HOMA EDUCANDUS
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.


HOMA EDUCANDUS - Φόρουμ φιλοσοφίας, παιδείας, πολιτικής και ναυτιλίας!
 
ΠΟΡΤΑΛ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣΦόρουμΠόρταλLatest imagesΔΙΟΠΤΕΥΣΕΙΣΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟΕικονοθήκηΕγγραφήΣύνδεση

 

 πίσω απο τις ρόδες...

Πήγαινε κάτω 
2 απαντήσεις
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
Αστερόσκονη
Ανθυποπλοίαρχος
Ανθυποπλοίαρχος
Αστερόσκονη


Αριθμός μηνυμάτων : 114
Registration date : 09/04/2008

πίσω απο τις ρόδες... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: πίσω απο τις ρόδες...   πίσω απο τις ρόδες... Icon_minitimeΤετ Δεκ 03, 2008 1:31 am

Κάποιοι μεγάλωσαν και έμαθαν αυτοκινητιστικές μάρκες με όνειρο απόκτησης όπως Ferrari, porche και κάποιοι άλλοι κλήθηκαν να μάθουν και να αποκτήσουν άλλες μάρκες μετακίνησης χωρίς να έχουν κανένα τέτοιο όνειρο, όπως quickie,meyra κ.α.
Πίσω λοιπόν από δύο μεγάλες πολυάκτινες ρόδες και ένα κάθισμα , ένας διαφορετικός κόσμος. Είναι όμως;

Αρχικά τους αποκαλούμε άτομα με ειδικές ανάγκες. Ποιες είναι οι ειδικές; γιατί όλοι έχουμε ανάγκες αλλά ειδικές γιατί; επειδή εμείς δεν προβλέψαμε να φτιάξουμε μια κοινωνία με προσβασιμότητα;
Στη συνέχεια μιλήσαμε για ειδικές ικανότητες. Ποιες είναι αυτές; Μήπως είναι μαγικές και μπορούν να σταματήσουν και το χρόνο;
Μάλλον μας βολεύει έτσι. Μειώνεται και το βάρος των ευθυνών απέναντι τους μια που δεν μπορέσαμε να φτιάξουμε μια πόλη κατάλληλα θεμελιωμένη και καταφεύγουμε με αυτούς τους όρους να ωραιοποιούμε τα πράγματα χωρίς να ενδιαφέρει η ενδεχόμενη περιθωριοποίηση τους.
Σήμερα τους λέμε άτομα με αναπηρία. Ίσως στο μέλλον να καταφέρουμε να τους πούμε και ανθρώπους.
Πάνε 16 χρόνια που δημιουργήθηκε και η δικιά τους μέρα. Εις μνήμην τι; Των προβλημάτων προφανώς που δεν λύνονται ποτέ μπας και τους θυμηθεί και κανένας. Πόσο δύσκολο είναι άραγε να εφαρμοστούν οι νόμοι και οι οδηγίες της Ε.Ε και πόσο ακατόρθωτο είναι να γίνονται αποδεκτοί ως απλοί άνθρωποι και όχι ως εξωγήινοι.
Η ελληνική κοινωνία χρειάζεται και λίγο τη δυτική κουλτούρα για να ξυπνήσει και να αρχίσει αντιστέκεται ουσιαστικά απέναντι στην πολιτική απραξία.
Να σταματήσει να γίνεται αρτηριοσκληρωτική έτσι ώστε θέματα ρατσισμού και αποκλεισμού να πάψουν να αναδύονται.
Θυμάμαι όταν ήμουν στο Βαρνεμούντε της Γερμανίας ξέρετε τι μου έκανε περισσότερο εντύπωση; Το πόσα αναπηρικά αμαξίδια με μικρούς μεγάλους υπήρχαν. Άνετοι στο δρόμο. Και δεν είναι αναπηροπόλη. Μια κανονική πόλη είναι όπως όλες οι άλλες και μάλιστα τουριστική. Κιεδω; Δεν βλέπεις σχεδόν κανέναν.
Φανταστείτε πόσοι βρίσκονται κεκλισμένων των θυρών.
Δεν εστιάζεται όμως μόνο εκεί το πρόβλημα, μερικά επιδόματα με κάποιες φοροαπαλλαγές μπορεί να βοηθούν στην κοινωνική ένταξη αλλά δεν είναι αρκετό.
Χρειάζεται ουσιαστική αλλαγή και στο πλαίσιο της ιδεολογικής αντίληψης σε θέματα προσωπικών σχέσεων και κοινωνικής αποδοχής.
Όχι λοιπόν ένα αμαξίδιο, δύο βακτηρίες ή μία πρόθεση δεν κάνουν τη διαφορά εμείς την δημιουργούμε αντιμετωπίζοντας αρκετές φορές το φαινόμενο αυτό ως φιλανθρωπία αψηφώντας την πραγματικότητα ενώ γνωρίζουμε πως πρόκειται για ένα εις βάθος κοινωνικοπολιτικό ζήτημα που μας αφορά όλους.
Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, ζουν ανάμεσα μας ανεξαρτήτου ηλικίας, φύλου και κοινωνικής υπόστασης, οι άνθρωποι με αναπηρία δεν χρειάζονται διακρίσεις πόσο μάλλον δε, τον οίκτο.
Συμμετέχουν ενεργά στα δρώμενα αυτής της κοινωνίας, με συνταγματικό δικαίωμα στη μόρφωση, επαγγελματική αποκατάσταση και γενικά ισάξια ζωή με τον υπόλοιπο χωρίς «ειδικές ανάγκες» πληθυσμό, ένα νήμα που θα πρέπει να μας ενώνει και όχι να απομονώνει.
Οφείλουμε να βρισκόμαστε δίπλα τους όσο ανεξάρτητη και να είναι η διαβίωση τους βλέποντας με απαίτηση την αυτονομία και την προσπέλαση.

