεία κατάκτηση που αξίζει θερμά συγχαρητήρια!

Συγχαρητήρια όμως αξίζουν και όλοι όσοι έτρεξαν να βοηθήσουν το τουρκικό πλοίο. Το πλήρωμα του Ίκαρος, οι αρχές της πλησιέστερης χώρας, ειδικοί πυροσβέστες από την Ολλανδία και πολλοί ακόμα. Έτσι γίνεται πάντα στη θάλασσα. Εκεί μετράει μόνο ο άνθρωπος και όχι η φυλή του... Είναι νόμος αυτός και εκτός ελαχίστων θλιβερών εξαιρέσεων, τηρείται με ευλάβεια. Γιατί κανείς ποτέ δεν ξέρει πότε θα έρθει και η δική του σειρά να χρειαστεί βοήθεια.

Θα κλείσουμε το αφιέρωμα στο ατύχημα του UND ADRIYATIK με ένα βίντεο του you tube που δείχνει παραστατικά το μεγάλο αγώνα των πυροσβεστών από θάλασσα και αέρα να κατασβέσουν τη φωτιά:

Τι απέγινε το UND ADRIYATIK; Μπορείτε να το δείτε στο επόμενο βίντεο και αν γνωρίζετε ιταλικά θα μάθετε όλες τις λεπτομέρειες. Εμείς από όσο καταλάβαμε, οδηγήθηκε - κατακαμένο βέβαια - στο λιμάνι τις Τεργέστης.

ΔΑΝΑΗ έγραψε:

Κάθε φορά επίσης που θα επιβαστείτε σε πλοίο, προσέξτε αμέσως όλες τις οδηγίες που δίνονται για περίπτωση ατυχήματος. Βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε πού βρίσκονται τα σωσίβια, διαβάστε τις οδηγίες πώς τα φοράνε και αναζητήστε το σημείο στο οποίο πρέπει να πάτε αν συμβεί κάτι δυσάρεστο.
...............

Καλό θα είναι ακόμη να γνωρίζεις βασικές αρχές επιβίωσης αλλά και στοιχειώδεις πρώτες βοήθειες. Αχρείαστα να σου είναι όλα αυτά, αλλά πολλοί άνθρποι θα είχαν γλιτώσει αν τα γνώριζαν. Και το πρώτο που θα σου χρειαστεί είναι να γνωρίζεις κολύμπι. Αλλά και άριστος κολυμβητής να είσαι, μη διανοηθείς ποτέ να πέσεις στο νερό χωρίς σωσίβιο. Από την ώρα που θα βρεθείς στη θάλασσα κανείς δεν ξέρει πόσες ώρες θα περάσουν μέχρι να σε βγάλουν. Μόνο το σωσίβιο μπορεί να σε σώσει. Ειδικά αν έχει κυματισμό.

Και μια και είπαμε για σωσίβια... Για τα παιδιά είναι ανάγκη το σωσίβιο να έχει ειδικές διαστάσεις. Μην ντρέπεσαι και μην αδιαφορείς αν μεταφέρεις μαζί σου παιδιά, ρώτα αμέσως μόλις μπεις όχι που είναι το μπαρ ... αλλά πού είναι τα παιδικά σωσίβια.

Μια και είναι λεύκωμα, σίγουρα ισχύει ότι μπορούμε να γράφουμε και οι άλλοι... Εξάλλου το είδα και παραπάνω να συμβαίνει. Παίρνω λοιπόν το θάρρος και με αφορμή όσα γράφτηκαν για τα σωσίβια και μεταφέρω εδώ μια φρέσκια είδηση από το ΕΘΝΟΣ:

Παράθεση :

Επικίνδυνα σωσίβια στα ελληνικά καράβια


Με σωστικά μέσα αμφιβόλου ποιότητας, που δεν πληρούν τις κοινοτικές προδιαγραφές, φέρονται να έχουν εξοπλιστεί πολλά επιβατηγά πλοία

«E» 19/7

Σωσίβια... ανασφάλειας θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των επιβατών σε πλοία της ελληνικής ακτοπλοϊας. Για να περιορίσουν το κόστος, πολλές εταιρείες επιλέγουν σύμφωνα με καταγγελίες να προμηθεύονται σωσίβια άγνωστης προέλευσης, τα οποία δεν ανταποκρίνονται στις διεθνείς προδιαγραφές.

Το «έργο» τους διευκολύνει η... ελαστική ελληνική νομοθεσία, αλλά και η έλλειψη μηχανισμού ελέγχων από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Πλοία στα οποία -ειδικά κάθε καλοκαίρι- επιβαίνουν χιλιάδες Ελληνες και ξένοι τουρίστες φέρουν σωσίβια-κακέκτυπα που δεν μπορούν να σώσουν τον επιβάτη σε περίπτωση ναυαγίου.

Στο πρόσφατο ατύχημα του επιβατηγού «Θεόφιλος» στις Οινούσσες, οι 475 ταξιδιώτες δεν χρειάστηκε να πέσουν τελικά στη θάλασσα, αφού η επιχείρηση εκκένωσης ολοκληρώθηκε με επιτυχία.

Στην περίπτωση, ωστόσο, που το πλοίο δεν στεκόταν «τυχερό», οι ειδικοί δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να θρηνούσαμε αρκετά θύματα, εφόσον τα σωσίβια αποδεικνύονταν αμφιβόλου ποιότητας. Και φυσικά, η κύρια ευθύνη βαραίνει το αρμόδιο Υπουργείο, το οποίο δεν μπορεί να ελέγξει την ποιότητα των σωστικών μέσων στα ελληνικά πλοία.

Αυστηρές προδιαγραφές

Οι προδιαγραφές για τα σωσίβια και τα σωστικά μέσα γενικότερα τέθηκαν από οργανισμούς όπως οι ΙΜΟ και SOLAS και βέβαια από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Το παράδοξο είναι ότι, αν και η Ελλάδα είναι ναυτική χώρα και ισχυρή ναυτιλιακή δύναμη, οι οδηγίες του ελληνικού υπουργείου Ναυτιλίας δεν έχουν ακόμη εναρμονιστεί με αυτές της Ε.Ε. Τους δε ελέγχους των πλοίων αναλαμβάνουν οι εταιρείες νηογνωμόνων, οι οποίες όμως κατά την αυτοψία τους στα πλοία δεν είναι σε θέση παρά να ελέγξουν τα έγγραφα πιστοποίησης ή, το πολύ πολύ, την... όψη των σωσιβίων και τις διαστάσεις τους.

Ενα σωστό σωσίβιο πρέπει να είναι κατασκευασμένο από ανθεκτικό υλικό, να έχει ενισχυμένες ραφές, που θα αντέξουν στις συνθήκες της θάλασσας και μάλιστα ύστερα από μέρες έκθεσης σε κάθε καιρό. Το σωσίβιο πρέπει να έχει αντανακλαστικές ταινίες συγκεκριμένης τοποθέτησης και επιφάνειας, ώστε να φαίνεται από μίλια μακριά.

Οι ιμάντες του πρέπει να αντέχουν έλξη τέτοια, ώστε όταν οι διασώστες τραβήξουν τον ναυαγό από το νερό να αντέξουν το βάρος του. Πάνω από όλα όμως, το σωσίβιο πρέπει να είναι ικανό να παρέχει πλευστότητα, αρκετή ώστε να κρατήσει ένα βαρύ ενήλικα με το κεφάλι πάνω από το νερό και με το πρόσωπο προς τα πάνω.

...................

Πείραμα - σοκ

Βούλιαξε και ...ξηλώθηκε

Προκειμένου να ελέγξουμε την ποιότητα των σωσιβίων τουρκικής προέλευσης, τα οποία προτιμώνται ως φθηνότερα, πραγματοποιήσαμε δύο πειράματα: το πρώτο αφορούσε στην άνωση του σωσιβίου, δηλαδή στην πλευστότητα.

Θέλαμε να διαπιστώσουμε δηλαδή -όπως προβλέπουν οι προδιαγραφές- κατά πόσο το σωσίβιο μπορεί να διατηρήσει στην επιφάνεια της θάλασσας έναν ενήλικα βάρους μέχρι 120 κιλά. Το δεύτερο πείραμα αφορούσε στους ιμάντες του σωσιβίου και την αγκράφα ανέλκυσης του ναυαγού.

............

Τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά.

Στο πρώτο πείραμα, το αμφιβόλου προέλευσης σωσίβιο απέτυχε, αφού η μέτρηση έδειξε μόλις 137 Νιούτον -με αποδεκτό όριο βάσει προδιαγραφών τα 150 Νιούτον- που σημαίνει ότι αντί να επιπλεύσει, το σωσίβιο με τον ναυαγό θα βυθιζόταν!

Στο δεύτερο πείραμα, οι ιμάντες ξηλώθηκαν εντελώς, ενώ η αγκράφα εκσφενδονίστηκε στον αέρα, αποδεικνύοντας την κακή ποιότητα του υλικού. Ούτε καν η σφυρίχτρα, που κρεμόταν από το σωσίβιο, δεν ήταν πιστοποιημένη!

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ - ΘΟΔΩΡΗΣ ΒΓΕΝΗΣ

Είναι πράγματι απαράδεκτα πράγματα αυτά να συμβαίνουν σε μια χώρα όπως η δική μας που έχει τεράστια ναυτική παράδοση αλλά και στηρίζεται εν πολλοίς στην ακτοπλοΐα καθώς αυτό που πουλάει είναι οι διακοπές στα νησάκια της.

Κι επειδή μέρες που είναι πολλοί από μας θα βρεθούν σε ένα καράβι να ταξιδεύουν, ίσως δεν είναι καθόλου κακή ιδέα να προμηθευτούμε το δικό μας ασφαλές σωσίβιο και όχι να βάλουμε τη ζωή μας σε κίνδυνο.

Ειλικρινά πάντως βρίσκω απίστευτο να συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Πόσο τελικά κοστολογούν μερικοί την ανθρώπινη ζωή;

G. Σήμερα η σειρά λέει G και λέει ακόμη να μιλήσουμε για πλοίο και μόνο για πλοίο.

Διαλέξαμε το Gema B. Για το όνομα... κι ας είναι με ένα m...

Gema λοιπόν και μάλιστα B! Την άλλη, τη συνονόματή της ακόμη την ψάχνουμε, τι λέει εδώ και τι λέει παρακάτω... και μήπως έχει και συνέχεια και τι σημαίνει ο τίτλος και γιατί ο Λιαντίνης κρατάει υψωμένο το δάχτυλο στο οπισθόφυλλο. Κοιτάξτε, σήμερα κάνει πάρα πολλή ζέστη, καρδιά του καλοκαιριού και αρχή των Dies Canicularii, δεν είμαστε για βαριές φιλοσοφίες και άλλα μυστήρια. Μέτρια και ταπεινά ας περιοριστούμε στα καραβάκια μας και στον κόσμο της θάλασσας. Τι δουλειά έχουμε εμείς με τους στεριανούς;

Καράβια καραβάκια που παν γιαλό γιαλό...

Το δικό μας, το Gema B σήμερα ειδικά πήγε Θεσσαλονίκη. Να και ένας δεύτερος λόγος να σας το παρουσιάσουμε. Δεν είναι ελληνικό καράβι, σπανιόλικο είναι, μα τη Θεσσαλονίκη την επισκέπτεται τακτικά. Ώρα όμως να γνωρίσουμε και τη θωριά του:



Ένα κλασικό φορτηγό πλοίο κοντέινερ. Μήκος 165 και πλάτος μόλις 23 μέτρα. IMO Number: 8522315 και Callsign: EASZ

GROSS TONNAGE 13.770 tons (ε, τι θα χώραγε με 165 μέτρα μήκος; ) και DWT θέρους 18.155 tons. Αυτό είναι το όριο σε βάρος... ούτε κιλό παραπάνω! Και για να μην το ξεπερνάνε είτε από αφέλεια είτε από σκοπιμότητα, όλα τα καράβια φέρουν ευδιάκριτες ενδείξεις στο εξωτερικό τους μέρος που φανερώνουν στο έμπειρο μάτι αν είναι παραφορτωμένα.

Η κυριότερη ένδειξη είναι ο δίσκος ασφαλείας (Plimsoll) (κοινώς μπάλα) που είναι χαραγμένος εξωτερικά και στο μέσο του μήκους του πλοίου.


Παρατηρήστε ότι πάνω από τη διάμετρο αυτού του κύκλου αλλάζει και το χρώμα, ως πρόσθετο μέτρο διαπίστωσης της κατάστασης φόρτωσης του πλοίου. Στη Βικιπαίδεια μπορείτε να βρείτε αναλυτικές πληροφορίες για το δίσκο ασφαλείας αλλά και για τα υπόλοιπα περίεργα σχεδιάκια που βλέπετε δίπλα του.

Βασικός υπεύθυνος σε ένα καράβι για τη φόρτωση είναι ο υποπλοίαρχος. Φυσικά ο πλοίαρχος οφείλει να τον ελέγχει, όπως και κάθε άλλον μέσα στο σκάφος. Αλλά το βαρύ καθήκον της σωστής φόρτωσης του καραβιού είναι ουσιαστικά στα χέρια του υποπλοιάρχου και ο οποίος είναι υποχρεωμένος για το σκοπό αυτό να κάνει πολλούς και δύσκολους υπολογισμούς. Ακριβώς γι' αυτό αλλά και για άλλα καθήκοντα που έχει και απαιτούν πολλή γραφική εργασία, το παρατσούκλι του στα καράβια είναι Γραμματικός.

Η καλή ή η κακή φόρτωση ενός πλοίου είναι ζήτημα όχι μόνο τήρησης των κανονισμών και αποφυγής προστίμου αλλά ασφαλείας και αξιοπλοΐας του σκάφους. Για το λόγο αυτό οι Φορτώσεις είναι ένα από τα βασικότερα μαθήματα της Σχολής Πλοιάρχων. Συχνά ο όρος Φορτώσεις συνοδεύεται ή και αντικαθίσταται από τον όρο Ευστάθεια, καθώς περί αυτού πρόκειται κυρίως. Θα καταφέρει το καράβι να σταθεί στην επιφάνεια του νερού με τη συγκεκριμένη φόρτωση ή...

Εκτός από το δίσκο ασφαλείας τα πλοία φέρουν σχετικές ενδείξεις τόσο στην πλώρη όσο και στην πρύμη τους:


Οι αριθμοί αυτοί φανερώνουν το βύθισμα του σκάφους στην πρύμη. Αντίστοιχα μπορείτε να τους διακρίνετε και στην πλώρη της Γκέμα Β.



Δεν είναι απαραίτητο ένα πλοίο να έχει το ίδιο βύθισμα στην πλώρη και το ίδιο στην πρύμη. Η διαφορά όμως αυτών των βυθισμάτων είναι σημαντική για την ευστάθεια και ονομάζεται διαγωγή. Θα λέγαμε ότι είναι ιδιαίτερα επιτυχής ο όρος καθώς παραπέμπει στη διαγωγή του ανθρώπου... και αντίστοιχα μπορείτε να την χαρακτηρίσουμε και στα πλοία ως καλή ή κακή διαγωγή.

Σημαντικός είναι επίσης ο μέσος όρος των βυθισμάτων πλώρης και πρύμης. Κανονικά πρέπει να συμπίπτει με το βύθισμα που διαβάζουμε εξωτερικά του σκάφους και δίπλα ακριβώς από το δίσκο ασφαλείας. Να πούμε ότι υπάρχει ένα όριο ασφαλείας για μικρές διαφορές αυτού του μέσου όρου με το μέσο βύθισμα του σκάφους, όπως το βλέπουμε δίπλα στο δίσκο ασφαλείας αλλά σε κάθε περίπτωση διαφοράς έχουμε φαινόμενα Sagging και Hogging ή ελληνιστί: καμπύλωση και κύρτωση.

Όταν το sagging ή το hogging ξεπεράσουν τα προβλεπόμενα από τους κανονισμούς ασφαλείας, το πλοίο ενδέχεται να κοπεί στα δύο.


Δυστυχώς έχουμε αρκετές τέτοιες περιπτώσεις... ιδιαίτερα σε μεγάλου μήκους πλοία και μάλιστα όταν συναντήσουν μεγάλο κυματισμό. Τότε η μέση του σκάφους υφίσταται σοβαρότατες καταπονήσεις και είναι καθαρά θέμα τύχης να αντέξει τις κοπώσεις που υφίσταται.

Ειδικά για πλοία πετρελαιοφόρα αλλά και σαν τη Gema B, δηλαδή κοντέινερ, ισχύουν πρόσθετοι κανόνες φορτώσεως. Το υγρό φορτίο στα πρώτα που έχει την τάση να κινείται κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αλλά και το φορτίο που φέρουν τα κοντέινερ στο κατάστρωμα, επηρεάζουν σημαντικά την ευστάθεια του σκάφους και ο Γραμματικός έχει έξτρα δουλειά να κάνει προκειμένου να τα φορτώσει με ασφάλεια.

Για τα κοντέινερ ο κίνδυνος είναι από το ύψος των εξάλων... Είναι κι αυτό σημαντικό όσο και το βύθισμα και επηρεάζει τη συμπεριφορά του σκάφους και συγκεκριμένα την εφεδρική πλευστότητα. Σημειώνεται ότι το ελάχιστο ύψος εξάλων αντιστοιχεί με το μέγιστο βύθισμα του σκάφους αλλά και πάλι ρόλο παίζει και το μήκος του σκάφους. Ακόμη, για τα δεξαμενόπλοια χορηγείται μικρότερο ύψος εξάλλων έναντι των άλλων πλοίων. Αυτό και επηρεάζει την κατάσταση στο κατάστρωμα του σκάφους σε ώρα μεγάλου κυματισμού, καθώς το μικρό ύψος εξάλλων επιτρέπει στη θάλασσα να κατακλύζει ευκολότερα το κατάστρωμα.
Όπως καταλαβαίνετε κάτι τέτοιο είναι εντελώς ανεπιθύμητο για ένα πλοίο κοντέινερ. Το να περάσει η θάλασσα από πάνω του μπορεί να σημάνει και την απόσπαση μέρους του φορτίου... Τι θα συμβεί τότε; Μόνο οι θεοί της θάλασσας μπορούν να αποφασίσουν. Τα πλάνα πάντως του γραμματικού θα πάνε στο βρόντο...

Σε όσα σας είπαμε για τη φόρτωση και τις δυσκολίες που παρουσιάζει, προσθέστε τώρα την ηλικία της Gema B. Είναι κατασκευής του 1985. Είκοσι τριών χρόνων βαπόρι. Για να επιζεί και να ταξιδεύει σίγουρα είχε καλούς αξιωματικούς που ήξεραν να την προσέχουν και να την οδηγούν με ασφάλεια στον προορισμό της. Της ευχόμαστε το ίδιο να συμβαίνει και για όσο ακόμη χρόνο θα βρίσκεται στις θάλασσες.

Ανατροπή στη σειρά του λευκώματος σήμερα... Αφήνουμε στην άκρη το λατινικό αλφάβητο και πιάνουμε το δικό μας καθώς έκτακτα γεγονότα της σημερινής μέρας έστρεψαν το ενδιαφέρον μας σε δύο πλοία της ακτοπλοΐας... Αυτά που τις μέρες αυτές τρέχουν και δε φτάνουν για να μας κουβαλήσουν στα νησάκια του αρχιπελάγους.

