ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ Υποπλοίαρχος
Αριθμός μηνυμάτων : 411 Ηλικία : 59 Location : ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ Registration date : 08/10/2008
| Θέμα: ΕΛΠΙΖΩ... Σαβ Φεβ 28, 2009 12:53 am | |
| O ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΙΓΑΝΤΑ
Χρόνια στον Καύκασο δεμένος Κι ο Ηρακλής μακριά Έχουν τα χρόνια μέτρημα στου όρνεου το ράμφος
Ατσάλινος δεσμός η ευεργεσία αντέχω ... είπες Του Δευκαλίωνα το γένος μ’ αγαπάει. Ξέρω, δεν είμαι μοναχός.
Μα Γίγαντα, για δες ! στο βράχο κόσμος ανεβαίνει Κι αντί την άλυσσο να σπάσουν φέρνουν στο όρνιο προσφορές
Δεν έκλαψες, δεν έβρισες καθόλου. Και είπες μ’ αγάπη : "Του κόσμου η ψυχή θα μεγαλώσει κι ας φέρνουνε στο όρνεο προσφορές"
Δεν ζέστανε αρκετά η φλόγα που έχω δώσει· Μα θάρθει η μεγάλη η στιγμή που τις δικές του αλυσσίδες θα στις σπάσει κι όλοι μαζί αλλοιώτικη θα κάνουμε τη γη. Κανένας Δίας δεν θα μας δικάσει γιατί στις φλόγες μας πεθαίνουν και οι Θεοί. | |
|
ΔΙΩΝΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 884 Location : Όπου γη και πατρίς Registration date : 31/10/2007
| Θέμα: Απ: ΕΛΠΙΖΩ... Σαβ Φεβ 28, 2009 9:26 am | |
| Μ' αρέσει στίχους να διαβάζω. Πολύ.
Μ' αρέσει τους δικούς σου στίχους να διαβάζω. Πάρα πολύ.
Αλλά μου λείπουν τα πεζά σου. Αφάνταστα... | |
|
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8144 Registration date : 30/10/2007
| Θέμα: Απ: ΕΛΠΙΖΩ... Σαβ Φεβ 28, 2009 12:16 pm | |
| Είτε με ποίημα, είτε με πεζό, ο Σωτήρης μιλάει βαθιά στην ψυχή μας. Και είτε και με χορό λεβέντικο ελληνικό... Του αφιερώνω λοιπόν το ακόλουθο: - Παράθεση :
- Να ζευτείς για να δουλέψεις στις ανάγκες των ανθρώπων σήμερα σαν δάσκαλος είναι μια δουλειά όμοια με τη δουλειά του κηπουρού, του ταχυδρόμου, του πρωτοσυναφιτζή, του μιναδόρου και όποιου άλλου. Διαφέρει μονάχα σε ένα: ότι ενώ εκείνοι, και στην περίπτωση που δεν ξέρουν τι κάνουν, έχουν κάποια δικαιολογία, ο δάσκαλος δεν ημπορεί να την έχει. Η ίδια η φύση της δουλειάς του του απαγορεύει την άγνοια. Η ευχετική πρόταση του Ντοστογιέβσκι,
κάλλιο δυστυχής αλλά να γνωρίζω παρά χαρούμενος και κορόιδo,
είναι το γόνιμο επανάκουσμα μιας αρχαίας φράσης, που ο έλληνας τραγικός την είχε περάσει από την ψυχή του Προμηθέα:
«της σης λατρείας την εμήν δυσπραξίαν, σαφώς επίστασ’, ουκ αν αλλάξαιμ’ εγώ.»
Και ο Προμηθέας, που ερεβοκτόνος ερχότανε όταν οι φωτοσβέστες πήγαιναν, ήταν ο πρώτος δάσκαλος. Κατεβαίνοντας στους ανθρώπους κρατούσε στα χέρια του το κοντύλι και το δαδί,
«την έντεχνον σοφίαν συν πυρί.»
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ - Προλόγισμα στο HOMO EDUCANDUS Διαβάζοντας τούτο το απόσπασμα, μπορείτε νομίζω να δείτε όλοι πόσο υπέροχο είναι το ποίημα που έγραψε ο Σωτήρης. Να το καταστερίσετε στα ξεχωριστά του. Και στα ξεχωριστά μας. Γίγαντας... όπως και το ποίημα που έγραψες, φίλε Σωτήρη. | |
|