Αριθμός μηνυμάτων : 8202 Registration date : 30/10/2007
Θέμα: Της αναχώρησης και του αποχωρισμού... Τρι Ιουλ 01, 2008 2:49 am
Όποιας αναχώρησης... δεν έχει σημασία από πού...
Kαι του όποιου αποχωρισμού... δεν ενδιαφέρει από ποιον...
Αφιέρωμα πρώτο με έναν ήχο χαρούμενο. Γιατί οι αποχωρισμοί δεν είναι ντε και καλά της κατάθλιψης παραδομένοι... Είναι και η αρχή μιας νέας περιπέτειας. Κάτι παλιό σταματά, κάτι νέο ανατέλλει...
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8202 Registration date : 30/10/2007
Θέμα: Απ: Της αναχώρησης και του αποχωρισμού... Τρι Ιουλ 01, 2008 3:00 am
"ΦΕΥΓΩ"
Ρίχνω στη νύχτα μια σπρωξιά παίρνει φωτιά και ξημερώνει Στην τελευταία ρουφηξιά παίρνω όρκο να τελειώσει πια ότι τελειώνει
Μπαίνω στο τρένο την αυγή για να με βρει σε άλλο μέρος Η μέρα τούτη που θα μπει να με γλιτώσει από κει που ήμουνα ξένος
Φεύγω, φεύγω, κάθε μέρα φεύγω μέτρο, μέτρο, όλο πιο μακριά Φεύγω, φεύγω, τόσα χρόνια φεύγω στην καρδιά μου όλο πιο κοντά
Ρίχνω στα μάτια μου ένα φως και κάνω ανάκριση μονάχος ο χωρισμένος μου εαυτός είναι που χώρισε τον κόσμο από λάθος
Άραγε τι να φταίει τι που ονειρευόμαστε στον ξύπνιο Και να 'ναι η λησμονιά αυτή που ανοίγει πόρτες το πρωί στον πρώτο χτύπο
Φεύγω, φεύγω, κάθε μέρα φεύγω μέτρο, μέτρο, όλο πιο μακριά Φεύγω, φεύγω, τόσα χρόνια φεύγω στην καρδιά μου όλο πιο κοντά
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8202 Registration date : 30/10/2007
Θέμα: Απ: Της αναχώρησης και του αποχωρισμού... Τρι Ιουλ 01, 2008 3:19 am
Θάλασσα και Κρήτη...
Δυο αγάπες και ο χωρισμός ανάμεσα...
Κάποτε τα τραγούδια θα πρέπει να μιλήσουν και για τις γυναίκες που φεύγουν...
Πχ. στο συγκεκριμένο μια χαρά θα ακούγονταν το
"από κείνον που αγαπώ..." και όχι εκείνη...
Όλα τα άλλα να παραμείνουν... και η θάλασσα και η Κρήτη...
ΔΙΩΝΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 884 Location : Όπου γη και πατρίς Registration date : 31/10/2007
Θέμα: Απ: Της αναχώρησης και του αποχωρισμού... Τρι Ιουλ 01, 2008 2:25 pm
ΦΕΥΓΩ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΚΑΛΑ!!!!!!!!
Στίχοι: Πάνος Φαλάρας Μουσική: Νίκος Τερζής Εταιρεία: Universal Music Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Μαζωνάκης
Κρατάς νύχτες και όνειρα μόνο για σένα ρίχνεις τα λάθη σου όλα σε μένα
Φεύγω για μένα να νιώσω καλά Εχω να κάνω ακόμα πολλά Φεύγω για μένα γιατί δεν μπορώ να σ'αγαπώ
Φεύγω για μένα να νιώσω καλά Εχω να κάνω ακόμα πολλά Φεύγω για μένα προτού τρελλαθώ θέλω να ζω
Περνάς πάντα σαν άνεμος απ' τη ζωή μου σκόνη ο έρωτας μες την ψυχή μου
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8202 Registration date : 30/10/2007
Θέμα: Απ: Της αναχώρησης και του αποχωρισμού... Τρι Ιουλ 01, 2008 4:43 pm
Γιατί είσαι αέρας που περνά...
και μία αύρα εσπερινή πνοή καθάρια ζωντανή που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν
κουβάλησες μες τη σιγή μιαν ανυπόταχτη κραυγή και κάποια ανείπωτη ελπίδα μας αφήνεις...
Στίχοι: Δημήτρης Παναγόπουλος Μουσική: Δημήτρης Παναγόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Παναγόπουλος
Από την πόρτα σου αν θα βγω θα δω τον ήλιο στρογγυλό και με το όμορφο στερνό χαμόγελό σου
Μια καλημέρα θα σου πω μετά θα φύγω, θα χαθώ και ίσως με ξαναδείς μονάχα στ' όνειρό σου
Γιατί είμ' αέρας που περνά μέσα στης πόλης τα στενά και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν
Γιατ' είμαι αύρα εσπερινή πνοή καθάρια ζωντανή που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν
Φεύγω ψηλά για το βουνό κι ύστερα πέφτω στο γκρεμό και ταλαντεύομαι στα βάθη και στα ύψη
Και κουβαλάω μες τη σιγή μιαν ανυπόταχτη κραυγή και κάποια ανείπωτη ελπίδα που 'χεις κρύψει
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8202 Registration date : 30/10/2007
Θέμα: Απ: Της αναχώρησης και του αποχωρισμού... Τρι Ιουλ 01, 2008 4:54 pm
ΩΡΑ ΣΟΥ ΚΑΛΗ
Artist:razastarr Album:Χαρμολυπη Song:Οπου και να 'σαι Lyrics:Πινω στις ωραιες στιγμες που ζησαμε μαζι
ολη μου την αγαπη σου ευχομαι ωρα σου καλη μοναδικη θα ειναι η καθε σου στιγμη σε αυτη τη γη και αν κατι παει στραβα να ξερεις πως απλα τυχαια θα 'ρθει κ θα φυγει
Μια μερα σε γνωρισα τον κοσμο μου αλλαξες τελικα αλλο δρομο διαλεξα ή αλλο δρομο διαλεξες η αγαπη σβηνει αναβει μια γοητευτικη σιωπη μια σπιθα που βγαζει ενα βλεμμα η αρχη τα λαθη που σβηνουν δυο πορτες ανοιγουν μια θλιψη γλυκια αφηνουν εισαι παντα στη καρδια μου αυτο το ξερεις αυτα που θα μεινουν οι σκεψεις με πινουν σε πνιγουν μα οι καλες στιγμες καρπους απο λουλουδια αφηνουν
Ο σεβασμος που σου 'χω ειναι ενας λογος σοβαρος να σου μιλησω μεσα απο κατι που αγαπω πολυ οι ανασες αλλαζουν γλυκο σιροπι οι καρδιες σταζουν ονειρα ταζουν παντα μισο εγω μισο εσυ
Ωρα σου καλη οπου και να 'σαι
Ειναι φορες που βαζω στην ακρη εγωισμους κ αποθυμενα ολα δοσμενα σε κομματια απο το χρονο αφημενα κλεβω στιγμες απο του κοσμου τα παραλογα αφηνω το μυαλο μου αναλογα φευγω με σενα ανετα στο μυαλο δυο ονειρα μεθυσμενα γυριζουν μονο απο σενα θυμαμαι ηταν ολα μοιρασμενα ωρα σου καλη οπου και να 'σαι ισως και να με θυμασαι που να 'σαι τωρα; ασε ολα αυτα ασε και τα υπολοιπα ολα ειναι μιζερα κρατα τα καλυτερα σεβαστηκα ισως κ πληγωσα μα εχεις την ιδια θεση οπως και η μουσικη δεν εχεις καταλαβει τι σημαινει αυτο μαζι δεν εδεσε δεν πειραζει κανει δεν εχασε δεν αλλαζει η χειροτερη πλευρα μου πουθενα δεν βγαζει η παρουσια σου γλυκαινει τη ζωη και την αλλαζει ποια μοιρα ειναι αυτη που τα ομορφα καταδικαζει;
ωρα σου καλη οπου και να 'σαι
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8202 Registration date : 30/10/2007
Θέμα: Απ: Της αναχώρησης και του αποχωρισμού... Τρι Ιουλ 01, 2008 5:28 pm
Κι ένα "προπολεμικό"... με τη Βλαχοπούλου... Μόνο και μόνο γιατί δίνει στην αναχώρηση και τον αποχωρισμό την απόχρωση που θέλουμε με τούτο το αφιέρωμα. Την έννοια του φεύγω από έναν τόπο για κάπου αλλού και όχι του χωρίζω από ανθρώπους. Βέβαια χωρισμός υπάρχει και στην περίπτωση αυτή αλλά είναι ένας χωρισμός αναγκαστικός που κλείνει μέσα του από την πρώτη στιγμή και την επιθυμία να σμίξεις και πάλι με τους ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπούν.
Είναι μια άλλη φυγή αυτή. Δεν αναχωρείς γιατί κάτι έκλεισε και τελείωσε αλλά γιατί εσύ ανήκεις σε εκείνους που συνέχεια αναζητούν το καινούριο. Δεν αφήνεις και δεν ξεχνάς ανθρώπους και τόπους, μα λαχταράς να γνωρίσεις και νέους.
Κι όταν φεύγεις έτσι το συναίσθημα είναι καράβι που μποτζάρει. Από δω η χαρά και από κει η λύπη. Από δω η πλησμονή της περιπέτειας που ονειρεύτηκες και από κει η αποθυμιά να ξαναγυρίσεις στα παλιά και συνηθισμένα που αφήνεις. Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι... Εδώ υπάρχει και ένα σκυλάκι που μένει πίσω... Σαν και το δικό σου, το γιο σου. Σ' αυτόν το χαρίζω και ας μην πρόλαβα να τον γνωρίσω...
ΤΟ ΧΩΡΙΟΥΔΑΚΙ ΜΟΥ
Το 'χα καημό και μεράκι μου Να φύγω απ' το χωριουδάκι μου Να φύγω απ' το χωριουδάκι μου Καβάλα στο γαϊδουράκι μου
Ω,ω,ω Στο 'ξωκλήσι προσκύνησα Ω,ω,ω Κι ένα βράδυ ξεκίνησα
Τα δέντρα που με κοιτούσανε Με λύπη με χαιρετούσανε Με λύπη με χαιρετούσανε Που πας και φεύγεις ρωτούσανε
Ω,ω,ω Όλα γύρω μου κλαίγανε Ω,ω,ω Μη μας φεύγεις μου λέγανε
Μα πριν να φτάσω στο μύλο μου Γυρνώ και βλέπω το σκύλο μου Κι είδα στα μάτια τον πόνο του Που θα τον άφηνα μόνο του
Ω,ω,ω Μεσ' τα μάτια με κοίταγε Ω,ω,ω Και να μείνω μου ζήταγε
Και μου 'φυγε το μεράκι μου Πριν φύγω απ' το χωριουδάκι μου Και γύρισα στο σπιτάκι μου Καβάλα στο γαϊδουράκι μου
Ω,ω,ω Όλα γύρω γελούσανε Ω,ω,ω Και γλυκά τραγουδούσανε
Λα λα λα λα λα λα λα λα λα
Γι' αυτό πρόσεχε... την ώρα που θα ανοίξεις την πόρτα μη γυρίσεις να κοιτάξεις τα ματάκια του... Στους ανθρώπους είναι εύκολο να θυμηθείς και πικρές στιγμές και να πεις το αντίο. Στο αγαπημένο όμως πλασματάκι που μόνο αγάπη σου δίνει και ποτέ κακία, πώς να σηκώσεις το χέρι και να πεις το έχε γεια;
Τουλάχιστον να σου ζητήσουμε μια χάρη; Να μας αφήσεις μια φωτογραφία του εδώ να τον έχουμε παρέα όσο θα λείπεις; Εμείς εκείνον και αυτός εμάς...
Μυρτάλη Ανθυποπλοίαρχος
Αριθμός μηνυμάτων : 197 Registration date : 31/10/2007
Θέμα: Απ: Της αναχώρησης και του αποχωρισμού... Τρι Ιουλ 01, 2008 7:04 pm
Νομίζω βρήκα το κατάλληλο τραγούδι. Μόνο που δεν είναι στα ελληνικά. Ευτυχώς στο βίντεο υπάρχει μετάφραση για τους μη γαλλομαθείς. Κι ακόμη πιο ευτυχώς η Χαλαρουίτα ξέρει γαλλικά:
BON VOYAGE, MA PETITE!
