Προώθηση συμμετοχής των γυναικών στη ναυτιλιακή βιομηχανία

STCW Resolution 14

Resolution 14

Promotion of the participation of women in the maritime industry

THE CONFERENCE,
HAVING ADOPTED the 1995 amendments to the International Convention on Standards
of Training, Certification and Watchkeeping for Seafarers, 1978,

NOTING the International Maritime Organization's Medium-Term Plan for the Integration
of Women in the Maritime Sector and expressing support for the Organization's
aims of promoting the training of women in the maritime sector,

DESIRING to achieve equal access for men and women to maritime training and to employment on board ship,

INVITES Governments:

. 1 to give special consideration to securing equal access by men and women
in all sectors of the maritime industry;

.2 to highlight the role of women in the seafaring profession and to promote
their greater participation in maritime training and at all levels in the
maritime industry.


Πρόκειται για διεθνή κανονισμό ο οποίος αναφέρει την θέση της γυναίκας στην εμπορική ναυτιλία. Το άνωθεν είναι το Ψήφισμα 14, της Διεθνούς Συμβάσεως των Πρότυπων Εκπαίδευσης και Πιστοποίησης και Φυλακής των Ναυτικών.


Σας μεταφράζω:


Η Διάσκεψη,

Έχοντας υιοθετήσει της τροποποιήσεις του 1995 στην Διεθνή Σύμβαση των Πρότυπων Εκπαίδευσης και Πιστοποίησης και Φυλακής των Ναυτικών, 1978,

Λαμβάνοντας υπόψη το Μεσο-Πρόθεσμο Σχεδιο του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) σχετικά με την Ένταξη των Γυναικών στον Ναυτιλιακό Τομέα και εκφράζοντας την υποστήριξη στους στόχους του Οργανισμού σχετικά με την προώθηση της εκπαιδεύσεως των γυναικών στον ναυτιλιακό τομέα,

Επιθυμώντας να πετύχει ισότιμη πρόσβαση για άνδρες και γυναίκες στην ναυτική εκπαίδευση και εργασία επί του πλοίου,

Προσκαλεί Κυβερνήσεις:

.1 Να δείξουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να εξασφαλίσουν την ισάξια πρόσβαση από άνδρες και γυναίκες σε όλους τους τομείς της ναυτιλιακής βιομηχανίας;

.2 Να αναδείξουν τον ρόλο της γυναίκας στο ναυτικό επάγγελμα και να προωθήσουν την μεγαλύτερή τους συμμετοχή στην ναυτική εκπαίδευση και σε όλα τα επίπεδα της ναυτιλιακής βιομηχανίας.


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ STCW-95


Μην περιμένετε κάποιο σχόλιο, αντιθέτως με ενδιαφέρει πολύ να ακούσω τα δικά σας σχόλια.
Υ.Γ.: Η μετάφραση έγινε από εμένα... ίσως να μην είναι τέλεια...
Υ.Γ.: Κείμενο δημοσιευμένο στο blog http://kapetanisses.blogspot.com/

Καλημέρες...

Υποθέτω Χαλ πως κατ' αρχάς εξασφάλισες τη δική σου ισότιμη συμμετοχή στον παγκόσμιο ιστό. (δεν πιστεύω με κινητό να το έγραψες κι αυτό; )

Επί της ουσίας. Προσέχω εκείνο το 1978. Και είναι η χρονιά που λειτούργησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα δημόσια σχολή για ελληνίδες ναυτικούς: Η ΑΔΣΕΝ ΠΕΙΡΑΙΑ, με δύο τμήματα, Πλοιάρχων και Ασυρματιστών.


Δυστυχώς στο απόκομμα δε φρόντισα να κρατήσω και τα ονόματα των κοριτσιών που πέρασαν στους Ραδιοτηλεγραφητές, δηλαδή στους Ασυρματιστές. Όμως στην επόμενη φωτογραφία είναι όλα εκείνα τα κορίτσια, και των δύο τμημάτων της σχολής μαζί:



Διμοιρίτισσα η αρχηγός της σχολής πλοιάρχων, η Μυρτώ Μάσχα, τα προσέχανε αυτά στη σχολή, την ιεραρχία δηλαδή ανάμεσα σε πλοιάρχους και ασυρματιστές.

Πέρα από τα όποια προβλήματα θα μπορούσε σήμερα ένας ερευνητής να καταγράψει στην πορεία του θεσμού, της παρουσίας των ελληνίδων στη ναυτιλιακή βιομηχανία, χρωστάω να πω ότι η πατρίδα μας καλοδέχτηκε τις γυναίκες εκείνα τα πρώτα χρόνια και έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για να επιβάλει την είσοδό μας στα καράβια. Δεν είμαι σε θέση - αφού δεν το έχω ζήσει ούτε ψάξει ιδιαίτερα - να πω τι έγινε στη συνέχεια. Αλλά τα δύο τουλάχιστον πρώτα χρόνια που έζησα από κοντά το "πείραμα" θυμάμαι με ιδιαίτερη συγκίνηση τις προσπάθειες όλων να υποστηρίξουν την παρουσία μας στα πλοία.

Σαφώς και έγιναν και λάθη. Όχι όμως ηθελημένα εκ μέρους των υπευθύνων. Αυτή είναι η δική μου εκτίμηση. Ήταν κάτι καινούριο και δεν μπορούσαν να προβλέψουν όλες τις δυσκολίες που θα προέκυπταν στη συνέχεια. Όμως από πλευράς εκπαίδευσης καταβλήθηκε η μέγιστη δυνατή προσπάθεια όχι μόνο να εκπαιδευτούμε ισότιμα αλλά και καλύτερα μπορώ να πω από τους άντρες συναδέλφους μας.

Και από τη μεριά των ναυτιλιακών εταιριών το ίδιο ακριβώς συνέβη. Αν και πρωτόγνωρος ο θεσμός καμιά μας δε δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να βρει θέση σε καράβι και σε ό,τι τύπο πλοίου ήθελε.

Η μεγάλη ατυχία για το θεσμό θαρρώ πως στάθηκε αφενός η παγκόσμια κρίση που χτύπησε τη ναυτιλία στις αρχές του '80 λόγω του πολέμου στον Κόλπο αφενός και αφετέρου η ανερμάτιστη ναυτιλιακή πολιτική του ΠΑΣΟΚ στη χώρα μας. Πρέπει να τα λέμε αυτά και να αποδίδουμε στον καθένα όσα του ανήκουν. Εγώ δεν πρόσκειμαι στη Νέα Δημοκρατία αλλά η αλήθεια είναι πως επί των ημερών της άνοιξε η σχολή και όσο ήταν στην εξουσία υπήρξε συγκινητική υποστήριξη για τις γυναίκες ναυτικούς.

Δυστυχώς το 1995 που είναι η δεύτερη σημαντική χρονολογία, δε βρέθηκαν φαίνεται ικανοί πολιτικοί ηγέτες στη χώρα να αξιοποιήσουν τη διεθνή πρόσκληση για ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στη ναυτιλιακή βιομηχανία. Όπως και γενικότερα τη ναυτική εκπαίδευση, αν κρίνω από όσα κατά καιρούς στοιχεία έχω συγκεντρώσει.

Σε σχετικά ντοκουμέντα της ΕΕΕ (Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών) σημειώνεται τα τελευταία χρόνια η αρνητική τους άποψη για τα ισχύοντα στη ναυτική εκπαίδευση.

Ας ελπίσουμε σύντομα να δούμε σημαντικές αλλαγές στον τόσο σημαντικό για την πατρίδα μας τομέα, η Ελλάδα είναι άρρηκτα δεμένη με τη θάλασσα, είτε μας αρέσει είτε όχι. Το βάρος λοιπόν κατά τη δική μου άποψη πρέπει να δοθεί εκεί, στη σωστή προετοιμασία των σπουδαστών των ναυτικών σχολών. Αγοριών και κοριτσιών. Από κει και πέρα δεν είναι μόνο θέμα της Ελλάδας η απορρόφηση στα πλοία αλλά γενικότερων συνθηκών. Υπό την παρούσα δηλαδή παγκόσμια οικονομική κρίση είναι εύλογο να προκύψει πρόβλημα και στην απασχόληση πληρωμάτων. Πέσαν τα ναύλα θα έχουμε και αύξηση ανεργίας, είναι αλληλένδετα στοιχεία αυτά. Κι εδώ χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στις γυναίκες ναυτικούς. Είναι νόμος αυτός και δεν αλλάζει ό,τι κι αν κάνουν οι κυβερνήσεις. Ανάμεσα σε άντρα και γυναίκα η εταιρεία θα προτιμήσει τον άντρα. Η ανεργία θα είναι πολύ πιο έντονη στις γυναίκες ναυτικούς.

Πέρα λοιπόν από τα μέτρα που θα θέλαμε η πολιτεία να λάβει, καλό είναι και η κάθε κοπέλα ξεχωριστά να πάρει τα μέτρα της. Το ένα είναι η άριστη επίδοση στα μαθήματα. Το άλλο είναι η αξιοποίηση της προσφοράς εργασίας. Σε τέτοιους καιρούς δεν επιτρέπεται επανάπαυση με βάση όσα ίσχυαν πέρυσι. Δεν υπάρχει δηλαδή σαν δεδομένο το έχω εταιρεία. Τη στιγμή που κολοσσοί παγκόσμιοι σήμερα είναι και αύριο διαλύονται. Αλλά και με την εταιρεία μας είμαστε αυτοκόλλητοι. Σήμερα τέλειωσα τη σχολή; Αύριο πρέπει να μπαρκάρω. Να μαζεύω υπηρεσία και προσόντα στην τόσο δύσκολη αγορά εργασίας υπό τις παρούσες συνθήκες της οικονομικής κρίσης.

Μην περιμένετε κανένα μέτρο της Πολιτείας να σας βοηθήσει αν δεν κάνετε μόνες σας όχι μόνο το καλύτερο αλλά και κάτι παραπάνω. Γιατί το καλύτερο θα το κάνουν και οι άντρες συνάδελφοι. Άρα οι γυναίκες που θέλουν να σταδιοδρομήσουν σε αντροκρατούμενο επάγγελμα χρωστάν να κάνουν και το κάτι παραπάνω.

Τι μπορεί να είναι αυτό; Επαγγελματική συνέπεια και ευσυνειδησία αλλά και διαρκής ενημέρωση θεωρητική πάνω στο αντικείμενο της δουλειάς σας. Θέλουν εκείνοι τέλεια Αγγλικά; Εσύ χρωστάς να μάθεις και άλλη μία γλώσσα τέλεια και γλώσσα χρήσιμη στην εταιρεία που συνεργάζεσαι. Πχ αραβικά αν κουβαλάς προϊόντα από αραβικές χώρες. Ή ρώσικα αν η εταιρεία σου έχει πάρε δώσε με Ρώσους. Ή ισπανικά που είναι η άλλη μεγάλη παγκόσμια γλώσσα. Το ίδιο χρήσιμα είναι τα κινέζικα και τα γιαπωνέζικα... πολλές εταιρείες χτίζουν εκεί καράβια ή τα επισκευάζουν.

Κι εκτός από τις γλώσσες υπάρχουν και πολλοί άλλοι τομείς που ο σημερινός αξιωματικός καταστρώματος πρέπει να έχει αυξημένες γνώσεις. Ένα μεταπτυχιακό μόνο άχρηστο δεν είναι. Υπάρχει αφενός το ειδικό τμήμα στο Πανεπιστήμιο Πειραιά αλλά το σημαντικότερο είναι να καταφέρει κάποιος να κάνει ναυτιλιακά στο Λονδίνο. Θέλει φράγκα ε; Να γιατί χρειάζεται να μαζεύει κανείς υπηρεσία... γιατί μαζί μαζεύει και φράγκα... Άρα ούτε μία μέρα στη στεριά αν μπορώ να είμαι σε καράβι. Και ούτε μία μέρα στη στεριά χωρίς συστηματικό διάβασμα και αξιοποίηση του χρόνου για αύξηση προσόντων.

Να θυμάστε πως ανεξάρτητα από τις θελήσεις της πολιτείας, ζούμε ακόμη σε ανδροκρατούμενη κοινωνία που δίνει το προβάδισμα στα αρσενικά και μόνο λόγω φύλου. Άρα η γυναίκα πρέπει να καλύψει αυτό το προβάδισμα με ατομικό αγώνα και μετά να πάρει μέρος στον κοινό αγώνα όλων των υποψηφίων για την ίδια θέση στο πλοίο.

Κι ακόμη πως οι εταιρείες δεν είναι φιλόπτωχα ταμεία που ελεούν τους αδικημένους. Θα προσλάβουν τον καλύτερο. Αν θέλετε εσείς να είστε αυτός, πρέπει να γίνεται ο καλύτερος.

Γι' αυτό και η παροιμία λέει: