ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

Ερώτημα προς γνωστούς και φίλους και όχι μόνο...

Γιατί ονομάστηκε Κλαυθμώνος η Κλαυθμώνος;;;


Απορώ αν μόνο εγώ το αγνοούσα έως σήμερον...

Λοιπόν Διώνη μου έχουμε και λέμε :

Η πρώτη ερώτηση αποκλείεται, διότι αν υπήρχε τέτοιο όνομα θα το είχα καταγράψει σίγουρα στην ατζέντα μου.

Χμ . . . λες να υπήρξε ?

Προχωράμε παρακάτω :

Για τη δεύτερη και τη τρίτη εκδοχή, μάλλον χρησιμοποίησες πάρα πολύ μεγάλη φαντασία για να τις διατυπώσεις !!!

Για τη τέταρτη . . . σίγουρα αποκλείεται καλή μου, διότι στη περίπτωση αυτή θα έπρεπε να καταγραφεί ως «πλατεία Μέλιτος» ή κάτι τέτοιο (σιροπιών ας πούμε !!! κλπ . . .)

Τώρα για να μην παρατραβίξω τη μεθοδολογία της : «εις άτοπων απαγωγής» από τα μαλλιά, αλλά δια της ευθείας οδού νομίζω αποκλείονται και οι περιπτώσεις έξι έως εννέα ως μη συμβατές με κάποιο «κλαυθμό» ή κάτι παρόμοιο.

Θα κρατήσω την πέμπτη μάλλον ως την πιο ισχυρή εκδοχή : «Συγκεντρώνονταν εκεί οι αδικημένοι υπάλληλοι και έκλαιγαν»
η οποία ταιριάζει γάντι και στην εποχή μας και νομίζω ότι συμφωνείτε και οι υπόλοιποι .

Βέβαια για να πω και την αλήθεια . . . , μιας και νομίζω επιτρέπονται ανοιχτά βιβλία - ανέτρεξα και σε σκονάκι : « Η πλατεία Κλαυθμόνος, που πήρε το όνομά της από τους απολυόμενους και θρηνούντες τη μοίρα τους, στην πλατεία αυτή, δημόσιους υπαλλήλους που διορίζονταν η απολύονταν παλαιότερα από τις κομματικές κυβερνήσεις του Δεληγιάννη και του Βούλγαρη. - >>> βλέπε περισσότερα <<< -

Κερδίζω κάτι . . . στη περίπτωση που έχω επιλέξει τη σωστή εκδοχή ?

. . . έστω και με βοήθεια του «σκονακίου»?

Βέβαια παίζει και ο «Μπαϊραχτάρης»
αλλά εκεί άλλοι τρώνε χορταστικούς μεζέδες και αντί για «κουτσαβάκικα» (*), εκθειάζουν τους «οικονομικούς νταβατζήδες» μας . . .

ΣΗΜ: (*)Έχει καταγραφεί από ιστορικό της εποχής ότι, στη πλατεία Κλαυθμόνος, ο αστυνομικός διευθυντής Δημήτριος Μπαϊρακτάρης συνελάμβανε και συγκέντρωνε τους Νταήδες στην πλατεία όπου με την απειλή βούρδουλα τους ανάγκαζε να σπάσουν τα όπλα τους, τους έκοβε τα μουστάκια, τα μανίκια και τις μύτες των παπουτσιών. . . κλπ . . .

‘Ένας κύκλος είναι τελικά η ζωή μας . . . τώρα γιατί τον λένε και "φαύλο" αυτό είναι μια άλλη ιστορία

και

είναι μάλλον θέμα . . . για μια άλλη «δημοσκόπηση». . .

Είσαι μαρτυριάρης ε;

Και θέλεις και ρεγάλο που έτσι φανέρωσες τη σωστή απάντηση;;;

Θανούλη, για το Μπαλαούρο τι έχεις ακούσει;;;

Μπαλαούρο ?

Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος - αν και το έχω χρησιμοποιήσει ως ευφυολόγημα με φίλους στεριανούς : "α ρε μπαλαούρο που θες ? κλπ" - αλλά νομίζω ότι είναι κάποιος μικρός χώρος του σκάφους που πρέπει μάλλον να έχει σχέση με την άγκυρα του πλοίου.

"Σκονάκι" υπάρχει ?

ΥΣ. Το μαρτυριάρης χωρίς το "κερατούκλης" φαντάζομαι ε ?

Κοίτα να σου πω, σιγουριά περί του Μπαλαούρου ούτε εγώ έχω. Όταν "χτίσαμε" το Εντουκάντους μας κατέβηκε η φαεινή ιδέα να του δώσουμε χρώμα καραβίσιο κι έτσι φύτρωσε και το δικό μου Μπαλαούρο. Από τις απειλές όμως των "καλών" μου φίλων πως θα με κλείσουν εκεί, συνάγεται ότι δεν αποτελεί απλώς χώρο για την άγκυρα αλλά μάλλον ήταν ο χώρος σωφρονισμού των άτακτων του πληρώματος. Κι εγώ δυστυχώς μία ροπή προς την αταξία την έχω...

Καλόοοοοο Διώνη...

Μόνο που μας πέτυχες διαβασμένους. Τι στο .... συνδικαλιστές θα ήμασταν αν δεν ξέραμε την ιστορία της Κλαυθμώνος;

Σας παραθέτω το παρακάτω άρθρο που είναι εξόχως διαφωτιστικό για το πώς ακριβώς έγινε και πήρε αυτό το όνομα και πότε:

Παράθεση :

Aπό το άρθρο του Μιχαήλ Ηλ. Ντασκαγιάννη, με τίτλο: "Η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων

...Ο θεσμός της μονιμότητας γεννήθηκε στην Ελλάδα υπό τη λαϊκή κατακραυγή κατά του κομματικού κράτους και του πελατειακού συστήματος που διαμορφώθηκαν αμέσως μετά την εισαγωγή του κοινοβουλευτικού συστήματος με το σύνταγμα του 1844 και της καθιέρωσης της καθολικής ψήφου για τους άντρες με τον εκλογικό νόμο της 3.3.1844, που τα πολιτικά κόμματα αναγκάσθηκαν να προσεγγίσουν το λαό, αφού χρειάζονταν τη ψήφο του απλού πολίτη για να ανέλθουν στην εξουσία.

Ο πολίτης ως αντάλλαγμα για την υποστήριξή του σε κάποιο κόμμα υπολόγιζε σε συγκεκριμένες υλικές παραχωρήσεις και συνήθως στον περιζήτητο διορισμό στο Δημόσιο. Από την άλλη πλευρά, βασική επιδίωξη του κόμματος, όταν ανέρχονταν στην εξουσία, ήταν να παραμείνει σ' αυτή, όσο το δυνατόν περισσότερο και ένα από τα κυριότερα μέσα που είχε στη διάθεσή του για την επίτευξη αυτού του σκοπού ήταν οι αθρόοι διορισμοί στο Δημόσιο κομματικών πελατών για να μπορεί να ελέγχει τον κρατικό μηχανισμό και να επηρεάζει την εκλογική διαδικασία.

Μάλιστα, οι διορισμοί αυτοί γίνονταν σε θέσεις με ταυτόχρονη απόλυση αυτών που τις κατείχαν και δεν ανήκαν φυσικά στο κυβερνών κόμμα. Έτσι, διαμορφώθηκε το λεγόμενο πελατειακό σύστημα. Το κράτος ταυτίστηκε με την επαγγελματική αποκατάσταση των οπαδών του κυβερνώντος κόμματος και η δημόσια διοίκηση από δημόσια ή κρατική μεταβλήθηκε σε κομματική.


Σε όλη την περίοδο του συντάγματος του 1864 και μέχρι την επανάσταση του Γουδί το 1909, επικράτησε πλήρως το πελατειακό σύστημα και η αχαλίνωτη βουλευτοκρατία. Τα κόμματα δεν είχαν αρχές ούτε ιδεολογία και οι κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες δημιουργούνταν, κυρίως, με μαζικές μεταπηδήσεις βουλευτών από κόμμα σε κόμμα. Η εκάστοτε κυβέρνηση για να επιβιώσει ήταν αναγκασμένη να υποκύπτει σε κάθε είδους απαιτήσεις των βουλευτών, οι οποίοι απέκτησαν μεγάλη δύναμη.

"Απέμενε η εξάσκησις πάσης πολιτικής εξουσίας εις τον εξ επαγγέλματος βουλευτήν. Η εκτελεστική εξουσία συμμορφούται κατ' ανάγκην εις τας υπ' αυτού διδομένας διαταγάς περί του διορισμού, της απολύσεως, της μεταθέσεως τούτου ή εκείνου του δημοσίου λειτουργού".

Υπήρχε εν υπό του Πρωθυπουργού τηρούμενον βιβλίον, εν ω εσημειώνοντο τα παρ' εκάστου βουλευτού λαμβανόμενα ρουσφέτια. Έκαστος εδικαιούτο επί ωρισμένου αριθμού υπαλλήλων" (Νεοκ. Καζάζης, Ο Κοινοβουλευτισμός εν Ελλάδι, Αθήναι 1910)


Έτσι, οι θέσεις στο Δημόσιο γίνονταν θήραμα της κομματικής αυθαιρεσίας και βορρά των οπαδών του κυβερνώντος κόμματος. Εφαρμόζονταν, πλήρως, το διεθνώς γνωστό ως "σύστημα των λαφύρων", σύμφωνα με το οποίο όλες οι θέσεις της δημόσιας διοίκησης αποτελούν λάφυρα του κόμματος που νικά στις εκλογές, προοριζόμενες για κίνητρο και έπαθλο των κομματικών πρωταγωνιστών και αγωνιστών.


Μνημείο ελληνικό του συστήματος αυτού αποτέλεσε η μετονομασία, μετά το 1878, της πλατείας 25ης Μαρτίου σε πλατεία "Κλαυθμώνος", όταν το περιοδικό "Εστία" την παρομοίωσε σε κήπο "Κλαυθμώνος", επειδή κατά την εποχή εκείνη, που δεν ίσχυε η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, οι απολυόμενοι σε κάθε κυβερνητική μεταβολή συγκεντρώνονταν μπροστά στο υπουργείο Οικονομικών που βρίσκονταν εκεί, για να διαμαρτυρηθούν, ουσιαστικά όμως "για να κλάψουν τη μοίρα τους".

Οι υπάλληλοι για να επιβιώσουν επαγγελματικά αναγκάζονταν να καταφεύγουν για προστασία στο ντόπιο βουλευτή και τον τοπικό κομματάρχη. Έτσι, γίνονταν τυφλά όργανά τους για την εξυπηρέτηση των οποίων δεν δίσταζαν να παρανομούν, να αυθαιρετούν και να εκβιάζουν με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια διεφθαρμένη, ασυνείδητη και φατριαστική υπαλληλία και ο λαός να υποφέρει από την κακοδιοίκηση και την παραλυσία της κρατικής μηχανής.

Οι πολιτικοί, αν και αντιλαμβάνονταν ότι η κατάσταση αυτή αποτελούσε βασικό εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού και ανασύνταξης της χώρας και προκαλούσε την οργή και την αγανάκτηση του λαού, όμως ήταν απρόθυμοι να ψηφίσουν νόμους που θα περιόριζαν την επιρροή τους στον κρατικό μηχανισμό και τις δυνατότητες παρέμβασής τους για ρουσφετολογική εξυπηρέτηση των ψηφοφόρων τους.

Κάτω από τις συνθήκες αυτές, ο Λαός με το ψήφισμα που συντάχθηκε στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο που οργανώθηκε στην Αθήνα, στις 14.9.1909, έναν ακριβώς μήνα μετά την επανάσταση του Γουδί, ζήτησε να κριθεί κατά προτεραιότητα νόμος "Περί προσόντων και μονιμότητος όλων ανεξαιρέτως των δημοσίων υπαλλήλων", με σκοπό όπως "οι δημόσιοι υπάλληλοι καταλλήλως εκλεγόμενοι μη απολυόμενοι δε, ουδέ μετατιθέμενοι άλλως ή ως ο νόμος διακελεύει, καταστώσιν αληθώς λειτουργοί της πολιτείας, αντί οργάνων του κόμματος ως είναι σήμερον..."

Στις μέρες μας δυστυχώς έχει και πάλι τεθεί στο τραπέζι το ζήτημα της μονιμότητας... Αχ, αυτός ο λαός πόσο εύκολα ξεχνά ότι ο ίδιος αγωνίστηκε για τούτο που τώρα τους ακούς να λένε ο καθένας το μακρύ και το κοντό του... Πρέπει να την ξαναπατήσει για να βάλει μυαλό;;;