HOMA EDUCANDUS
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.


HOMA EDUCANDUS - Φόρουμ φιλοσοφίας, παιδείας, πολιτικής και ναυτιλίας!
 
ΠΟΡΤΑΛ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣΦόρουμΠόρταλLatest imagesΔΙΟΠΤΕΥΣΕΙΣΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟΕικονοθήκηΕγγραφήΣύνδεση

 

 Μετακομίζουμε...

Πήγαινε κάτω 
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Μετακομίζουμε...  Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Μετακομίζουμε...    Μετακομίζουμε...  Icon_minitimeΤετ Αυγ 11, 2010 1:10 pm

Επιτέλους η ώρα έφτασε. Τα πράγματα που μέχρι χτες γέμιζαν το σαλόνι ασφυκτικά:

Μετακομίζουμε...  Ioiiii11

κούτες, κούτες, κούτες και έπιπλα και ηλεκτρικές συσκευές... Θεούλη μου! πόσες ώρες ατέλειωτες χρειάζονται για να συσκευάσεις τόσα πράγματα, και τι κούραση απερίγραπτη...

τώρα όλα αυτά τέλος... και τα πραγματάκια μου μπήκαν στο φορτηγό του κυρ Παντελή από τα Γιάννενα... με την ηρωική προσπάθεια του Στέφου από τα Τίρανα και του Ιβάν από τη Βουλγαρία... Τριεθνική δύναμη χρειάστηκε...

Μετακομίζουμε...  Ioiiii12

Αύριο Ηγουμενίτσα. Καλώς εχόντων των πραγμάτων...

Για την αντίστροφη διαδικασία. Να λύσεις εκατοντάδες σκοινιά, ταινίες, να σκίσεις πλαστικά, χαρτόνια και άλλα υλικά αμπαλάζ που μήνες τώρα τα μελέτησα σε επίπεδο μεταπτυχιακού. Όποιος δεν ξέρει από μετακόμιση, εδώ οι καλές πληροφορίες. Και μια συμβουλή:

Αν μπορείτε να την αποφύγετε, να την αποφύγετε. Διότι μετακόμιση ίσον γολγοθάς. Αχ, στερνή μου γνώση...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Μετακομίζουμε...  Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Μετακομίζουμε...    Μετακομίζουμε...  Icon_minitimeΤετ Αυγ 11, 2010 5:59 pm

Μετακομίζουμε...  Ioiiii13
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Μετακομίζουμε...  Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Μετακομίζουμε...    Μετακομίζουμε...  Icon_minitimeΤετ Αυγ 11, 2010 6:03 pm

Μετακομίζουμε...  Ioiiii14

Ο Στέφος από τα Τίρανα, ο κυρ Παντελής από τη Δαφνούλα (; ) Ιωννίνων και κάτω δεξιά ο Ιβάν από τη Βουλγαρία...

Παλεύουν να τακτοποιήσουν το νοικοκυριό μου στο φορτηγό...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Μετακομίζουμε...  Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Μετακομίζουμε...    Μετακομίζουμε...  Icon_minitimeΤετ Αυγ 11, 2010 6:13 pm

Μετακομίζουμε...  Iiiiii30

Οι καλοί φίλοι είπαμε... είναι εκείνοι που σου στέκονται στις δύσκολες στιγμές.

Για το χαχά και το καλά περνάμε, γεμάτος ο κόσμος πρόθυμους ανθρώπους να σου κάνουν παρέα. Στις δυσκολίες όμως; Κι όταν έχεις ανάγκη;

Οι εξής δύο... Η Μελίνα και η .... ας το αφήσουμε αίνιγμα... για τη φίλη και έως σήμερα γειτόνισσα. Που ήρθε από το πρωί και βοήθησε. Καπετάνισσα και αυτή κατά κάποιον τρόπο!!!

Κορίτσια, ευχαριστώ από καρδιάς!!!
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Μετακομίζουμε...  Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Μετακομίζουμε...    Μετακομίζουμε...  Icon_minitimeΤετ Αυγ 11, 2010 6:31 pm

http://www.e-igoumenitsa.gr/news/epirus/4904.html

Παράθεση :
Σεισμός 3,9 R κοντά στήν Παραμυθιά

Συντάχθηκε απο τον/την Σοκόλης Νικόλαος
Τετάρτη, 11 Αύγουστος 2010 08:30

Σεισμική δόνηση μεγέθους 3,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ σημειώθηκε στις 08:49 το πρωί της Τετάρτης στην Ήπειρο, σύμφωνα με την προκαταρκτική εκτίμηση του Ευρωπαϊκού Σεισμολογικού Ινστιτούτου.
Το επίκεντρο της δόνησης εντοπίζεται σε απόσταση 38 χλμ. νοτιοδυτικά των Ιωαννίνων κοντά στήν Παραμυθιά

Το εστιακό βάθος υπολογίστηκε σε 1χλμ.

zougla

Και το έλεγα, μα δε με πιστεύατε!! πως θα γίνει σεισμός όταν καταφέρω να τελειώσω τις κούτες μου!!!

Μου έλεγε και ο πατέρας, και δεν τον πίστευα εγώ... πως η περιοχή της Ηγουμενίτσας είναι σεισμογενής... και ιδού...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Μετακομίζουμε...  Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Μετακομίζουμε...    Μετακομίζουμε...  Icon_minitimeΤετ Αυγ 25, 2010 12:12 pm

Μετακομίζουμε...
τι σημαίνει μετακομίζω; Μόνο κούτες; Μόνο κουβαλάω τα συμπράγκαλά μου από το ένα σπίτι στο άλλο; Αμ δε...
Η μετακόμιση είναι κάτι πολύ περισσότερο, που δε χωρά σε συσκευασίες και δεν τελειώνει μαζί με τα χιλιόμετρα που χωρίζουν τον έναν τόπο από τον άλλο.
Και ούτε ξέρω πόσο χρόνο χρειάζεται να ολοκληρωθεί. Γιατί φτάνεις στο νέο σπίτι και παραμένεις με τις συνήθειες του παλιού. Και με πόνο. Όσο και αν την ήθελες την αλλαγή. Η δύναμη του καθημερινού βλέπεις. Και των μικρών πραγμάτων. Που δίχως να το καταλάβεις δένεσαι μαζί τους και γίνεσαι ένα.
Μου λείπουν τώρα όλα αυτά. Η γωνιά που έγραφα. Ο καθρέφτης που έλεγα το καλημέρα κόσμε... Το κρεβατάκι που αποχαιρετούσα την κάθε μέρα. Και πόσα ακόμη...
Τι σημασία έχει αν είναι ωραία εδώ; Και η φοβερή θέα; Και η θάλασσα. Και τα ηλιοβασιλέματα; Χάθηκε όμως το οικείο. Και νιώθω αποκομμένη και ξένη. Με τα πράγματα και με τους ανθρώπους.
Ειδικά σε έναν τόπο όπως η Ηγουμενίτσα. Δεν ξέρεις τις σταθερές του, δεν ξέρεις σε τι να προσαρμοστείς. Δεν έχει ραχοκοκαλιά ο τόπος αυτός. Οι μισοί, μην πω και περισσότεροι, είναι ξένοι και φερτοί. Κυρίως από Γερμανία.
Ο τόπος μας χτυπήθηκε άγρια από τη μετανάστευση. Άδειασε τα χωριά μας η Γερμανία. Λίγο μετά τον εμφύλιο. Τώρα, οι νεότερες γενιές, έχουν πια την οικονομική δυνατότητα να έρχονται στην πατρίδα κάθε καλοκαίρι. Και οι παλιοί, η πρώτη γενιά μεταναστών, βρήκαν τα χρήματα να χτίσουν σπίτια. Κυρίως στην Ηγουμενίτσα. Σιγά μη γύριζαν στα χωριά. Ποιος μπορεί να ζήσει ανθρώπινα στα χωριά της Θεσπρωτίας; Εκτός εξαιρέσεων... Εκείνων των λίγων χωριών που είναι στα παράλια και κοντά στα αστικά κέντρα.
Η σπιτονοικοκυρά μου είναι κι αυτή από Γερμανία. 28 χρόνια στη Γερμανία. Πήγε νιόπαντρη και γύρισε με άσπρα μαλλιά. Τώρα χαίρεται τα σπίτια της και της λείπουν τα παιδιά της. Τα βλέπει μόνο τα καλοκαίρια. Ένας λόχος παιδιά και εγγόνια παρελαύνουν εδώ κάθε καλοκαίρι. Τουρίστες στον τόπο τους...
Κάθεσαι λοιπόν στο μπαλκόνι και περισσεύουν στον αέρα τα "νάιν" και τα άλλα γερμανικά που δεν καταλαβαίνω.
Και Αλβανοί. Περισσεύουν και αυτοί. Ένα βήμα η Αλβανία από δω. Είναι οι μόνιμοι, που έχουν πια δεκαετίες στην Ελλάδα, είναι και εκείνοι που πετιούνται αυθημερόν. Πας στην παραλία και νααααααα τα αυτοκίνητα με τις αλβανικές πινακίδες.
Και Βούλγαροι έρχονται. Η Εγνατία ένωσε την Ηγουμενίτσα και με τη Βουλγαρία. Καραβάνια ολόκληρα κατεβαίνουν τα σαββατοκύριακα από τη Βουλγαρία στις ξανθές ακρογιαλιές της Ηπείρου.
Άσε τους Ιταλούς. Παλιά συνήθεια αυτοί. Μπαίνουν στο καράβι και τσουπ φτάνουν Ηγουμενίτσα.
Χτες βράδυ πήγαμε στα Σύβοτα. Και απορούσες με τον τόσο κόσμο. Ούτε στα στενά της Μυκόνου τέτοια κοσμοπλημμύρα. "Αυτά βλέπει ο Παπανδρέου", είπες... Και σου ζήτησα να στήσεις αυτί. Να ακούσεις τη γλώσσα τους. Ελάχιστοι οι Έλληνες.
Και μη νομίζεις πως αφήνουν και τίποτε σπουδαίο στον τόπο. Ούνα φάτσα, ούνα ράτσα και ίδια οικονομικά χάλια έχουν και οι μακαρονάδες. Παίρνουν που λες ένα τροχόσπιτο, το φορτώνουν με όλα τα απαραίτητα, και αριβάρουν στο Ελλάδα. Την στήνουν στις παραλίες και με το τίποτα κάνουν διακοπές. Διαμαρτύρονται οι ντόπιοι, μα ποιος τους ακούει;
Εγώ, αναρωτιέμαι, πού ακριβώς να εγκατασταθώ; Λίγοι οι τρελοί σαν ελόγου μου. Που άφησαν την Αθήνα για να γυρίσουν εδώ. Σε κοιτούν με καχυποψία. Γιατί γύρισες; Σαν να φοβούνται μην τους κλέψεις τα κεκτημένα... Από το δρόμο που παρκάρεις, έχει πρόβλημα η πόλη στο παρκάρισμα και ένα αυτοκίνητο παραπάνω στη γειτονιά δεν είναι ευχάριστο, μέχρι και στον ΟΤΕ... Καινούριος συνδρομητής; Ποιος σε έχει ανάγκη;
Μα τι νόμιζες; Θα σου έστρωναν το κόκκινο χαλί γιατί εσύ αποφάσισες να γυρίσεις στα πάτρια; Μπααααααααα!!! Είσαι ξένο σώμα. Και θα μείνεις για πολύ ακόμη. Τουλάχιστον μέχρι να καταλάβουν γιατί το έκανες.
Εντάξει, δεν είναι όλοι έτσι. Όπως και να έχει όμως εσύ αισθάνεσαι ξένος. Και σε μια κατάσταση ρευστή και άγνωστη που δεν μπορείς να διαχειριστείς. Όχι όπως ήξερες, μονολογείς, όπως βρήκες...
Ακόμα και όταν περπατάω στο δρόμο. Αυτοί γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους. Καλημερίζονται, χαριεντίζονται. Εγώ δεν ξέρω κανέναν. Και είναι και ο φόβος. Πως κάποιοι σε ξέρουν χωρίς εσύ να τους γνωρίζεις. Οι ρίζες της οικογένειας βλέπεις. Δεν τολμάς ούτε να βήξεις. Θα το σημειώσουν κι αυτό. "Η καινούρια βήχει!"
Προχτές, που λες, κρεμιέται μια γειτόνισσσα στα κάγκελα:
- Από πού είσαι εσύ; ρωτάει στην ψύχρα.
Της λέω. Και τονίζω πως έχω ζήσει στη Θεσπρωτία ως την πρώτη γυμνασίου. Να μη με βλέπει ξένη τελείως. Έχω κι εγώ δικαιώματα εδώ.
Ανακαλύπτουμε πως με ξέρει από τότε. Ξέρει και όλη την οικογένεια. Διευθυντής ο πατέρας της στο σχολείο που τελείωσα το δημοτικό. Δάσκαλος και ο άντρας της.
- Καλός δάσκαλος ο άντρας της, με ενημερώνει ο πατέρας.
Η άλλη κοινή συνισταμένη όμως ανήκει στα δυσάρεστα. Σ' αυτά που κανείς δε θέλει να θυμάται. Ο κόσμος όμως είναι μικρός. Κι εδώ ακόμη μικρότερος. Σε γνωρίζουν και δεν τους γνωρίζεις... Να προσέχουμε λοιπόν και στο μπαλκόνι. Μη βήξουμε. Μη βγούμε αχτένιστες. Είσαι στο μικροσκόπιο.
Πού μένεις; Σε ρωτάν... Και δεν τους φτάνει ο δρόμος. Ποιος μένει δίπλα σου; Έτσι συνεννοούνται. Έτσι έμαθα κι εγώ ότι μένω στα Μπεζέικα. Τη γειτονιά του πρώην υπουργού... Και στην πορεία ανακάλυψα πως είναι πασίγνωστη και η σπιτονοικοκυρά μου. Έφερα ψυγείο; Βρέθηκε γνωστός ο καταστηματάρχης με τη σπιτονοικοκυρά. Έφερα κρεβάτια; το ίδιο... Αυτοί γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους!!!
Όπως καταλαβαίνεις δε θα μπορέσω να σε φιλοξενήσω στο σπίτι. Εκατό μάτια θα βλέπουν που θα μπεις. Και εκατό αυτιά θα τεντώνονται να ακούσουν τι λέμε και τι κάνουμε.
Δεν το ήξερες πως έτσι είναι η επαρχία; Ε; Δεν έζησες και σε καράβι; Το ίδιο είναι. Ένας μικρόκοσμος με τους δικούς του κανόνες κι εσύ σαν τη μύγα μες στο γάλα...
Και πάλι όμως σκέφτομαι μήπως και αδικώ την όλη κατάσταση. Μήπως βιάστηκα να ξεχάσω τι άφησα πίσω. Θα ξαναγύριζα εκεί; Φυσικά και όχι... Εδώ!!!!!! Εδώ είναι ο καινούριος μου τόπος. Και θέλω δε θέλω θα τον συνηθίσω. Θέλω δε θέλω θα ολοκληρώσω τη μετακόμιση. Και θα γίνω κι εγώ ένας σπόνδυλος στο ασπόνδυλο σώμα της Ηγουμενίτσας.
Σε λίγο θα φύγουν και οι "γερμανοί"... Και όλοι οι άλλοι παραθεριστές. Η πόλη θα βρει το ρυθμό της και η προσαρμογή θα είναι πιο εύκολη. Θα φύγει αυτό το αίσθημα πως είμαι εδώ για διακοπές. Οι βροχές θα μας κλείσουν στα σπίτια και δε θα κινδυνεύω από τις γειτόνισσες που κρέμονται στα μπαλκόνια. Λέω δηλαδή και ελπίζω να γίνει έτσι. Γιατί είναι και η δουλειά. Που αρχίζει σε μία εβδομάδα. Κι εκεί ούτε που ξέρω τι δυσκολίες ένταξης και ενσωμάτωσης θα συναντήσω...
Κι έπειτα θα έρθει πάλι η Αθήνα. Στις εκλογές και αναγκαστικά... Εκεί θα είναι το καλαμπούρι. Που ξένη θα νιώσω, το ξέρω, στην πόλη που έζησα σαράντα χρόνια. Ξεκομμένη πια από τους δικούς της ρυθμούς και με χαμένο το αίσθημα του ανήκειν.
Πού ανήκω;
Ευκαιρία να ανήκω μονάχα σε μένα. Όπως και η ζεστασιά των επίπλων του σπιτιού. Τα δωμάτια ξένα, τα έπιπλα όμως κομμάτι δικό μου. Ο ίδιος καναπές, η ίδια τηλεόραση, η ίδια τραπεζαρία. Και το τραπεζομάντιλο ίδιο. Είναι μια σιγουριά και ένα σημείο αναφοράς στο οικείο. Μια βάση να στεριώσω την καινούρια ζωή. Σου φαίνεται αστείο;
Πρέπει να το ζήσεις για να καταλάβεις τι σου λέω. Πως ακόμη και τα βιβλία φρόντισα να τα βάλω στα ίδια ράφια. Μια ψευδαίσθηση πως η μετακόμιση δεν έγινε; Μπα... είναι το σύνδρομο της χελώνας. Και πως δεν ήρθα μόνη και άγνωστη ανάμεσα σε ξένους. Ένα κουκούλι αυτοπροστασίας. Κι εγώ μεταξοσκώληκας που στο κουκούλι αυτό θα κλειστεί για να υφάνει τη νέα ζωή...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Μετακομίζουμε...  Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Μετακομίζουμε...    Μετακομίζουμε...  Icon_minitimeΠεμ Αυγ 26, 2010 5:09 pm

Έμαθα όλες τις ταράτσες και τις στέγες απέξω. Σε λίγο θα αρχίσω να μετράω και τα δεντράκια στο διπλανό βουναλάκι.

Ένα αραχνοΰφαντο σύννεφο σήμερα και η κουφόβραση παρούσα. Και μια φωτό από το χτεσινό ηλιοβασίλεμα:

Μετακομίζουμε...  Ioiiii35


- Εγώ να δεις πόσες φωτογραφίες το έχω βγάλει!

Δήλωση από γειτόνισσα της διπλανής πολυκατοικίας. Και υπόδειξη μαζί πως τώρα δεν αξίζει. Πριν ήταν τα ωραία. Όταν βασίλευε ακριβώς μέσα στη θάλασσα...

Δεν πειράζει. Του χρόνου! Θα το δούμε και αυτό το ηλιοβασίλεμα. Αν δεν το έχουμε βαρεθεί τόσο που να περνά απαρατήρητο.

Μου τη σπάει που δεν έχει και ενιαία αρχιτεκτονική γραμμή αυτή η πόλη. Κάθε χτίριο και άλλο στιλ. Αλλού ταράτσες, αλλού στέγες με κεραμίδια. Και στις στέγες ακόμη "σολ φα σολ"... Στέγες με κόκκινο κεραμίδι, στέγες με κίτρινο κεραμίδι, στέγες με γκρι μολυβί κεραμίδι...

Προσωπικά προτιμώ τις ταράτσες με τις κληματαριές. Κι όχι επειδή είμαι πανάθα... Τι το θέλουν μωρέ το κεραμίδι σε μια πόλη που δε χιονίζει ποτέ;

Και τα τζάκια; Μάθαμε τώρα όλοι να θέλουμε τζάκια!!!

Αρκετοί κουβάλησαν από τας γερμανίας και τη μόδα της σοφίτας... Παρολίγο να την πατήσω κι εγώ και να μείνω σε σοφίτα!!! Ευτυχώς ήρθε το μυαλό στη θέση του και νοίκιασα τελικά ένα φυσιολογικό σπίτι. Ναι, υπήρξα τυχερή μέσα στη γενικότερη ατυχία αυτής της μετακόμισης. Είναι καλό το σπιτάκι. Ειδικά η κουζίνα του. Μη γελάς... Ναι, η κουζίνα είναι το καλύτερο δωμάτιο. Κανονικά εδώ έπρεπε να φτιάξουν το σαλόνι. Δε βαριέσαι... Λες και θα μείνω μόνιμα εδώ... Το σαλόνι πάντως είναι μια μαυρίλα σκέτη. Μαύρο μάρμαρο κάτω, ένα μικρό παράθυρο προς το δρόμο που δεν αρκεί να φωτίσει τόσο μεγάλο δωμάτιο και μια λάμπα μόλις σαραντάρα που δημιουργεί κατάθλιψη τις νύχτες. Να την αλλάξω είπες; Α, καλά... Για να μου μείνει το ντουί στο χέρι;;; Και ο ηλεκτρολόγος μου την έσκασε. Δυο βδομάδες τώρα τον περιμένω να έρθει να διορθώσει τις ατσαλιές στα ηλεκτρολογικά.

Μετακόμιση!!! Αχ, δεν μπορείς να φανταστείς πόσα τρεξίματα συνεπάγεται μια μετακόμιση. Τουλάχιστον ήρθε ο υδραυλικός κι έφτιαξε τη βρύση της κουζίνας που έβγαζε νερό με το σταγονόμετρο. Μπουκωμένη από βρωμιές... φαντάσου τι ωραίο νερό έχει εδώ!

Και ήρθε και ο τηλεορασάς. Βλέπουμε επιτέλους όλα τα κανάλια. Ακόμη και τον 902 που δεν τον πιάναμε στη Νέα Σμύρνη. Άντε... θα βλέπω και την εκπομπή σου επιτέλους!!!

Τηλέφωνο όμως δεν... με έχει πιάσει το ανάποδο με τον ΟΤΕ. Δε θα βάλω τηλέφωνο. Όποιος θέλει ας με παίρνει στο κινητό!!! Δεν μπορώ βλέπεις να βγάλω άκρη με τις άλλες εταιρείες. Οι γνώμες διίστανται. Αργότερα λοιπόν το τηλέφωνο. Πολύ αργότερα!!!

Δεν ξέρω... μπορεί να φταίει και η συγκατοίκηση. Εγώ έχω μάθει να ζω μόνη μου. Και μου τη σπάει να ζω παρέα με άλλους. Ας είναι και το σπίτι μεγάλο. Αχ, λατρεμένη μου μοναξιά!!!!!!!

Όταν θα έρθεις να το θυμάσαι... Στις πόσες μέρες λένε ότι "βρωμάει" ο μουσαφίρης;;; Και βασικά μην περιμένεις να σου κάνω παρέα από το πρωί ως το βράδυ. Χρειάζομαι και χρόνο δικό μου. Να βγαίνεις λοιπόν. Να τριγυρνάς... Δεν το μπορώ σου λέω από το πρωί ως το βράδυ να ζούμε σαν αυτοκόλλητα... Ουφ, ξέρω, γερνάω και παραξενεύω...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Μετακομίζουμε...  Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Μετακομίζουμε...    Μετακομίζουμε...  Icon_minitimeΠεμ Αυγ 26, 2010 5:24 pm

Μετακομίζουμε...  Ioiiii36

από τα καλά της συγκατοίκησης; τα γεύματα που ετοιμάζεις...

αν και η ζυγαριά έχει άλλη άποψη!!!
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Μετακομίζουμε...  Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Μετακομίζουμε...    Μετακομίζουμε...  Icon_minitimeΠεμ Αυγ 26, 2010 11:44 pm

Μου λείπουν αφόρητα οι πίνακές μου!!!!!!!!!! Κάποιος τρόπος πρέπει να βρεθεί να βάζεις πίνακες χωρίς να τρυπάς τους ξένους τοίχους!!!!!!!! Κανένα τρίποδο ίσως;;;;;;
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Μετακομίζουμε...  Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Μετακομίζουμε...    Μετακομίζουμε...  Icon_minitimeΠαρ Αυγ 27, 2010 12:02 am

Μετακομίζουμε...  Ioiiii37

το άδειο σαλόνι στην Αθήνα

το τελευταίο βράδυ

κι όταν οι κούτες ήδη ταξίδευαν με το φορτηγό προς Ήπειρο...

Οι πίνακες έμειναν στην Αθήνα. Δεν ήξερα τι θα βρω εδώ. Τελικά μόνο ένα καρφί υπάρχει στο σαλόνι... Άντε και κάτι θέσεις για απλίκες που μπορούν να επιτρέψουν να μπει καμιά βιδίτσα χωρίς να χαλάσουμε τους τοίχους της κυρίας Μαρίας.

Μη φανταστείς τίποτε πίνακες αξίας. Τουλάχιστον εκείνης που μετριέται με λεφτά.

Μου λείπει όμως αφάνταστα εκείνος ο φτηνός πίνακας με το Φούτζι Γιάμα. Το ηφαίστειο της Ιαπωνίας. Και τα ανθισμένα κλαδιά της αμυγδαλιάς. Γιατί μου θυμίζει ένα όνειρο που κόπηκε στη μέση.

Αγοράστηκε στην Κορέα. Την άνοιξη του 82. Στο τελευταίο μπάρκο. Από κάποιον πλανόδιο που πασάλειβε χρώματα σε καμβάδες. Κι ας παριστάνει το Φούτζι Γιάμα. Από την Κορέα είναι... Και το Μπουσάν...

Ξέρεις τι είναι για μένα αυτός ο πίνακας; Η καρδιά μου όλη είναι. Και όμως τον άφησα πίσω. Στο άδειο διαμέρισμα... Λάθος!!!!!!!!!!

Πότε θα έρθει Νοέμβρης; Θα τον φέρω και θα τον κρεμάσω έστω και στην πλάτη κάποιας καρέκλας. Μα πώς μπόρεσα να αφήσω πίσω την καρδιά μου;

Δεν ξέρω. Ίσως από αύριο που επιτέλους θα είμαι μόνη στο καινούριο σπίτι, να βρω τρόπο να το αγαπήσω. Προς το παρόν αισθάνομαι φιλοξενούμενη σε χώρο άγνωστο.

Ρεεεεεεεεεε! Τι έχω πάθει απόψε; Κρίση νοσταλγίας;;; Σαν πολύ νωρίς δεν είναι;
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
 
Μετακομίζουμε...
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
HOMA EDUCANDUS :: HOMA EDUCANDUS :: ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΥΜΗΣ-
Μετάβαση σε: