Η ΟΔΥΝΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ

Θέμα: Η ΟΔΥΝΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ Παρ Δεκ 12, 2008 12:05 am

Παράθεση :: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. καταδικάζει, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την απρόκλητη επίθεση των δυνάμεων των ΜΑΤ, έξω από τη Βουλή, κατά τη διάρκεια της χθεσινής μεγαλειώδους πορείας χιλιάδων εκπαιδευτικών, φοιτητών και μαθητών.

Οι επιθέσεις αυτές, που έγιναν με απευθείας ρίψεις δακρυγόνων στο πρόσωπο συναδέλφων, είχαν ως αποτέλεσμα να τραυματιστούν δάσκαλοι, φοιτητές και μαθητές.

Δηλώνουμε κατηγορηματικά προς κάθε κατεύθυνση πως οι επιθέσεις αυτές, που είναι συνέχεια των επιθέσεων που δέχθηκε ο κλάδος μας κατά τη διάρκεια της πολυήμερης απεργίας του 2006 με σιδηρογροθιές, όχι μόνο δεν μας κάμπτουν, αλλά, αντίθετα, μας χαλυβδώνουν, και θα συνεχίσουμε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τους αγώνες για μια πραγματικά Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση.

Η κυβέρνηση και ο Υπουργός Παιδείας, που έχει εξαφανιστεί αυτές τις μέρες (το μοναδικό παρών που έδωσε ήταν σε ποδοσφαιρικό αγώνα, 23 ώρες μετά τη δολοφονία του 15χρονου, «πενθώντας» προφανώς - «όλα είναι θέμα παιδείας», τελικά, όπως ο ίδιος αναγράφει στο λογότυπο του ΥΠΕΠΘ), είναι φανερό πως δεν μπορούν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα της εκπαίδευσης, των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων.

Γι' αυτό και θα μας βρουν απέναντί τους, μαζί με όλους τους εργαζόμενους στον αγώνα ενάντια στην πολιτική της λιτότητας και του αυταρχισμού.

Από τη Δ.Ο.Ε.

ΠΗΓΗ ΔΟΕ

Από κει και η είδηση που δημοσίευσε η Ελευθεροτυπία καθώς και η παραπάνω φωτογραφία:

Παράθεση :: Οδύνη υπουργού..
Βράδυ Κυριακής. Είκοσι τρεις ώρες μετά τον τραγικό χαμό του 15χρονου μαθητή, ο υπουργός Παιδείας πήγε να παρακολουθήσει ποδόσφαιρο στο Ολυμπιακό Στάδιο. Εδώ, χαμογελαστός με τον πρόεδρο της ΑΕΚ. Χθες, 40 ώρες μετά, εξέφρασε την οδύνη του...
Γ. ΚΑΡ.

Ελευθεροτυπία (Πολιτική 09-12-2008)

Είπαμε για την οδύνη. Ας πούμε και για το χαμόγελο... Του υπουργού πάντα...

Παράθεση :: Το αγαθό του υπουργού χαμόγελο...

Από τον ΠΕΤΡΟ ΜΑΝΤΑΙΟ

Νομίζω ότι καταλαβαίνω, γιατί ο υπουργός Παιδείας Ευριπίδης Στυλιανίδης φωτογραφήθηκε, την επομένη του θανάτου του 15χρονου μαθητή, να παρακολουθεί ποδοσφαιρικό ματς στο Ολυμπιακό Στάδιο (ΑΕΚ - Πανθρακικός 1-0, με γκολ του Μπλάνκο στο 28'...) ευφροσύνως μειδιών. Παρά τα όσα επικριτικά γράφτηκαν και ακούστηκαν γι' αυτό το χαμόγελο, έχω τη γνώμη ότι ο κ. Στυλιανίδης, ως υπουργός Παιδείας, με την αποκάλυψη οδόντων διά της διαστολής των χειλέων, θέλησε να μεταδώσει ένα μήνυμα αισιοδοξίας στους ανά την επικράτεια, περίλυπους και οργισμένους από το τραγικό συμβάν, μαθητές, πως η ζωή, παρά ταύτα, συνεχίζεται. Και πως, όπως οι πρόγονοί τους, με το χαμόγελο στα χείλη έγραψαν ιστορία στα βουνά της Αλβανίας, έτσι κι αυτοί, με χαμόγελο δημιουργίας, να πενθήσουν τον συμμαθητή τους στα θρανία, και όχι να περιφέρονται άσκοπα στους δρόμους...

