ΛΟΓΟΙ ΚΑΘΑΡΜΩΝ

ΛΟΓΟΙ ΚΑΘΑΡΜΩΝ

Σιωπή θα σπείρω
Για δε προσμένω λόγους να θερίσω
Ο Δημοφώντας έχασε τη θεία αθανασία
μα ακόμα γι'αυτόν μιλάμε
Κλείνω τα μάτια. Στα χέρια μου κρατώ
τη στάχτη των Καβείρων
Μέσα μου θέλω βαθιά να εξαγνιστώ
Στης Σαμοθράκης τα νερά των Άγιων μύρων
Κι απ' την κορφή του Φεγγαριού μέχρι την Τροία
θα περιμένω να φανεί ξανά η αιώνια φωτιά των καθαρμών
Κέδρα τα όνειρα αρώματα βυζαίνουνε το βράδυ
ελπίδα πως και πάλι θα φανεί η Κόρη
Μα έχει βαριά στην αγκαλιά του Άδη κοιμηθεί
Κι η άνοιξη που πρόσμενα θ'αργήσει
Έχει το σώμα μου αγκάθια πια γεμίσει
Κλείνω τα μάτια για να βρω τη μυστική πηγή
που απ'τα νερά της και τ' αγκάθι θε ν'ανθίσει
Κι όταν ο ήλιος πάλι θα φανεί
Γίνε μου μέλισσα
Κι απ' τ' άνθη που σκεπάσαν τις πληγές μου
έλα και τρύγισε το μέλι που θα βρεις