Jean-Jacques Goldman Puisque tu pars
Paroles et Musique: Jean-Jacques Goldman 1987 "Entre gris clair et gris foncé"
Puisque l'ombre gagne Puisqu'il n'est pas de montagne Au-delà des vents plus haute que les marches de l'oubli Puisqu'il faut apprendre A défaut de le comprendre A rêver nos désirs et vivre des "ainsi-soit-il"
Et puisque tu penses Comme une intime évidence Que parfois même tout donner n'est pas forcément suffire Puisque c'est ailleurs Qu'ira mieux battre ton cœur Et puisque nous t'aimons trop pour te retenir
Puisque tu pars
Que les vents te mènent Où d'autres âmes plus belles Sauront t'aimer mieux que nous puisque l'on ne peut t'aimer plus Que la vie t'apprenne Mais que tu restes le même Si tu te trahissais nous t'aurions tout à fait perdu
Garde cette chance Que nous t'envions en silence Cette force de penser que le plus beau reste à venir Et loin de nos villes Comme octobre l'est d'avril Sache qu'ici reste de toi comme une empreinte indélébile
Sans drame, sans larme Pauvres et dérisoires armes Parce qu'il est des douleurs qui ne pleurent qu'à l'intérieur Puisque ta maison Aujourd'hui c'est l'horizon Dans ton exil essaie d'apprendre à revenir
Mais pas trop tard
Dans ton histoire Garde en mémoire Notre au revoir Puisque tu pars Dans ton histoire Garde en mémoire Notre au revoir Puisque tu pars
J'aurai pu fermer, oublier toutes ces portes Tout quitter sur un simple geste mais tu ne l'as pas fait J'aurai pu donner tant d'amour et tant de force Mais tout ce que je pouvais ça n'était pas encore assez Pas assez, pas assez, pas assez
Dans ton histoire (dans ton histoire) Garde en mémoire (garde en mémoire) Notre au revoir (notre au revoir) Puisque tu pars (puisque tu pars)
Αφού το σκοτάδι πλησιάζει αφού δεν υπάρχει βουνό πέρα από τους ανέμους ψηλότερα από τα σκαλιά της λησμονιάς
Αφού πρέπει να μάθουμε αδυνατώντας να το καταλάβουμε να ονειρευόμαστε τις επιθυμίες μας και να ζούμε με "ας είναι"
Κι αφού πιστεύεις σε μια μύχια πραγματικότητα Πως μερικές φορές το να δίνεις τα πάντα δε σημαίνει πως αρκεί κιόλας
Κι αφού αλλού θα χτυπάει καλύτερα η καρδιά σου Κι αφού σ' αγαπάμε πάρα πολύ για να σε συγκρατήσουμε
Αφού φεύγεις...
Ας σε οδηγήσουν οι άνεμοι όπου άλλες ψυχές πιο όμορφες θα μπορέσουν να σ' αγαπήσουν καλύτερα από μας
Αφού εμείς δεν μπορούμε να σ' αγαπήσουμε περισσότερο Ας σε διδάξει πράγματα η ζωή αλλά να μείνεις Η ΙΔΙΑ
Αν πρόδιδες τον εαυτό σου θα σε είχαμε ολωσδιόλου χάσει Κράτα αυτή σου την ευκαιρία που ζηλεύουμε σιωπηρά
Αυτή τη δύναμη της σκέψης πως τα καλύτερα είναι να έρθουν Και μακριά από τις πόλεις μας όσο και ο Οκτώβρης από τον Απρίλη
Να ξέρεις πως εδώ μένει από σένα κάτι σαν αποτύπωμα ανεξίτηλο Χωρίς δράματα, χωρίς δάκρυα, φτωχά και γελοία όπλα γιατί υπάρχει και ο πόνος που κλαίει μόνο από μέσα μας
Αφού σπίτι σου σήμερα είναι ο ορίζοντας στην εξορία σου προσπάθησε να μπορέσεις να ξαναγυρίσεις μα όχι πολύ αργά...
Στην ιστορία σου κράτα στο μυαλό σου το αντίο μας αφού φεύγεις στην ιστορία σου κράτα στο μυαλό σου το αντίο μας αφού φεύγεις...
Θα μπορούσα να 'χω κλείσει να 'χω ξεχάσει όλες αυτές τις πόρτες Να τα παρατήσω όλα για μια κίνηση όμως εσύ δεν την έκανες Θα μπορούσα να 'χω δώσει τόση αγάπη και τόση δύναμη Μα όλα όσα μπορούσα ακόμα δεν ήταν αρκετά Δεν ήταν αρκετά... Δεν ήταν αρκετά... Δεν ήταν, δεν ήταν αρκετά...
(Μετάφραση στα ελληνικά Δημήτρης Αναγνωστόπουλος)
Τελικά δεν άντεξα να μη γράψω και τη μετάφραση. Δεν είναι υπέροχο;
Όταν αγαπάς αληθινά κάποιον πρέπει να τον αφήνεις να ακολουθεί το όνειρό του και να μην κάνεις τίποτε να τον εμποδίσεις. Μόνο να του δίνεις την αγάπη σου για το καλύτερο που καρτερεί να έρθει. Τις ευχές σου και μόνο να το συναντήσει όπου εκείνος πιστεύει ότι είναι καλύτερα...
Στο καλό μικρή μας...
Και να μη μας ξεχάσεις, μόνο αυτό.
Guantanamo Τζόβενο
Αριθμός μηνυμάτων : 12 Registration date : 09/04/2008
Θέμα: Απ: Της αναχώρησης και του αποχωρισμού... Τρι Ιουλ 01, 2008 8:13 pm
Το γράμμα (Σωκράτης Μάλαμας)
Δε θέλω πια να σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια Σα να 'ταν όλα ψέμματα στάχτες κι αποκαϊδια Θέλω ανοιχτά παράθυρα να με φυσάει αέρας Να΄χω το νου μου αδειανό Να΄χω και πρίμο τον καιρό
Δε θέλω πια να μου μιλάς για όσα έχεις ζήσει Δε χάθηκε κι ο κόσμος πια το τζάμι αν ραγίσει Θέλω να'ρθεις και να με βρεις να κάτσεις να τα πούμε Πως νιώθουμε παράφορα Πως ζούμε ετσι αδιάφορα
Δε θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια
Θέλω να φύγεις να σωθείς να πάψεις να γκρινιάζεις Να ξεχαστείς στη διαδρομή ποιός ήσουν και πώς μοιάζεις Έτσι θα σ'αγαπώ πολύ και θα σε βλέπω λίγο Σα μια γυναίκα μακρινή Που αγάπησα πριν φύγω
Δε θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια Χωρίς αυτή τη σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια
Αστερόσκονη Ανθυποπλοίαρχος
Αριθμός μηνυμάτων : 114 Registration date : 09/04/2008
Θέμα: Απ: Της αναχώρησης και του αποχωρισμού... Τετ Ιουλ 02, 2008 12:26 am
Το γράμμα σου πήρα, σου στέλνω δυο λόγια μητέρα Αν βρω ευκαιρία θα 'ρθώ να σε δω κάποια μέρα Νοστάλγησα λίγο, με πνίγει και τούτη η πόλη Οι άνθρωποι μόνοι και 'γω μονάχη πάντα μόνη
Χιλιάδες ο κόσμος δεν έχεις με ποιον να μιλήσεις Στερνή συντροφιά μου δυο τρεις παιδικές αναμνήσεις Το χαμόγελο μου κοιτάζω στην φωτογραφία Αυτό δε μπορεί να το σβήσει καμιά πολιτεία
Μου λες να σου γράψω γιατί τελευταία σωπαίνω Και 'γώ που ακόμα δεν ξέρω αν ζω ή αν πεθαίνω Στους δρόμους γυρίζω και ψάχνω για τον εαυτό μου Κανείς δε με βρήκε ακόμα και στο όνειρό μου
Ρεκλάμες πορείες χαφιέδες πανό διαδηλώσεις Εμπόροι ρουφιάνοι πουλάνε ελπίδες με δόσεις Και συ με ρωτάς αν αντάμωσα την ευτυχία Γραμμένη στον τοίχο την είδα σε μια συνοικία Και συ με ρωτάς αν αντάμωσα την ευτυχία Γραμμένη στον τοίχο την είδα σε μια συνοικία
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8202 Registration date : 30/10/2007
Θέμα: Απ: Της αναχώρησης και του αποχωρισμού... Σαβ Ιουλ 12, 2008 2:05 pm
Το είπα και το εννοώ πως οι αναχωρήσεις και οι αποχωρισμοί δεν είναι ντε και καλά της κατάθλιψης και της στενοχώριας και της μιζέριας και του κλαψ κλαψ...
Και η δική σου αναχώρηση σήμερα είναι μόνο χαρά... και μνήμη από στιγμές ξεγνοιασιάς... Αφιερωμένο εξαιρετικά στη Χαλαρουίτα:
Στη Χαλαρουίτα που στις μέρες τις μουρτζούφλικες και τις ανάποδες αυτής της χρονιάς, με έπαιρνε και κατεβαίναμε στη θάλασσα... Αφήναμε πίσω όλους τους μίζερους και αρχίζαμε τις τρέλες... Μια καμήλα; Γιατί όχι; Μωρέ τους είδαμε και τους σοβαρούς. Άσε σου λέω. Καλύτερα παρέα με μια καμήλα. Να μασάει τα φύλλα της κι εμείς να γελάμε μέχρι δακρύων.
Αστερόσκονη Ανθυποπλοίαρχος
Αριθμός μηνυμάτων : 114 Registration date : 09/04/2008
Θέμα: Απ: Της αναχώρησης και του αποχωρισμού... Δευ Ιουλ 14, 2008 2:59 am