Τρέξε τρέξε όμως τα κατάφεραν να τρακάρουν. Ευτυχώς ελαφρά... Και ελαφρά ήταν και οι λιγοστοί τραυματίες. Το φταίξιμο ως είθισται προσπάθησαν και πάλι να το ρίξουν στον καπετάνιο. Δεν πρόσεξε, λέει, πήγε να μπει στο λιμάνι της Άνδρου και στούκαρε πάνω σε άλλο καράβι που ήταν δεμένο στην προβλήτα και φόρτωνε οχήματα και επιβάτες.

Ο "ατζαμής" ήταν το Superferry II, το "θύμα" το Θεολόγος. Μονίμως ευαισθητοποιημένοι σε κάθε είδους θύμα, αλλά και λόγω ονόματος, ο αγαπημένος μου παππούλης ήταν κι αυτός Θεολόγος, διαλέγουμε αυτό το καράβι για σήμερα:


Κατάπρυμα για να φαίνεται το όνομα στα ελληνικά επιτέλους: ΘΕΟΛΟΓΟΣ και το λιμάνι νηολογίου του ΠΕΙΡΑΙΑΣ! Να μη μείνει παραπονεμένο και το Θ που έτσι κι αλλιώς δε θα το συναντούσαμε στο λατινικό αλφάβητο!

Είναι η ώρα που το καράβι προσπαθεί να δέσει. Έχει ήδη δώσει κάβους και τους φερμάρουν με τα ειδικά μηχανήματα για να έρθει το καράβι κοντά στην προβλήτα. Στην άκρη του καταπέλτη κάποιος μέλος του πληρώματος παρακολουθεί και ενημερώνει τη γέφυρα του σκάφους για να γίνουν οι κατάλληλες κινήσεις. Σαφώς και είναι μια ώρα υψηλού κινδύνου η ώρα της πρόσδεσης. Ειδικά αν φυσά αέρας ή το λιμάνι είναι άβολο. Στα δικά μας λιμάνια συνήθως ισχύουν και τα δύο... Γι' αυτό και τα ατυχήματα είναι συχνά την ώρα που τα πλοία δένουν.

Το ίδιο ακούσαμε πως συνέβη και σήμερα στην Άνδρο. Δεν ήταν μόνο η απροσεξία του καπετάνιου αλλά και το λιμάνι δεν είναι από τα καλύτερα. Μικρό και με το ζόρι μπαίνουν μέσα τα μεγάλα πλοία που σήμερα απασχολούνται στην ακτοπλοΐα. Ευτυχώς οι ζημιές και οι τραυματισμοί δεν ήταν σοβαροί. Και πάλι όμως η ταλαιπωρία των επιβατών δεν αποφεύχθηκε. Διότι είναι πάγια τακτική και καλά κάνει και είναι ακόμη και σε μικρά επεισόδια σύγκρουσης να γίνεται έλεγχος από τις αρμόδιες υπηρεσίες για την κατάσταση των πλοίων.

Κάποιοι αγανακτισμένοι επιβάτες διαμαρτύρονταν στα ραδιόφωνα πως η καθυστέρηση τους έκανε να χάσουν το αεροπλάνο... Εμ, καράβια είναι αυτά. Να αφήνετε πάντα περιθώριο και για απρόβλεπτα γεγονότα όταν προγραμματίζετε το ταξίδι σας.

Το σημερινό ατύχημα ας γίνει όμως αφορμή να είμαστε όλοι περισσότερο προσεκτικοί τις στιγμές που το πλοίο μπαίνει ή βγαίνει από το λιμάνι. Στα αεροπλάνα τις αντίστοιχες στιγμές μας ζητάνε να δένουμε τη ζώνη μας. Στα καράβια που κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται, ας παίρνουμε τουλάχιστον μόνοι μας κάποια στοιχειώδη μέτρα προφύλαξης. Αναφέρομαι ειδικά σε κάποιους βιαστικούς που συνωστίζονται στις σκάλες φορτωμένοι μπαγάζια ακόμη και παιδιά στα χέρια. Τι θα συμβεί σε ένα γκντουπ του πλοίου;

Κι ακόμη χειρότερα κάποιοι άλλοι κατεβαίνουν στο γκαράζ και βάζουν μπροστά τα αυτοκίνητα. Μερικοί δε διστάζουν και να τα μετακινήσουν. Το είδα πέρυσι να συμβαίνει στο λιμάνι της Αστυπάλαιας, και ανατρίχιασα... Βέβαια δε φταίνε οι επιβάτες. Υποχρέωση του πληρώματος είναι να βρίσκονται εκεί και να επιβάλλουν την τήρηση των κανονισμών μέχρι κεραίας.

Ανατριχιαστικό είναι επίσης να βλέπεις ανθρώπους να συνωστίζονται είτε στον καταπέλτη είτε στην προβλήτα πριν καλά καλά το πλοίο δέσει. Κι όμως εκεί και αν είναι κίνδυνος θάνατος. Ειδικά από τους κάβους που φερμάρουν και μια τόση δα απροσεξία αρκεί για να σπάσουν. Και τότε... φέξε μου και χτύπησα!!! Μακριά πάντα από τους κάβους. Όσο πιο μακριά μπορείτε. Ειδικά όταν τους βλέπετε να τεντώνουν.

Νομίζω πως αξίζει μια ματιά και στο "δράστη". Το καράβι με το εντυπωσιακό όνομα SUPERFERRY II:


PRINCE LAURENT; Ναι. Δεν έκανα λάθος. Αυτό ήταν το παλιό όνομα του SUPERFERRY II. Είναι ένα παλιό καράβι το ΣΟΥΠΕΡ ΦΕΡΥ 2. Πολύ παλιό. Μπορεί σήμερα να έχει πρόθεμα το Σούπερ και μια σούπερ εμφάνιση:



μα είναι ένα παμπάλαιο καράβι της ελληνικής ακτοπλοΐας. Όπως διαβάζουμε στις πληροφορίες του vesseltracker.com:

BUILD 1974 - BUILDER BOELWERF TEMSE - BELGIUM

Κατασκευάστηκε το 1974, δηλαδή είναι σήμερα 34 ετών!!!

Μέχρι το 1992 είχε το όνομα που αναφέρθηκε παραπάνω και σημαία Βελγίου. Έπειτα έπιασε τα 18 και "ενηλικιώθηκε". Οι Βέλγοι ευγενικά το αποχαιρέτισαν και το έστειλαν στην Ελλάδα να εξυπηρετεί την τουριστική κίνηση του αρχιπελάγους. Για ένα μικρό διάστημα αναφέρεται και ως IONIAN EXPRESS. Αμέσως μετά το βλέπουμε με το όνομα που σήμερα είναι γνωστό, το ίδιο που απασχόλησε και όλα τα ΜΜΕ με το ατύχημα που προκάλεσε στο λιμάνι του Γαυρίου στην Άνδρο.

Εκτός από ονόματα τα καράβι άλλαξε και πολλές εμφανίσεις αλλά και χέρια ιδιοκτητών:



Τότε ήταν ακόμη PRINCE LAURENT. Στα 1992 πουλήθηκε στην εταιρεία του Στρίτζη και το 2000 μεταφέρθηκε στην εταιρεία Μπλου Φέρρις.

Αντίθετα ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ναυπηγήθηκε στα 2000 στην Ιαπωνία. Έμεινε με ιαπωνική σημαία ως τα 2006 και με όνομα FERRY KOCHI. Από το Μάη του 2006 μετακόμισε στην ελληνική σημαία και στην εταιρεία IONIAN FAST FERRIES MARITIME.

Θα μπορούσαμε λοιπόν με τα στοιχεία αυτά τη χτεσινή σύγκρουση πλοίων να την πούμε και σύγκρουση γενεών... καθώς τα δύο καράβια τα χωρίζει ένα τέταρτο του αιώνα.

Πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα για τα πλοίαπου τρακαραν έκανες Ελίνα.
εκείνο το κομμένο στα δύο είναι το Prestige το γνωστο που μόλυνε τις ακτές της Ιβηρικής;

Πρέπει να είναι το Πρεστίζ... έτσι διαβάζω κι εγώ στην πλώρη, Θαλασσινούλα.

Θυμάμαι ότι την πρώτη φορά που άκουσα για πλοίο που κόπηκε ήμουν μπαρκαρισμένη. Η είδηση ήρθε με το γνωστό δελτίο ειδήσεων από τον ασύρματο... Τώρα φαντάζομαι πως το ίδιο θα γίνεται με μέιλ.

Αμέσως μετά άναψαν τα VHF. Κανάλι αρβύλα... Τα πιο απίθανα ακούγαμε. Αυτό που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ είναι αυτό που άκουσα για έναν ανθυποπλοίαρχο. Νέο παιδί... Κόπηκε το καράβι κι εκείνος βρέθηκε ένα μερόνυχτο στη μέση του ωκεανού στο ένα από τα δύο κομμάτια που ευτυχώς συνέχισε να επιπλέει. Όταν η μέρα ξημέρωσε έκπληκτοι είδαν οι άλλοι που ήταν μαζί του να έχουν γίνει κάτασπρα τα μαλλιά του. Σε μια νύχτα. Από την αγωνία λέγανε. Ειλικρινά δε γνωρίζω κατά πόσο αληθεύει κάτι τέτοιο. Αν όμως είναι σωστό, καταλαβαίνει κανείς τι σύγκρουση συναισθημάτων βιώνει ένας ναυαγός. Ποτέ κανείς να μην ξαναζήσει τέτοια αγωνία και πανικό που δοκίμασε εκείνο το παλικάρι.

Ξεκινήσαμε όπως κάθε μέρα να ψάχνουμε το επόμενο καραβάκι που θα βάλουμε στο λεύκωμα... Συνεχίζοντας αυτή τη φορά με την αλφαβητική σειρά, σταθήκαμε στο γράμμα H. Χμ... κάτι από Hellas; έπεσε η ιδέα.

