Αναζητώντας την παραλία

Καλοκαιράκι και όλοι έχουμε ξαμολυθεί στις παραλίες, ακόμη και αν δεν φύγαμε ακόμη για διακοπές. Λέω το ίδιο να κάνουμε και ιντερνετικώς... Να πάρουμε τις παραλίες - vamos a la playa - και μάλιστα λέω να ξεκινήσω με ένα παιχνιδάκι. Όποιος θέλει το συνεχίζει... Θα σας δώσω τη φωτογραφία, αλλά δε θα σας πω πού βρίσκεται η παραλία... Θα βοηθήσω μόνο λέγοντας πως ανήκει σε νησί του Αιγαίου...


Η πηγή της φωτογραφίας θα αναφερθεί μόλις γίνουν και τα αποκαλυπτήρια του νησιού στο οποίο βρίσκεται. Αλλιώς δε θα έχει νόημα το παιχνιδάκι που πρότεινα... Για έξτρα βοήθεια σας δίνω μια ακόμη φωτογραφία της από το ίδιο σάιτ που προέρχεται και η πρώτη:


Ψιλό βοτσαλάκι, νερά διάφανα και παραλία τεράστια... Κάπου στο Αιγαίο. Αλλά πού; Ενημερώνω επίσης ότι δεν έχει ταβερνάκια και ομπρελίτσες με ξαπλώστρες... Και ο κόσμος είναι λίγος ακόμη και τον Αύγουστο.

Να προσθέσω ότι με ένα κλικ στις φωτογραφίες, μπορείτε να τις δείτε σε μεγάλο μέγεθος... Τουλάχιστον λίγα λεπτά μετά τη δημοσίευση...

Περιμένω, ε... Για να δούμε. Θα βρεθεί κανείς που την ξέρει;

Αγαπητέ κάπταιν,

έχω την εντύπωση ότι άδικα των αδίκων περιμένεις. Εγώ τουλάχιστον ιδέα δεν έχω πού βρίσκεται η ωραιότατη αυτή παραλία. Οπότε να το πάρει ... η θάλασσα... μήπως και βοηθήσεις να διαλέξουμε καλύτερα τον τόπο των φετινών μας διακοπών;

Κάτσε καλή μου... μη βιάζεσαι. Να συνεχίσουμε το παιγνίδι της αναζήτησης. Για δες μια ακόμη παραλία:


Πού είναι αυτή η υπέροχη παραλία;;; Όχι πάντως σε νησί, για να βοηθήσω κι εγώ...

Και μην ξεχάσω... η παραλία βρίσκεται συνεχώς υπό την υψηλή προστασία του Παντελή... Ας την ονομάσουμε λοιπόν έτσι προς το παρόν, Η ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ, και βλέπουμε παρακάτω ποια άλλη είναι η ονομασία της!!!

Βλέπω πως η παραλία του Παντελή σάς είναι άγνωστη... άντε λοιπόν να το πάρει η θάλασσα... που λέει και η Ελίνα. Αν και μάλλον να το πάρει και να το σηκώσει είναι η υπόθεση αλλά υπομονή...

Λοιπόν η παραλία του Παντελή είναι σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο της πρωτεύουσας. Λίγο παρακάτω από το παλιό αεροδρόμιο, στη Γλυφάδα συγκεκριμένα. Μη βιαστείτε όμως να την ερωτευτείτε... Ομολογώ ότι έκανα τη ζαβολιά μου. Εσκεμμένα και ηθελημένα σας έδειξα μόνο πως θα μπορούσε να είναι η παραλία αυτή ένας μικρός παράδεισος αναψυχής για τους δύστυχους Αθηναίους. Πλην όμως δεν είναι. Όσο και αν η φύση για παράδεισο την προόριζε.

Κι επειδή τα λόγια είναι φτώχεια, ιδού τι άλλο θα βλέπατε αν φτάνατε ως εκεί:


Στο βάθος διακρίνονται οι ρομαντικοί κολυμβητές και η πλούσια ορνιθοπανίδα... Σε πρώτο πλάνο όμως είναι η απίθανα βρώμικη περιοχή του ντουζ... Για να καταφέρεις να φτάσεις εκεί και να πλυθείς, πρέπει πρώτα να διασχίσεις το βούρκο με τα λασπόνερα...


