ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ: Στιγμιότυπα από τη συνάντηση

Admin Αριθμός μηνυμάτων : 800 Registration date : 30/10/2007

Ένα εικοσιτετράωρο μετά τη συνάντηση κι ακόμη προσπαθούμε να ξαναβρούμε τους ρυθμούς της πεζής πραγματικότητας... Δύσκολο όμως. Γιατί αυτό που ζήσαμε χτες ήταν μαγεία και όνειρο. Λόγια να το περιγράψεις δε βρίσκεις εύκολα. Ας αφήσουμε τουλάχιστον να μιλήσουν οι εικόνες:

ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ: Στιγμιότυπα από τη συνάντηση Hpim3011

Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν φυσικά η παρουσία του σεβαστού και πολυαγαπημένου μας διευθυντή σπουδών, καπετάν Λεωνίδα Γαβαλά. Του ανθρώπου που μας δίδαξε τη Ναυτιλία αλλά και μας αγάπησε σαν παιδιά του και στάθηκε δίπλα μας σε κάθε δυσκολία.

ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ: Στιγμιότυπα από τη συνάντηση 25032010

Με τεράστια όμως θλίψη ακούσαμε για το θάνατο δύο ακόμη αγαπημένων μας καθηγητών, του κ. Παπαϊωάννου που μας δίδαξε Φορτώσεις αλλά του κ. Παπαδόπουλου, του θρυλικού Τσίλι, που είχε αναλάβει να μας μάθει Αγγλικά... Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει.

ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ: Στιγμιότυπα από τη συνάντηση Ce91ce10

Τι είπαμε και τι δεν είπαμε... Αρκεί να σημειώσουμε ότι η συνάντηση άρχισε στις 10.30 το πρωί και κράτησε μέχρι το βράδυ. Και πέρα από την παλιά γενιά, τις πρώτες καπετάνισσες Δημόσιας Σχολής Ε. Ν., είχαμε τη μεγάλη χαρά να γνωρίσουμε και κορίτσια που τελείωσαν τη σχολή χρόνια αργότερα αλλά και δύο δοκίμους που τώρα σπουδάζουν το υπέροχο επάγγελμα του πλοιάρχου. Κι ακόμη... δυο μικρά καπετανόπουλα που συνόδευσαν τη μαμά τους για να γνωρίσουν από κοντά τις συναδέλφισσές της. Μάθαμε πως έφυγαν ενθουσιασμένα και φυσικά νιώσαμε μεγάλη ικανοποίηση. Ε, δεν είναι και λίγο μια έφηβη να λέει "Τι φοβερές τύπισσες αυτές οι καπετάνισσες."

ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ: Στιγμιότυπα από τη συνάντηση 25032011

Παρούσες από τις παλιές η Ελένη Τ., Μαρία Σ., Μαρία Ι., Σοφία Λ., Κατερίνα Π., Μαρία Λ. Από τη σειρά του '89 ήρθε η Θαλασσινή. Από τις σημερινές η Α. και η Γ. Κι από το τηλέφωνο η Αννούλα Χ., αλλά από τη δεύτερη σειρά η καπετάν Βαγγελιώ Κ, από τις πρώτες γυναίκες που πήραν δίπλωμα πρώτου πλοιάρχου και διδάσκει σήμερα στον Ασπρόπυργο.

Δυστυχώς οι παρελάσεις, το τριήμερο και ... ο μπακαλιάρος (!!!) δεν επέτρεψαν σε αρκετές άλλες να παρευρεθούν. Έστειλαν όμως θερμούς χαιρετισμούς και ζήτησαν σύντομα να το επαναλάβουμε για να έρθουν κι εκείνες. Αναφέρουμε ποιες βρήκαμε: Αντωνία Μ., Βάσα Σ., Αριάδνη, Ντίνα Κ., Ματίνα Γ., Αμαλία Γ., Πόπη Σ., Γιούλα Π., Λία Χ. αλλά και την Ελπίδα Κ. από τη δεύτερη σειρά. Νέα επίσης ακούσαμε για τη Χρύσα Π., (μπαρκάρει ακόμη) Ολύβια Φ., Μυρτώ Μ., Ντιάνα Σ.

Δυστυχώς δεν ξέρουμε τίποτε για την Πόπη Θ., (από την Πάτρα), Φωτεινή Τ., (που έμενε Χαλκίδα και με καταγωγή από Χουμνικό Βισαλτίας Σερρών), Λίνα Ν., Ελένη Π., Ελένη Μ., Μαρία Λουν., και από τις Κρητικές Σπυριδούλα Δ., (παντρεύτηκε Κρητικό, καταγωγή από Σ. Ελλάδα) Βάσω Μ., Σούλα Γ. Αν κάποιος γνωρίζει κάτι για τα κορίτσια αυτά, παρακαλούμε να μας ειδοποιήσει...

ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ: Στιγμιότυπα από τη συνάντηση 25032012

Τα φωτογραφικά στιγμιότυπα είναι της Χαλαρουίτας... Με το ίδιο υλικό και ηχογράφηση της Μαρίας Λ. φτιάξαμε και ένα μικρό βιντεάκι .

