... τέτοια ώρα...

Θέμα: ... τέτοια ώρα... Τρι Μάης 26, 2009 5:06 am

Ξημέρωνε η 26η του Μάη.

Τότε που πήρες τη μεγάλη στράτα.

Τη χωρίς γυρισμό.

Δεν μπόρεσα ούτε το στερνό αντίο να σου πω.

Είχα βλέπεις άλλα ... σπουδαία να κάνω. Όπως πάντα. Να ασχολούμαι με ξένες υποθέσεις και ξένους θανάτους και ξένους πόνους. Κι έπρεπε να φτάσω κοντά στο δικό μου θάνατο για να ξαναβρώ το μέτρο.

Και θυμάμαι από σένα:

"Όλον τον κόσμο ρώτα και από το νου σου μη βγαίνεις."

Αυτό τουλάχιστον το κρατάω φυλαχτό...

Καλή αντάμωση.