Απόηχοι και αναμνήσεις μιας ακόμης συνάντησης του Homa Educandus. Βασικό σημείο αναφοράς ένα άδειο κουτάκι Belgian Truffles που σήμερα μας ανάγκασε να αποφύγουμε τη ζυγαριά και η πυξίδα με ωρολόγιο για να δίνει το στίγμα των ταξιδιών σε τόπο και χρόνο...
Αγαπημένες μου κόρες ήταν μεγάλη η χαρά που μου δώσατε. Σαφώς και ήμουν πτώμα σήμερα, αλλά ένα πολύ χαρούμενο πτώμα. Ακόμα σαν ψέμα μου φαίνεται που καταφέραμε να βρεθούμε μετά από τόσους μήνες. Κι αντιλαλούν στο σπίτι αύρες θαλασσινές με όσα κομίσατε από τα πέλαγα. Σας έχω πει πόσο τυχερή νιώθω που σας γνώρισα; Και στη συγκεκριμένη μάλιστα στιγμή της ζωής μου... Αχτίδες άσπιλου φωτός σε ένα σκοτάδι που απειλούσε κάθε απαντοχή ελπίδας για το καλύτερο. Σημαδιακή και η μέρα της συνάντησης με σοφίες, αγάπες, πίστες και ελπίδες να εορτάζουν.
Επ' ευκαιρία να στείλουμε και από δω τις ευχές μας στις τρεις Σοφίες. Την καπετάνισσα, την Παριανή και την πολυαγαπημένη μας "Λουκία" που πολύ μας έχει λείψει. Κρατάμε την υπόσχεση πως σύντομα θα είναι και πάλι κοντά μας. Πάντως ας μην ανησυχούν για κέρασμα... Τρώγοντας από ένα σοκολατάκι για την κάθε μια καταφέραμε να αδειάσουμε όλο το κουτάκι που κουβάλησε η Χαλ από το Βέλγιο. Κόλαση λέμε...
Φυσικά γιορτάσαμε και τα πρόσφατα γενέθλια. Αν ήταν μόνο τα σοκολατάκια δε θα κάναμε σήμερα πως δε βλέπουμε τη ζυγαριά...
Τα 19 της Μελίνας και τα 25 της Χαλ. Κόρες του Σεπτέμβρη και οι δύο και του νερού επίσης... Μην ψάχνετε τις αστρολογίες. Μιλάω για νερό θαλασσινό, αυτό που κουβάλησαν και μαζί τους και ξεσήκωσαν κύματα αναμνήσεων χρόνων περασμένων.
Χρόνια Πολλά και στις δυο. Καλή τους πρόοδο στο νέο ακαδημαϊκό χρόνο που εντός ολίγου ξεκινά και φυσικά σύντομα να έρθει ο καιρός για το νέο τους μπάρκο. Κι ας μας λείπουν εμάς... Η ευχή μας είναι ό,τι καλύτερο για εκείνες, ό,τι εκείνες τις κάνει ευτυχισμένες. Κι αυτό άλλο δεν είναι από το διαρκές κυνήγι της θολής γραμμής των οριζόντων. Εκεί που για πάντα έχουν ριζώσει και τα δικά μας όνειρα. Και που εκείνες με τα ταξίδια τους καταφέρνουν να τα κρατάνε ζωντανά ακόμη.