Ωχ... το ρίξαμε στην κουβέντα και ξεχάσαμε την Αραμπέλλα...
Μα καλά, στόχο σας είχε βάλει;
Βρε μπας και ξεχάσατε σβηστά τα φανάρια;;;
Τελευταία στιγμή το γύρισε το τιμόνι. Εσείς τίποτα. Σας βλέπω. Καρφί μιλάμε. Ή μάλλον, για να λέμε την αλήθεια, το γυρίσατε και λιγάκι... καταπάνω στο μαλτέζικο. Βρε κάνουνε τέτοιες πλάκες μεσοπέλαγα; Στο ένα μίλι περάσατε, και αν...
Και τον είχατε κι από δεξιά. Αλήθεια, τι λένε οι κανονισμοί; Πράσινο πράσινο ή κόκκινο κόκκινο;
Θα θυμηθώ να κοιτάξω αύριο. Πού να θυμάμαι κι εγώ μετά από τριάντα χρόνια;
Η Αραμπέλλα, που ευτυχώς δεν αγκαλιάσατε...
Μπορεί τώρα να συνεχίσει το καημένο το φορτηγάκι για DNEPROBUGSKIY!!!
Ξέρεις πού πέφτει αυτό; Μαύρη Θάλασσα. Ουκρανία.
Θα φτάσει λέει στις 17 Γενάρη. Ώρα 6 το απόγευμα.
Χμ, πολύ αισιόδοξοι είναι. Με μόλις 13,2 κόμβους;
Εσείς πάντως το πατάτε γερά, βλέπω. Μ' αυτή την ταχύτητα γύρω στις 8 το πρωί θα φτάσετε...
Αλήθεια, εσύ ποια βάρδια κάνεις; Ελπίζω την 8 - 12... Θα είναι ωραία να κάνεις την 8 - 12.
Θυμάμαι ακόμη εκείνο το απίθανο κοπάδι δελφίνια. Αυτό μου έχει μείνει. Μπορεί ποιος ξέρει, να έχει επιζήσει κανένα από τότε και να το δεις κι εσύ.
Τριάντα χρόνια; Πόσα χρόνια ζουν τα δελφίνια;
Και πόσοι μήνες θα περάσουν μέχρι να γυρίσεις;
Ποιος ξέρει; Μπορεί και να σε προλάβω. Ή μπορεί και να μη φύγω τελικά. Την άνοιξη θα ξέρω κι εγώ.
Ως τότε απλά παρατηρώ τα βαπόρια να περνούν...
Έχει ωραίους σταθμούς πάντως εκεί. Να ανοίξεις το ράδιο. Θα χορτάσει η ψυχούλα σου, πριγκιπέσσα, μουσική...
Και καράβια. Ποπο... αμέτρητα είναι...
Ποιος έχει βάρδια; Να προσέχει. Να του πεις να προσέχει.
Αν και μια χαρά σας βλέπω. Μια ιδέα δεξιά και ώρα καλή στην πλώρη σας...