HOMA EDUCANDUS
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.


HOMA EDUCANDUS - Φόρουμ φιλοσοφίας, παιδείας, πολιτικής και ναυτιλίας!
 
ΠΟΡΤΑΛ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣΦόρουμΠόρταλLatest imagesΔΙΟΠΤΕΥΣΕΙΣΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟΕικονοθήκηΕγγραφήΣύνδεση

 

 Ο Λειβαδίτης και τα ... λιβάδια του Εντουκάντους!

Πήγαινε κάτω 
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Ο Λειβαδίτης και τα ... λιβάδια του Εντουκάντους! Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Ο Λειβαδίτης και τα ... λιβάδια του Εντουκάντους!   Ο Λειβαδίτης και τα ... λιβάδια του Εντουκάντους! Icon_minitimeΚυρ Οκτ 30, 2011 6:45 pm

Γενέθλια σήμερα για το φόρουμ HOMA EDUCANDUS. 30 του Οκτώβρη. Και ίδια μέρα έφυγε από κοντά μας ο Τάσος Λειβαδίτης, όπως μας θύμισε η καλή φίλη Ofisofi στο άλλο φόρουμ, το ΧΑΡΙΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.

Μας άρεσε πολύ και το ποίημα του Λειβαδίτη που δημοσίευσε. Το διαβάσαμε και το νιώσαμε δικό μας. Το αναδημοσιεύουμε λοιπόν για να θυμηθούμε και τον ποιητή και την ποιητική του και τις μέρες και τα έργα τα δικά μας, στο βαθμό που κι εμείς στους ίδιους ακριβώς απευθυνόμαστε κι όχι γιατί καβαλήσαμε το καλάμι πως είμαστε ποιητές και δη του ύψους του Τάσου Λειβαδίτη:

Τάσος Λειβαδίτης, Ποιητική

Γράφω για κείνους που δεν ξέρουν να διαβάσουν
για τους εργάτες που γυρίζουνε το βράδυ με τα μάτια κόκκινα απ' τον άμμο
για σάς χωριάτες, που ήπιαμε μαζί στα χάνια τις χειμωνιάτικες νύχτες του αγώνα
ενώ μακριά ακουγότανε το ντουφεκίδι των συντρόφων μας.

Γράφω να με διαβάζουν αυτοί που μαζεύουν τα χαρτιά απ' τους δρόμους
και σκορπίζουνε τους σπόρους όλων των αυριανών μας τραγουδιών
γράφω για τους καρβουνιάρηδες, για τους γυρολόγους και τις πλύστρες.

Γράφω για σάς
αδέρφια μου στο θάνατο
συντρόφοι μου στην ελπίδα
που σας αγάπησα βαθειά κι απέραντα
όπως ενώνεται κανείς με μια γυναίκα.

Κι όταν πεθάνω και δε θάμαι ούτε λίγη σκόνη πια μέσα στους δρόμους σας
τα βιβλία μου, στέρεα κι απλά
θα βρίσκουν πάντοτε μια θέση πάνω στα ξύλινα τραπέζια
ανάμεσα στο ψωμί
και τα εργαλεία του λαού.

Από τη συλλογή Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο (1956)
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Ο Λειβαδίτης και τα ... λιβάδια του Εντουκάντους! Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ο Λειβαδίτης και τα ... λιβάδια του Εντουκάντους!   Ο Λειβαδίτης και τα ... λιβάδια του Εντουκάντους! Icon_minitimeΣαβ Νοε 05, 2011 10:40 am

Επίκαιρος όσο ποτέ ο Τάσος Λειβαδίτης. Μετά τα 153 ΝΑΙ χτες τη νύχτα:


Παράθεση :
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή νʼ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλη σου θα ματώσουν απʼ τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία.
Και πρόσεξε: μην ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στην νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω απ΄τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί νʼ αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θʼ απαρνηθείς την λάμπα σου και το ψωμί σου
θʼ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις και ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο νʼ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ, να κοιτάς ένʼ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος πάνω απ΄ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
να την ακούς να λεει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τʼ αποχαιρετήσεις όλʼ αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου, για όλα τʼ άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη, τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες στο τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου
θα συνεχίζεις το δρόμο σου πάνω στη γη.
Κι όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελιού σου με το δάχτυλο
απʼ τʼ άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και νʼ ασπρίζουν τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
αφού όλο και νέοι αγώνες θʼ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό γράμμα στη μάνα σου
θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τʼ αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη: Ειρήνη
σα νάγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σʼ ολάκερο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απʼ την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ νʼ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Θέλουμε άραγε να λεγόμαστε άνθρωποι;



Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Ο Λειβαδίτης και τα ... λιβάδια του Εντουκάντους! Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ο Λειβαδίτης και τα ... λιβάδια του Εντουκάντους!   Ο Λειβαδίτης και τα ... λιβάδια του Εντουκάντους! Icon_minitimeΣαβ Νοε 05, 2011 11:47 am

Αυτό το ερώτημα. Το φοβερό... Αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι.

Ερώτημα προς όλους σήμερα. Την επαύριο της μεγάλης νύχτας που 153 άνθρωποι ψήφισαν ΝΑΙ κόντρα στο γιγαντιαίο ΟΧΙ του λαού μας μόλις μια βδομάδα νωρίτερα. Όταν ξεχύθηκε χωρίς κομματικές ταμπέλες και μετέτρεψε τις παρελάσεις σε διαδήλωση. Και την επέτειο του παλιού ΟΧΙ την ανέσυρε από το ντουλάπι της Ιστορίας και της έδωσε πνοή ζωής.

Είναι το ίδιο ερώτημα που κληθήκαμε να απαντήσουμε κι εμείς όταν λίγα χρόνια πριν αποφασίσαμε να φτιάξουμε το φόρουμ Homa Educandus. Και με τις παραμέτρους που θέτει ο ποιητής.

Από τη μια υπήρχε ο Λιαντίνης. Από την άλλη η τεράστια κακοποίηση του ονόματός του στο διαδίκτυο και όχι μόνο. Η διαστρέβλωση της τελευταίας του πράξης, η παραχάραξη του έργου του, ακόμη και η προσβολή της μνήμης του.

Κι από την άλλη το μεγάλο κακό που ερχόταν. Το βλέπαμε πια μπροστά μας. Όπως το περιέγραψε εκείνος όταν εμείς ακόμη βιώναμε ψευδαισθήσεις μιας ευρωπαϊκής Ελλάδας. Ο Λιαντίνης όμως έβλεπε πολύ μακριά. Εκεί που φτάνει το βλέμμα ενός αληθινού ποιητή.

Και μπορεί σε πενήντα χρόνους κανείς να μη θυμάται το Λειβαδίτη, μπορεί άλλου ποιού να είναι ο Βάρναλης και άλλου ο Λειβαδίτης, (διαβάστε σχετικά στα Ελληνικά του Λιαντίνη, σελ. 74 και 80 ) αλλά διαβάζοντας το ποίημά του ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, δεν μπορείς να μη σκέφτεσαι την έξοδο του Λιαντίνη. Όπως τουλάχιστον την καταλαβαίνουμε εμείς οι απλοί άνθρωποι. Και ειδικά ετούτους τους στίχους:

Παράθεση :
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί νʼ αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.

Θʼ απαρνηθείς την λάμπα σου και το ψωμί σου
θʼ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις και ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο νʼ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ, να κοιτάς ένʼ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος πάνω απ΄ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
να την ακούς να λεει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τʼ αποχαιρετήσεις όλʼ αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου, για όλα τʼ άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Έτσι, και χωρίς να είμαστε ποιητές, μόνο με τη θέληση να λεγόμαστε άνθρωποι, βαδίσαμε τέσσερα χρόνια τώρα. Κι αυτόν το Λιαντίνη αγαπήσαμε, αυτόν αναδείξαμε, στις σελίδες του φόρουμ. Εστιάσαμε στο έγκλημα που τον σκότωσε:

Παράθεση :
http://liantinis-o-daskalos-mas.blogspot.com/2010/02/blog-post_7439.html

Η τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι ενήλικοι στις αθώες νέες γενεές που έρχουνται. Ζούμε τη ζωή μας τρώγοντας τις σάρκες τους. Ένα κακό αβυσσαλέο στη φρίκη του. Η λύπη μου γι αυτο το έγκλημα με σκοτώνει.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΛΙΑΝΤΙΝΗ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ

Αυτός θεωρήσαμε ότι ήταν ο δικός μας ρόλος. Να αντιπαλέψουμε το έγκλημα που σκότωσε το Δάσκαλό μας. Να το αποκαλύψουμε. Στο μέτρο πάντα που οι δυνάμεις μας επέτρεπαν.

Έτσι το Homa Educandus δεν ασχολήθηκε μονόπλευρα με το Λιαντίνη. Κι ας ήταν η διδασκαλία του ο εμπνευστής ακόμη και του ονόματος του χώρου. Το "ΧΩΜΑ" μας, που μαρτυράει και ο τίτλος του φόρουμ, στάθηκε η νησίδα μας, με την έννοια του δος μοι πα στω και ταν γαν κινάσω. Το μετερίζι για να βρει δικαίωση ο λόγος του Δασκάλου για το τι σημαίνει και τι πρέπει να είναι ο άνθρωπος.

Κι ήταν ταυτόχρονα το δίπολο, το Χώμα από τη μια και η Παιδεία από την άλλη. Με την έννοια που έθεσε ένας ακόμη ποιητής του λαού μας, ο Νίκος Καζαντζάκης:

Παράθεση :
Τέτοιος βώλος λάσπη είναι η ανθρωπότητα, τέτοιος βώλος λάσπη είναι ο καθένας μας. Ποιο είναι το χρέος μας; Να μαχόμαστε ν΄ ανθίσει ένα μικρό λουλούδι απάνω στο λίπασμα τούτο της σάρκας και του νου μας.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ, Ασκητική

http://www.diaplous.org/library/askitiki.php

Ένα λουλούδι που δεν ξεχνάμε πως:

Παράθεση :
"Αυτοί υπήρξαν στη βάση τους οι έλληνες.
Θυσίαζαν στην εμορφιά, όπως
θυσιάζουν τα λουλούδια στον ήλιο.
Θέλω να ειπώ πως ζαλίζουν τον αγέρα
με τα χρώματα και τις μυρωδιές,
και την άλλη μέρα μαραίνουνται."

Δημήτρης Λιαντίνης, ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟ, 15

Μπορεί να νόμισαν κάποιοι ότι χαλάσαμε την ορθογραφία, που βάλαμε Homa από τη μια και Educandus από την άλλη. Και μου εξηγούσαν τότε, θυμάμαι, ότι τουλάχιστον πρέπει να γράψω το επίθετο Educanda... Μα δεν ήταν κατηγορούμενο το Educandus ούτε και επιθετικός προσδιορισμός, προορισμός ήταν και στόχος ζωής. Κι ένα ταξίδι, το ταξίδι όποιου θέλει να λέγεται άνθρωπος, να φτάσει από το χώμα ως το σημείο που ορίζει ο Homo Educandus του Λιαντίνη.

Ταξίδι που κάποτε σταμάτησε να είναι μόνο στα λόγια. Και πήρε βαλίτσες και ανέβηκε σε φορτηγό. Αφήνοντας πίσω την Αθήνα. Και φτάνοντας στα σύνορα. Εκεί που έτσι αισθανθήκαμε ότι είναι το χρέος μας να φυλάξουμε Θερμοπύλες. Μαζί με τους ακρίτες της ιδιαίτερης πατρίδας, της Θεσπρωτίας. Και μαζί με τους εκπαιδευτικούς αυτού του τόπου. Τους εκπαιδευτικούς της Θεσπρωτίας... Εν αρχή ην η πράξις και εν αρχή ην ο δάσκαλος. Λόγια του Λιαντίνη κι αυτά. Και κανόνες του ταξιδιού μας.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
 
Ο Λειβαδίτης και τα ... λιβάδια του Εντουκάντους!
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1
 Παρόμοια θέματα
-

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
HOMA EDUCANDUS :: ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ :: ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ-
Μετάβαση σε: