10η ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ - Σάββατο 13 Ιουνίου

οι φωνές της πέτρας σμίγουν στην Πέτρα
φωνές που κομίζουν τα βουνά, τα ποτάμια, την αντάρα, το αχολόι των ανέμων
φωνές κατοικημένες από έρωτες και ξενιτιές
φωνές πολύχρωμες, πολύτροπες, πολύγλωσσες
φωνές πολύφωνες που σμίγουν για να ταξιδέψουν σαν πουλιά
ένα σμάρι φωνών που σμίγει την Άπειρο Ήπειρο, τα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο, τον Καύκασο
στα χνάρια της παλαιότερης μουσικής κληρονομιάς
στα ίχνη του πιο σύγχρονου αξιακού περιεχόμενου
εκεί που το ατόφιο, το αυθεντικό, το απέριττο σμίγουν με το σφρίγος και το ρίγος
ανασταίνοντας τα κοινά τόπια της παράδοσης με τους γείτονες λαούς
με τραγούδια και χορούς που μας θέλουν όλους μαζί για να υπάρξουν, για να υπάρξουμε

προπώληση εισιτηρίων
δισκοπωλείο "ΛΕΣΧΗ ΤΟΥ ΔΙΣΚΟΥ" Ακαδημίας 57 (στοά κινηματογράφου ΟΠΕΡΑ)
βιβλιοπωλείο "ΠΟΛΙΤΕΙΑ" Ασκληπιού 3, 5 (μεταξύ Ακαδημίας και Σόλωνος)

πληροφορίες
www.polyphonic.gr
http://polyphonic.forumotion.com

επικοινωνία
2103310919, apiros@otenet.gr

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΗΜΑ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ 1Οη ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ:

Πολυφωνίες χωρίς σύνορα στην Πετρούπολη

Το Θέατρο Πέτρας θα φιλοξενήσει 17 σύνολα, στο πλαίσιο της 10ης Μεγάλης Συναυλίας Πολυφωνικού Τραγουδιού

Γ. ΣΚΙΝΤΣΑΣ | Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Oι φωνές της πέτρας σμίγουν για μία ακόμη φορά στην Πέτρα, σε πολυφωνίες δίχως όρια, στο ετήσιο αντάμωμα των φίλων του πολυφωνικού τραγουδιού. Η 10η Μεγάλη Συναυλία Πολυφωνικού Τραγουδιού, την οποία διοργανώνουν η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία Απειρος και το Διεθνές Φεστιβάλ Πολυφωνικού Τραγουδιού, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 13/6 στο Θέατρο Πέτρας στην Πετρούπολη. Η εφετινή πολυφωνική σύναξη, μεγαλύτερη από κάθε άλλη χρονιά, περιλαμβάνει 17 συμμετοχές από Ηπειρο, Βόρεια Ηπειρο, Ανατολική Μακεδονία, Κάρπαθο, Αλβανία, Ιταλία, Βουλγαρία και Γεωργία.

Συμμετέχουν συγκεκριμένα οι Κυράδες της Ανω Δερόπολης, οι όμιλοι Δερβιτσάνης, Πολύτσανης, Χλωμού Ανω Πωγωνίου, Χειμάρρας, ο Χορευτικός Πολυφωνικός Ομιλος της Ομοσπονδίας Μουργκάνας, μοιρολογίστρες από τον Παρακάλαμο, ο βοσκός Ηλίας Κούρος από το Δολό, οι νέοι της «Χαονίας», της Αετόπετρας και του «Πολύφωνου». Στο πολυφωνικό αντάμωμα παίρνουν επίσης μέρος οι γυναικείες διφωνίες από τον Βώλακα Δράμας και την ελληνόφωνη Κάτω Ιταλία, οι βουλγαρικές γυναικείες φωνές των Rodhina, η ρωμαλέα αλβανική πολυφωνία των Lot Κurbeti και η πολυφωνία των Ρesvebi από τη Γεωργία. Δίπλα σε όλους αυτούς, επιλεγμένες τιμητικές συμμετοχές για τα δέκα χρόνια του θεσμού- ορισμένες από τις οποίες οι διοργανωτές μας τις φυλάνε για έκπληξη. Ανάμεσά τους ο κορυφαίος ηπειρώτης τραγουδιστής Σάββας Σιάτρας και δύο εξαίρετες γυναικείες φωνές από τα Μαστοροχώρια, μάνα και κόρη, η Θεανώ και η Μαριάννα Τζίμα. Παρούσα επίσης η ηπειρώτικη κομπανία του Θωμά Λώλη, συνταξιδιώτη του πολυφωνικού Καραβανιού, με το κλαρίνο, το βιολί, το λαούτο και το ντέφι να συνοδεύουν στο φινάλε της γιορτής έναν μεγάλο κυκλωτικό χορό που, όπως και το πολυφωνικό τραγούδι, μας θέλει όλους μαζί.

ΔΕΙΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ

Στα ξεχωριστά σημειώνω το Σάββα Σιάτρα:



Νομίζω όλους τους υπόλοιπους τους έχουμε ξαναδεί. Θα γκρινιάξω ιδιαίτερα για τις διφωνίες του Βώλακα και της Κάτω Ιταλίας, στο βαθμό που δεν ακούγονται από αυθεντικούς ομίλους και στο βαθμό που τις έχουμε ακούσει και ξανακούσει και ξανακούσει...

Οπ... νομίζω και το βουλγάρικο συγκρότημα είναι νέο στο θεσμό. Λάθος; Ευτυχώς δηλαδή γιατί αν ήταν πάλι οι πώς τις λέγαν θα γκρίνιαζα και πολύ. Επίσης δε μου λείπουν καθόλου οι Σέρβες...

Αντίθετα πεθύμησα τους Αστέρια και δε θα έλεγα όχι για κάτι άλλο από Αλβανία εκτός από τους Κουρμπέτι. Αυτοί δεν ήταν και πέρυσι;

Και ο Κούρος μετράει πάααααρα πολλές εμφανίσεις, και ο Λώλης αλλά αυτοί είναι αστέρια, θα μου έλειπαν αν δεν ήταν!

Από Κάρπαθο; Ποιος θα είναι από Κάρπαθο;

Γιατί όχι και χάλκινα Κοζάνης τότε; Είναι εκπληκτικά και θα έδιναν άλλο τόνο στη σύναξη!!!

Βρήκα και τούτο - βίντεο ειδικό για τη συναυλία του άλλου Σαββάτου:


Αλλά και το επόμενο που νομίζω ότι αν και μικρό είναι διαμάντι:

και όχι διφωνίες...

(απ' ότι φαίνεται και οι διοργανωτές τις θυμούνται με συγκίνηση τις ταραντέλες άλλων εποχών... οπότε ελπίζω σε κανένα θαύμα μια και είναι και η δέκατη συναυλία... Λες;;;;;; )

για να είμαι δίκαιη θα βάλω και τη διφωνία από το Βώλακα - ωραία δε λέω - αλλά όχι και κάθε χρόνο το ίδιο...




απορία: Πόσα βίντεο ανέβασαν οι διοργανωτές για τη συναυλία;;; ή πρόσθεσαν στα παλιά τους την ανακοίνωση;;

ανεβάζω κι αυτό - ένα τουλάχιστον βίντεο χωρίς την επίσημη σφραγίδα της διοργάνωσης:

Βασικό ζητούμενο της συναυλίας είναι η υπηρεσία προς το πολυφωνικό τραγούδι. Να μείνει δηλαδή ζωντανό και να περάσει στις νέες γενιές. Δεν είναι η διασκέδαση του κάθε επισκέπτη... καλώς ή κακώς! Μου πήρε κι εμένα χρόνο να το καταλάβω αυτό πως οι συγκεκριμένοι διοργανωτές δεν πολυενδιαφέρονται για πελάτες αλλά για την τέχνη που υπηρετούν. Αν λοιπόν έτσι το δεις θα καταλάβεις και τη σύνθεση του προγράμματος. Πχ ο Κούρος, ο βοσκός... τον ακούμε κάθε χρόνο και όχι μόνο γιατί είναι αστέρι... αλλά γιατί αξίζει να προβάλεις έναν άνθρωπο που ζει εκεί πάνω στα βουνά του και κρατάει ζωντανή με κάθε τρόπο τη μουσική παράδοση του τόπου του.