Πράγματι εντοπίσαμε δύο πλοία με αυτό το όνομα, ένα γκαζαδικάκι και ένα ρυμουλκό. Ούτε το ένα ούτε το άλλο μας συγκίνησε για να ασχοληθούμε μαζί τους. Προχωρήσαμε λοιπόν παρακάτω και βρήκαμε τα HELLENIC. Δεν είναι κακή ιδέα, κρίναμε. Ποιο όμως απ' όλα; Σταθήκαμε στο HELLENIC SPIRIT. Μας άρεσε το όνομα, μας ικανοποίησαν και οι πληροφορίες που εντοπίσαμε. Επιτέλους ένα πλοίο που μπορούμε να το τριγυρίσουμε σχεδόν ολόκληρο μέσω ίντερνετ... με εικονική περιήγηση βεβαίως, πώς αλλιώς; Αρχίζουμε όμως με τα κλασικά, τη φωτογραφία του:




Πωπώ... Η πλώρη του είναι αυτή ή τυρί κεφαλοτύρι γεμάτο τρυπούλες; Προφανώς καταλάβατε ήδη ότι πρόκειται για επιβατικό. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι με τόσα φινιστρίνια;

Πρόκειται για ένα κλασικό επιβατικό πλοίο που ενώνει καθημερινά την Ελλάδα με την Ιταλία. Φεύγει από Πάτρα, περνά από την Ηγουμενίτσα και έπειτα διασχίζει το Ιόνιο και φτάνει στην Αγκόνα. Και όλα αυτό μόλις σε 15 ώρες!!! Συγκεκριμένα, όπως διαβάσουμε στην ιστοσελίδα της εταιρείας του, της ΑΝΕΚ:

Παράθεση :

Ναυπηγήθηκε το 2001 στο FOSEN της Νορβηγίας και θεωρείται ένα πραγματικό θαύμα της σύγχρονης τεχνολογίας τόσο από πλευράς αυτοματισμών όσο και από πλευράς ανέσεων και ταχύτητας που μπορεί να φθάσει τα 32 μίλια την ώρα. Τον τίτλο ενός απο τα πιό γρήγορα στην κατηγορία του και το πιο γρήγορο στην Αδριατική, τον κατακτάει επάξια αφού πραγματοποιεί την διαδρομή Ελλάδα-Ιταλία (Ηγουμενίτσα-Αγκώνα) σε 15 ώρες! Διαθέτει τέσσερις μηχανές!

32 μίλια; Μα αυτό δεν ταξιδεύει στη θάλασσα, πετάει! Ένας γλάρος ολόλευκος στην Αδριατική που μπορεί να μεταφέρει συνολικά 1850 επιβάτες και μάλιστα στους 760 προσφέρει και κουκέτα.

Το μήκος του φτάνει τα 204 μέτρα και το πλάτος του τα 25,8. Μέγιστο βύθισμα 6,75 μέτρα.

Κατασκευάστηκε το 2001, είναι δηλαδή επτά ετών, στα ναυπηγεία BRUCES SHIPYARD LANDSKRONA - SWEDEN (Σουηδία).

Αν θέλετε να στείλετε τηλεγράφημα θα χρησιμοποιήσετε το CALL SIGN SYOA .

Σήμερα το HELLENIC SPIRIT μάλλον βρίσκεται στην Αγκόνα καθώς βλέπουμε ότι αναχώρησε από την Πάτρα χτες το απόγευμα: 23/07/2008 17:11 και με όσα άλλα στοιχεία είδαμε, ετοιμάζεται να αποπλεύσει για να γυρίσει πίσω στην πατρίδα. Λογικά θα φτάσει αύριο το μεσημέρι στην Πάτρα και κατά τις πέντε το απόγευμα νέα αναχώρηση για Ιταλία... Προλαβαίνετε αν θέλετε να κάνετε αυτό το ταξίδι. Όρεξη για περιπέτεια να έχετε και το απαραίτητο παραδάκι:

Αν είστε σκληραγωγημένος και μπορείτε να ταξιδέψετε κατάστρωμα, θα χρειαστείτε μόνο 50 ευρώ! Δεκαπλάσιο είναι το ποσό για τους καλομαθημένους που προτιμούν καμπίνα και μάλιστα LUX, 508 ευρώ για την ακρίβεια. Αν είστε παρέα, μπορείτε με τα ίδια ακριβώς χρήματα να κλείσετε μια τετράκλινη εξωτερική καμπίνα και να πληρώσετε μόνο 127 ευρώ το άτομο. Μια μέση λύση είναι τα αεροπορικά καθίσματα που είναι κι αυτά πάμφηνα: 70 ευρώ!

Τι προσφέρει το σκάφος όμως; Και γιατί να το προτιμήσετε για το ταξιδάκι στη γειτονική μας χώρα;

Από το σάιτ της ΑΝΕΚ σας παραθέτω τα εξής:

Παράθεση :

Οι πλοίο διαθέτει όλες τις σύγχρονες ανέσεις ώστε να σας μείνει το ταξίδι αξέχαστο. Διαθέτει άφθονους κοινόχρηστους χώρους υψηλής αισθητικής με χρώματα που αντικατοπτρίζουν το Κρητικό Πρωινό. Οι ανέσεις που διαθέτει είναι :

Restaurant, Self service
Bar cafe, Disco
Kατάστημα Duty free
TV Video
Εκκλησία
Aναρρωτήριο
Πισίνα
Kλιματισμός
Xώροι μη καπνιζόντων
Kαμπίνες για άτομα με ειδικές ανάγκες
Kυλιόμενες σκάλες,
Aσανσέρ
Πτερύγια ευστάθειας
Telex - Telefax
Satellite Internet Access

Κι επειδή σας υποσχέθηκα ότι μπορείτε να το τριγυρίσετε και εικονικώς, σας δίνω το λινκ

http://www.anek.gr/greek/ships/spirit4.html

Θα κλείσουμε το αφιέρωμα με μια "ολόσωμη" φωτογραφία του πλοίου:

Σας υποσχέθηκα να δείτε ζωντανά αυτό το καράβι... μη νομίζετε ότι τελείωσε η παρουσίαση μόνο με την εικονική του περιήγηση. Σας έχω και βίντεο για να το καμαρώσετε:


Στην Αδριατική πάντα, από Αγκόνα για Ηγουμενίτσα, το Σεπτέμβριο του 2005. Η λήψη έγινε από το πλοίο ΠΑΣΙΦΑΗ ΠΑΛΑΣ.

Κι ακόμα ένα βίντεο... την ώρα που το HELLENIC SPIRIT καταπλέει φωταγωγημένο στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας, στις 9 Σεπτέμβρη του 2007

Να συμπληρώσω κι εγώ στα παραπάνω βίντεο ένα από το αδερφάκι του Σπίριτ, το πλοίο OLYMPIC CHAMPION:

Κι επειδή βρισκόμαστε στο γράμμα Η, και ήδη στο λεύκωμα έχουμε αναρτήσει και άλλα αντικείμενα εκτός από πλοία, θα εκμεταλλευτώ την ευκαιρία να παρουσιάσω και ένα λιμάνι. Φυσικά το λιμάνι της Ηγουμενίτσας... Που το Σπίριτ και τόσα άλλα πλοία επισκέπτονται καθημερινά ειδικά το καλοκαίρι.



Η Ηγουμενίτσα είναι η πρωτεύουσα της Θεσπρωτίας και όπως όλος ο νομός έτσι κι αυτή δεν έχουν γνωρίσει την ιδιαίτερη στήριξη που θα της άρμοζε ως μία από τις πύλες της Ελλάδας προς την Ευρώπη και μάλιστα η πλησιέστερη.

Υποσχέσεις έχουν δοθεί πολλές και αρκετά έργα έχουν ξεκινήσει ή εξαγγελθεί πως σύντομα να μπουν μπροστά, όμως είναι γεγονός πως τα προβλήματα είναι ακόμη τεράστια.

Ιδιαίτερη ώθηση οφείλουμε να πούμε πως έδωσε η κατασκευή του νέου λιμανιού αλλά και της Εγνατίας οδού. Δυστυχώς ο οδικός άξονας προς νότο, η Ιόνια οδός, είναι ακόμη μακριά από την ολοκλήρωσή της και δεν επιτρέπει την πλήρη αξιοποίηση του λιμανιού. Όμως και η Εγνατία δεν είναι ακόμη σε θέση να εξυπηρετήσει τα βαριά οχήματα (νταλίκες) που αναγκάζονται να χρησιμοποιούν σε μεγάλο τμήμα του δρόμου τις παλιές παρακαμπτηρίους.

Παραμελημένη είναι και η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Κρίσιμος τομέας οι συγκοινωνίες που είναι όχι απλώς αραιές αλλά και σχεδόν ανύπαρκτες για κάποια σημεία του νομού. Από τη στιγμή μάλιστα που ολοκληρώθηκε το τμήμα της Εγνατίας προς Γιάννενα, διοχετεύτηκε από κει και η υπεραστική συγκοινωνία που ενώνει τη Θεσπρωτία με το νομό Ιωαννίνων, με εξαίρεση ελάχιστα δρομολόγια που ακολουθούν το παλιό δρομολόγιο μέσα από τα χωριά της περιοχής. Έτσι η Ηγουμενίτσα λειτουργεί ως τράνσιτ των διερχόμενων επιβατών και αυτοκινήτων και αδυνατεί να συμβάλλει η τεράστια κίνηση στο λιμάνι της στην ανάπτυξη του νομού.

