Και ξαφνικά σιωπή στο εκκλησίασμα. Δεν ξέρω αν τα μάτια είναι χαμηλωμένα ή υψωμένα προς τα πάνω. Αυτό που αισθάνομαι είναι μόνο μια μυστηριακή σιωπή εν όψει κοσμογονικών και ιστορικών γεγονότων.
Η ημέρα της μεγάλης γιορτής πλησιάζει. Χαρούμενοι χειροκροτητές ανά τον κόσμο προπονούνται. Φοράν τη μάσκα με το χαμόγελο και αγοράζουν χαρά σε τιμή ευκαιρίας. Όλα πρέπει να λάμπουν προς τιμήν του μαύρου.
Πρέπει να δημιουργήσουμε νέους θεούς μέχρι να τους ξαναρίξουμε κάτω. Και οι Εβραίοι κάποτε περιμένοντας τον Μωυσή, μη έχοντας τι να κάνουν φτιάξαν χρυσό βόδι και το λάτρεψαν.
Τώρα οι καιροί άλλοι. Δεν υπάρχει μόνο ένα χρυσοφόρο βόδι. Είναι πολλά, κοπάδια και αγέλες ολάκερες. Που άρμεξε, άρμεξε, άρμεξε, ισχνά θα γίνουνε και σκουριασμένα είδωλα χωρίς λάμψη.
Ποιός θα κερδίσει ;
Μα φυσικά ο βοσκός. Γρήγορο χέρι και το μυαλό στο άρμεγμα. Πολλή σιωπή. Άραγε ... σιωπή προς σκέψη ή δεν έχουμε να πούμε τίποτα; Όλα είναι θέμα ατομικότητας. Κάποιος πρέπει να μας μιλήσει για τη διάσπαση. Όχι γι αυτή που κάναμε προς χάρη του βοσκού αλλά προς χάρη των ονείρων που χρωστάμε στην ψυχή μας. Αλήθεια, έχουμε ψυχή;
Πολλή σιωπή. Τόσο που ακούς το πέταγμα μιάς πεταλούδας. Ο Ηρακλής περιμένει τη νέα εντολή της Ήρας για τον Δέκατο Τρίτο Άθλο. Θα κάνει τη ρήξη. Κι ας λένε κάποιοι πως δώδεκα ήταν οι Απόστολοι. Πολύ σιωπή.
Ανακαλύψαμε ότι τελικά δεν μπορούμε να περπατήσουμε πάνω στη θάλασσα. Κι ας είπαμε στον εαυτό μας ΅ακολούθει μοι.
Και κατά την εβδόμη ημέρα εγένετο τα γραφεία ταξιδίων για να ταξιδεύουν οι άνθρωποι την ανία τους σε υπερπολυτελή κότερα διασχίζοντας θάλασσες χωρίς να ξέρουν το γιατί. Πολλή κίνηση. Τόσο που δεν βλέπει τίποτα.
Έτσι αισθάνεσαι τη σιωπή να περισσεύει. Μα καλά ξέρεις πως πριν το ηφαίστειο εκραγεί, επικρατεί απόλυτη ηρεμία. Μετράμε με τα δάκτυλα τις μέρες. Η αγωνία του αύριο δεν μας αφήνει να έχουμε ελπίδες για το μέλλον. Μετράμε με τα δάκτυλα. Σαν παιδιά που αριθμούν ένα προς ένα κάποια ελάχιστα χρήματα που στα παιδικά τους μάτια θησαυρός φαίνεται.
Πολύ σιωπή. Και η γιορτή εν αναμονή. Αλήθεια, τι γλυκό θα μας προσφέρουν; Και ποιός θα τολμήσει να το γευτεί ;
Χειροκροτήστε, χειροκροτήστε συνεχόμενα και δυνατά. Το μόνο που θα καταφέρετε με το χειροκρότημα, είναι να συνθλίψετε κάποιο έντομο που πέρναγε τυχαία ανάμεσα στις παλάμες σας πριν το χτύπημα. Τώρα κοιτάχτε καλά τα χέρια σας. Αυτό το πολτοποιημένο έντομοι κοιτάχτε το καλά. Έχει χαραγμένο στα φτερά του το όνομά σας.
Πολύ σιωπή. Γιατά τάχα να θελήσω να τη διαταράξω ; Το μόνο που θέλω είναι να χειροκροτήσω μπας και τυχαία καταφέρω να με συνθλίψω. Κι αν όλα αυτά φαντάζουν χωρίς ειρμό, καληνύχτα σας. Γιατί μπορεί εκεί το όνειρο να έχει αξία.