Καταλαβαίνω βέβαια πως οι περισσότεροι είμαστε σοβαρά και επικίνδυνα εθισμένοι σε άλλες μορφές συναυλιών όπου το κινούν είναι το εμπορικό κέρδος αφενός και η "γκλαμουριά" της συμμετοχής στα πολιτιστικά δρώμενα αφετέρου, αλλά το Πολυφωνικό Φεστιβάλ που μια του εκδήλωση είναι και η συναυλία της Πέτρας, έχει τελείως άλλο προσανατολισμό.

Ένα επίσης βασικό ζητούμενο είναι να έρθουν σε επαφή όλοι αυτοί που τραγουδούν πολυφωνικά. Η ώσμωση δηλαδή... Παλιότερα είχαμε τα πανηγύρια από τόπο σε τόπο που έπαιζαν αυτό το ρόλο. Σήμερα εκπολιτίστηκαν και τα πανηγύρια στο νέο πνεύμα και τα πολυφωνικά εξορίστηκαν... Θεσμοί λοιπόν σαν το Πολυφωνικό Φεστιβάλ συμβάλλουν τα μέγιστα στη διατήρηση της μουσικής παράδοσης και μάλιστα όχι μουσειακά αλλά γόνιμα και ελπιδοφόρα για νέες δημιουργίες. Ο Κούρος είναι μια τέτοια περίπτωση...

Ας τον ακούσουμε για να τον απολαύσουμε όσοι τον γνωρίζουμε αλλά και για να τον μάθουν όσοι δεν τον έχουν ξανακούσει:





Θυμίζω πως σήμερα Σάββατο, στις 15.00 έως 17.00 μεταδίδονται οι ραδιοφωνικές Φωταψίες της Άλλης Όχθης, εκπομπή στον 902 Αριστερά στα FM με τη σφραγίδα των διοργανωτών της πολυφωνικής συναυλίας και μπορείτε εκεί να ακούσετε πολλά περισσότερα για τις συμμετοχές πολυφωνικών σχημάτων κλπ.

Επίσης... μια καλή ιδέα είναι η συμμετοχή σας στην προετοιμασία της συναυλίας... είναι όλοι ευπρόσδεκτοι να βοηθήσουν πχ στην αφισοκόλληση... στο να παραλάβουν από το σταθμό κάποιο συγκρότημα που έρχεται από μακριά ... κλπ Έτσι έρχεσαι σε άμεση επαφή με τη διοργάνωση και ζεις πολλά περισσότερα από τις δυο - τρεις ώρες που κρατά η συναυλία. Είναι άλλο πράγμα να ακούς τα τραγούδια από μικροφώνου και άλλο στα κοινά γεύματα όλης αυτής της τεράστιας παρέας που λέγεται πολυφωνικό καραβάνι (και είναι) να τα ακούς ζωντανά και να τα τραγουδάς και ο ίδιος...

Για επικοινωνία θυμίζω ότι ισχύει το τηλέφωνο 210 3310919 και τα μέιλ, λινκς κλπ που δόθηκαν παραπάνω...

Ανέβασα πριν τον Κούρο που ναι μεν αποτελεί κάτι το εξαίρετο για τη μουσική μας παράδοση... αλλά είναι άλλο πράγμα το πολυφωνικό τραγούδι... Στο πολυφωνικό χρειάζονται αυτό που λέει η λέξη: Πολλές φωνές...

Με μία φωνή και μόνο πολυφωνικό δε γίνεται. Είναι η σύνθεση των φωνών και μάλιστα με ιδιότυπο τρόπο. Την πρώτη φορά που άκουσα πολυφωνικό τραγούδι μη έχοντας άλλο τέτοιο παράδειγμα στο παρελθόν, το παρομοίασα με λαϊκή όπερα. Θέλω να πω ότι δεν τραγουδούν όλοι μαζί... αλλά και ο καθένας έχει το δικό του ρόλο. Υπάρχει ο παρτής, αυτός δηλαδή που κυρίως λέει τα λόγια του τραγουδιού... παίρνει το τραγούδι, από κει βγαίνει και η λέξη παρτής, αλλά υπάρχουν και οι άλλοι που κρατούν το ίσο ή κάνουν τα γυρίσματα και το κλώσιμο... Τα πράγματα δεν είναι πάντα τα ίδια σε όλα τα τραγούδια. Οι ρόλοι αλλάζουν και έτσι αυξάνεται η αισθητική απόλαυση αφού αποφεύγεται η στείρα επανάληψη του όμοιου. Δείτε για παράδειγμα της "Κυράδες της Άνω Δερόπολης", ένα από τα πιο γνήσια πολυφωνικά σχήματα με καταγωγή από μια αυθεντική περιοχή πολυφωνίας, τη Βόρεια Ήπειρο:


Το βίντεο είναι από παλιότερη συναυλία στον ίδιο χώρο που γίνεται και η συναυλία του άλλου Σαββάτου. Οι Κυράδες της Δερόπολης θα είναι και πάλι κοντά μας.

Πέρυσι - θυμίζω - ήταν και στην αφίσα της συναυλίας ως ιδιαιτέρως σημαντικά πρόσωπα στην ιστορία αυτού του θεσμού:

ΔΑΝΑΗ έγραψε:

Βασικό ζητούμενο της συναυλίας είναι η υπηρεσία προς το πολυφωνικό τραγούδι. Να μείνει δηλαδή ζωντανό και να περάσει στις νέες γενιές. Δεν είναι η διασκέδαση του κάθε επισκέπτη... καλώς ή κακώς!

.............

Καταλαβαίνω βέβαια πως οι περισσότεροι είμαστε σοβαρά και επικίνδυνα εθισμένοι σε άλλες μορφές συναυλιών όπου το κινούν είναι το εμπορικό κέρδος αφενός και η "γκλαμουριά" της συμμετοχής στα πολιτιστικά δρώμενα αφετέρου, αλλά το Πολυφωνικό Φεστιβάλ που μια του εκδήλωση είναι και η συναυλία της Πέτρας, έχει τελείως άλλο προσανατολισμό. ...

Θα συμφωνήσω... αν το δεις έτσι, ναι...

Νομίζω δηλαδή πως μόνο έτσι βρίσκω εξήγηση σε κάποια ανεξήγητα... κι εύχομαι να είναι έτσι...

Πάντως για τις διφωνίες επιμένω... δεν είναι ωραίο να ακούμε κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια... τουλάχιστον ας πουν κάτι διαφορετικό... Και όπως να έχει είναι καλύτερο να ακούς τέτοια κομμάτια από αυθεντικούς ερμηνευτές.

Και πώς είσαι σίγουρη ότι θα ακούσεις τις ίδιες διφωνίες; Ή γκρινιάζεις προκαταβολικά για να πάρουν τα μέτρα τους οι διοργανωτές; Ε, με τόση γκρίνια είμαι σίγουρη πως ή θα το λάβουν σοβαρά υπόψη ή ... θα τσατιστούν και θα πούνε από δυο φορές τις ίδιες ακριβώς διφωνίες που ακούστηκαν και πέρυσι...

Υπάρχει πάντως και η άλλη λύση... Αναδημοσιεύω το κάτωθι από το φόρουμ των ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΩΝ:

http://polyphonic.forumotion.com/forum-f3/topic-t338.htm#1890

Παράθεση :

