Χρόνια πολλά στον ... Πουλχερία!

Ε, φιλαράκια που ασχολείστε διαδικτυακώς με το Λιαντίνη. Τον Πουλχερία τον θυμάστε; Μόλις είδα το αυριανό εορτολόγιο και χίλιες αναμνήσεις ξεφύτρωσαν. Είπα λοιπόν να στείλω τα χρόνια μου πολλά για την αυριανή γιορτή του και στον Πουλχερία αφού άλλη Πουλχερία δε γνωρίζω.

Ήταν μέσα Δεκέμβρη του 2005, 16 συγκεκριμένα, όταν έσκασε μύτη στο διαδίκτυο ο Πουλχερίας. Σε χώρο αφιερωμένο στο Δημήτρη Λιαντίνη, που έφερε και το όνομα του Δασκάλου στο domain.

Κι αμέσως έπιασε έργο σοβαρό και επίπονο. Ως εκπρόσωπος και μάλιστα φανατικός των πιστών ανθρώπων, σε ένα χώρο που έβριθε από άθεους, άθρησκους και άλλους που τα είχαν με το χριστιανισμό σε στιλάκι εκείνου του βαρεμένου του Ιουλιανού του παραβάτη. Ήρθε λοιπόν ο Πουλχερίας να μας συνετίσει και να μας επαναφέρει όλα τα απολωλότα πρόβατα στο δρόμο του Θεού. Και του αίροντος την αμαρτία του κόσμου. Παραμονές Χριστούγεννα. Να φέρει το νέο ευαγγέλιο σε μας τα ρεμάλια...

Μικρή γεύση από τις αναρτήσεις του Πουλχερία:

Παράθεση :

Τα πρόβατα είναι οι άνθρωποι οι πιστοί και ειλικρινείς που ακολουθούν τον Ιησού Χριστό.
Κάποτε και αυτοί ήσαν απολωλότα πρόβατα, χαμένα μέσα στον κόσμο της αμαρτίας και του σκότους,
"πλανώντες και πλανώμενοι". Ήλθε όμως ο Ιησούς Χριστός, τους βρήκε, τους κάλεσε και αυτοί Τον ακολούθησαν σε όλη τους τη ζωή.

ΑΔΕΛΦΕ «σκοτεινέ» επέτρεψε μου να σε ονομάσω ΦΩΤΕΙΝΕ,

θα δεις το
«ΦΩΣ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ, ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ, ΤΟ ΦΩΣ ΤΩ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»
"Τα πρόβατα τα Εμά ακούουσι την φωνή μου και με ακολουθούσι", λέει Μεγάλος Σωτήρας και Διδάσκαλος, ο Ιησούς Χριστός.
Τα ερίφια είναι οι άνθρωποι οι οποίοι δεν θέλησαν τον Ιησού Χριστό, αλλά βάδισαν κατά τις επιθυμίες της καρδιάς τους και έπραξαν ό,τι πονηρό νόμιζαν οι ίδιοι.
Τα πρόβατα δέχθηκαν την σταυρική θυσία του Ιησού Χριστού, που έγινε για να εξαγοράσει κάθε πολύτιμη ψυχή από την αμαρτία και την εξουσία του διαβόλου.
Τα ερίφια είναι εκείνοι που δε δέχθηκαν τον Σωτήρα που απέστειλε ο Ουράνιος Πατέρας για να βρει και να σώσει τον άνθρωπο από την πλάνη και την αμαρτία. Θα βγουν ζημιωμένοι αυτοί που ακολούθησαν τον Χριστό με πίστη και αγάπη και έζησαν τη ζωή τους σαν καλοί χριστιανοί στον πονηρό αυτό αιώνα;

Αγαπητοί Εν Χριστώ αδελφοί, μετανοείτε και προσεύχεσθε.

Ζούμε σε ένα κόσμο όπου τα προβλήματα της ζωής όλο και μεγαλώνουν, γίνονται πιο δύσκολα και πιο περίπλοκα.
Γιατί;
Διότι έχουμε βγάλει από τη ζωή μας Τον Χριστό.
Αυτόν που δίνει ζωή, Τον έχουμε αποκρίνει και έχουμε με τον τρόπο αυτό απομονωθεί από την Αλήθεια .

Αποτέλεσμα αυτής της απομόνωσης είναι το άγχος, η αγωνία και η στενοχώρια στη ζωή μας να αυξάνονται ανεξέλεγκτα και να οδηγούμαστε στην απόγνωση και απογοήτευση, την τελική νίκη του μισάνθρωπου διαβόλου εναντίον του ανθρώπου!

Τώρα είναι η ώρα να αλλάξουμε τρόπο ζωής. Τώρα είναι η ώρα να θέσουμε τέρμα στο κατρακύλισμα της ζωής μας.
Πως;
Πρώτη βασική ενέργεια είναι η συνειδητοποίηση της αμαρτωλότητας μας.
Θα πρέπει να πάμε σε ένα καλό Πνευματικό και να εξομολογηθούμε. Διά μέσου του Μυστηρίου της Εξομολογήσεως θα καθαρίσει η 'βρωμιά' που βρίσκετε μέσα μας. Θα φύγουν οι αμαρτίες μας και θα ταπεινωθούμε ενώπιον του Θεού. Θα νιώσουμε ότι ένα μεγάλο βάρος έχει φύγει από μέσα μας!

Εξομολόγηση όμως σημαίνει και ταυτόχρονη Μετάνοια δηλαδή ΑΛΛΑΓΗ ΤΡΟΠΟΥ ΖΩΗΣ!!!

Πράγματα ή ενέργειες ή συμπεριφορές που κάναμε προηγουμένως θα πρέπει τώρα να ΑΛΛΑΞΟΥΝ. Θα πρέπει να εφαρμόσουμε τον Ορθόδοξο Χριστιανικό Τρόπο Ζωής στην καθημερινή μας ζωή.
Πώς;

Για παράδειγμα:

(1) δεν εκκλησιαζόμασταν προηγουμένως;
Τώρα κάθε Κυριακή ανελλιπώς θα πρέπει να πηγαίνουμε στην Εκκλησία, διότι διαμέσου της εκκλησίας καθαγιάζεται η ψυχή και ενώνεται με το Χριστό.

(2) προηγουμένως ντυνόμασταν με τρόπο άσχημο και μη ευπρεπή (προκλητικό προς τους άλλους τόσο οι γυναίκες όσο και οι άντρες);
Τώρα θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που ντυνόμαστε. Να ντυνόμαστε με ευπρέπεια και αυτοσεβασμό!

(3) δεν εξομολογούμαστε τακτικά;
Τώρα να εφαρμόσουμε ένα πρόγραμμα τακτικής εξομολόγησης σε ένα καλό και ορθό Πνευματικό, ο οποίος θα μας καθοδηγήσει στο σωστό δρόμο. Στο δρόμο που ο ίδιος Ο Χριστός χάραξε: «Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιωάν. ιδ΄6). Προσοχή!! Όχι βολέματα ...δηλαδή όχι να πηγαίνουμε να εξομολογούμαστε σε πνευματικούς οι οποίοι μας 'βολεύουν' τις αμαρτίες και τα πάθη μας!!!

(4) δεν κοινωνούσαμε τακτικά; Τώρα, και μετά από άδεια του πνευματικού μας και μόνο, να κοινωνούμε τακτικά Το Σώμα και Το Αίμα Του Χριστού μας, διότι με τον τρόπο αυτό συνδεόμαστε μαζί με Τον Χριστό.

(5) κάναμε κοσμικό τρόπο ζωής;
Δηλαδή μας άρεσε και η Εκκλησία και η κοσμική ζωή (κέντρα διασκέδασης, σινεμά, χοροί και κοσμικά τραγούδια κ.α); Μακριά από όλα αυτά! Δεν μπορεί να συνδέσουμε Την Εν Χριστώ Ζωή με την κοσμική ζωή είναι σαν να λέμε και λίγο Χριστό και λίγο διάβολο στη ζωή μας ε αυτό ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ αδελφοί μου! Ή ΜΟΝΟ ΧΡΙΣΤΟ Ή ΜΟΝΟ ΔΙΑΒΟΛΟ ας διαλέξουμε!!!

(6) δεν εφαρμόζαμε τις εντολές Του Κυρίου στη ζωή μας;
Τώρα είναι η ώρα της προσήλωσης μας στις εντολές Του Κυρίου και η εφαρμογή τους στην Ζωή μας.
Εντολές όπως:
Κώδικας:
του Ου μοιχεύσεις,
Ου πορνεύσεις,
Ου κλέψεις,
Ου ψευδομαρτυρήσεις,
να μην αδικείς τους συνανθρώπους σου,
Τίμα των Πατέρα και Μητέρα σου,
Αγάπα τον Πλησίον σου
και τόσες άλλες να γίνουν βίωμα μας!


(7) δεν μελετούσαμε την Αγία Γραφή ή και άλλα Χριστιανικά βιβλία Πνευματικής ωφέλειας;

Τώρα είναι η ώρα να ξεκινήσουμε να μελετούμε την Αγία Γραφή (Καινή και Παλαιά Διαθήκη) αλλά και άλλα καλά ορθόδοξα Χριστιανικά βιβλία.

Πολύ θα ωφεληθούμε από αυτό. Καλλιεργείται με τον τρόπο αυτό η ψυχή μας και χαριτώνεται από το Πνεύμα Το Άγιο. Ας κάνουμε ένα πρόγραμμα, λίγους στοίχους κάθε μέρα να διαβάζουμε (αν είναι δυνατό όλη η οικογένεια μαζί) πολύ θα ωφεληθούμε αδελφοί. Ας το εφαρμόσουμε δεν μας στοιχίζει τίποτα. Γιατί; Δια μέσου της μελέτης της Αγίας Γραφής, δηλαδή Του Λόγου Του Θεού, μας μιλά Ο Θεός!

και Τέλος δεν προσευχόμασταν;
Από σήμερα και κάθε μέρα να εφαρμόσουμε την Προσευχή στη Ζωή μας. Διότι αν με τη μελέτη της Αγίας Γραφής μας μιλά Ο Θεός, με την Προσευχή μιλούμε εμείς Στον Θεό και Ο Θεός μας ακούει. Ακούει τις ευχαριστίες μας αλλά και τις αιτήσεις μας πολλή πνευματική ωφέλεια θα δούμε στη ζωή μας και πραγματικά θαύματα αν προσευχόμαστε με θέρμη Στο Θεό.

Πολλά είναι αυτά που μπορούμε να κάνουμε και να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας έτσι ώστε να είναι συμβατός με το Παράδειγμα Του Ίδιου Του Ιησού Χριστού και να βγούμε από τα πολλά αδιέξοδα της σημερινής 'μοντέρνας' εποχής μας!!!

Πρέπει να το αποφασίσουμε.. ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΤΕ...

ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΤΕ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ
ΘΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΣΑΣ.

ΣΑΣ ΔΙΑΒΑΖΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ, Η «ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΣΑΣ», ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ.
ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ,

ΑΛΛΑ ΒΓΑΛΑΤΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΑΣ ΤΟ ΘΕΟ.

ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΕΙΤΕ.

ΕΛΑΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ….

ΣΩΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΑΣ.

ΜΕΤΑΝΟΗΣΤΕ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ...

Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΑΣ ΔΙΔΕΤΕ ΤΩΡΑ

ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ.

Πέρασαν κάτι μήνες για να μάθουμε ότι η Πουλχερία δεν ήταν "η" αλλά "ο". Και δεν ήταν καν χριστιανός. Πολύ περισσότερο φανατικός. Μάλιστα, ταυτόχρονα με τις αναρτήσεις ως Πουλχερία ανέβαζε στον ίδιο χώρο αναρτήσεις που υμνούσαν την αρχαία θρησκεία. Φυσικά με άλλο ψευδώνυμο. Και για να γίνει πιστευτός και στους δύο του ρόλους δεν παρέλειπε μέσω των αναρτήσεων να κάνει διάλογο και με τον εαυτό του.