Και αυτά είναι όσα συναντά ο έρμος ο Παντελής κάθε πρωί που πιάνει δουλειά... Και όχι μόνο αυτά. Θαυμάστε τους "θησαυρούς" που του παρατάνε:


Ωραία τα ήπιανε... δεν μπορούσαν να πάνε ως τον κάδο να τα πετάξουν; Δεν είναι και πολύ μακριά...


Τρεις κάδοι... όχι ένας. Και πίσω το μουσικό μεζεδοπωλείο με τις εικόνες της Ελλάδος... Ποιες εικόνες; Ουυυυυ... έχουμε πολλές ακόμη να σας δείξουμε:


Αυτή είναι η βάση των δέντρων... Έχουν τα καημένα πλούσιο ίσκιο, μα έχουν και σκουπίδια απίθανα... Ό,τι του περισσέψει του καθενός εκεί πάει και το πετάει. Να κάνει δέκα βήματα ως τον κάδο; Απαπαπαπαπά!


Να είμαστε δίκαιοι όμως... Υπάρχουν και κάποιοι που κάνουν βήματα αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση... Φροντίζουν να "στολίσουν" με τα σκουπίδια τους τους άχρηστους ανθισμένους θάμνους. Δεν είναι πιο όμορφοι με το κόκκινο σακουλάκι από τα πατατάκια;


Και όχι μόνο σακούλες και σακουλάκια... Μέχρι καρέκλες πλαστικές θα βρείτε εκεί.


Αλλά και σκουριασμένα σίδερα... Αυτά σε μόνιμη βάση... Με δυο χεράκια ο Παντελής τι να πρωτομαζέψει; Εδώ χρειάζεται ειδικό συνεργείο καθαριότητας και τέτοιο κανείς φαίνεται δε σκέφτηκε να στείλει σε μια από τις πιο κεντρικές παραλίες της πόλης...

Και καλά τα άλλα σκουπίδια, αυτά που σε καθημερινή βάση αφήνουμε εμείς οι ίδιοι εκεί, αλλά εκείνα που είναι από το προηγούμενο καλοκαίρι; Ή η κατάσταση της ντουζιέρας που γελοιοποιεί στο έπακρο την ταμπέλα με τις Ελλάδος εικόνες; Όμως δεν τελειώσαμε... Έχει και συνέχεια... Για να δείτε με όλες τις λεπτομέρειες ποια είναι η εικόνα της χώρας μας που βλέπει ένας τουρίστας αν κάνει το λάθος να επισκεφθεί τις παραλίες της πρωτεύουσας...

Η συνέχεια για την παραλία του Παντελή... που τυχαίνει να είναι αρκετά κοντά στο σπίτι μου αλλά άχρηστη για κολύμπι... Το κατάλαβα καλά όταν στο πρώτο φετινό μπάνιο που τόλμησα να κάνω εκεί, γέμισα με αλλεργικά σπυράκια. Ήταν όμως απόγευμα, τίγκα στον κόσμο και δύσκολο να δεις τι συμβαίνει πραγματικά στην παραλία. Έτσι προχτές σηκώθηκα από τα χαράματα, πήρα τη μηχανούλα μου και δρόμο...

Έφτασα πριν ακόμη εμφανιστεί ο Παντελής. Έπιασα να βγάζω φωτογραφίες... Είδατε κιόλας αρκετές. Και θα δείτε και άλλες. Όμως με είδε κι εμένα ο Παντελής και ήρθε αναστατωμένος να με ρωτήσει τι κάνω.

- Δημοσιογράφος είσαι; με ρώτησε...

Τον καθησύχασα και του εξήγησα πως δεν κάνω ένα ακόμη ρεπορτάζ της μιας βραδιάς αλλά δουλεύω σε σχολείο με παιδάκια και κάνουμε πρόγραμμα ενάντια στη ρύπανση της θάλασσας και των ακτών. Δεν ξέρω αν τον έπεισα, αλλά στο τέλος δέχτηκε να ποζάρει και ο ίδιος. Με ρώτησε μάλιστα αν πρέπει να βάλει τη μπλούζα του!!! Ήρωας ο Παντελής. Για ώρα μετά τον παρακολουθούσα που καθάριζε και καθάριζε και τελειωμό δεν είχε... Γιατί δεν είναι μόνο οι κολυμβητές που ρυπαίνουν τη συγκεκριμένη παραλία. Αλλά και οι:


Ποιοι είναι αυτοί; Μονολεκτικά θα σας πω Τσιγγάνοι... Και θα εξηγήσω τι ακριβώς κάνουν στην παραλία:

Κάθε βράδυ φτάνουν εδώ με τα φορτηγά και τα φορτηγάκια και τα ντάτσουν... Παρκάρουν παρέες παρέες και αρχίζουν να απλώνουν τον απαραίτητο εξοπλισμό για τη διανυκτέρευση. Γιατί εδώ περνάνε το βράδυ τους. Κι εδώ κάνουν και όλα όσα κάνει ένας άνθρωπος όταν μένει για πολλές ώρες σε ένα χώρο. Τουαλέτα όμως δεν υπάρχει πουθενά... Αχ, ήρωα Παντελή... που φοβήθηκες κιόλας μήπως είμαι δημοσιογράφος και βρεις το μπελά σου.

Κατεβαίνουν λοιπόν από τα αυτοκίνητο και στήνουν κανονικά τα τσαντίρια τους. Στις μέρες μας έχουν εκσυγχρονιστεί και αυτά:


Σκηνούλα, καρεκλίτσες, όλα τα απαραίτητα. Αν πας βράδυ θα δεις και τα κατσαρολικά και τις φωτιές... Ε, νηστικοί θα μείνουν οι άνθρωποι;

Θα δεις όμως και τις κυράδες τους να μπουγαδιάζουν! Τι τους περάσατε τους Τσιγγάνους; Για βρωμιάρηδες; Δε θέλουν αυτοί το καθαρό τους πουκαμισάκι και το καθαρό τους παντελονάκι;


Τη μπουγάδα όμως θα τη δείτε το βράδυ. Το πρωί μπορείτε μόνο να καμαρώσετε τα ρούχα απλωμένα στο φράχτη. Το πού τα πλένουν; Φυσικά στις ντουζιέρες. Μα έτσι τυχαία νομίζατε καταντήσανε οι καψερές σ' αυτά τα χάλια; Ας τις ξαναδούμε τώρα που μάθαμε το γιατί:

Εγώ με τους Τσιγγάνους δεν έχω κανένα πρόβλημα... μου είναι μάλιστα και ιδιαίτερα συμπαθείς. Όμως αυτή η κατάσταση στην παραλία της Γλυφάδας μας προσβάλλει σαν χώρα. Και μη νομίσετε ότι δε φτάνουν ως εδώ τουρίστες.

Το ίδιο απόγευμα που άρπαξα την αλλεργία, είδα ένα ολόκληρο γκρουπ ξένων να καταφτάνουν εδώ. Ήταν μάλιστα η ώρα του ηλιοβασιλέματος και τα κλικ κλικ των μηχανών έπαιρναν και έδιναν.

Τα κοριτσάκια μάλιστα παρά την προχωρημένη ώρα δε δίστασαν να πέσουν και στο νερό. Χάνεις τέτοια ευκαιρία όταν ξέρεις πως τους υπόλοιπους έντεκα μήνες του χρόνου θα είσαι σε ένα γκρίζο τόπο;

Εγώ μηχανή δεν είχα μαζί μου εκείνο το απόγευμα. Θα σας αποζημιώσω με μια πρωινή λήψη:

Ναι... δεν είναι ανάγκη να ξενιτευτείς ούτε να τρέχεις στην άλλη άκρη του Αιγαίου. Η θαλασσίτσα με όλες τις ομορφιές της είναι μόλις δέκα λεπτά από το σπίτι σου:

Και μη γκρινιάζεις πως δεν έχεις αυτοκίνητο. Δίπλα ακριβώς περνάει το τραμ. Και έχει και στάση. Ακριβώς στην είσοδο της παραλίας:


Βλέπεις που σου λέω...

Κι αν έχεις αυτοκίνητο; Ουυυυυυυυ... άφθονος χώρος πάντα να παρκάρεις. Κανένα πρόβλημα.

Και δες και το πράσινο πίσω; Μια ζωγραφιά η παραλία... Αν ... Αν δεν την είχαμε καταντήσει για κλάματα. Πληθυντικός πρώτο πρόσωπο... Γιατί δες μια ματιά εδώ:



Σε βεβαιώνω ότι όλες αυτές τις γόπες δεν τις πέταξαν οι Τσιγγάνοι. Ούτε είναι από πέρυσι. Φέτος τις πετάξαμε εσύ κι εγώ και ο άλλος κύριος παρακάτω. Κι ας είπες πως οι Ρώσοι φταίνε... Έρχονται κάθε απόγευμα και καταστρέφουν την παραλία... Ναι, έτσι μου είπε ένας λουόμενος που πιάσαμε κουβέντα σχετική.

Ποιοι Ρώσοι μωρέ; Και τη φραπεδιά οι Ρώσοι την ήπιαν;


Πώς είπες; Έρχονται και Αλβανοί; Ε, καλά κάνουν και έρχονται. Μήπως ζήλεψες τα παλιά καζάντια της Σάουθ Άφρικας; Αλλού εμείς οι "κύριοι" κι αλλού οι μετανάστες που μας δουλεύουν; Κοίτα, πέτα αν θες κι άλλες γόπες... Να βρίσκει δουλειά και ο Παντελής, κι άλλοι Παντελήδες... αλλά αυτό το σκουπίδι που λέγεται ρατσισμός, πάρτο πίσω εδώ και τώρα. Εκτός αν νομίζεις πως αυτοί κουβάλησαν και τούτο τον ογκόλιθο από μπετόν:


Πες μου τώρα εσύ τι δουλειά έχει αυτό στην παραλία; Και ποιοι φταίνε που αφήνουν σκουριασμένα σίδερα εκεί που θα έρθει και το δικό σου παιδάκι και του Αλβανού και της Ρωσίδας... Που λες ότι προχτές τα έκανε ο γιος της και εκείνη τα πέταξε στη θάλασσα...

Δεν ξέρω. Μπορεί και να το έκανε... Δεν έχω αναλάβει χρέη προξένου της Ρωσίας και των μεταναστών της στη χώρα μας. Εγώ για τη δική μου χώρα ενδιαφέρομαι. Και θλίβομαι βαθύτατα... Πας παραλία... Κάνεις το μπανάκι σου. Και θες τη φυσιολογική σου ανάγκη να κάνεις... Χάθηκε ο κόσμος για μια τουαλέτα από αυτές που υπάρχουν ως και στις λαϊκές;

Μα τι κάθομαι τώρα και σου λέω. Εσύ έχεις ακόμη τη σκασίλα που δεν πήραμε και φέτος το πανευρωπαϊκό... Να τους την πούμε των Ευρωπαίων! Εμείς, οι ελληναράδες. Σιγά μη νοιαστείς τι θα πει ο κάθε λετσοτουρίστας που έρχεται ως εδώ και σου αφήνει τα ωραία του ευρουλάκια...

Αχ, κακομοίρη μου. Ήρθε η ώρα να σου πω και για την άλλη παραλία, εκείνη που ανέβασε ο Νέμος. Την τεράστια και την πεντακάθαρη. Ξέρεις μωρέ που βρίσκεται; Απ' την άλλη μεριά του Αιγαίου. Τουρκία για... Το πάλε με χρόνους με καιρούς δεν πρόκαμε να εγκατασταθεί εδώ. Είναι η έρμη η Ίμβρος που την χάσαμε κι αυτή από την ίδια μωρία και βλακεία που καταστρέφει και τον τόπο τον εδώ. Τα ίδια ωχ αδερφέ και τι με νοιάζει εμένανε...

Γι' αυτό σου λέω. Είναι απλώς ζήτημα χρόνου. Θα τους βλέπεις με το κυάλι σε λιγάκι τους τουρίστες. Και το ευρώ με τηλεσκόπιο... Και τότε θα σου γίνει και το χατίρι. Θα φύγουν όλοι αυτοί οι μετανάστες που σου κάθονται στο σβέρκο. Όπως έφυγε η Ιωάννα μου φέτος... Πάει το πουλάκι μου... Τι να καθίσει να κάνει εδώ; Πέταξε για Αμερική. Ναι, φταίω κι εγώ. Πες πες στον πατέρα και στη μάνα για το σπουδαίο μυαλό του παιδιού, το πήραν απόφαση. Να καθίσουν εδώ να κάνουν τι; Να σε δούνε να βρίζεις το βλαστάρι τους όταν θα κρατήσει τη σημαία και στο γυμνάσιο και στο λύκειο; Ή να βγει άνεργη από το πανεπιστήμιο; Όχι, καλέ μου... Δεν είναι κορόιδα οι μετανάστες. Αυτοί ένα μπογαλάκι ρούχα έχουν όλα κι όλα. Το φορτώνουν στην πλάτη και δρόμο... Εσύ κι εγώ όμως, πες μου... Πού να μεταναστεύσουμε έτσι που την κάναμε τούτη τη χώρα;

Εικόνες της Ελλάδας! Μα ιδέα που την είχε κι αυτός ο επιχειρηματίας!





Ίσα για να τη βλέπεις και να σε πιάνει το παράπονο...

Αχ, και ξημερώνει και η 21η του Ιούλη και αύριο είναι 22... και μεθαύριο 23... Τι έπαθα και μετράω τις μέρες; Σιγά μωρέ και μη σου πω. Κάτσε εσύ και τάιζε το παχύ σου άντερο. Κι εμάς άσε μας να γυρνάμε τις γωνίτσες της πατρίδας και να βουρκώνουμε...

Φυγάδες θεόθεν και αλήτες...

Και παρά θιν' αλός ατρυγέτοιο...

Σου λένε τίποτε αυτά; Ε, είδες που σου λέω; Μιλάμε κι άλλη γλώσσα. Ελληνικά είναι μπρε... αν έχεις ακουστά... Και τα 'φκιασαν κάτι τύπου που τους έλεγαν έλληνες. Τους συνάντησες ποτέ; Σε μια χώρα που την είπαν Φωτονερόπετρα! Όχι σαν τη δική σου που την έκανες εικόνες και καρτερείς να πέσουμε να τις προσκυνήσουμε... Και εικόνες και γιορτή για τις εικόνες. Τουλάχιστον γνωρίζεις τι γιορτάζεις τότε; Εκείνη την Κυριακή που τη λένε της Ορθοδοξίας; Ξέρεις μωρέ ποια ταφόπλακα μπήκε τότε; Και από ποιον και σε ποιους;

Όχι βέβαια. Γιατί αν γνώριζες εσύ κάποιος άλλος μεθαύριο θα γιόρταζε τα γενέθλιά του. Δε θα είχε πάρει τα όρη και τα βουνά διαμαρτυρόμενος. Ένας αλήτης κι αυτός. Με πόδια πρησμένα... Σαν εκείνον που στάθηκε κάποτε μπροστά στη Σφίγγα και ανέκραξε:

Άνθρωπον λέγεις!

Γιατί ήταν τότε ο καιρός που οι άνθρωποι άνθρωποι έσωσαν να γίνουν. Όχι ζώα σαν τα σημερινά που απλώνουν την αρίδα τους στην παραλία του Παντελή.

Κι αν λάθεψα, λέω αν... κι εσύ δεν είσαι με το μάτι του βοδιού... σε περιμένω να έρθεις εκεί να κάνουμε αφιέρωμα στη μνήμη του. Όχι με κρασάκια και τραγουδάκια. Εν αρχή ην η πράξις. Έλα να πιάσουμε το φαράσι και την τσουγκράνα του Παντελή και να κάνουμε λαμπίκο την παραλία.

Κι αν δεν είναι η ίδια παραλία ακριβώς, δεν πειράζει. Ούτε κι αν πας άλλη μέρα. Αρκεί να πας... Και να βάλεις ένα τόσο δα λιθαράκι, όσο σου γράφτηκε... για να γίνει καλύτερος ο τόπος. Να αστράψει και πάλι με το φως του το παλιό. Να φύγει η καταχνιά και η μαυρίλα και από τον τόπο και από τις ψυχές μας.