η παρέα της "ΑΠΕΙΡΟΥ" απευθύνει ανοικτό κάλεσμα συμμετοχής στην προετοιμασία και τη διοργάνωση της ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ (13 ΙΟΥΝΙΟΥ, ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΤΡΑΣ)
όπως δέκα χρόνια τώρα όλη η προετοιμασία γίνεται χάρη στην τρέλα και το μεράκι όσων επιμένουν να κρατάνε το πολυφωνικό τραγούδι ζωντανό παρά την εγκατάλειψη από την πολιτεία και από το υπουργείο "πολιτισμού". με εθελοντική δουλειά μιας παρέας γίνεται ό,τι γίνεται στην ΠΕΤΡΑ και το ΚΑΡΑΒΑΝΙ
όσοι διαθέτουν ανάλογο μεράκι και θέλουν να συμμετέχουν είναι ευπρόσδεκτοι αλλά και αναγκαίοι
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, από τις 2 ως τις 7 μμ, στο γραφείο του ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ στην Πλάκα, υπάρχει δουλειά για όλους!
από την αποστολή email και δελτίων τύπου ως την προετοιμασία του προγράμματος, τα ζητήματα μετακινήσεων, διαμονής, συνοδείας των πολυφωνικών ομίλων που έρχονται από μακριά
από την παρακολούθηση των προβών των σχημάτων της Αθήνας μέχρι τη διανομή των flyers και την αφισοκόλληση
από την απομαγνητοφώνηση υλικών σχετικών με τις άμεσες εκδόσεις του ΚΑΡΑΒΑΝΙΟΥ μέχρι την επινόηση και νέων τρόπων προβολής της εκδήλωσης
όποιος θέλει να έρθει τον περιμένουμε να βοηθήσει
περισσότεροι μπορούμε καλύτερα
και, κυρίως, αν βοηθάμε με την ψυχή μας σίγουρα θα μπορέσουμε καλύτερα!
απλά ένα email στο apiros@otenet.gr και κόπιασε!
μην κάθεσαι απλά σπίτι σου περιμένοντας το επόμενο download και μας έρθεις και στην Πέτρα για εγγραφές και κατανάλωση (τζάμπα θα μπεις στον κόπο, μεταξύ μας)

Θα προσθέσω το τηλέφωνο του γραφείου 210 3310919 και τη διεύθυνση που ξέχασαν... θεωρώντας πως όλοι γνωρίζουν ότι βρίσκεται στην Αγγέλου Βλάχου - πολύ κοντά στη Μητρόπολη...

Λοιπόν... όποιος έχει διαφωνίες με το πρόγραμμα που ανακοινώθηκε, ας περάσει από κει να τις καταθέσει δια ζώσης... Δεν μπορώ να εγγυηθώ για την απάντηση που θα λάβει... τουλάχιστον θα έχει καταθέσει στο σωστό αποδέκτη την όποια γνώμη και άποψη.

Α... υπάρχει και κάτι ακόμη... κάθε χρόνο στη συναυλία δίνουν μια φόρμα επικοινωνίας για συμπλήρωση... Μπορείς και εκεί να γράψεις ό,τι σε απασχολεί...

Θα μαλώσω τρυφερά τη Διώνη. Πολύ τρυφερά συμπληρώνω πριν ξεσπάσει καμία τρικυμία.

Δε μου λες, φίλη Διώνη. Ένα τραγούδι όμορφο όπως και κάθε τι άλλο όμορφο σου φτάνει μία φορά να το χαρείς και τέρμα; Ας πάρουμε όμως αποκλειστικά τα τραγούδια και τις συναυλίες. Ας μην είναι καν των πολυφωνικών. Ας είναι όποιου γνωστού τραγουδιστή συμπαθάς και τον έχεις σε υπόληψη. Στις συναυλίες του δε λέει τα ίδια και τα ίδια τραγούδια και μερικές φορές το πλήθος στο τελευταίο μπιζάρισμα φωνάζει και απαιτεί να πει και όποιο ξέχασε;

Αυτό που εγώ καταλαβαίνω είναι πως δε σου πολυαρέσει η διφωνία και είσαι της πολυφωνίας. Άλλο όμως αυτό και μάλλον δεν έχεις καταλάβει ότι δεν μπορεί όλα να αρέσουν σε όλους. Εμένα δηλαδή αν με ρωτήσεις θα σου πω ότι δε βρίσκω του γούστου μου τους Γεωργιανούς. Κάτι στον ήχο τους με ενοχλεί και μου φαίνεται παράταιρο στα μουσικά μου ήθη και έθιμα.

Για τις διφωνίες όμως θα δι(α)φωνήσω....

Περισσότερο από κάθε άλλο μουσικό είδος αποδίδει το διάλογο (νομίζω θα συμφωνήσεις - φαίνεται αυτό και στο βίντεο που δημοσίευσες) και είναι για τούτο πολύτιμο να διατηρηθεί και να αναδειχθεί ως τρόπος μουσικός. Δεν είμαι και μουσικός για να το στηρίξω όπως πρέπει το ζήτημα, αλλά με τη ματιά ενός απλού ανθρώπου που αγαπά τη μουσική οι διφωνίες είναι όχι απλώς βαρετές μα ένα εξαιρετικό στοιχείο των συναυλιών της Απείρου.

