Αγαπητοί φίλοι και φίλτατοι συμφορουμίτες,
αόρατοι επισκέπτες και άγνωστοι περαστικοί...
ακόμη κι εσείς που μας μισείτε θανάσιμα, μας σιχαίνεστε αφόρητα ή και σας προκαλούμε αλλεργία...
πήραμε τη μεγάλη απόφαση να σας απαλλάξουμε από την παρουσία μας. Προς το παρόν για διακοπές και ποιος ξέρει; Το Σεπτέμβρη που θα γυρίσουμε ίσως να γυρίσουν οριστικά και τα μυαλά μας σε άλλες επιλογές.
Μην προσπαθήσετε να απαντήσετε σε τούτο το μήνυμα, πόσο χαρήκατε και ανακουφιστήκατε και άλλα όμοια.
Ήδη το φόρουμ είναι ON HOLIDAY. Άρα τζίφος η κάθε προσπάθεια δημοσίευσης ακόμη και από τους συντονιστές.
Ναι, θα μπορούσαμε να το αφήσουμε και ανοικτό, υπάρχει ο εξοπλισμός για να παρακολουθούμε το φόρουμ και εκ του μακρόθεν... Αλλά το ψάξαμε και δε βρήκαμε λόγο σημαντικό.
Αντίθετα βρήκαμε πολλούς λόγους να πατήσουμε το κουμπάκι ON HOLIDAY.
Στο κάτω κάτω ας κάνει διακοπές και το φόρουμ. Όχι μόνο εμείς.
Διότι εδώ που τα λέμε μια ανάγκη για ξεκούραση την έχει. Και για ηρεμία επίσης. Αρκετά το τελευταίο διάστημα περιπλανήθηκε η μύγα τσε τσε.
Είπαμε κάποια στιγμή πως σηκώνουμε τα χέρια ψηλά, αλλά φευ.
Η Μελίνα λέει ότι φταίνε οι πλανήτες. Η Χαλ τσιμουδιά. Είναι αλλού απασχολημένο το χρυσό μου αυτόν τον καιρό. Και καλά κάνεις καρδούλα μου!
Ο Ζορμπάς μάλλον παρέμεινε στα όρη... Είπες πως θα πάει διήμερο και ακόμη να φανεί.
Μη σας πάρω όλους στην αράδα. Και ας μην είστε και πολλοί. Ε, μη βγάζω και όλα τα άπλυτα στα φόρα!
Αν και σήμερα δεχτήκαμε καταιγισμό πιέσεων. Να τα φέρουμε όλα στο φως. Να ενημερώσουμε για διαγραφές, καθαιρέσεις, φιμώσεις ... πάλι καλά που δεν αναφέρθηκαν και απαγχωνισμοί.
Τέλος λοιπόν. Η φαντασία σας ίσως και να μην κατάφερε να καλπάσει ως εδώ. Πως μπορούμε κι εμείς να πάρουμε το βαλιτσάκι μας και να την κάνουμε.
Άντε βρε. Χωρίς βαρβάρους τι θα κάμετε τώρα; Σε ποιον θα στείλετε τα απειλητικά σας σημειωματάκια;
Για τους υπόλοιπους υπάρχει και το msn...
Για τις Καπετάνισσες και το φέις μπουκ.
Όχι, Διώνη, για σένα που είσαι μαγείρισσα υπάρχει μόνο το μπαλαούρο. Σιγά μη γίνουμε ίσοι κι όμοιοι με το κατώτερο πλήρωμα!!!
Όσο για μένα; Θα πάω να συναντήσω το αδερφάκι μου το Νηρέα. Στις ρεματιές και τα φαράγγια, στις κορφούλες και τους λόγγους της Ηπείρου.
Με πολυφωνικές κομπανίες και νταούλια και ντέφια.
Σιγά ρε μην κάτσω να σκάσω γιατί εδώ μέσα μας την έπεσε η τσε τσε...
Τώρα μπορείτε να ανοίξετε τα οργκανάιζερ και να συμπληρώσετε τις μεθόδους μου: Εκτός από το να φιμώνω, αδικώ, διαγράφω, καθαιρώ και άλλα μεσαιωνικά βασανιστήρια, μπορώ και να τραβάω Χ σε όλους και όλα.
Ειδικά όταν μου τα πρήζουν ως εκεί που δεν παίρνει άλλο. Να ηρεμήσουν και εκείνοι, να ηρεμήσω και εγώ. Αρκετά ρεεεεεεεε. Ποιος σας είπε ότι είμαι εδώ για να ξεσπάτε τα νευράκια σας; Ποιος σας είπε ότι δεν έχω κι εγώ νευράκια;
Και ποιος σας είπε ότι έχετε δικαίωμα να μου τα κάνετε κρόσσια κάθε τρεις και λίγο.
Όχι, δεν τα λέω για τη Διώνη αυτά. Περιέργως αλλά τούτη τη φορά έχει λουφάξει ήσυχα στη γωνιά της και το μόνο που ρωτάει είναι τι ώρα θα αναχωρήσουμε.
Αυτάαααααααα... ώρα να ξεκουραστούμε για να σηκωθούμε πρωί πρωί και να φτιάξουμε τη βαλίτσα. Τα σάντουιτς για το δρόμο, είναι και 500 χιλιόμετρα ταξίδι... Καφέδες εννοείται... σιντί μπόλικα.
Να πετάξουμε τα σκουπίδια. ΟΛΑ.
Να ποτίσουμε με γενναίες δόσεις νερού τα φυτά.
Στην τράπεζα για παραδάκι.
Ουφ. Κουράστηκα. Ες αύριον τα υπόλοιπα.
Και τώρα πέρα από πλάκα: Να περάσετε όλοι υπέροχα. Και φροντίστε να απαλλαγείτε από αρνητικά συναισθήματα γιατί προκαλούν τριχόπτωση. Ναι για...
Και ό,τι είπαμε, νερό κι αλάτι. Ώσπου να γυρίσω θα τα έχω ξεχάσει. Μπορείτε κάλλιστα να μου ξανακάνετε τα ίδια κι εγώ να αναρωτιέμαι πώς την ξαναπάτησα και φάνηκα αφελής.
Κι ας μου τα έλεγε η Χαλ.
Αυτά με μία προϋπόθεση, να μην πάρουν τα μυαλά μου εκεί πάνω ανάποδες στροφές. Κι αν δεν είναι εκεί, τίποτε δεν το αποκλείει να συμβεί στον επόμενο σταθμό. Αστυπάλαια πάλι; Θα δείξει. Εγώ πάντως μέσω Νάξου δε ξαναγυρίζω...
Το καλύτερο βέβαια θα ήταν να μην γύριζα ούτε κι εδώ. Γενικώς και ειδικώς.
Έχω όμως υποσχεθεί στη Μαριώ καφεδάκι και περιμένω και από τη Θαλασσινή ανάλογη πρόσκληση. Α, ναι... είναι και τα Αισχύλεια του Ζορμπά... Και νομίζω και ένα σχολείο που δουλεύω και ας μην ξέρω ακόμη πού και ποιο...
Καλό Καλοκαίρι λοιπόν σε όλη την κομπανία.
Και να προσέχετε τους εαυτούς σας. Όχι γαλακτομπούρεκο έως σκασμού.
Α, και όποιος μείνει εδώ ας τραβάει από καιρού εις καιρόν ένα σκουπισματάκι.
Στο ράφι σας άφησα σοκολατάκια με ρούμι. Είναι το μόνο αλκοόλ που γλίτωσε από τη Διωνίτσα κι αυτό χάρη στη φαεινή ιδέα να πασπαλίσω τα γλυκά με κανέλα.
Μελίνααααααα. Εσύ μέχρι να γυρίσω να έχεις φύγει!
Χαλ, τα δρομολόγια των πλοίων θα τα βρεις εδώ:
http://www.gtp.gr/ Και σε όλους γενικώς και ανεξαιρέτως:
Φιλάκια στα μουτράκια!