Και όμως η Θεσπρωτία είναι ένας τόπος ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς, με πλούσια ιστορική παράδοση και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Θα μπορούσε όχι μόνο να είναι η πύλη της Ελλάδας προς τη Δύση αλλά και η διαφημιστική της βιτρίνα. Ακόμη και η ίδια η πόλη μοιάζει σαν ζωγραφιά και το λιμάνι της είναι από τα μεγαλύτερα και ωραιότερα φυσικά λιμάνια:


Διακρίνεται σε πρώτο πλάνο η αρχή της Εγνατίας, ένας σύγχρονος οδικός άξονας υψηλών προδιαγραφών που έφερε πολύ πιο κοντά την Ηγουμενίτσα με το διοικητικό κέντρο της Ηπείρου, τα Ιωάννινα.

Μπροστά ακριβώς από την Εγνατία είναι το νέο λιμάνι της Ηγουμενίτσας που μη σας ξεγελά η εικόνα της ερημιάς του... Τους καλοκαιρινούς μήνες στην προβλήτα του γίνεται χαμός από τα καράβια όλες τις ώρες του 24ωρου.

Στο βάθος διακρίνεται η Κέρκυρα, είναι σε απόσταση αναπνοής από την Ηγουμενίτσα και υπάρχει πολύ καλή ακτοπλοϊκή σύνδεση.

Στη μέση και δεξιά προσέξτε το φυσικό λιμενοβραχίονα... Είναι μια γλώσσα από άμμο που λόγω του σχήματός της ονομάζεται Δρέπανο. Δημιουργεί στην εξωτερική του μεριά μια παραλία αμμώδη και τεράστια. Δυστυχώς η κίνηση των πλοίων που είναι πολύ πυκνή, έχει ρυπάνει τα νερά σε απαράδεκτο βαθμό... Κρίμα, γιατί η φυσική ομορφιά της περιοχής είναι το κάτι άλλο.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ:


Το Δρέπανο δεξιά και στο βάθος το λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Σε πρώτο πλάνο οι λιμνοθάλασσες της περιοχής. Δεν έχω δίκιο να καμαρώνω για τον τόπο αυτό και να λέω ότι είναι από τους ομορφότερους στην Ελλάδα και διεθνώς;


Και δείτε μια αεροφωτογραφία της περιοχής. Ο όρμος της Ηγουμενίτσας είναι στο βάθος. Η περιοχή όμως βλέπετε ότι διαθέτει πολλούς ακόμη όρμους και ορμίσκους... Στη μέση είναι η Πλαταριά, ένα ψαροχώρι φημισμένο για τις ψαροταβέρνες του και σε πρώτο πλάνο τα διάσημα Σύβοτα που λέγονται και Μούρτος. Δεξιά οι παραλίες συνεχίζονται με την Πέρδικα, ένας τόπος που σου κόβει την ανάσα με την ομορφιά του και παρακάτω ακολουθούν η Πάργα και η Πρέβεζα με εξίσου όμορφες ακρογιαλιές και τα γνωστά ζαφειρένια νερά του Ιονίου.

Θα πρέπει να προσθέσω ότι στην αρχή το νέο λιμάνι υπήρχε η σκέψη να κατασκευαστεί στην Πλαταριά. Όπως βλέπετε στην παραπάνω φωτογραφία εκεί υπάρχει μεγαλύτερο κόλπος και επιπλέον δε θα επιβάρυνε την πόλη της Ηγουμενίτσας η κίνηση των πλοίων. Δεν ξέρω τι έγινε και στο τέλος προτίμηθε να παραμείνει το λιμάνι στην πρωτεύουσα του νομού. Πάντως η χωροταξία της Ηγουμενίτσας είναι τέτοια που το λιμάνι αισθάνεσαι ότι την πνίγει... Είναι και ιδιαίτερα αβαθής ο όρμος και πολύ κλειστός με αποτέλεσμα η ρύπανση να είναι αναπόφευκτη από τόσα καράβια. Ήδη όπως ανέφερα παραπάνω οι παραλίες στο Δρέπανο πνέουν τα λοίσθια...


Το νέο λιμάνι είναι στο βάθος. Υπάρχει όμως και η προβλήτα το παλιού που τώρα εξυπηρετεί αποκλειστικά την πορθμειακή γραμμή Ηγουμενίτσας - Κέρκυρας. Μπορεί η κίνηση σ' αυτή τη γραμμή να είναι πιο περιορισμένη, αλλά τους καλοκαιρινούς μήνες συμβάλλει κι αυτή στο να ασφυκτιά η πόλη...



Η δορυφορική φωτογραφία μπορεί να εξηγήσει την ασφυξία της πόλης. Πίσω της βλέπουμε να στέκονται ορεινοί όγκοι που δεν της επιτρέπουν να αναπτυχθεί και να επεκταθεί ώστε να σηκώσει το βάρος του μεγάλου λιμανιού. Το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και στα δεξιά του λιμανιού. Έτσι οι καινούριες κατοικίες έχουν αρχίσει να εξαπλώνονται προς τον παλιό οδικό άξονα που ένωνε την Ηγουμενίτσα με τα Ιωάννινα, δίνοντας στην πόλη μια στενόμακρη μορφή.

Η δορυφορική φωτογραφία επιτρέπει να δούμε και πόσο κλειστός είναι ο όρμος της Ηγουμενίτσας αλλά και πόσο κοντά περνάνε τα καράβια από την παραλία Δρέπανο. Θυμάμαι τα νερά εκεί που κάποτε ήταν διάφανα. Τώρα είναι βούρκος...

Μερικές ακόμη φωτογραφίες από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Επέλεξα να τις ανεβάσω σε πολλές διαφορετικές αναρτήσεις για να μη βαραίνει η σελίδα, με κίνδυνο όμως να ξεχαστούμε ότι πρόκειται πάντα για το ΛΕΥΚΩΜΑ ΠΛΟΙΩΝ και όχι για φωτογραφική περιήγηση σε διάφορα μέρη της Ελλάδας...


Τονίζω ότι αν και φαίνεται άνετο το λιμάνι και με ελάχιστα πλοία, τους μήνες αιχμής η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Εξάλλου αυτό έλαβαν υπόψη και εκείνοι που κατασκεύασαν το νέο λιμάνι. Δεν το έφτιαξαν καθόλου μεγαλύτερο από τις πραγματικές ανάγκες που αντιμετωπίζει.


Μια εντυπωσιακή φωτογραφία την ώρα του δειλινού. Ακόμη πιο εντυπωσιακή είναι η θέα από τη στεριά:

Είμαι σίγουρη πως παρά τα όσα σας είπα για το λιμάνι αυτό, δεν κατάφερα να σας πείσω ή έστω να σας δώσω την αληθινή του εικόνα τέτοια εποχή. Μην ανησυχείτε όμως... Κρατάω άσο στο μανίκι... Τον φύλαγα για το τέλος αν και ήταν το αρχικό ερέθισμα για το αφιέρωμα στην πόλη που πέρασα αρκετά από τα παιδικά μου χρόνια. Ουσιαστικά αυτή η θάλασσα με έκανε να αγαπήσω όλες τις θάλασσες και σ' αυτό το λιμάνι μπήκα για πρώτη φορά σε καράβι.

Κι εδώ, σ' αυτή την πόλη, ξεκίνησα τις γυμνασιακές μου σπουδές. Τον καιρό που ακόμη η πόλη δεν είχε σχολικά κτίρια για τη μέση εκπαίδευση... Ένα μαγαζί στέγαζε την τάξη μου. Ούτε καν θρανία δεν χωρούσαν για όλους ή δεν είχαν φροντίσει να φέρουν... Θυμάμαι πως ένα διάστημα τουλάχιστον στεκόμαστε εκ περιτροπής κάποιοι όρθιοι. Τόσο καλά. Μα είχαμε και ένα φοβερό ατού! Τη θάλασσα δίπλα μας. Περισσότερο δίπλα μας από όσο θα έπρεπε, για να μιλήσω σοβαρά.

Και εξηγώ. Κάθε πρωί κάναμε προσευχή σε ένα μικρό κτίριο που στέγαζε τα γραφεία και λίγες αίθουσες... Έπειτα πεζοπορώντας οδεύαμε για την αίθουσα - μαγαζί. Ο δρόμος περνούσε ξυστά από τη θάλασσα. Η μυρωδιά της ήταν το καθημερινό καλημέρα και με την εικόνα της προσπαθούσαμε να ξορκίσουμε το γκρίζο της τάξης μας. Δε θυμάμαι εκείνο τον καιρό να είχα σκεφτεί τους δρόμους της θάλασσας... Υποσυνείδητα όμως εκείνη αρμύριζε τα όνειρά μου. Και στο τελείως συνειδητό και πραγματικό, καταλήγαμε ενίοτε στην αγκαλιά της είτε αυτοθέλητα είτε από τις εφηβικές παρορμήσεις κάποιου άτακτου συμμαθητή. Σας είπα, ήταν περισσότερο κοντά η θάλασσα από όσο έπρεπε. Διάλειμμα κάναμε πάντα στα βραχάκια δίπλα στο κύμα. Εκεί αφήναμε και τα πρώτα σκιρτήματα, χάρτινα καραβάκια να χάνονται στον ορίζοντα.

Εκεί αφήναμε και να πνιγούν τα άδικα από τους απαράδεκτους καθηγητές μας. Ευτυχώς έμεινα μόνο ένα χρόνο στο γυμνάσιο Ηγουμενίτσας και γλίτωσα... Τι να θυμηθώ; Το φιλόλογο να με ανακρίνει ποιος μου έγραψε την ανάλυση του ποιήματος που είχα ξενυχτήσει για να τη γράψω μόνη μου; Το μαθηματικό να μου αστράφτει χαστούκι γιατί είχα λύσει την άσκηση τη μέρα που κανείς άλλος δεν την έλυσε αλλά από φόβο δε σήκωσα το χέρι να του το πω; Το θεολόγο που με σήκωσε για εξέταση ενώ λίγο πριν είχα γκρεμοτσακιστεί για να προλάβω το λεωφορείο και έτρεχαν τα αίματα από το μέτωπό μου; Ούτε ερώτηση δε μου έκανε τι έχω... Ή τη γυμνάστρια που μέτραγε με την παλάμη τις κορδέλες στα μαλλιά μας και της ποδιές μας; Ναι, αυτό ήταν το μέτρο. Μία παλάμη φαρδιά η κορδέλα, μια παλάμη κάτω από το γόνατο η ποδιά.

Μια ολόκληρη χρονιά εκεί και το μόνο που θυμάμαι είναι τη θάλασσα που μας σκόνιζε τις μέρες του χειμώνα μέχρι να φτάσουμε στη μουχλιασμένη αίθουσα, τις δήθεν κατά λάθος βουτιές μας τις καλές μέρες... τη μυρωδιά από τα φύκια... το καράβι που έμπαινε στο λιμάνι... και το Βράχο και το Κύμα που μου έβαλαν να απαγγείλω στην εθνική γιορτή. Ναι, δεν κάνω πλάκα, αυτό μου έβαλαν. Αν μιλούσε για κάτι άλλο ίσως και να το είχα ξεχάσει. Και πάλι καλά που στις απαγγελίες ο φιλόλογος δεν αμφισβητούσε πως τα κατάφερνα μόνη μου.

Εκεί, στην Ηγουμενίτσα, κατεβαίναμε συχνά και τα προηγούμενα χρόνια με τους γονείς μας για ψώνια και για μπάνιο. Οι άνθρωποι εκείνο τον καιρό δεν είχαν σε μεγάλη εκτίμηση τη θάλασσα. Η μάνα μου όμως μεγαλωμένη στην Αθήνα είχε άλλες συνήθειες και τη θάλασσα τη λάτρευε. Δεν έχανε λοιπόν ευκαιρία να μας πηγαίνει για μπάνιο και χάρη στη δική της επιμονή μάθαμε από πολύ μικρά να κολυμπάμε χωρίς σωσίβιο.

Καμιά φορά με ρωτάνε από πού είμαι και παραξενεύονται πως ένας άνθρωπος από την Ήπειρο έγινε ναυτικός. Και μάλιστα γυναίκα... Γιατί την Ήπειρο την έχουν στο μυαλό τους μόνο με βουνά. Έλα μου ντε που η Ήπειρος έχει δύο πρόσωπα; Το βουνίσιο της και το θαλασσινό της. Και όπως είδατε παραπάνω ειδικά το δεύτερο είναι πανέμορφο. Χρώσταγα να σας δείξω αυτή την πλευρά του τόπου μου, γιατί για μένα είναι η βαθύτερη ρίζα της αγάπης μου στη θάλασσα. Και κάποτε εκεί θα πάω να ζήσω. Εκεί θέλω να κλείσω τον κύκλο μου. Δίπλα στην ίδια θάλασσα που με έμαθε να ταξιδεύω. Έστω και αν τώρα την έχουν κάνει αγνώριστη. Και ήρθε η ώρα να σας δείξω πώς... να φανερώσω τον άσο:


Μικρό αλλά αποκαλυπτικό το βίντεο. Κι ο Μαμαλάκης πέρα για πέρα αληθινός σε όσα λέει. Και σωστός. Αξίζει σαν φτάσετε εδώ να σταματήσετε και να γνωρίσετε καλύτερα τον τόπο. Μην αδικήσετε ούτε τον εαυτό σας ούτε τη Θεσπρωτία. Και μη μείνετε μόνο στα παράλια. Τα βουνά μας και τα ποτάμια μας είναι το άλλο μισό της ομορφιάς του τόπου. Για την ιστορία του, τις παραδόσεις, τη μουσική του, τις γεύσεις του, δε θα κάνω λόγο εδώ. Ε, ας αφήσω και κάποια πράγματα να τα εξερευνήσετε μόνοι σας...

για το δεξαμενόπλοιο FRIENDSHIP όπου σήμερα δολοφονήθηκαν τόσοι εργαζόμενοι στο Πέραμα γράψτε σας παρακαλώ κάτι...

Χριστέ μου!!! Τι λες τώρα; Όχι πάλι.........

Είπα κι εγώ χτες να ξεφύγουμε λίγο από τη μαυρίλα και να γεμίσει το μάτι μας ομορφιά... κι έτυχα τη μαύρη μέρα της ναυτιλίας. Για το πλοίο που έγινε φέρετρο οκτώ συνανθρώπων μας έχουμε κάνει ξεχωριστή ανάρτηση. Συνειδητά δε θελήσαμε να το προσθέσουμε στο λεύκωμα. Μη με ρωτήσετε γιατί... Δεν ξέρω. Έτσι αισθανθήκαμε. Έτσι κι αλλιώς έχουμε ένα άλλο καράβι που φρόντισε να δηλώσει υποψηφιότητα - χτες κι αυτό - μα η τραγωδία στο Πέραμα το γλίτωσε και πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων.




Η Μυρτιδιώτισσα. Του Πειραιά και των Κυθήρων... Ένα πλοίο που παίζει Προ - Πο; Α, ναι... a propos και χτες αυτό έκανε. 1 - 2 - Χ! Λίγο έλειψε να την πατήσει αλλά τελικά φάνηκε τυχερή. Ευτυχώς, για να μην πάει τζάμπα και η διαφήμιση με το ανθρωπάκι κι ακόμη πιο ευτυχώς που δε θρηνήσαμε πολλά άλλα ανθρωπάκια, αληθινά όχι ζωγραφιστά...

Χτες, μέσα στο μεγάλο θρήνο για το άλλο καράβι, η Μυρτιδιώτισσα λίγο έλειψε να κάνει κι αυτή το "θαύμα" της. Είναι και το όνομα βλέπεις που ελκύει τα θαύματα... Πήγε και λοιπόν και "έκατσε" σε βράχια! Λες και δεν ήξερε πως μία "κυρία" δεν κάθεται όπου λάχει και ειδικά αν είναι καράβι αποφεύγει τα βράχια όπως ο εξαποδώ το λιβάνι.

Και να πεις ότι τα βράχια έφταιγαν; Όπως μας έχουν ζαλίσει με την περίπτωση του Sea Diamond; Τα συγκεκριμένα βράχια ήταν εκεί επισήμως και με τη βούλα... Και η Μυρτιδιώτισσα καθημερινά πέρναγε κάθε μέρα από κει, από το λιμάνι των Κυθήρων. Συγκεκριμένα όπως ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας:

Παράθεση :

Σε βραχώδη αβαθή προσέκρουσε, το Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο «ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ» Ν.Π. 9465, χθες το βράδυ, κατά την διάρκεια χειρισμών εισόδου του πλοίου στο λιμένα Διακοφτίου Κυθήρων.

Εν συνεχεία το ανωτέρω πλοίο, που εκτελούσε το δρομολόγιο Κύθηρα- Νεάπολη Βοιών- Κύθηρα, πλαγιοδέτησε τελικά στο λιμένα και αποβίβασε με ασφάλεια τους 297 επιβάτες και τα 115 Ι.Χ.Ε.

Από την πρόσκρουση, προκλήθηκαν δύο (02) ρήγματα στο μηχανοστάσιο, μεγέθους 7 μέτρων μήκους και 0,80 πλάτους και 10 μέτρων μήκους και 0,70 πλάτους αντίστοιχα και ένα (01) ρήγμα στο ηλεκτροστάσιο το οποίο κλείστηκε με τσιμέντο ταχείας πήξεως.

Επίσης, τοποθετήθηκε πλωτό φράγμα γύρω από το πλοίο, το οποίο εγκλώβισε την μικρής έκτασης ρύπανση που δημιουργήθηκε στο σημείο της πρόσκρουσης.

Από την Λιμενική Αρχή Κυθήρων, που διενεργεί την προανάκριση, απαγορεύτηκε ο απόπλους του πλοίου μέχρι αποκατάστασης των ζημιών και προσκόμισης βεβαιωτικού διατήρησης κλάσης από τον παρακολουθούντα το πλοίο νηογνώμονα.

Δε θέλει συζήτηση ότι και το νέο ατύχημα θα το φορτώσουν σε ανθρώπινο λάθος! Τα ίδια είπαν για τη σύγκρουση προχτές του ΣΟΥΠΕΡ ΦΕΡΡΥ 2 με το ΘΕΟΛΟΓΟΣ, τα ίδια για το ΘΕΟΦΙΛΟΣ, τα ίδια λένε και για την τραγωδία του Περάματος. Ανθρώπινο λάθος και μάλιστα των εργαζομένων. Μια ζωή τα ίδια κι ας κινδυνεύουν κάθε τρεις και λίγο τόσες ζωές στη θάλασσα.

Το να μιλήσει κανείς για την κατάσταση των λιμανιών και των πλοίων είναι απίθανο έως και καταδικαστέο. Διότι ως γνωστόν τα λιμάνια μας είναι όλα σε άριστη κατάσταση και ακόμη πιο άριστη, εξαιρετική θα έλεγα, είναι η κατάσταση των πλοίων της ακτοπλοΐας. Κι ας δούμε αυτή την εξαιρετική κατάσταση του πλοίου που λαχτάρισε χτες σχεδόν τριακόσιους ανθρώπους.

Η ιστορία είναι αρκετά μεγάλη και η ζωή του πολυτάραχη. Ναυπηγήθηκε πριν από 33 ολόκληρα χρόνια, στην ηλικία του Χριστού... Στη μακρινή Ιαπωνία και συγκεκριμένα στα ναυπηγεία SHIN KURUSHIMA του Τόκυο.

