Κολοκυθοκεφτέδες με φέτα και τζατζίκι

Τα τελευταία κατορθώματα της θερινής μαγείρισσας

Με απόλυτη ειλικρίνεια παραδέχομαι πως δεν ανήκω στον τύπο της καλής νοικοκυράς. Από μικρή είχα απέχθεια για όλες αυτές τις δουλειές που τις λένε σπιτικές ή και γυναικείες. Γεγονός που εκνεύριζε τη μάνα μου (μανιώδη του νοικοκυριού) αλλά έβρισκε απόλυτα σύμφωνο τον πατέρα μου που δεν παρέλειπε να της ζητάει να με αφήσει ήσυχη για να διαβάσω. Μάλλον εκεί κρύβεται το μυστικό, καθώς ένα μεγάλο μέρος της παιδικής μου ζωής το έζησα μόνη με τον πατέρα και έμαθα να αντιμετωπίζω "αντρικά" και τις εργασίες του σπιτιού. Τις κάνουμε γιατί είναι ανάγκη και όχι για να γεμίσουμε όλο το 24ωρο. Κι αν μπορούμε να τις αποφύγουμε σε περιόδους που τρέχουν άλλα σημαντικά, δε λέμε όχι. Έτσι και με το μαγείρεμα. Που τα τελευταία χρόνια το έχω εξορίσει από τη ζωή μου τους χειμώνες και μόνο τα καλοκαίρια το θυμάμαι. Κάπως έτσι μου δόθηκε από τον πατέρα μου και το παρατσούκλι της θερινής μαγείρισσας. Και όχι ειρωνικά, τον εκνευρίζει αφόρητα που τα καλοκαίρια στο χωριό χαλάω ώρες για μαγειρική αντί να πάω βόλτα! και να απολαύσω τις διακοπές μου.

Πιάνω λοιπόν προχτές να φτιάξω φαγητό, κοτόπουλο με πατάτες, και τον βλέπω να στραβουμουτσουνιάζει. Όταν όμως είδε πως έβαλα μπροστά και μια τυρόπιτα, έστω και με έτοιμο φύλλο, ξέσπασε η γκρίνια. Θες αυτό, θες και η ασχετοσύνη μου με την κουζίνα, η τυρόπιτα έγινε και αυτή θερινή, σαν τη μαγείρισσα. Κάηκε!!! Πλήγμα αβάσταχτο στον εγωισμό μου αφού η συγκεκριμένη τυρόπιτα θεωρείται από συγγενείς και φίλους ένα από τα καλύτερα φαγητά που φτιάχνω. Να μου καεί εμένα η τυρόπιτα!!!!!!!!! Το πήρα πολύ βαριά! Ευτυχώς βέβαια που η σφολιάτα έχει το καλό ότι και να αρπάξει μπορεί να αφαιρεθεί το έξω φύλλο και να μην πεταχτεί τελείως. Μα και πάλι έψαχνα τρόπο να διορθώσω το χουνέρι και να μην κλείσω τη φετινή θερινή μαγειρική μου με μια παταγώδη αποτυχία.

Σηκώνομαι λοιπόν την επόμενη μέρα, προχτές, και έψαχνα τι να μαγειρέψω. Έχοντας κατά νου πως πρέπει να καταναλώσω και όσα έμειναν στο ψυγείο και ο πατέρας δεν ξέρει να τα μαγειρεύει ή και δεν τα προτιμά. Βλέπε μελιτζάνες και πολύ περισσότερο κολοκυθάκια που τα απεχθάνεται. Επιπλέον υπήρχε και μπόλικος άνηθος (είχε περισσέψει από την τυρόπιτα) και αρκετό τυρί φέτα. Επίσης υπήρχε και ένα ξύλινο γουδί που το είχα αγοράσει από την Ηγουμενίτσα για να φτιάξω τζατζίκι αλλά 40 μέρες πέρασαν και τζατζίκι δεν είχα φτιάξει. Κάπου εκεί πρόσεξα και τη γλάστρα με το δυόσμο και ρώτησα τον πατέρα πού τον χρησιμοποιεί. Πουθενά! τον φυτεύει είπε γιατί του αρέσει το άρωμα!

Κάπως έτσι μου κατέβηκε η ιδέα να τηγανίσω τις μελιτζάνες (είναι ένας από τους λίγους τρόπους μαγειρέματος που αρέσει στον πατέρα για το συγκεκριμένο ζαρζαβατικό, μάλλον επειδή είναι ο ευκολότερος) και παρόμοια να τηγανίσω για μένα τα κολοκυθάκια. Και να φτιάξω επιτέλους και τζατζίκι που ο πατέρας το λατρεύει και το είχα δοκιμάσει στο παρελθόν με τηγανητές μελιτζάνες και ήταν απίθανος συνδυασμός. Έλα μου ντε που θυμήθηκα ότι λίγες μέρες νωρίτερα έφαγα στης θείας μου κολοκυθοκεφτέδες... και μου μπήκε στο μυαλό να ψάξω στο διαδίκτυο τη συνταγή! Δείτε τη συνταγή που μου έβγαλε το γκουγκλάρισμα και θα καταλάβετε γιατί στρώθηκα και έφτιαξα τους πρώτους κολοκυθοκεφτέδες της ζωής μου. Και που βγήκαν απίθανοι! Έφαγε ακόμη και ο πατέρας που απεχθάνεται τα κολοκυθάκια και του άρεσαν πολύ. Σας προτείνω λοιπόν τη συνταγή ανεπιφύλακτα!

Παράθεση :

http://www.gastronomos.gr/sintages/4317/Kolokuthokeftedes-me-feta

Ένας αγαπημένος καλοκαιρινός μεζές σε μια ιδιαίτερα μυρωδάτη εκδοχή.

Υλικά

1 κιλό μέτρια κολοκυθάκια
250 γρ. μαλακή φέτα, θρυμματισμένη
100 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
50 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1/2 ματσάκι φρέσκος δυόσμος (τα φύλλα), ψιλοκομμένος
1/2 ματσάκι μαϊντανός (τα φύλλα), ψιλοκομμένος
1/2 φλιτζ. τσαγιού ψιλοκομμένος άνηθος (χωρίς τα χοντρά κοτσάνια)
2 αυγά, κατά προτίμηση βιολογικά
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
ελαιόλαδο, για το τηγάνισμα
Μερίδες 16-18

Προετοιμασία 20΄ Αναμονή 20΄ Μαγείρεμα περίπου 20΄
Διαδικασία Τρίβουμε τα κολοκυθάκια στον τρίφτη, τα βάζουμε σε σουρωτήρι, τα αλατίζουμε, τα ανακατεύουμε και τα αφήνουμε για 15 - 20  λεπτά, για να στραγγίξουν. Τα στύβουμε καλά με τα χέρια μας και τα ρίχνουμε σε ένα μεγάλο μπολ. Προσθέτουμε τη φέτα, τα αλεύρια, τα μυρωδικά, τα αυγά, πιπέρι και λίγο αλάτι (προσοχή, γιατί η φέτα είναι ήδη αλμυρή).

Ανακατεύουμε απαλά (για να μη βγάλουν κι άλλα υγρά τα κολοκυθάκια). Το μείγμα πρέπει να μπορεί να πλάθεται, αλλιώς ρίχνουμε λίγο ακόμη αλεύρι. Πλάθουμε κεφτεδάκια σε μέγεθος καρυδιού, τα αλευρώνουμε και τα τινάζουμε για να φύγει η περίσσεια.

Ζεσταίνουμε περίπου 3 εκ. ελαιόλαδο σε ένα αντικολλητικό τηγάνι, σε μέτρια προς δυνατή φωτιά (αν έχουμε θερμόμετρο, στους 170° - 180° C). Μόλις το λάδι κάψει, τηγανίζουμε τους κεφτέδες σε δόσεις των 7 - 8 τεμαχίων, για 4 - 5 λεπτά περίπου η κάθε δόση, γυρίζοντάς τους τακτικά, για να ροδίσουν ομοιόμορφα. Βγάζουμε κάθε δόση από το τηγάνι με μια τρυπητή κουτάλα και τη στραγγίζουμε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας. Συνοδεύουμε με τζατζίκι.

Συμβουλές
Αν το μείγμα που προκύψει είναι υδαρές και όχι πηχτό, το «δένουμε» με λίγο αλεύρι ή σιμιγδάλι.

Εννοείται πως έφτιαξα και τζατζίκι! Ενώ χρησιμοποίησα για τους κεφτέδες και μπόλικο από το αλεύρι (το γενικής χρήσης και εκείνο που φουσκώνει μόνο του - περίσσευμα από τις πίτες που έφτιαξε η μάνα το φετινό καλοκαίρι στο χωριό). Το ιδιαίτερο που έδωσε φοβερή νοστιμιά ήταν ο φρέσκος δυόσμος από τον κήπο μας και άλλο τόσο και ο φρέσκος μαϊντανός. Μην παραλείψετε να βάλετε και μια γενναία δόση άνηθου. Στη φωτογραφία οι κολοκυθοκεφτέδες μου, οι πρώτοι της ζωής μου και το τελευταίο φαγητό για φέτος της θερινής μαγείρισσας!

_______________________________

Σχετικές συνταγές στο φόρουμ:

Τζατζίκι: https://educandus.forumgreek.com/t465p15-topic

Τυρόπιτα με έτοιμη σφολιάτα και άνηθο: https://educandus.forumgreek.com/t610-topic

Κοτόπουλο με πατάτες και μουστάρδα στο φούρνο: https://educandus.forumgreek.com/t2326-topic