Μα τι σου λέω τώρα... Εσύ ανέχεσαι σε τέτοιες παραλίες να κολυμπάς. Δε θα ανεχτείς να κολυμπάς και μέσα σε κάθε άλλο σκουπίδι; Όμοιος ομοίω αεί πελάζει, που έλεγαν και κάτι παλιοί. Οι έλληνες που λέγαμε. Οι ελληνοέλληνες... Αυτοί που εσύ δε συνάντησες ποτέ. Και κράτησες μόνο την εικόνα τους. Αλλά είδωλον ην...

Να λυπηθείς; Να θυμώσεις; Τι; Είναι πράγματι τραγική η κατάσταση με τις παραλίες μας και ειδικά με τις παραλίες της πρωτεύουσας. Η παραλία του Παντελή είναι απλώς ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Πανέμορφες θαλασσινές αγκαλιές που τόσο τις έχουνε ανάγκη όσοι ζούνε στο καμίνι της Αθήνας και όμως τις κατατρώει η βρωμιά... Όχι να ωφελήσει δεν μπορεί το μπάνιο σε τέτοια κατάσταση αλλά και να σε αρρωστήσει. Η αλλεργία είναι το λιγότερο. Ευθύνη για όλο αυτό το χάος έχει κανείς; Ποιος είναι αρμόδιος να σταματήσει το ελεύθερο κάμπινγκ των Τσιγγάνων ή τις δραστηριότητες όποιου άλλου που ρυπαίνει ή ασχημαίνει την παραλία; Ή θα πρέπει να τα σκάσεις χοντρά στις οργανωμένες πλαζ και να είσαι και σαν τις σαρδέλες στο κουτί, ή να μοιραστείς αυτή την αθλιότητα που είδαμε στις φωτογραφίες. Και είμαστε σου λέει μια χώρα που την αγκαλιάζει η θάλασσα. Μια χώρα με παράδοση στενά δεμένη με το υγρό στοιχείο. Δυστυχώς και στενά δεμένη με πολλά άλλα που μας πληγώνουν και μας εξοργίζουν.

Η παραλία του "Παντελή" είναι όντως μία περίπτωση από τις πολλές. Σχετικό το δημοσίευμα του ΕΘΝΟΥΣ:

Ζητούν πάρκινγκ για το λιμάνι


Χαρακτηριστικά παραθέτω:

Παράθεση :

Tην αγανάκτησή τους εκ- φράζουν κάτοικοι και παραθεριστές της Aγίας Mαρίνας Γραμματικού, καθώς ο μοναδικός μικρός κολπίσκος που έχουν για να κολυμπήσουν δεν καθαρίζεται συστηματικά.

Το να αναφερθούμε σε μια οργανωμένη παραλία στην Αττική
είναι περιττό πιστεύω.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι άνθρωποι που πραγματικά αναζητούν
μία παραλία όχι όμως την οποιαδήποτε γιατι πολύ απλά δεν μπορούν…

Χαρήκαμε όταν μάθαμε για την πρώτη οργανωμένη παραλία στην
Αττική προσβάσιμη και για άτομα με αναπηρία παρέχοντας ειδική ράμπα μέχρι τη θάλασσα.
Πρόκειται για την ανανεωμένη πλαζ Βουλιαγμένης που εγκαινιάσθηκε προχθές.
Συγχαρητήρια στους φορείς.

Πηγή: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11411&subid=2&tag=8452&pubid=1110799

Ας ελπίσουμε στο μέλλον θα φτιάχνονται και πλοία απολύτως προσβάσιμα για ΑΜΕΑ.

Θερμά συγχαρητήρια κι από μένα. Η ευαισθησία στα άτομα με κινητικά προβλήματα αλλά και για κάθε συνάνθρωπο που αντιμετωπίζει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, δείχνει πολιτισμό. Και το έχει ανάγκη η χώρα μας μετά τα τραγικά γεγονότα στη Μύκονο. Να δώσει κάθε δυνατή βοήθεια και φροντίδα στον πονεμένο άνθρωπο και σε κάθε άνθρωπο...