Από αυτά τα αγαθά αισθήματα -πιστεύω- εμφορείτο ο υπουργός Παιδεάς, όταν, με βαριά καρδιά,φωτογραφήθηκε στο γήπεδο χαμογελαστός. Και όχι -όπως υπαινίχθηκαν ορισμένοι- από υπερηφάνεια, επειδή με το... κολεγιακό του πείσμα να ιδιωτικοποιήσει την ανώτατη εκπαίδευση, φέρει μεγάλο μέρος ευθύνης της σημερινής αναστάτωσης, η οποία ξεκίνησε από το χώρο της παιδείας (την Παρασκευή τα ΜΑΤ βαρούσαν φοιτητές...) και θέριεψε μετά το φόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου το Σάββατο...

Με αυτή την καλή διάθεση επιμένω να αναλύω το χαμόγελο του υπουργού Παιδείας. Και όχι με τη σκωπτική του κουμπάρου μου Γιάννη Καλαϊτζή. Ο οποίος, χρόνια τώρα, επιμένει να γελοιογραφεί το υπουργείο Παιδείας με το παιγνιώδη λογότυπο «Υπουργείον (χάριν) Παιδιάς». Διότι, αν ο υπουργός Παιδείας φωτογραφήθηκε μειδιών χάριν παιδιάς τέτοιες ώρες, τότε φέρει και την πρόσθετη ευθύνη του ακαταλόγιστου...

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=31073940

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 11/12/2008

Θέμα: ΚΑΙ ΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ Παρ Δεκ 12, 2008 12:27 am

Σειρά έχουν τα μπουζούκια...

Υπουργοί στα μπουζούκια...

Αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις των αναγνωστών μας, μεγάλη εντύπωση προκάλεσε η χθεσινή φωτογραφία που δημοσιεύσαμε στη στήλη και δείχνει τον υπουργό Παιδείας Ευριπίδη Στυλιανίδη στις εξέδρες του Ολυμπιακού Σταδίου να παρακολουθεί ποδοσφαιρικό αγώνα, 24 ώρες μετά τον τραγικό χαμό του 15χρονου μαθητή κι ενώ εν τω μεταξύ δεν είχε κάνει ούτε μία τυπική δήλωση.

Υπάρχουν και καλύτερα. Μαθαίνουμε ότι λίγο μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου, δηλαδή λίγες ώρες μετά το τραγικό γεγονός, ο Στυλιανίδης πήγε στην «Ιερά Οδό» (πασίγνωστο νυχτερινό κέντρο), για να ακούσει Πασχάλη Τερζή και Ελενα Παπαρίζου.

Στην παρέα του ήταν ο υφυπουργός Εσωτερικών Χρήστος Ζώης (την ίδια ώρα ο προϊστάμενός του υπουργός Προκόπης Παυλόπουλος πάσχιζε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα).

Οσοι τους είδαν δεν διαπίστωσαν ότι διακατέχονταν από κάποιον προβληματισμό για όσα συνέβαιναν στους δρόμους της πόλης.

Σε διπλανό τραπέζι διασκέδαζε η βουλευτής Θεσσαλονίκης της Ν.Δ. Ελενα Ράπτη, η οποία απολάμβανε εμφανώς τα φλας των φωτογράφων.

Οι πληροφορίες ότι οι υπουργοί ενθουσιάστηκαν ιδιαίτερα από το άσμα... «είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, μέσα σε μια φάση τραγική» δεν επιβεβαιώνονται. Μπορεί να το απόλαυσαν, αλλά μάλλον τα πολλά μεγαβάτ των ηχείων τούς πήραν το κεφάλι. Γι' αυτό την επομένη (Κυριακή βράδυ πλέον) ο υπουργός Παιδείας πήγε και στο γήπεδο, για να ξεσκάσει λίγο ακόμη. Και την επομένη (Δευτέρα μεσημέρι πλέον) εμφανίστηκε στο υπουργείο του και εξέφρασε την οδύνη του...

Γ.ΚΑΡ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/12/2008

Πάντως την οδύνη του την εξέφρασε.

Όπως εξέφρασε και ο ειδικός φρουρός τη συγνώμη του στην προανάκριση... Μετά τη συνάντηση με τον Κούγια, του τελείωσε και αυτή.

ΣΕ ΤΙ ΧΩΡΑ ΖΟΥΜΕ;;;;;;;;;;;;;

Έχω τρομάξει. Κι όλο νομίζω πως βλέπω εφιάλτη... Τσιμπήστε με. Δεν μπορεί να είναι αλήθεια όλα αυτά. Δεν μπορεί!!!!!!!!

Admin Αριθμός μηνυμάτων : 8144 Registration date : 30/10/2007

Βρέχει απόψε στη ρημαγμένη μας πόλη.

Οι ουρανοί εκτελούν το δικό τους καθήκον αφού δεν μπόρεσαν οι άνθρωποι.

Είμαι έξω, στο μπαλκόνι κι ακούω το νερό να κατρακυλά... δάκρυα είναι...

Και λίγο πιο κάτω, ούτε πέντε λεπτά δρόμος, είναι ο νιόσκαφτος τάφος. Βρέχει κι εκεί...

Δεν ξέρω πότε θα τελειώσει αυτό το μαρτύριο και δε θέλω και να τελειώσει. Βλέπω τα στολισμένα μπαλκόνια και τρελαίνομαι. Τι γιορτάζουν; Έχουμε γιορτή και δεν το ξέρω;

Δεν είσαι η μόνη που βλέπεις εφιάλτη.

Και είδα και άλλους το πρωί στη δουλειά. Χριστουγεννιάτικο μπαζάαααρ. Ναι. Το άνοιξαν και το διαλαλούσαν. Ελάτε να ψωνίσετε χριστουγεννιάτικα.

Θυμήθηκα εκείνο το τραγούδι για το Βαγόρα.

Παράθεση :: Εψές πουρνό μεσάνυχτα θάψαν τον Ευαγόρα.
Σήμερα Σάββατο ταχιά όλη η ζωή σαν πρώτα.
Ετούτος πάει στο μαγαζί, εκείνος πάει στον κάμπο,
ψηλώνει ο χτίστης εκκλησιά, πανί απλώνει ο ναύτης,
και στο σκολειόν ο μαθητής συλλογισμένος πάει.
Χτυπά κουδούνι, μπαίνουνε στην τάξη του ο καθένας.

Μπαίνει κι η πρώτη η άταχτη κι η τρίτη που διαβάζει,
μπαίνει κι η πέμπτη αμίλητη, η τάξη του Ευαγόρα.
- Παρόντες όλοι;
- Κύριε, ο Ευαγόρας λείπει.
- Παρόντες, λέει ο δάσκαλος. Και με φωνή που τρέμει:
- Σήκω, Ευαγόρα, να μας πεις ελληνική ιστορία.
Ο δίπλα, ο πίσω, ο μπροστά, βουβοί και δακρυσμένοι,
αναρωτιούνται στην αρχή, ώσπου η σιωπή τους κάμνει
να πέσουν μ' αναφιλητά ετούτοι κι όλη η τάξη.

Εμείς ούτε αυτό... Όλη η ζωή σαν πρώτα. Ακόμη και με τα μπαζάρ της. Μη χάσουμε τις συνήθειες παιδιά. Μη μείνουμε χωρίς χριστουγεννιάτικα....