HOMA EDUCANDUS
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.


HOMA EDUCANDUS - Φόρουμ φιλοσοφίας, παιδείας, πολιτικής και ναυτιλίας!
 
ΠΟΡΤΑΛ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣΦόρουμΠόρταλLatest imagesΔΙΟΠΤΕΥΣΕΙΣΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟΕικονοθήκηΕγγραφήΣύνδεση

 

 ΔΑΚΡΥΑ χαράς...

Πήγαινε κάτω 
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

ΔΑΚΡΥΑ χαράς... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: ΔΑΚΡΥΑ χαράς...   ΔΑΚΡΥΑ χαράς... Icon_minitimeΔευ Νοε 17, 2008 3:11 pm


Δάκρυα χαράς. Ή ήταν Όλοι τους παιδιά μου...

Παράξενες ετούτες οι μέρες. Φέρνουν πολλά. Ξαφνικά σαν να πύκνωσε ο χρόνος και όλα συμβαίνουν πιο γρήγορα. Και τα χαρούμενα και τα δυσάρεστα. Όλα μαζί και πολλά και αναπάντεχα. Εδώ όμως θα σας μιλήσω μόνο για τα ΔΑΚΡΥΑ χαράς, ή για τα παιδιά μου που ξαναβρήκα μετά από δώδεκα χρόνους. Τόσο λίγο και τόσο πολύ.

Ήταν κάποτε μια ομάδα 18 παιδιών. Στα έξι τους... Κι εγώ ήμουν η δασκάλα τους. Δε δένεσαι πάντα το ίδιο με όλες τις τάξεις. Μ' εκείνα ήθελα δεν ήθελα δέθηκα. Γιατί περάσαμε μαζί την πρώτη, τη δευτέρα και μετά και την έκτη.

Κάποια στο μεταξύ είχαν φύγει. Και κάποια άλλα είχαν έρθει. Το ίδιο κι εγώ. Ήταν τότε που διέκοψα το σχολείο για να σπουδάσω στη Μετεκπαίδευση και στην Κύπρο. Χρόνια τρία. Και χρόνια που μου γνώρισαν το Λιαντίνη αλλάζοντάς μου τη ζωή.

Κι έπειτα έφυγαν πια για μακριά. Αποφοίτησαν και σκόρπισαν. Χαθήκαμε. Δυο τρεις τους ξαναβρήκα κάποιες φορές. Άλλους καθόλου. Έμεινα με την απορία τι έγιναν. Ποια πορεία ζωής ακολούθησαν.

Ξαφνικά όμως χτες... Τελείως ξαφνικά και με αφορμή μια παραξενιά της μοίρας... ξαναβρέθηκα σε μια σελίδα ξεχασμένη. Στο face book. Δεν είμαι φαν του χώρου. Τον επισκέφθηκα το περασμένο καλοκαίρι μόνο και μόνο για να αφήσω ένα μήνυμα συμπαράστασης στους πικραμένους γονείς εκείνου του αδικοχαμένου παιδιού από την Αυστραλία.

Χτες κάτι έγινε και μου θύμισε εκείνο το χώρο. Τυχαία. Θα μπορούσα και να μην ξαναμπώ ποτέ. Γιατί το έχω παρακάνει πια με τα ιντερνέτια και κάπου με έχει κουράσει αυτή η ιστορία. Είναι και φορτωμένη η φετινή χρονιά με πολλές άλλες υποχρεώσεις εκτός διαδικτύου... Μπήκα όμως έστω και τυχαία στο face book και τι να δω;

Όλη η παλιά παρέα εκεί. Η παρέα εκείνων των πιτσιρίκων που μόνο πιτσιρίκια δεν είναι πια. Όσο ακριβώς κι εγώ δεν είμαι η νέα δασκάλα που κάποτε γνώρισαν.

Κοίταγα και δεν πίστευα. Ποπό! Αυτές τις κούκλες και τους κούκλους τους είχα κάποτε και τους μάθαινα την αλφαβήτα; Απίστευτο!

Κι έπιασα μετά να μάθω τι κάνει ο καθένας τους. Έτσι έφτασα και στα DAKRYA. Τα ΔΑΚΡΥΑ της Σοφίας...

Παράθεση :

Dakrya is a Greek word written with Latin characters and means "tears". Dakrya's sound is based on atmospheric music influenced from Neoclassical, Gothic and Black metal. Every song is another chapter and expresses different feelings and thoughts.

Dakrya was formed in July 2004 by Sophia X. (Keys & Piano). At first it was tempting to be something more like an acoustic project with female vocals. The first form of Dakrya's line-up was completed by May 2005 and the band enters the studios in June to record a demo CD including 3 songs. After the end of the recording sessions the band splits up and the demo CD entitled "Opus I" was never released.

ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Τι θεϊκή μουσική ήταν αυτή; DAKRYA η μπάντα της και χαρά απέραντη για την παλιά δασκάλα που έπιασε να θυμάται τα πρώτα βήματα εκείνου του μικρού κατάξανθου κοριτσιού.

Και μαζί τα βήματα όλων τους. Του Κωνσταντίνου, του Γιώργου, του Αλέξανδρου, της Στέβης, της Σάντυ, της Πέρσας, του Διονύση, του Σπύρου, του Βαγγέλη αλλά και της Νατάσας και της Μαργαρίτας που τις γνώρισα μόλις στην Έκτη.

Άλλος φαντάρος, άλλος ηθοποιός και άλλοι ψάχνω ακόμη να μάθω πού βρίσκονται και τι κάνουν. Χόρτασε όμως το μάτι ομορφιά από τις φωτογραφίες τους. Ο ένας πιο όμορφος από τον άλλο.

Σας έχω ξαναμιλήσει για εκείνα τα "ζουζουνάκια". Τότε που συνάντησα την Αννούλα. Από την ίδια τάξη κι εκείνη.

Τώρα ετοιμάζουν συνάντηση. Σε ένα μήνα περίπου. Τι αγωνία να περάσουν οι μέρες και να τους ξαναδώ μετά από τόσα χρόνια;

Στο μεταξύ ακούω τα τραγούδια της Σοφίας και δε χορταίνω. Κι έπειτα πάλι τρέχω στο face book να δω τα καινούρια μηνύματα.

Και κλαίω και γελάω. Από χαρά. Από ανείπωτη χαρά...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
 
ΔΑΚΡΥΑ χαράς...
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1
 Παρόμοια θέματα
-

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
HOMA EDUCANDUS :: HOMA EDUCANDUS :: ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΥΜΗΣ-
Μετάβαση σε: