KAΛΥΤΕΡΑ ΜΙΑΣ ΩΡΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΗ

Ευτυχώς που είχαμε προγόνους αγωνιστές και μας άφησαν μνήμες και αγώνες για την Ελευθερία. Και μεις την κάναμε παρελάσεις. Και κούφια επιχρυσωμένα λόγια. Κουνάμε σημαιούλες, ευτυχώς ακόμα ελληνικές, αν και πλαστικές. Παρευλάνουν τα υπερήφανα νιάτα μας μασώντας τσίχλες, με ιδιαίτερα κοντές φούστες ή στενά παντελόνια, κοιτάζοντας και χαιρετώντας προς το βάθρο κάτι κουρασμένος πολιτικούς. Και εθνοπερήφανοι πατρηδοκάπηλοι εραστές από τα Κρατικά κανάλια ανασύρουν Πατρο-Κοσμάδες και προφητείες "Ήγγικεν ο καιρός που θα πάρουμε την πόλιν", άσχετα αν χάνουμε την Ελλάδα.Τό’χε πει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και αυτή ήτανε προφητεία :

Τό’ξερε ο Γέρος. Ήξερε τι ερχότανε. Είπε να "ισώσετε" και κάποιοι άκουσαν να ισοπεδώσετε. Και δε φτάνει που έχουμε τους Εσωτερικούς Εθνοπατέρες, έχουμε και τους Εξωτερικούς φιλοσοφούντες που εξ’ αποστάσεως αγωνιούν χωρίς να ιδρώνουν για τον τόπο. Για μπεκάτε μέσα, όπως λένε και στο Βόλο, και μετά μιλάμε. Αυτοί που κάνανε αγώνες δεν βρήκαν τίποτα έτοιμο. Ένα πράγμα είχανε μόνο μέσα στην ψχή τους, συνείδηση και ευθύνη. Και όταν τους δόθηκε η χάρη να υπηρετήσουν ξένες δυνάμεις, παρέμειναν Έλληνες μέχρι το μεδούλι. Γιατί ήξεραν πως αυτός ο τόπος έχει αυτοφυές χρυσάφι και δε χρειάζεται τίποτα από το Εξωτερικό. Άλλωστε τό’χανε πει και πιό παλιά :

Και όποτε είχαμε σωτήρες από το Εξωτερικό, στο τέλος πάντα φωνάζαμε

Γι’ αυτό εγώ λέω, δεν πάει άλλο. Είμαστε Έλληνες. Μεγάλη ευθύνη. Είναι δυνατόν ποτέ το Εθνικό μας Αρχαιολογικό Μουσείο να το αφήναμε ανοικτό, μέρα-νύχτα, χωρίς φύλαξη; Δεν θά’ μενε τίποτα. Γιατί αφήνουμε τώρα χωρίς φύλαξη την Ελλάδα σε κουρασμένους ηγέτες; Πότε κουράστηκε ο Κολοκοτρώνης για να παλεύει για την Ελευθερία του τόπου; Πότε ο Καραϊσκάκης είπε στα παλληκάρια του, αν χάσουμε αυτή τη μάχη, εγώ φεύγω. Πότε ο Παπαφλέσσας δεν τίμησε τα μετερίζια που φύλαγε;

Γιατί ανεχόμαστε άνανδρους ηγέτες που μπροστά τους παρελαύνουν οι ελπίδες της Ελλάδος, τα παιδιά μας; Ακόμα και με την τσίχλα στο στόμα, ακόμα και με το στενό παντελόνι, ακόμα και με τη μίνι φούστα, ξέρουμε ότι είναι Έλληνες.

Αυτοί που διοικούν όμως την Ελλάδα, είναι υπάλληλοι ξένων. Και πραγματικά εύχομαι η επόμενη Εθνική Επέτειος να είναι βαθειά Ελληνική και να τη βιώσει ο Ελληνικός λαός όπως του αρμόζει. Δηλαδή μονίμως ερωτευμένος με τα ιδανικά της Ελευθερίας. Γιατί τα ιδανικά της Ελευθερίας μας δεν τα διακυβεύουν μόνο εξωτερικοί κίνδυνοι αλλά και εσωτερικοί εχθροί. Έλληνες πατέρες έστησαν τα μετερίζια του αγώνα. Είναι χρέος να μην τα εγκαταλείψουμε. Είναι χρέος να μείνουμε Έλληνες.