Με το ένα χέρι δηλαδή τα έχωνε στους χριστιανούς και με το άλλο στους μη χριστιανούς.

Η αποκάλυψη της αλήθειας ίσως και να μην είχε ιδιαίτερο νόημα αν αφορούσε μόνο το συγκεκριμένο χρήστη. Μα δυστυχώς εκτός από τον ίδιο στη συμπαιγνία κατά των αναγνωστών ήταν μπλεγμένος και ο ιδιοκτήτης του χώρου. Μάλιστα ο Πουλχερίας ισχυριζόταν πως εκείνου, του ιδιοκτήτη, ήταν η ιδέα. Να χτιστεί ένας ρόλος θεούσας που να λέει διάφορα παλαβά και τραβηγμένα για να δίνουν το κατάλληλο φόντο στους διαλόγους του φόρουμ. Διότι είναι άλλο πράγμα να βρίζεις τους χριστιανούς γενικώς και αορίστως και άλλο να έχει επιτόπου μια Πουλχερία να λέει αυτή τα δικά της και οι άλλοι να της απαντούν. Ε, τι; Μόνο η μικρή οθόνη θα είχε την Ελένη Λουκά της; Να μην έχει και το διαδίκτυο την Πουλχερία του;

Και καλά. Ο καθένας στο διαδίκτυο τρέλα πουλάει. Αλλά τι χρώσταγε το όνομα του Λιαντίνη να εμπλέκεται στην τρέλα του καθενός; Να γελοιοποιείται και να διασύρεται από όλο αυτό τον όχλο;

Για όποιον μάλιστα γνωρίζει και άλλες λεπτομέρειες, το όλο θέμα καταντά αντικείμενο της ψυχοπαθολογίας. Λέω εγώ τώρα ένα παράδειγμα. Να έχω πατέρα αστυνομικό και να στήνω διαλόγους στο διαδίκτυο για να βρίζονται οι αστυνομικοί. Ή πατέρα πολιτικό για να βρίζονται οι πολιτικοί. Ή πατέρα κληρικό για να βρίζονται οι χριστιανοί κλπ.

Για να καταλάβεις τα πώς και τα γιατί της ιστορίας, καλό είναι να θυμηθείς τι γινόταν με τους γενίτσαρους. Που θέλοντας να αποδείξουν ότι είναι πιο τούρκοι από τους τούρκους λυσσάγανε κατά των ομοεθνών τους. Ή και τους τύπους με τις κουκούλες στην Κατοχή. Που παρέδιδαν για εκτέλεση στους κατακτητές ακόμη και τους γειτόνους τους.

Είναι δηλαδή αναγκαία διαδικασία για κάθε τύπο ιμιτασιόν και δήθεν προκειμένου να αποδείξει τη γνησιότητά του.

Κι αφού ο Λιαντίνης έγραψε όσα έγραψε για τους χριστιανούς, για κάποιους που ήθελαν να πείσουν τον αφελή κοσμάκη για τα καράτια της ... λιαντινοσύνης τους, ήταν μονόδρομος η μεταχείριση τέτοιων μεθόδων. Γελοίων και κατάπτυστων.

Χωρίς το πράγμα να σταματά εδώ. Υπήρχε και άλλη διάσταση στο καραγκιοζιλίκι. Η επιθυμία όχι απλά να πείσουν πως είναι λιαντινικότεροι του Λιαντίνη μα και να σφετεριστούν την ενδοκοσμική του αθανασία. Να την καρπωθούν και ηθικά και υλικά ακόμη.

Και εξηγώ. Ο Δημήτρης Λιαντίνης φεύγοντας άφησε πίσω του δύο πρόσωπα ως διαχειριστές του πνευματικού του έργου. Την κόρη του, Διοτίμα, και τη σύζυγό του, Νικολίτσα. Σε πρώτη φάση κάποιοι προσπάθησαν να τις προσεταιρισθούν. Κολλιτσίδες τους έγιναν. Με διάφορα προσχήματα. Μπαίναν και βγαίναν στο σπίτι τους, αποκομίζοντας άλλοτε μια ιστορία από τη ζωή του Λιαντίνη, άλλοτε μια εικόνα της καθημερινότητας των δύο γυναικών, άλλοτε κανένα πουκαμισάκι του Λιαντίνη και στην καλύτερη περίπτωση τη φωτοτυπία από κάποιο του χειρόγραφο.

Στο τέλος ο ρόλος τους έγινε αντιληπτός. Και τους έκλεισε η πόρτα.

Έδωσαν, πήραν, να ανοίξει και πάλι η δίοδος επικοινωνίας, τζίφος...

Κι όσα δε φτάνει η αλεπού, λέει ο λαός μας, τα κάνει κρεμαστάρια. Έτσι ξεκίνησε η επιχείρηση εξόντωσης των δύο γυναικών από διαδικτύου. Αργότερα και έξω απ' αυτό. Και με βασικό επιχείρημα την επαγγελματική τους ιδιότητα. Τη θέση τους στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έπρεπε λοιπόν οι πολέμιοι να χτίσουν μία περσόνα με κύριο χαρακτηριστικό την αντιχριστιανική - αντιθεολογική κλπ διάσταση. Και η εφεύρεση της ... Πουλχερίας ήταν ωφέλιμη και στον τομέα αυτό. Για να το καταλάβει και ο πλέον αφελής τι εννοώ θα δώσω ένα παράδειγμα από το σύγχρονο πολιτικό σκηνικό:

Σήμερα, κι αφού κατ' επανάληψη ψαλιδίστηκαν οι αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων από τη νυν κυβέρνηση, βλέπουμε από τα τελεβίζια διάφορα επικοινωνιακά παιχνίδια σε βάρος των υπαλλήλων που στόχο έχουν να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη και για την επόμενη επίθεση στους μισθούς των ανθρώπων αυτών. Έτσι μόλις προχτές ακούσαμε στις ειδήσεις για καθαρίστρια στον τάδε δήμο που παίρνει 40 τόσες χιλιάδες μισθό ετησίως και για μηχανικό που παίρνει πάνω από 80 χιλιάδες ευρώ κλπ. Καπάκι βγήκε και ο κ. Λοβέρδος με τη δήλωση πως δεν μπορεί ένα εκατομμύριο υπάλληλοι να ταλαιπωρούν 9 εκατομμύρια πολίτες! Άρα τι; Να τους κόψουμε κι άλλο το μισθό και μερικές χιλιάδες υπαλλήλων να τις πετάξουμε δίχως καμία τύψη στον καιάδα της ανεργίας. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά και χωρίς επικοινωνιακά τρικ. Μα λογαριάζει και το πολιτικό κόστος. Άρα φροντίζει να κερδίσει τις εντυπώσεις του κοινού πριν εξαπολύσει επίθεση. Και κατηγορεί για ανικανότητα, τεμπελιά και άλλα όμοια τους υπαλλήλους της αποκρύπτοντας πως ο κάθε υπάλληλος κάνει αυτό που τον διατάζουν οι προϊστάμενοί του. Άρα αν δεν εργάζονται καλά οι υπάλληλοι ευθύνη έχει και το αφεντικό. Που δεν κρατά καλά το τιμόνι. Που διορίζει περισσότερους απ' όσους χρειάζονται, που δεν ελέγχει, δεν καθοδηγεί. Πολλαπλό λοιπόν κι εδώ το όφελος από το επικοινωνιακό παιχνίδι.

Πολλαπλό και στις μεθοδεύσεις κατά της συζύγου και της κόρης του Λιαντίνη. Από τους δήθεν αντιχριστιανούς που σκαρφίστηκαν ακόμη και το κόλπο με τον Πουλχερία. Και τα χρόνια που πέρασαν βοήθησαν να αντιληφθούμε σε βάθος τις προθέσεις όλων. Τι ακριβώς επεδίωκε ο κάθε εμπλεκόμενος.

Μόνο που η παροιμία λέει ότι αγαπά ο θεός τον κλέφτη, αγαπά και το νοικοκύρη. Λένε ακόμη οι παροιμίες πως όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου πέφτει ο ίδιος μέσα. Και πολλά έχει να διδαχτεί κανείς διαβάζοντας τους μύθους του Αισώπου για τις λυκοσυμμαχίες.

Έτσι το αποτέλεσμα από τις μηχανορραφίες ελάχιστα ταυτίζεται με τον αρχικό στόχο. Και κάποιοι ψάχνονται να βρουν πώς την πάτησαν έτσι. Και πώς κάποιοι άλλοι που τους παρίσταναν το φίλο, φορώντας διαφόρων λογιών προσωπίδες, στο τέλος τρύγησαν το μέλι και καρπώθηκαν για τη δική τους τσέπη τα όποια κέρδη. Πχ την αναγνωσιμότητα στο διαδίκτυο για τους χώρους που έστησαν.

Κι άσε τώρα να παριστάνουν τους στοχαστές περί των κοινών και τους σοβαρούς ανθρώπους. Εμείς που τους γνωρίσαμε και ως Πουλχερίες, μέρα που είναι αύριο, τους στέλνουμε τις ευχές μας για να ξέρουν πως μόνο αφελείς και βλάκες μπορούν να ξεγελάσουν. Όπως και τους συνεργάτες τους...

Θαυμάστε ένα ακόμη κείμενο του Πουλχερία, σε κείνο το χώρο που υποτίθεται ήταν αφιερωμένος στο Λιαντίνη:

Παράθεση :

Αγαπητό μου παιδί έχεις ένα απέραντο κενό μέσα σου, το κενό της απόστασης που σε χωρίζει από το Θεό μας.

Δεν θα σου υποδείξει η ταπεινότητα μου τι να κάνεις, αλλά ο Κύριος ο Θεός μας θα σε οδηγήσει σε χριστιανικά μονοπάτια αγάπης και μεταμέλειας, για να σώσεις την ψυχή σου και τα οποία θα σε οδηγήσουν στην αιώνια ζωή, την Δόξα Θεού.
Ακολούθα αυτό το δρόμο και άφησε πίσω τις φωνές και τις εωσφορικές οπτασίες κληρικών και λαϊκών οι οποίοι δοκιμάζονται και αυτοί στο δύσκολο δρόμο της απιστίας και της αθεΐας.

Ο Αντίχριστος υπόσχεται να σώση τον κόσμο χωρίς Σταυρό. Σύμφωνα με μία ωραία ερμηνεία του αριθμού 666 –συμβόλου του Αντιχρίστου, που στα ελληνικά γράφεται χξστ΄–, ο Αντίχριστος θα είναι «Χριστός Ξένος Σταυρού». Πολλοί τέτοιοι αντίχριστοι, πρόδρομοι του τελικού Αντιχρίστου, εφάνησαν στον κόσμο. Αντί της ευτυχίας που υποσχέθηκαν στους ανθρώπους, άφησαν ερείπια. Θέλησαν να σώσουν τον κόσμο σταυρώνοντας τους υποτιθεμένους εχθρούς τους και όχι σταυρούμενοι γι αυτούς, όπως έκανε ο Κύριος που σταυρώθηκε για τους σταυρωτάς Του και προσηύχετο προς τον Πατέρα Του• «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι».Οι οπαδοί των άλλων θρησκειών όχι μόνον δεν πιστεύουν σε Θεόν σταυρωθέντα αλλά και σκανδαλίζονται από την ιδική μας πίστι. Ο σταυρικός θάνατος του Κυρίου είναι κατά τον Απόστολο Παύλο για τους Ιουδαίους σκάνδαλο και για τους Έλληνες (ειδωλολάτρες και φιλοσόφους) μωρία. Για μας όμως τους Χριστιανούς είναι καύχησις, Θεού δύναμις και Θεού σοφία.Αναφέρει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ότι κάποιος ερώτησε ειρωνικά ένα Χριστιανό, εάν πιστεύη σε Θεο εσταυρωμένο, και εκείνος απήντησε ότι πιστεύει σ’ Αυτόν που εσταύρωσε την αμαρτία.

Αυτός ο Εσταυρωμένος Θεός μας ποτέ δεν ηθέλησε να προσηλυτίσει οπαδούς, εξωραΐζοντας τις δυσκολίες του αγώνος των πιστευόντων σε Αυτόν η υποσχόμενος άνετη ζωή. Αντίθετα εζήτησε από τους μαθητές Του, αν θέλουν να τον ακολουθήσουν, να άρουν και αυτοί τον Σταυρό τους αγωνιζόμενοι κατά της φιλαυτίας, του εγωισμού και των παθών τους. Οι αναρίθμητοι άγιοι Μάρτυρες, οι ασκηταί της ερήμου και πλήθος απλών και ταπεινών Χριστιανών συμμερίσθηκαν δια μέσου των αιώνων την σταυρική ζωή του Χριστού.

Μόνον οι εκκοσμικευμένοι Χριστιανοί αφαιρούν από την ζωη της Εκκλησίας τον σταυρικό της χαρακτήρα. Αυτοί ομοιάζουν με τον απόστολο Πέτρο που εζήτησε από τον Χριστό να αποφύγη τον σταυρικό θάνατο, αλλά γι αυτό ο Κύριος τον επετίμησε πολύ αυστηρά.

Και οι σταυρωταί του Κυρίου τον καλούσαν να κατέβει από τον Σταυρό για να πιστεύσουν. Αλλά τι θα ήταν ο Χριστός χωρίς Σταυρό και τι θα ήταν η πίστης μας χωρίς Χριστόν σταυρωθέντα και αναστάντα εκ των νεκρών, χωρίς την Μητέρα και τους φίλους του Λυτρωτού, που δια μέσου των αιώνων συνεσταυρώθησαν και συνανεστήθησαν με Αυτόν;
Μήπως οι λεγόμενοι σταυροφόροι του Μεσαίωνος και οι σημερινοί ποικίλοι διάδοχοί τους δεν σταυρώνουν τον Χριστό στα πρόσωπα χιλιάδων αθώων ανθρώπων; Δι' αυτούς βλασφημείται το όνομα του Χριστού στα έθνη.

Αγαπητό μου παιδί, διάβασε τους ιστοχώρους που ακολουθούν πιστεύω ότι θα ωφελήσουν και θα σου δείξουν αυτά τα «μονοπάτια» και την σωστή «διαδρομή».

Πώς αποκτάται η ταπεινοφροσύνη http://www.orthodox.net.gr/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=52

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΛΑΣΗ http://www.jesusportal.org/magazine/22-2.htm

Ο Ιησούς μίλησε πολλές φορές για την κόλαση ή Γέεννα του πυρός:

«Και εάν σε σκανδαλίζη η χειρ σου, απόκοψον αυτήν· καλήτερον σοι είναι να εισέλθης εις την ζωήν κουλλός, παρά έχων τας δύο χείρας να απέλθης εις την γέενναν, εις το πυρ το άσβεστον. Και εάν ο οφθαλμός σου σε σκανδαλίζη, έκβαλε αυτόν· καλήτερον σοι είναι να εισέλθης μονόφθαλμός εις την βασιλείαν του Θεού, παρά έχων δύο οφθαλμούς να ριφθής εις την γέενναν του πυρός · όπου ‘ο σκώληξ αυτών δεν τελευτά, και το πυρ δεν σβήνεται’» (Μάρκος θ 43, 47-48 ) Αυτά τα εδάφια δείχνουν ότι η κόλαση ή Γέεννα του πυρός διαρκεί αιώνια, και δεν έχει τέλος. Συνεπώς είναι μια παντοτινή τιμωρία.

Το "αγαπητό παιδί" του Πουλχερία ήταν η αφεντιά μου. Με μένα τα έβαζε και προσπαθούσε να με φέρει στον ίσιο δρόμο του σωστό.

Δίχως να παραλείπει με άλλο ψευδώνυμο να μου τα χώνει και από την άλλη πάντα. Με την περσόνα του έλληνα εθνικού που με θεωρούσε χριστιανομαθημένη.

Τέτοια καραγκιοζιλίκια. Για να φτάσει μετά από μερικούς μήνες ο τύπος να παραδεχθεί ότι ο ίδιος ήταν η Πουλχερία!!!

Και περιμένανε τέτοιοι άνθρωποι να τους πάρουμε στα σοβαρά. Να χάψουμε τις σαχλαμάρες που έλεγαν. Να μην καταλάβουμε τις σκοπιμότητες που τους υποκινούσαν. Να μην αποκαλύψουμε το ρόλο τους. Να μην αγωνιστούμε με κάθε τρόπο για να απεμπλακεί το όνομα του Δασκάλου μας από τα νύχια τους και τα γελοία φερσίματά τους.

Το πώς το πετύχαμε, είναι μεγάλη ιστορία. Σίγουρα όμως την ιδέα μας την έδωσε ο Λιαντίνης. Ομιλώντας για τον Οδυσσέα. Τον Οδυσσέα στη σπηλιά του Πολύφημου. Τον Οδυσσέα στο νησί της Κίρκης. Τον Οδυσσέα της μνηστηροφονίας. Αυτόν που πέρασε από τους λωτοφάγους, τις σειρήνες και από το νησί της Καλυψώς ακόμη. Μια Οδύσσεια και η δική μας περιπέτεια μέχρι να ξεκαθαρίσουμε το κηφηναριό.

Ε, αναμενόμενο να μην περιμένουμε κέρασμα και από τον Πουλχερία αύριο που γιορτάζει. Όπως δεν περίμενε και ο Πολυμήχανος να τον ευχαριστήσει ο γιος του Ποσειδώνα. Μάλιστα, εδώ που τώρα κατοικώ, εδώ που επέλεξα να έρθω όταν το ταξίδι έλαβε τέλος, σώζεται και ο βράχος που εκτόξευσε ο Κύκλωπας κατά του γιου του Λάερτη. Κάθε πουρνό τον βλέπω από το μπαλκόνι μου και θυμάμαι. Την αμοιβή όποιου τα βάζει με τα τέρατα...

Δανάη, υπομονή και χρόνο να διαβάζω τα ασυνάρτητα κατεβατά της Πουλχερίας εκείνη την εποχή δεν είχα. Είχα όμως καταλάβει πολύ σύντομα το τρυκ, ότι δηλαδή είναι κάποιος από τη μικρή παρεούλα της ιστοσελίδας. Πόναγα μέσα μου και έλεγα, γιατί ξεφτιλίζουν έτσι το Λιαντίνη! Ή είναι τόσο πολύ κακεντρεχείς ή είναι ηλίθιοι! Λαμβάνοντας υπόψη και τόσα πολλά ψεύδη που έγραφαν είδα πόσο αγοραίοι ήταν που το μόνο που τους άξιζε ήταν η ωμή βδελυγμία.

Αγαπητή Φωτεινή,

χαίρομαι αφάνταστα που εξακολουθείς να διαβάζεις και να σχολιάζεις όσα γράφουμε. Κι ας έχουμε βάλει το Εντουκάντους ηθελημένα στον ύπνο. Εσύ όμως πάντα εδώ. Όπως ήσουν πάντα εκεί που γράφεται και η παραμικρή λέξη για το Λιαντίνη. Ακοίμητος φρουρός. Ένα φωτεινό σημάδι στον ορίζοντα που μας δείχνεις το δρόμο. Σε ευχαριστούμε.

Δανάη, να δεχθώ το χαρακτηρισμό σου «ακοίμητος φρουρός» ως ελεύθερη επιλογή σε απόφαση ηθικής και αναφαίρετο δικαίωμα. Και αν συνήθως πνίγονται στη σιωπή οι ήχοι της αντίδρασης στο πλασαρισμένο ψέμα, την κακόγουστη αισθητική και την ανεπάρκεια κατανόησης της εμβέλειας του εκτοπίσματος του Λιαντίνη, δεν είναι γιατί το πυροβολείο ξέμεινε από υλικό, αλλά σήμανση περιφρόνησης για την οικονομία της ανάγκης.