Εσείς μια χαρά βρεθήκατε και τα είπατε. Εμείς οι ... μαγείρισσες... πότε θα τα πούμε;;; Ε;;;

Μια ζωή αδικίες για το πλήρωμα...

Και για να μη λέτε πως μόνο εγώ διαμαρτύρομαι για το επαχθές τούτο επάγγελμα... σας παραπέμπω στην καταπληκτική βιωματική περιγραφή της Θαλασσινής από το πρώτο της μπάρκο: Πρωτόμπαρκη

Όχι δηλαδή... για να μη λέτε ότι εσείς οι καπετάνισσες τα τραβάτε όλα. Για να μη σχολιάσω ότι όταν χωθείτε στην κουζίνα τα βρίσκετε τελείως μπαστούνια (ή πιο σωστά: Τούβλα!!!)... Χαρακτηριστικά αναφέρω την κάτωθι εμπειρία της φίλης Κανελορόυιτας: Η τούρτα που ήθελε γίνει τούβλο!

Ή αν το πάμε ακόμη μακρύτερα... δια να διαπιστώσετε την τεράστια συνεισφορά της μαγειρικής τέχνης ακόμη και σε στιγμές κινδύνου: Ό,τι αγαπούσα αρνήθηκα

Ο κανονικός τίτλος είναι "Το αυγολέμονο της συμφοράς", μην κοιτάτε που έχετε τον τρόπο να μας τα παρουσιάζετε ως θηλυκοί Καββαδίες με ένα πέπλο μυστηρίου και ηρωισμού... Όσο για το τι αρνήθηκε... χμ, έχω την εντύπωση πως πρόκειται για το φρικασέ της μαμάς!!!

Στην πραγματικότητα, και γι' αυτό εγώ έχω υποστείλει τα μπαϊράκια μου για αναβάθμιση σε άλλο πόστο, ο πραγματικός άρχοντας του καραβιού είναι ο μάγερας. Στην κουζίνα ψήνονται τα πάντα. Και δε πα να λέτε εσείς για τη γέφυρα!!!

Διότι και διορθώστε με αν κάνω λάθος, νηστικό αρκούδι δε χορεύει. Και μέτρο πάντων άνθρωπος. Και ποιος παρακαλώ ασχολείται περισσότερο με τον άνθρωπο στο πλοίο εκτός από τον μάγερα; Από τα χεράκια του δεν εξαρτάται η ευωχία και η καλοπέραση όλων;;; Και γενικά το στομάχι δεν είναι εκείνο που μας κυβερνά και ιδιαίτερα στο καράβι όπου η άλλη κοιλιά (κατά Λιαντίνη) βρίσκεται σε αναγκαστική νηστεία;;;

Να επικαλεστώ και την άλλη ιστορία με τα Λουκουμάκια της Καπετάνισσας;;; Καμπίνα Πλοιάρχου

Μη βιαστείτε όταν την επισκεφθείτε να τη θεωρήσετε κενή... προχωρήστε στα ενδότερα και εκεί θα βρείτε με ποιον τρόπο η καπετάν Δανάη σκέφθηκε να καλοπιάσει τους μελλοντικούς της συναδέλφους... Βρε σας λέω. Όλα από το στομάχι περνάνε. Και ο έρωτας επίσης. Γι' αυτό τιμή μου και καμάρι μου να είμαι στην κουζίνα!!! Άντε να το καταλάβετε κι εσείς και να πιάσετε κανέναν τσελεμεντέ...

Φιλάκια...

(Κι ελπίζω να μην παρεξηγηθούν όσα έγραψα... αλλιώς θα κλειδώσω το μαγέρικο και θα κηρύξω απεργία επ' αόριστον... )

Όχι, μην κλειδώσεις το μαγέρικο... Να μας πεθάνεις θέλεις;

Εντάξει, μπορεί η κουζίνα να μην είναι το φόρτε μας, αλλά μην μας βγάζεις και άχρηστες...

Ξέρουμε να μεγειρεύουμε κι εμείς... Τι να πρωτοκάνουμε όμως σε αυτό το βαπόρι; Να δουλέψουμε ή να μεγειρέψουμε;

Το ρίξαμε στην δουλειά λοιπόν κι εμείς, μην πέσει και το βαπόρι έξω! Και δουλεύουμε με όρεξη γιατί ξέρουμε ότι το μαγέρικο μας σκέφτεται... και εμείς το σκεφτόμαστε όμως και είναι η αλήθεια αυτή.

Τι να κάναμε κι εμείς είχαμε Safety Committee Meeting (όπως τα λένε και στις μέρες μας), καταλαβαίνεις, θέμα ασφαλείας...

Προτείνω πάντως να μιλήσουμε και στον μάγειρα συντόμως, κάτι πρέπει να κάνει με τα γλυκά! Να φτιάξει και κανένα μπισκοτάκι κανέλας για τον καφέ!!