Στης Πάργας τον ανήφορο, κανέλα και γαρίφαλο...

Το νησάκι της Παναγίας. Σήμα κατατεθέν της Πάργας.

Πώς είναι η Πορτάρα για τη Νάξο;

Το βλέπω - το νησάκι - και δεν μπορώ να ξεχάσω τη φρίκη που έφαγε η φουκαριάρα η μάνα μου. Που είχε την έμπνευση να μας πάει βαρκάδα στο νησάκι... μιλάμε για τουλάχιστον σαράντα χρόνια πριν - ο βαρκάρης έφυγε να προλάβει κι άλλο αγώι ώσπου εμείς να ανάψουμε το κεράκι μας... και μετά ξέχασε να έρθει να μας πάρει. Οι ώρες πέρναγαν, άρχισε να νυχτώνει, κι ευτυχώς κάποια στιγμή από την παραλία άκουσαν τις φωνές μας και ήρθε επιτέλους μια άλλη βάρκα και μας παρέλαβε. Για φαντάσου λέει να είχε στο μεταξύ σηκώσει και κύμα...

Να, κάτι τέτοια έκανε η μανούλα μου και μετά απορούσε που σήκωσα κι εγώ μπαϊράκι και έφυγα για τα καράβια... Εμ, δεν "έφταιξε" μόνο το Μυστηριώδες Νησί του Ιούλιου Βερν, υπήρχαν και τα βιώματα...

Και όμως πέρασαν 4 χρόνια............................

Και η Πάργα είναι πια μια μακρινή ανάμνηση....

Έφαγε και το σύστημα τις φωτογραφίες...

Ευτυχώς έμειναν μερικές στην προηγούμενη σελίδα....

Ανέβασα μερικές μαζεμένες... να μου φύγει ο καημός...... έλα μου ντε που δε φεύγει ο άτιμος...