Νομίζω επίσης πως αποτελούν τον αναγκαίο κρίκο ανάμεσα στη μονοφωνία και την πολυφωνία. Και όπως και να το κάνεις θυμίζει το ο λόγος έχει αντίλογο, αυτό το απίθανο παιχνίδι του λέω κάτι και απαντά ο άλλος και ξανά απαντώ...

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι κάποιες διφωνίες δημιουργούν ακράτητο ενθουσιασμό στους θεατές και τραντάζεται η Πέτρα από τα γέλια καθώς και το πλήθος συμμετέχει στο μουσικό διάλογο...

Τέλος πάντων αυτή είναι η δική μου γνώμη και για να είμαι πιστός σε αυτή, περιμένω και τη δική σου απόκριση...

Ανεξάρτητα από την απόκριση που δίνει ο καθένας μας στο παραπάνω ερώτημα, είναι σίγουρα γοητευτικό όταν ακούς κάτι όμορφο για πρώτη φορά. Και ένα τέτοιο άκουσμα από τις πρόβες για τη συναυλία του Σαββάτου, υπάρχει στο παρακάτω βίντεο:

Οικογένεια Δέδε και Δήμος Δέδες παρτής στο τραγούδι...

Ένα πουλί θαλασσινό και ένα πουλί βουνίσιο, Μάρκο Μπότσαρη Σουλιώτη!

Το πρώτο πολυφωνικό τραγούδι που άκουσα στη ζωή μου. Τότε ήταν με τη Χαονία. Άλλος ήχος. Στο βίντεο όμως είναι η αυθεντική φωνή και ο μεγάλος πόνος ανθρώπων που έρχονται από τη Βόρεια Ήπειρο, ανθρώπων που νιώθουν ως τα φυλλοκάρδια τους τον καημό της γης τους και τον ελευθερώνουν μέσα από το τραγούδι για τον ήρωα του Σουλίου. Αν δεν έχει αυτό νόημα, τότε τι έχει;

Α, ναι... είναι κι εκείνοι που προτιμούν Γιουροβίζιον...

Περί ορέξεως δε θα πω τίποτα. Μόνο πως αν εκεί κινούνται τα ενδιαφέροντα κάποιου, σε τραγουδάκια στιλ Γιουροβίζιον, μην πλησιάσει καν το θέατρο Πέτρας το βράδυ του Σαββάτου.

Είναι δύσκολα ακούσματα τα Πολυφωνικά. Τόσο δύσκολα που ή τα ακούς και συγκλονίζεσαι ή δεν τα αντέχεις καθόλου και το βάζεις στα πόδια να γλιτώσεις. Μέση λύση δεν υπάρχει.

Ειλικρινά λοιπόν σας λέω. Αν τα ακούσματα που εδώ ανεβάζουμε δε σας συγκλονίζουν, μην κάνετε το λάθος να έρθετε στη συναυλία.

Όσοι πάντως πάρετε τη μεγάλη απόφαση, να πάρετε οπωσδήποτε και μπουφανάκι μαζί. Κάνει κρύο εκεί πάνω. Ακόμη και όταν η Αθήνα έχει καύσωνα. Μην υποτιμήσετε τη συμβουλή. Θα αναγκαστείτε να φύγετε στα μισά της συναυλίας...

Εκτός των Πολυφωνικών Ακουσμάτων - οφείλουμε να το πούμε κι αυτό - υπάρχει συμμετοχή και της υπόλοιπης μουσικής παράδοσης της Ηπείρου και όχι μόνο. Κι αυτό κρίθηκε απαραίτητο καθώς ο κόσμος που πηγαίνει στη συναυλία θέλει να εκφραστεί και ο ίδιος και όχι μόνο σιγοτραγουδώντας τα πολυφωνικά ακούσματα αλλά και χορεύοντας. Έτσι στο τέλος κάθε μεγάλης συναυλίας πολυφωνικού τραγουδιού υπάρχει γλέντι με κάποια από τις γνωστές και καταξιωμένες ζυγιές όπως και η ζυγιά του Θωμά Λώλη που φέτος θα ακούσουμε στο Πέτρας: