Πλησιάζει η ώρα της γης: Σάββατο 28 Μαρτίου

Έρχεται και πλησιάζει η φετινή ώρα της γης. Άντε πάλι να κλείσουμε τα φώτα για να δείξουμε πως ανησυχούμε που τα έχουμε κάνει κουλουβάχατα με τον πλανήτη και από το κακό στο κάθε χρόνο και χειρότερα τραβάμε.

28 του Μάρτη. Σάββατο. Κλείνουμε τα φώτα. Όχι βέβαια μεσημεριάτικα γιατί αυτό δε θα είχε νόημα.

Αναδημοσιεύω την ανακοίνωση για την ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ 2009 από το το ιστολόγιο της WWF

Φιλελλήνων 26
105 58 Αθήνα
Τηλ: 210 3314893
Φάξ: 2103247578
www.earthhour.org/greece

Στις 20:30 το Σάββατο 28 Μαρτίου 2009, πόλεις και χωριά σε ολόκληρο τον κόσμο θα σβήσουν τα φώτα τους για μία ώρα – την Ώρα της Γης – στέλνοντας ένα δυνατό παγκόσμιο μήνυμα ότι όλοι μαζί μπορούμε να δράσουμε ενάντια στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Κατά τη διάρκεια της Ώρας της Γης 2009, που ελπίζουμε πως θα είναι το μεγαλύτερο συμμετοχικό γεγονός στον κόσμο, ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε περισσότερες από 1000 πόλεις θα σβήσουν τα φώτα τους, στέλνοντας ένα μήνυμα στους ηγέτες του κόσμου λίγους μήνες πριν την Παγκόσμια Σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών για το Κλίμα στην Κοπεγχάγη το 2009, ότι χρειαζόμαστε τη δέσμευσή τους για δράσεις που θα μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, για το βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο όφελος του πλανήτη.

Ενθαρρύνοντας ολόκληρες πόλεις να κάνουν το ίδιο απλό πράγμα, για μία μόνο ώρα, στέλνουμε ένα δυνατό μήνυμα στον κόσμο για την επείγουσα ανάγκη να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή και δείχνουμε ότι είναι δυνατόν ο κάθε ένας από εμάς να κάνει τη διαφορά.

Η Ώρα της Γης ξεκίνησε σε μία πόλη, σε μία χώρα το 2007, όταν περισσότερα από 2,2 εκατομμύρια νοικοκυριά και επιχειρήσεις στο Σίδνεϋ έσβησαν τα φώτα τους για μία ώρα το Σάββατο 31 Μαρτίου 2007.

Μόλις ένα χρόνο μετά, η Ώρα της Γης άγγιξε 370 πόλεις σε περισσότερες από 35 χώρες και η εκστρατεία εξελίχθηκε σε ένα παγκόσμιο κίνημα βιωσιμότητας. Υπολογίζεται πως μεταξύ 50 και 100 εκατομμύρια άνθρωποι έσβησαν τα φώτα τους για την Ώρα της Γης το 2008. Παγκοσμίως γνωστά κτίρια και τοποθεσίες όπως η γέφυρα Golden Gate, το Κολοσσαίο, ο φωτεινός πίνακας της Coca Cola στην Πλατεία Times της Νέας Υόρκης, σκοτείνιασαν για μία ώρα.

Η Ώρα της Γης 2009 θα αποτελέσει ένα μείζον κάλεσμα σε δράση, ώστε κάθε πολίτης, κυβέρνηση και επιχείρηση να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να παίξουν το δικό τους ρόλο στην εξασφάλιση ενός περιβαλλοντικά βιώσιμου μέλλοντος.

Πασίγνωστα κτίρια και μνημεία σε όλη την Ευρώπη, την Ασία, τη Μέση Ανατολή, την Αμερική και την Ωκεανία θα σκοτεινιάσουν.

Οι άνθρωποι θα βρεθούνε για να συζητήσουν και να σκεφτούν για το μέλλον του πλανήτη μας. Σίγουρα δεν θα σώσουμε εδώ και τώρα τον πλανήτη. Μια καλή ανάσα θα του δώσουμε. Ταυτόχρονα όμως θα δώσουμε και ένα ξεκάθαρο μήνυμα που θα φθάσει σε κάθε γωνιά και σε κάθε ηγέτη της γης: η κλιματική αλλαγή είναι εδώ και επιβάλλει να ενωθούμε άμεσα όλοι σε μια κοινή δράση!

Ήδη, μέσα από το εκτεταμένο Διεθνές Δίκτυο του WWF, η Ώρα της Γης 2009 διοργανώνεται σε περισσότερες από 60 χώρες και ο αριθμός αυτός μεγαλώνει καθημερινά.

Η Ώρα της Γης είναι ένα μήνυμα ελπίδας και δράσης. Φαντάσου τι μπορούμε να κάνουμε αν δράσουμε μαζί.

Εγγραφείτε τώρα στο

www.earthhour.org/greece

____________

Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Αντώνης Ρεπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Ρεπάνης

Σβήσε με κυρα μου
απ' τα τεφτέρια σου
κι άντε ν' ανταμώσεις
ξανά τα ταίρια σου

Στα όπα όπα σ' είχα
και σε ζηλεύανε
να βρούνε τέτοιον άντρα
κι άλλες γυρεύανε

Δώσε τώρα τη καρδιά σου
σε άλλο πρόσωπο
και μαζί του τώρα παίξε
ρόλο διπρόσωπο

Στα όπα όπα σ' είχα
και σε ζηλεύανε
να βρούνε τέτοιον άντρα
κι άλλες γυρεύανε

Σβήσε με κυρα μου
απ τα κιτάπια σου
και μοίραζε όπου θέλεις
τώρα τα χάδια σου

Στα όπα όπα σ' είχα
και σε ζηλεύανε
να βρούνε τέτοιον άντρα
κι άλλες γυρεύανε

Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) δε θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο και δεν το κρύβουν. Πιο σωστά, η «επιθυμία» τους να διορθώσουν - έστω - κάποια «στραβά» του κόσμου σταματά εκεί που αρχίζουν να θίγονται τα κέρδη των επιχειρήσεων. Μεταξύ των κερδών, της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου και, από την άλλη, της ευημερίας των λαών και της προστασίας του περιβάλλοντος, τάσσονται ξεκάθαρα υπέρ του κεφαλαίου.

Υποτίθεται ότι οι ΜΚΟ δεν καταγγέλλουν γενικόλογα «τον καπιταλισμό που ευθύνεται για τα δεινά της κοινωνίας», όπως αναφέρουν πολλές από αυτές σε κείμενά τους, αλλά προσπαθούν στο σήμερα να πετύχουν κάποιες «βελτιώσεις», να δράσουν άμεσα μπροστά στα πολλά και οξυμένα προβλήματα. Η αλήθεια είναι ότι μέσα από τη δράση τους, όχι απλά δεν ξεσκεπάζεται ο ληστρικός ρόλος του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, αλλά καλλιεργούνται και αυταπάτες στους εργαζόμενους και τους νέους, ότι οι επιχειρήσεις κάτω από πίεση μπορεί «να βάλουν μυαλό» και να «νοιαστούν» για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Οι όποιες προτάσεις καταθέτουν είναι ακριβώς ενταγμένες στη λογική της διαχείρισης της υπάρχουσας κατάστασης. Κάτι που αποτελεί «βούτυρο στο ψωμί» των μεγάλων επιχειρήσεων. Αλλωστε, πολύ συχνά - αν όχι πάντα - η δράση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων «συναντάται» με αυτή των επιχειρήσεων που τις χρησιμοποιούν για την ...έξωθεν καλή μαρτυρία.
Εχει αξία για να αντιληφθεί κανείς τα παραπάνω, η δήλωση του επί μια πενταετία διευθυντή της WWF - Αγγλίας, Δρ. Ρόμπιν Πέλοου: «Την ίδια ώρα που οι επιχειρήσεις αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για το φυσικό κόσμο, μπορούν επίσης να αποτελέσουν το μεγαλύτερο σύμμαχό μας στην αποστολή μας να τον προστατεύσουμε». Φυσικά, δεν πρόκειται για αφέλεια εκ μέρους των ανθρώπων των ΜΚΟ. Πρόκειται για καθαρή συστράτευση αυτών και των οργανώσεών τους στο πλευρό των επιχειρήσεων και των καπιταλιστικών κερδών.

Ας δούμε, όμως, πιο συγκεκριμένα: Προγράμματα για λογαριασμό του κεφαλαίου

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 1ο: Το 2003 η βρετανική τράπεζα HSBC άρχισε μια ...«φιλανθρωπική» πρωτοβουλία με στόχο την ευαισθητοποίηση των υπαλλήλων της (!) σε περιβαλλοντικά θέματα. Ετσι ξεκίνησε μια πενταετής συνεργασία με τη WWF ύψους 18,4 εκατ. δολαρίων, με στόχο δήθεν την εξέταση των περιβαλλοντικών στρατηγικών της τράπεζας, αλλά στην πραγματικότητα τη συμμετοχή σε έργα της WWF στη διαχείριση του νερού, έναν από τους στρατηγικούς στόχους του κεφαλαίου για το άμεσο και απώτερο μέλλον...

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2ο: Αντίστοιχα, η βρετανική εταιρεία διανομής γκαζιού και ηλεκτρισμού «Npower», με βιτρίνα την «Γκρίνπις», προώθησε την παραγωγή προϊόντος καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας, που θα εφοδιάσει την εταιρεία με 50.000 πελάτες!

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 3ο: Το πρόγραμμα «Chiquita Nature & Community Project» είναι ένα πρόγραμμα προστασίας του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας που εκπονήθηκε το 2003 από τη συνεργασία ανάμεσα στην εταιρεία παραγωγής μπανανών «Chiquita», της ελβετικής αλυσίδας τροφίμων «Migros» και της ΜΚΟ «Rainforest Alliance». Επίσης, από το 2003 η πολυεθνική «Kraft Foods» συνεργάζεται με την «Rainforest Alliance», η οποία και συντονίζει πρόγραμμα πιστοποίησης γεωργικών και δασικών προϊόντων από ΜΚΟ, που δραστηριοποιούνται στο Fair Trade (Δίκαιο Εμπόριο).

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 4ο: Θυμίζουμε, επίσης, ότι πέρσι η ΜΚΟ «Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού» παρουσίασε μελέτη που άνοιγε το «παράθυρο» για την εκμετάλλευση του δημόσιου κτήματος Τατοΐου από ιδιωτικό φορέα διαχείρισης, ο οποίος, εκτός των άλλων, θα έβαζε εισιτήριο εισόδου στο λαό για κάθε επίσκεψη και θα χρησιμοποιούσε τα κτίσματα για ξενοδοχείο πολυτελείας!«Συνεταιράκια» στην κερδοφορία

Οι ίδιες οι επιχειρήσεις, στην προσπάθειά τους να επιδείξουν ένα «κοινωνικό» και «ανθρώπινο» πρόσωπο, χαρακτηρίζουν τις ΜΚΟ ως ένα «σημαντικό σύμμαχό τους». Σημειωτέον ότι οι επιχειρήσεις διατρανώνουν το γεγονός ότι αυτή η επίπλαστη «ευαισθητοποίησή» τους, η επονομαζόμενη Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, ενισχύει την κερδοφορία τους και την ανταγωνιστικότητά τους. Και, ως γνωστόν, τα κέρδη και η ανταγωνιστικότητα βρίσκονται στον αντίποδα των συμφερόντων των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας.

Παρ' όλ' αυτά, οι ΜΚΟ ζητούν ακόμα στενότερη συνεργασία με τις επιχειρήσεις, μεγαλύτερο μερίδιο στην πίτα των κερδών τους, μεγαλύτερη χρηματοδότηση. Θεωρούν, μάλιστα, ότι έτσι διατηρούν και την ανεξαρτησία τους!

Στην Πρώτη Πανελλαδική Διαβούλευση που διοργάνωσε η Ομοσπονδία Εθελοντικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων τον περασμένο Μάρτη, βγήκαν - μεταξύ άλλων - τα εξής συμπεράσματα:

Οτι υπάρχει επιτακτική ανάγκη για την αλλαγή του ρόλου των επιχειρήσεων, αφού πολλές έρευνες καταδεικνύουν ότι οι καταναλωτές ενδιαφέρονται περισσότερο για την επίδραση των επιχειρήσεων στην κοινωνία. Εχοντας αυτή τη λογική, προσπαθούν οι ΜΚΟ να πείσουν τους εργαζόμενους και τη νεολαία ότι ασκούν πίεση στις κυβερνήσεις και στις επιχειρήσεις...

Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη πρέπει να γίνει βασική επιχειρησιακή αξία και στρατηγική για τις επιχειρήσεις. Αυτό θέλουν και οι επιχειρήσεις! Δεν πρόκειται για καμιά «πίεση» της ...Κοινωνίας των Πολιτών.

Οι ΜΚΟ μπορούν να συνεργάζονται με επιχειρήσεις, αποφεύγοντας τη συνεργασία με επιχειρήσεις το αντικείμενο των οποίων αντιτίθεται στα ιδεώδη της ΜΚΟ. Ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι οι ΜΚΟ συνεργάζονται με όλων των λογιών τις επιχειρήσεις. Ποια επιχείρηση δεν εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους; Προφανώς τα «ιδεώδη» των ΜΚΟ δεν έχουν να κάνουν με την κατάργηση της εκμετάλλευσης. Ποια επιχείρηση δεν απολύει, δεν «κλείνει» για να μεταφερθεί σε χώρες με φθηνότερο εργατικό δυναμικό; Ποια επιχείρηση - εφόσον μπορεί - δεν επενδύει πάνω σε βομβαρδισμένα εδάφη;