Το καλό και το κακό είναι που όλα τα πράγματα κάποια στιγμή περνούν.
Ακόμη κι εκείνα που φαίνονται βουνό πιο άγριο και από το Έβερεστ.
Περνάνε. Ή και περνάμε... δεν έχει σημασία. Πάντως όλα κάποτε τελειώνουν. Και τι μένει;
Μακάρι να το ξέρεις από πριν. Και μακάριος όποιος το ξέρει. Τι μένει; Αυτό να θυμάσαι και αυτό να λαμβάνεις υπόψη όταν βγαίνεις στη στράτα. Το τέλος. Με όλες τις έννοιες. Σαν τέρμα - σαν σκοπό...
Και είναι μεγάλη η χαρά και η ευχαρίστηση μεγάλη όταν φτάνοντας στο τέρμα βλέπεις πως έξω δεν έπεσες. Πως σωστά μάντεψες.
Καλό καλοκαίρι λοιπόν. Και άντε και του χρόνου...