Η κοινή γνώμη η οποία εμφαίνεται πολλές φορές να δαιμονοποιεί τα πράγματα απ’οτι είναι στη πραγματική τους διάσταση, όταν αποφασίσει να κόψει τον ομφάλιο λώρο με την λύπη την ντροπή και τη μιζέρια επηρεασμένη προφανώς και από την υψηλή τηλεθέαση που προσφέρουν τέτοιου είδους υψηλής ευαισθησίας θέματα ίσως καταφέρει να προσγειωθεί επιτέλους στον πλανήτη γη και να γίνει ικανή σωστής και συντονισμένης διαχείρισης των ιδιαιτεροτήτων της ανθρώπινης φύσης. Ας αλλάξουμε έργο πέρασε η εποχή της Μάρθας Βούρτση.
Βέβαια πρέπει να πούμε ότι το νερό κυλάει σιγά σιγά και το σύνολο του μέσου πολίτη δείχνει να εξοικειώνεται όλο και περισσότερο διαμορφώνοντας καλύτερα τη στάση του απέναντι στις προκαταλήψεις και στο σύστημα αξιών γενικότερα.

Ας στείλουμε λοιπόν το χαμόγελό μας απλώνοντας το χέρι και ας αφήσουμε τον οίκτο και τις διακρίσεις στην άκρη. Το χρωστάμε στον εαυτό μας και στη κοινωνία μας να δημιουργούμε τις υποδομές ο ένας για τον άλλον άλλωστε… όλοι εν δυνάμει ανάπηροι είμαστε.


Κιόπως έχει ειπωθεί «Εν αρχή ην η πράξη» ας ξεκινήσουμε λοιπόν.



Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

πίσω απο τις ρόδες... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: πίσω απο τις ρόδες...   πίσω απο τις ρόδες... Icon_minitimeΤετ Δεκ 03, 2008 2:17 pm

KELLY,

ευχαριστώ θερμά για το σημαντικό θέμα που ανέδειξες. Μακάρι να γίνει αφορμή ευαισθητοποίησης όλων μας για το ζήτημα εκείνων των συνανθρώπων μας που αποκλείονται από τις κοινωνικές δραστηριότητες όχι εξαιτίας των δικών τους προβλημάτων μα της δικής μας ακηδίας.

Χρειάζεται ίσως ένα παροδικό καθήλωμα δικό μας, ένα ατύχημα, μια ασθένεια, για να καταλάβουμε τι τραβάνε. Ή να το έχουμε μέσα στο σπίτι μας, να το βλέπουμε στους ανθρώπους που αγαπάμε. Αλλιώς δεκάρα δε δίνουμε. Νόμος της ζούγκλας, επιβιώνουν οι ισχυροί. Ένας ιδιότυπος Καιάδας για το κάθε πλάσμα που αποκλίνει του φυσιολογικού.

Δεν είναι ανάγκη να αφορά η απόκλιση μόνο την ικανότητα για κίνηση. Τα ίδια αντιμετωπίζουν οι τυφλοί. Πάρτε για παράδειγμα τους ειδικούς διαδρόμους για άτομα με προβλήματα όρασης και τους ασυνείδητους που πάνε και παρκάρουν εκεί ακριβώς.

Ή άτομα με προβλήματα ακοής. Όλος ο κόσμος είναι φτιαγμένος για εκείνους που ακούνε... Στο εξαίρετο μπλογκ της Σοφίας μπορείτε να ακούσετε τι τραβάνε οι συνάνθρωποί μας που ανήκουν στην περίπτωση αυτή. Και να καταλάβετε ποιοι είναι οι πραγματικά κουφοί. Οι πραγματικά τυφλοί και οι πραγματικά ανάπηροι γενικώς. Εκείνοι που δε διαθέτουν την ελάχιστη ανθρωπιά και συμπεριφέρονται λες και ο κόσμος ανήκει μόνο στους "τέλειους". Μόνο που τέλειος άνθρωπος είναι εκείνος που το ιδιαίτερο γνώρισμα του ανθρώπου έχει αναπτύξει. Συνείδηση. Τι να σε κάνω αν δυο πόδια και δυο χέρια έχεις να λειτουργούν στην εντέλεια, δυο μάτια γερακιού κι αυτιά λαγού, αν άνθρωπος δεν είσαι;

Λέω πως μέσα στη χορεία των παγκόσμιων ημερών, αυτή ακριβώς έχουν ξεχάσει. Τη μέρα του ανθρώπου. Του αληθινού ανθρώπου. Ίσως και γιατί το είδος τελεί υπό εξαφάνιση...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
 
πίσω απο τις ρόδες...
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1
 Παρόμοια θέματα
-

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
HOMA EDUCANDUS :: HOMA EDUCANDUS :: ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΥΜΗΣ-
Μετάβαση σε: