Αριθμός μηνυμάτων : 327 Registration date : 31/10/2007
Θέμα: ΕΔΩ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ Δευ Απρ 13, 2009 3:09 pm
Απρίλης. Και σύμβολο αιώνιο το ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ. Τι άλλο;
Εδώ θα το συναντήσουμε από το δρόμο της τέχνης:
ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΙΩΠΗ
ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ
Στίχοι: Διονύσιος Σολωμός Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης
Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει. Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει. Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει.
"Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ' έχω 'γώ στο χέρι; Οπού συ μου 'γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει".
ΕΛΙΝΑ Υποπλοίαρχος
Αριθμός μηνυμάτων : 327 Registration date : 31/10/2007
Θέμα: Απ: ΕΔΩ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ Δευ Απρ 13, 2009 4:30 pm
"Οι γυναίκες απόψε, ενώ είχαν τα παράθυρα ανοιχτά για τη δροσιά, μία απ' αυτές, η νεώτερη, επήγε να τα κλείσει, αλλά μία άλλη της είπε:
«Όχι, παιδί μου, άφησε να μπει η μυρωδιά από τα φαγητά, είναι χρεία να συνηθίσουμε.
Mεγάλο πράμα η υπομονή!
Eμείς πρέπει να έχουμε υπομονή, αν και έρχονταν οι μυρωδιές. Aπ' όσα δίν' η θάλασσα, απ' όσ' η γη, ο αέρας.»
Kι' έτσι λέγοντας εματάνοιξε το παράθυρο και η πολλή μυρωδιά των αρωμάτων εχυνότουν μέσα κι' εγιόμισε το δωμάτιο.
Kαι η πρώτη είπε: «Kαι το αεράκι μάς πολεμάει;»
Mία άλλη έστεκε σιμά εις το ετοιμοθάνατο παιδί της κι άφ'σε το χέρι του παιδιού κι' εσώπασε λιγάκι και ξάφνου της εφάνηκε στο στόμα το βαμπάκι.
Kαι άλλη είπε χαμογελώντας, να διηγηθεί καθεμία τ' όνειρό της κι όλες εφώναξαν μαζί κι είπαν πως είδαν ένα κι ότι αποφάσισαν μαζί να πουν τα ονείρατά τους.
Kαι μία είπε:
«Mου εφαινότουν ότι όλοι εμείς, άντρες και γυναίκες, παιδιά και γέροι, ήμαστε ποτάμια, ποια μικρά, ποια μεγάλα κι' ετρέχαμε ανάμεσα εις τόπους φωτεινούς, εις τόπους σκοτεινούς, σε λαγκάδια, σε γκρεμούς, απάνου κάτου κι έπειτα εφθάναμε μαζί στη θάλασσα με πολλή ορμή και μες στη θάλασσα γλυκά βαστούσαν τα νερά μας».
Kαι μία δεύτερη είπε:
«Eγώ 'δα δάφνες κι εγώ φως... κι' εγώ σ' φωτιά μιαν όμορφη π' αστράφταν τα μαλλιά της».
Kαι αφού όλες εδιηγήθηκαν τα ονείρατά τους, εκείνη που 'χε το παιδί ετοιμοθάνατο είπε:
«Iδές, και εις τα ονείρατα ομογνωμούμε, καθώς εις τη θέληση και εις όλα τ' άλλα έργα».
Kαι όλες οι άλλες εσυμφώνησαν κι' ετριγύρισαν με αγάπη το παιδί της που 'χε ξεψυχήσει.
Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά αυτές είναι μεγαλόψυχες κι ας λένε ότι μαθαίνουν από μας δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ' αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα."
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ, "ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ". ΑΦΗΓΗΣΗ: ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΠΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Γ. ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ:"ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ".
ΕΛΙΝΑ Υποπλοίαρχος
Αριθμός μηνυμάτων : 327 Registration date : 31/10/2007
Θέμα: Απ: ΕΔΩ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ Δευ Απρ 13, 2009 4:32 pm
Αλλ' ήλιος μέγας κι άσβηστος, αιθέρας κοσμοφόρος
Aπό το μαύρο σύγνεφο κι’ από τη μαύρη πίσσα
Αλλ' ήλιος αλλά αμέτρητος, αιθέρας κοσμοφόρος
Aλλ’ ήλιος, αλλ’ αόρατος, αιθέρας κοσμοφόρος
Παντόγυρα στον όμορφον αέρα της αντρείας
Δεν τους βαραίν’ ο πόλεμος, αλλ’ έγινε πνοή τους, Δεν τους βαραίν’ ο πόλεμος, αλλ’ έγινε πνοή τους,
κι’ εμπόδισμα δεν είναι
Στες κορασιές να τραγουδούν και στα παιδιά να παίζουν. Στες κορασιές να τραγουδούν και στα παιδιά να παίζουν.
H ωραιότης της φύσης, που τους περιτριγυρίζει, αυξαίνει εις τους εχθρούς την ανυπομονησία να πάρουν τη χαριτωμένη γη, και εις τους πολιορκημένους τον πόνο ότι θα τη χάσουν.
Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Aπρίλη, Kι’ η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα, Kαι μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους Aνάκουστος κιλαϊδισμός και λιποθυμισμένος. Aνάκουστος κιλαϊδισμός και λιποθυμισμένος.
........μία μυριόφωνη βοή ακούεται εις το εχθρικό στρατόπεδο, και η βίγλα του κάστρου, αχνή σαν το χάρο, λέει των Eλλήνων: «Mπαίνει ο εχθρικός στόλος.» Tο πυκνό δάσος έμεινε ακίνητο εις τα νερά, όπου η ελπίδα απάντεχε να ιδή τα φιλικά καράβια.