Τα πρώτα του βήματα τα έκανε με το όνομα FERRY MUROTO και σημαία Ιαπωνίας. Το 1983 μετονομάστηκε σε KURUSHIMA MARU με την ίδια πάντα σημαία. Το 1988 ύψωσε σημαία Ονδούρας και ξαναβαφτίστηκε με το όνομα LINK. Για τρεις μέρες όλο κι όλο... Κι αμέσως μετά έγινε ΑΝΕΜΟΣ! Ελληνικός άνεμος πλέον... Με το σημερινό όνομα ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ κυκλοφορεί τα τελευταία οκτώ χρόνια αν και λίγο έλειψε χτες να σταματήσει μία κι έξω να κυκλοφορεί.

Νομίζω πως δε θα ήταν καθόλου κακή ιδέα την ιστορία του κάθε πλοίου να την έχουν αναρτημένη σε εμφανές σημείο του πλοίου ώστε να ξέρει ο επιβάτης με τι ακριβώς καράβι ταξιδεύει. Όχι που τα βάφουν με μπόλικη άσπρη μπογιά και σε ξεγελάει... Από κάτω από τους "σοβάδες", οι λαμαρίνες του έχουν σημασία. Αυτές που σχίστηκαν χτες σαν μαρούλια δημιουργώντας τρία μεγαλοπρεπέστατα ρήγματα.

Η εταιρεία που διαχειρίζεται τη Μυρτιδιώτισσα είναι η ΑΝΕΝ. Στο σάιτ της εταιρείας διαβάζουμε τις ακόλουθες πληροφορίες:

Παράθεση :

ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΠΛΟΙΟΥ


Το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας με απόφασή του την 6.3.2000 χορήγησε στην ΑΝΕΝ, άδεια σκοπιμότητας για πλοίο το οποίο να μπορεί να δρομολογηθεί στη γραμμή ΚΙΣΑΜΟΥ - ΚΥΘΗΡΩΝ - ΓΥΘΕΙΟΥ - ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ με λιμάνι αφετηρίας της ΚΙΣΑΜΟΥ και θα εκτελεί δρομολόγια στις ακόλουθες διαδρομές:

α) ΚΙΣΑΜΟΣ - ΚΥΘΗΡΑ - ΓΥΘΕΙΟ
β) ΚΙΣΑΜΟΣ - ΚΥΘΗΡΑ - ΚΑΛΑΜΑΤΑ
γ) ΚΙΣΑΜΟΣ - ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΑ - ΚΥΘΗΡΑ - ΠΕΙΡΑΙΑ

Το πλοίο υποχρεούται σε διαρκή και πλήρη εξυπηρέτηση της γραμμής καθ' όλη τη διάρκεια του έτους και να προσεγγίζει στα ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΑ κατά την μετάβαση και επιστροφή τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα στη διαδρομή (α).

ΣΤΟΛΟΣ

Μετά από έρευνα της Ελληνικής και Παγκόσμιας αγοράς, επί τόπου εξέτασης πολλών πλοίων από ειδικούς και μέλη του Δ.Σ. και αξιολόγησης αυτών, επιλέχτηκε ως καταλληλότερο το ΕΓ/ΟΓ ΑΝΕΜΟΣ, το οποίο αγοράσθηκε στο ποσό του ενός δισεκατομμυρίου εξακοσίων πενήντα εκατομμυρίων (1.650.000.000) δρχ., μετονομάσθηκε ΕΓ/ΟΓ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ και καταχωρήθηκε στο νηολόγιο ΠΕΙΡΑΙΑ (Ν.Π. 9465).

Άδεια σκοπιμότητας... σε ένα πλοίο που τότε ήταν 25 ετών κιόλας. Λόγος; Να εξυπηρετούνται και τα Αντικύθηρα... Μπορεί να πέρασα ωκεανούς αλλά με τέτοιο πλοίο δε θα ταξίδευα ως τα Αντικύθηρα. Κι ευτυχώς δεν κρατάει από κει η σκούφια μου, γιατί μάλλον θα προτιμούσα να πηγαίνω κολυμπώντας.

Θα μου πεις, η Μυρτιδιώτισσα είναι το πιο γέρικο σκαρί της ακτοπλοΐας μας; Φυσικά όχι. Τα περισσότερα είναι της ηλικίας της. Πχ το Σούπερ Φέρρυ που τράκαρε προχτές και ο Θεόφιλος που μας τρόμαξε τις προάλλες, της ίδιας σειράς είναι. Του 74 το ένα και του 75 το άλλο. Και όπως και το ΕΞΠΡΕΣ ΠΗΓΑΣΟΣ (του 77) που τώρα δρομολογήθηκε έκτακτα στη θέση της Μυρτιδιώτισσας. Όλα τους καράβια πάνω από τριάντα ετών. Όμως μετράει και το πού κατασκευάστηκε το κάθε πλοίο αλλά και πού πέρασε την ως τώρα ζωή του. Το ΘΕΟΦΙΛΟΣ, το ΣΟΥΠΕΡ ΦΕΡΡΥ και το ΠΗΓΑΣΟΣ είναι και τα τρία κατασκευασμένα σε ευρωπαϊκά ναυπηγεία. Γερμανία, Βέλγιο, Ιταλία. Η Μυρτιδιώτισσα είναι γιαπωνέζα... Σημαίνει κάτι αυτό; Όχι πάντα, αλλά για σκεφτείτε, αν επρόκειτο για αυτοκίνητο, ποια χώρα θα προτιμούσατε; Ναι... ξέρω, υπάρχουν διάφορα γούστα. Στα καράβια όμως προέχει η ασφάλεια. Και τίποτε άλλο. Και κοιτάξτε τώρα πως αποδεικνύεται ότι η χώρα κατασκευής παίζει ρόλο.

Τα τέσσερα αυτά πλοία είναι περίπου της ίδιας ηλικίας. Όμως τα τρία είναι με single hull και μόνο το ένα με double hull. Τι είναι το hull; Το κέλυφος, ο πυθμένας, τα τοιχώματα του σκάφους. Ειδικά για τα δεξαμενόπλοια σήμερα υπάρχει διεθνώς η πίεση να κατασκευάζονται με διπλό πάτο για λόγους ασφαλείας. Καταλαβαίνουμε όλοι τους λόγους... Όμως ασφάλεια παρέχει το διπλό κέλυφος και σε όλα τα άλλα πλοία. Και σας ρωτώ λοιπόν και σας προκαλώ να μαντέψετε, ποιο από τα τέσσερα συνομήλικα σχεδόν πλοία έχει διπλό πάτο; Το γιαπωνέζικο, το ιταλικό, το γερμανικό ή το βέλγικο;

Μια και βρεθήκαμε λόγω εκτάκτων γεγονότων στο Μ, λέμε να παραμείνουμε. Είδαμε τη μία εκδοχή του μμμμμμμμ, να δούμε και την άλλη, αυτή που δηλώνει τη βαθιά ευχαρίστηση:


Τι είναι αυτό; Ή και ποιο; Ένα από τα μεγαλύτερα κρουαζιερόπλοια στον κόσμο. Ένα πραγματικά πλωτό θέρετρο. Δηλαδή ένα καράβι που ουδεμία σχέση έχει με εκείνα που η ελληνική ακτοπλοΐα μας μεταφέρει τώρα το καλοκαίρι στους προορισμούς μας. Και με όνομα επίσης εντυπωσιακό:




Κι αν η Μυρτιδιώτισσα αγοράστηκε ένα δισεκατομμύριο εξακόσια πενήντα εκατομμύρια δρχ και μάλιστα εν έτει 2000, καταλαβαίνετε σε τι αμύθητο ποσό φτάνει η αξία αυτού του υπερπολυτελούς μεγαθηρίου. Παρόλα αυτά, με ένα αρκετά λογικό ποσό μπορείτε κι εσείς κι εγώ να κάνουμε μια ονειρεμένη κρουαζιέρα με τούτο το θαύμα της ναυπηγικής και να απολαύσουμε τις υψηλών προδιαγραφών δυνατότητές του για ψυχαγωγία και ξεκούραση:

Πχ. Μια διήμερη κρουαζιέρα στις Μπαχάμες τα ερχόμενα Χριστούγεννα αρχίζει από 223 ευρώ. Βέβαια θα πρέπει να βρεις τρόπο να φτάσεις ως το ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλώριδας, από κει αρχίζει η συγκεκριμέν κρουαζιέρα, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με τη σύγκριση τιμών της διήμερης παραμονής σε ένα παλάτι με όσα πληρώνουμε οι φουκαράδες για να ταξιδέψουμε στριμωγμένοι και περιφρονημένοι στα νησάκια του Αιγαίου. Και δείτε τι μπορείτε να απολαύσετε στο συγκεκριμένο πλοίο:

Rock-climbing wall
Jade sushi bar and Asian-fusion restaurant
Latté-tudesSM coffee house featuring Seattle's Best Coffee®
Ben & Jerry's® ice cream
Casino RoyaleSM
Themed bars and lounges, including Boleros Latin lounge
2 outdoor pools
2 whirlpools
Adventure Ocean® youth facilities, including teen-only areas, Fuel and Living Room
Day Spa and Fitness Center
Open-air basketball court

Κι αν δε σας λένε και πολλά για το πώς θα περάσετε τις ώρες σας επάνω στο Μονάρχη των θαλασσών, κάντε κλικ εδώ για μια εικονική περιήγηση στο σκάφος. Ή δείτε τα σχετικά βίντεο εκείνων που ήδη δοκίμασαν την εμπειρία μιας κρουαζιέρας με το πλοίο αυτό:


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΟΝΑΡΧΗ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΕΣ ΤΟΥ...


Στο βίντεο αυτό μπορείτε να δείτε και τι σημαίνει πραγματικό γυμνάσιο εγκατάλειψης... όχι σαν αυτό που γίνεται στα δικά μας επιβατηγά που απλώς επιδεικνύουν τα σωσίβια. Αν και πρόκειται για ένα γίγαντα των θαλασσών που ελάχιστες πιθανότητες έχει για ατύχημα, φροντίζουν όμως να εκπαιδεύσουν για το απρόσμενο τους επιβάτες τους ώστε αν συμβεί το μοιραίο να ξέρουν όλοι τι πρέπει να κάνουν.


Και η αναχώρηση του πλοίου από το Λος Άντζελες... Δυστυχώς, αν και υπάρχουν δεκάδες βίντεο για το καράβι στο you tube, είναι δύσκολο να βρεις κάποιο αντιπροσωπευτικό καθώς τα έχουν τραβήξει επιβάτες που συνήθως ενδιαφέρονται για το ψυχαγωγικό και μόνο μέρος της κρουαζιέρας και όχι για το ίδιο το καράβι. Μην παρεξηγήσετε λοιπόν την επιλογή που κάναμε. Προσπαθήσαμε για το καλύτερο αλλά δεν ήταν καθόλου εύκολο.

Αφήνοντας πίσω μας τους επιβάτες και τις κρουαζιέρες... ας μιλήσουμε λίγο και για το ίδιο το πλοίο. Όπως ήδη είπαμε είναι ένα από τα μεγαλύτερα κρουαζιερόπλοια στον κόσμο. Έχει τονάζ σχεδόν 74 χιλιάδες τόνους!


Το κανονικό του όνομα είναι Monarch Of The Seas (φυσικά δεν είναι ελληνικό καράβι... ) και έχει σημαία Μπαχάμας. Κατασκευάστηκε στη Γαλλία το 1991 και ανήκει στη ROYAL CARIBBEAN CRUISES MIAMI FL - U.S.A., μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο που ασχολούνται με τις κρουαζιέρες. Στο Navigator μπορείτε να διαβάσετε και στα ελληνικά πληροφορίες για την εταιρεία και τα καράβια της αλλά και πληροφορίες για τις κρουαζιέρες. Εκεί διαβάσαμε κι εμείς μια είδηση χτες και αποτέλεσε το βασικό ερέθισμα για να σας παρουσιάσουμε το Μονάρχη... Δεν ήταν μόνο το γράμμα Μ ούτε και μας έπιασε ο οίστρος να αντιπαραθέσουμε στα δικά μας καράβια αυτό το εντυπωσιακό κρουαζιερόπλοιο. Ο λόγος, και ήρθε η ώρα να σας τον αποκαλύψουμε, ήταν τελείως διαφορετικός. Χρειάστηκε βέβαια να τονίσουμε τα χαρακτηριστικά του πλοίου πρώτα, για να καταλάβετε όλοι για τι κολοσσό των θαλασσών μιλάμε... ένα πραγματικά πλωτό νησί, όχι μόνο λόγω διαστάσεων:

Παράθεση :

Μήκος: 268 μέτρα!!!

Πλάτος: 32 μέτρα
Καταστρώματα: 14!!!

αλλά και λόγω του αριθμού επιβατών που μεταφέρει:

Παράθεση :

2.744 επιβάτες παρακαλώ!!!

και 850 άτομα πλήρωμα!!!

μια μικρή κωμόπολη δηλαδή πάνω στο νερό που δικαιώνει απόλυτα το όνομα του πλοίου. Μπορείτε μάλιστα εδώ να δείτε αναλυτικά τις κατόψεις όλων τα καταστρωμάτων του. Χάνεσαι εκεί μέσα... χιλιόμετρα θα πρέπει να περπατήσεις για να το γυρίσεις ολόκληρο. Κι αυτό δικαιολογεί και τον τεράστιο αριθμό των μελών του πληρώματος που έχουν αναλογία σχεδόν 1 προς 3 επιβάτες!

Ποιο ήταν λοιπόν το στοιχείο που μας εντυπωσίασε περισσότερο και από όσα ήδη αναφέραμε και θελήσαμε να εντάξουμε αυτό το καράβι στο Λεύκωμά μας; Ο αρχηγός του! Ο άνθρωπος που το κυβερνά. Ο καπετάνιος του δηλαδή. Που με όσα διαβάσατε παραπάνω θα έχετε ήδη συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολο και υπεύθυνο έργο προσφέρει. Και μόνο η ασφάλεια τόσων χιλιάδων ψυχών μέσα στο υγρό στοιχείο, αρκεί για να αποσπάσει το θαυμασμό μας ο άνθρωπος που την εγγυάται. Και σκεφτείτε πως δεν είναι μόνο υπεύθυνος να τους πάει και να τους γυρίσει σώους μα και απόλυτα ευχαριστημένους. Όπως επίσης πρέπει να ξέρει να κουμαντάρει σωστά τις εκατοντάδες μέλη του πληρώματος. Να ελέγχει όλους ώστε να ανταποκρίνονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στα καθήκοντά τους. Και βέβαια να τους εμπνέει... και σεβασμό και φιλότιμο... Πάνω απ' όλα όμως θα πρέπει ο άνθρωπος αυτός να έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη της εταιρείας ώστε να του αναθέσουν τη διακυβέρνηση ενός τέτοιου πλοίου μαμούθ.

Θα μου πείτε... μόνο ο Μονάρχης των Θαλασσών είναι τόσο μεγάλος που τόσο θόρυβο κάνουμε για το δικό του καπετάνιο; Όχι βέβαια. Υπάρχουν και άλλα μεγαθήρια που κυκλοφορούν στις θάλασσες και εκατοντάδες καπετάνιοι που τα ταξιδεύουν. Όμως ο Μονάρχης των Θαλασσών είναι το πρώτο κρουαζιερόπλοιο τέτοιου μεγέθους που η πλοιαρχία του ανατέθηκε σε γυναίκα πλοίαρχο!!!

Πρόκειται για μια Σουηδέζα, αρκετά νέα και όμορφη γυναίκα, την Karin Stahre-Janson:


Ναι, αυτή η κυρία με το κοντό ξανθό μαλλάκι και το φωτεινό γαλάζιο βλέμμα αλλά και με "πλάκα" τα γαλόνια, κρατάει το τιμόνι ενός Μονάρχη των Θαλασσών! Είναι η πρώτη γυναίκα στον κόσμο που ανέλαβε τέτοιο πόστο. Στο Navigator μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για την ανάθεση της πλοιαρχίας στην κ. Καρίν Στάρε - Τζάνσον από τους υπευθύνους της R.C.C.L. Από κει μεταφέρουμε και τα λόγια του ίδιου του προέδρου της εταιρείας:

Παράθεση :

“Είμαστε πραγματικά πολύ υπερήφανοι και χαρούμενοι από την προαγωγή της Stahre-Janson,” δήλωσε ο Adam Goldstein, Πρόεδρος της Royal Caribbean International.

“Τα νέα αυτά είναι ιστορικής σημασίας τόσο για την εταιρεία μας, όσο και για τη παγκόσμια βιομηχανία της ναυτιλίας αφού αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση και πηγή έμπνευσης για τις γυναίκες που επιθυμούν να εργαστούν ή εργάζονται ήδη στον κλάδο της ναυτιλίας.”

Και η ίδια καπετάνισσσα δηλώνει:

Παράθεση :

“Ελπίζω πως η επαγγελματική μου εξέλιξη/επιτυχία θα αποτελέσει κίνητρο για πολλές νεαρές γυναίκες σε όλο τον κόσμο προκειμένου να κάνουν πράξη τα όνειρά τους - ανεξάρτητα με το πόσο ασυνήθιστα μπορεί να τα θεωρούν”

Η καπετάν Καρίν έχει πίσω της ένα πλούσιο βιογραφικό. Τα πρώτα εννιά χρόνια εργάστηκε ως ανθυποπλοίαρχος σε φορτηγά και σε γκαζάδικα. Στην R.C.C.L. άρχισε να εργάζεται στα 1997 και ανέβηκε αργά και σταθερά όλα τα υπόλοιπα σκαλιά της ιεραρχίας μέχρι να πείσει τους υπευθύνους πως μπορεί να καθίσει και στο θρόνο του Μονάρχη!

Η περίπτωσή της όχι μόνο αποτελεί παράδειγμα για μίμηση για όλες τις νέες κοπέλες που θέλουν να ανέβουν στις γέφυρες, αλλά και μας γεμίζει περηφάνια και ενθουσιασμό. Τριάντα σχεδόν χρόνια νωρίτερα που κι εμείς ξεκινήσαμε το δρόμο της θάλασσας, θα το θεωρούσαμε ακόμη και οι ίδιες απίθανο να συμβεί κάτι τέτοιο και μάλιστα τόσο σύντομα. Όχι γιατί υποτιμούσαμε τις ικανότητες μιας γυναίκας, αλλά γιατί γνωρίζαμε τις προκαταλήψεις που έχει να αντιπαλέψει.

Και επιχείρημα να τις αντικρούσεις δεν είχες... Έλειπε η απόδειξη! Η Καρίν μας πρόσφερε ακριβώς αυτό. Το "δεδικασμένο" όπως θα έλεγαν και στη γλώσσα των νομικών. Ποιος μπορεί τώρα να αμφισβητήσει ότι και οι γυναίκες μπορούν να κυβερνήσουν ένα πλοίο; Η γλυκιά Σουηδέζα αρκεί για να τους κάνει να φαίνονται το λιγότερο φαιδροί!

Και το ίδιο αναγκάζει με την παρουσία της και μάλιστα στη γέφυρα ενός τέτοιου πλοίου, τα κορίτσια που ακολουθούν τον ίδιο δρόμο, να βάλουν τα δυνατά τους για να φτάσουν εκεί που εκείνη έφτασε. Μπορεί ως τώρα ο δρόμος να ήταν στρωμένος με πολλά αγκάθια για όσες ήθελαν να γίνουν καπετάνισσες, μα από τώρα και στο εξής στο βάθος του βλέπουμε ανθισμένο και το τριαντάφυλλο: