Μήνες τώρα παιδευόταν το κορίτσι να βρει καράβι για την πρακτική άσκηση. Αυτή την άσκηση που προβλέπουν οι νόμοι του κράτους ως απαραίτητη για να συνεχίσουν οι δόκιμοι των σχολών πλοιάρχων και μηχανικών εμπορικού ναυτικού τις σπουδές τους.
Συγκεκριμένα όσοι εισάγονται στις ακαδημίες εμπορικού ναυτικού παρακολουθούν ένα εξάμηνο σπουδών και μετά οφείλουν να ναυτολογηθούν για έξι μήνες. Επανέρχονται στα θρανία για δύο εξάμηνα και ακολουθεί και πάλι ένα εξάμηνο ναυτολόγησης. Κι έπειτα άλλα τρία εξάμηνα σπουδών για λάβουν το δίπλωμα.
Σάντουιτς κόρσις... αυτός είναι ο όρος και μαρτυρά και από πού δανειστήκαμε αυτά τα πρότυπα. Μαζί με τα φαστ φουντ για την άλλη τροφή, ίδια φτιάξαμε και τα ιδρύματα που παρέχουν την μόρφωση στους αυριανούς επαγγελματίες...
Υποτίθεται βέβαια πως όταν άρχισαν όλα αυτά λήφθηκαν και τα ανάλογα μέτρα. Πχ η επιδότηση των θέσεων εργασίας των πρωτοετών...
Στην πράξη όμως προέκυψε πρόβλημα. Διότι στο παρελθόν υπήρχε μεν πρακτική άσκηση αλλά αυτή ήταν πολύ μικρότερη αφενός και αφετέρου γινόταν το καλοκαίρι ανάμεσα στο πρώτο έτος και το δεύτερο και όχι ανάμεσα στο πρώτο εξάμηνο και το τρίτο... πριν καλά καλά δηλαδή το νέο παιδί μάθει πού πέφτει η πλώρη και η πρύμη...
Επιπλέον τότε υπήρχαν τετραπλάσιες θέσεις εργασίας ελλήνων ναυτικών από τις σημερινές. Άρα και θέσεις δοκίμων. Σήμερα όχι μόνο μειώθηκαν δραματικά οι θέσεις εργασίας όλων των ελλήνων ναυτικών μα και σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς της πρακτικής άσκησης απαιτείται εξαπλάσιο διάστημα ναυτολόγησης για τους σπουδαστές!
Εδώ θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι αντί να μειωθεί ο αριθμός των σπουδαστών έχουμε κάθε χρόνο προσπάθεια προσέλκυσης όσων περισσότερων νέων παιδιών στο ναυτικό επάγγελμα. Μάλιστα τους δίνουν τη δυνατότητα να μπαίνουν στις ακαδημίες εμπορικού ναυτικού και με άλλους τρόπου πέρα από τον καθιερωμένο με τις πανελλήνιες. Τάχα και καλά πως αυτό απαιτεί το συμφέρον της ναυτιλίας μας! Να μπουν πολλά παιδιά στις σχολές! Για να έχουμε νέο αίμα για το στόλο!!!
Κι ακόμη. Με το πρόσχημα της ισότητας των δύο φύλων που επιβάλλει το σύνταγμα, τα τελευταία χρόνια έχουμε μια τεράστια αύξηση των κοριτσιών που σπουδάζουν στις σχολές. Παλιότερα ίσχυαν μεγάλοι περιορισμοί και σε αντιστοιχία με την απροθυμία των ναυτιλιακών εταιρειών να προσλάβουν γυναίκες.
Τώρα η απροθυμία αυτή ουδόλως λαμβάνεται υπόψη... με αποτέλεσμα δεκάδες κορίτσια να φοιτούν σε κάθε έτος των ΑΕΝ.
Τι γίνεται όμως όταν όλος αυτός ο λαός και ειδικά ο θηλυκόκοσμος τελειώσει το πρώτο εξάμηνο; Και οι υπεύθυνοι τους βάλουν τη θηλιά στο λαιμό για την πρακτική άσκηση επί πλοίου; Ο ΧΑΜΟΣ!!!
Τα φουκαριάρικα τα πρωτάκια, άσχετα τελείως από θάλασσα και ναυτιλία, ορμάνε στις εταιρείες και ως επαίτες παρακαλούν να τα προσλάβουν. Αμ δε. Γιατί να τα προσλάβουν;;;
Πρώτον και κύριο η έναρξη της πρακτικής είναι αρχές της άνοιξης. Τότε που τα επιβατικά της ακτοπλοΐας είναι στους ράθυμους χειμερινούς ρυθμούς και δε χρειάζονται δοκιμάκια... Το ίδιο και τα κρουαζερόπλοια. Ενώ στο δικό μου καιρό η ναυτολόγηση συνέπιπτε με την ένταση των θερινών δρομολογίων και φυσικά οι εταιρείες μας περίμεναν πώς και πώς... Λουκουμάκι ήταν τότε οι δόκιμοι. Τους προσλαμβάνανε για δυο μήνες (τόσο περίπου διαρκούσε τότε η πρακτική άσκηση, μόνο) που κρατούσε η φούρια της δουλειάς και τους έλυνε και το πρόβλημα να πάρουν κάποιον άλλο ναυτικό που θα έπρεπε να τον αποζημιώσουν για να τον απολύσουν μόλις έκοβε η δουλειά το φθινόπωρο.
Τώρα όχι μόνο βγαίνουν σε λάθος εποχή για τη ναυτιλία οι δόκιμοι να αναζητήσουν εργασία μα και αναζητούν εργασία για έξι μήνες. Και μάλιστα με μόλις έξι μήνες θεωρητική κατάρτιση. Τι να τους κάνουν οι εταιρείες; Που φυσικά και δεν είναι φιλόπτωχα ταμεία και νοιάζονται κυρίως για το συμφέρον τους;
Όταν μάλιστα δρομολογήθηκε και η άρση του καμποτάζ και ουδόλως πλέον ενδιαφέρονται για την ύπαρξη ελλήνων αξιωματικών; Γιατί, ξαναλέω, να τους προσλάβουν;
Έτσι στο γενικότερο πρόβλημα όλων των τελευταίων ετών η πολιτική επιλογή για άρση του καμποτάζ φέτος σήμανε και το οριστικό κλείσιμο της πόρτας στους δοκίμους. Με ιδιαίτερη όξυνση του προβλήματος στα κορίτσια. Που έτσι κι αλλιώς είναι ανεπιθύμητα στα καράβια πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Και που αντί να ληφθεί αυτό υπόψη, οι υπεύθυνοι φρόντισαν να παραγεμίσουν τις σχολές με γυναίκες!!!
Υπάρχει ένας παραλογισμός σε όλο αυτό που αδυνατεί ο λογικός άνθρωπος να κατανοήσει. Γιατί τέτοια ανευθυνότητα προς τα νέα παιδιά; Και ειδικά τις κοπέλες;
Πρώτα τους τάζουν λαγούς και πετραχήλια και μόλις τα μαντρώσουν στη σχολή αρχίζει ο γολγοθάς. Γιατί ο κανονισμός είναι αμείλικτος. Αν δεν κάνουν την πρακτική άσκηση δεν μπορούν να συνεχίσουν καν τις σπουδές τους. Υπάρχει μόνο ένα παραθυράκι που επιτρέπει αντί για ολόκληρο το εξάμηνο να γίνει ένα μέρος της πρακτικής άσκησης (γύρω στους τρεις μήνες) και με την προϋπόθεση βέβαια να βρει τρόπο ο δόκιμος να συμπληρώσει αργότερα τους μήνες που λείπουν. Πάντως χωρίς συνολικά δώδεκα μήνες υπηρεσίας σε πλοίο, δίπλωμα δεν παίρνουν.
Εμείς, ως γυναίκες απόφοιτοι ναυτικών σχολών, είμαστε ξεκάθαρες στο θέμα αυτό. Να μειωθεί ο αριθμός των γυναικών σπουδαστριών. Προτιμούμε όσες μπαίνουν να μπορούν να απορροφηθούν από τη ναυτιλία και όχι να παράγουν οι ακαδημίες εμπορικού ναυτικού στόλους ανέργων...
Το ίδιο ξεκάθαρη θέση έχουμε και στο θέμα του καμποτάζ. Η άρση του θα σημάνει το ξεκλήρισμα των ελλήνων ναυτικών.
Θεωρούμε επίσης αυτονόητη υποχρέωση των σχολών να εξασφαλίζουν θέσεις εργασίας στους δοκίμους. Κι εδώ θα σημειώσουμε ότι στο παρελθόν οι σχολές διέθεταν και δικό τους σκάφος
(το ιστιοφόρο Ευγένιος Ευγενίδης) για την πρακτική άσκηση. Εκεί ναυτολογούνταν όσοι δόκιμοι δεν κατάφερναν να βρουν θέση στη ναυτιλία. Σήμερα τέτοιο σκάφος δεν υφίσταται. Είμαστε βλέπετε στην εποχή των ισχνών αγελάδων. Πώς να υπάρξει τέτοιο σκάφος;
Με δεδομένα επίσης τα προβλήματα ναυτολόγησης των δοκίμων, πιστεύουμε ότι πρέπει να αλλάξει ο κανονισμός της πρακτικής άσκησης. Να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να παύσει το θέμα αυτό να ταλανίζει τους σπουδαστές και ειδικά τις σπουδάστριες.
Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση το όλο πρόβλημα να μετακυλύεται στις πλάτες των νέων παιδιών. Και ήταν πολύ τραγική η είδηση που λάβαμε από ένα τέτοιο παιδί. Που φτάνοντας στο χείλος του γκρεμού και κινδυνεύοντας να χάσει το εξάμηνο δέχθηκε να πληρώσει από την τσέπη του τα έξοδα για να ναυτολογηθεί!!! Ντροπή για όλους μας αυτή η κατάσταση. Κι ας μην ξαναβγεί κανείς να κοκορεύεται για τη σπουδαία ελληνική ναυτιλία. Γιατί μόνο σπουδαία δεν είναι. Και δεν πείθει πως είναι και ελληνική. Αφού κλείνει τις πόρτες στους έλληνες δοκίμους και ανοίγει διάπλατα το δρόμο για τους ασιάτες και άλλους ναυτικούς από τρίτες χώρες.
Κι απορώ γιατί ως φορολογούμενοι πολίτες να πληρώνουμε για σχολές εμπορικού ναυτικού από τη στιγμή που στην πράξη ακυρώνεται ο σκοπός λειτουργίας τους.
Ακόμη περισσότερο αγανακτούν οι γονείς. Που κάνουν τζάμπα έξοδα να στείλουν τα παιδιά τους στις σχολές και έπειτα αναγκάζονται να τα παραλάβουν άνεργα, απογοητευμένα και χωρίς να έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους. Προς τι, ρωτάω και πάλι, τέτοια ανευθυνότητα και σε καιρούς τέτοιας οικονομικής κρίσης;
Θέμα: Πού καταντήσαμε... να πληρώνουν οι δόκιμοι για να κάνουν την πρακτική άσκηση 
Παρ Ιουν 25, 2010 4:26 pm
