Βραδιάζει...

Βραδιάζει πάλι σήμερα βραδιάζει...

Κι εδώ κι εκεί που ταξιδεύεις.

Σε λίγο μια ακόμη βάρδια θα αρχίσει. Στις πολλές που έχεις κάνει μέχρι τώρα. Εκεί που λαχταράει η καρδιά του κάθε καπετάνιου να βρεθεί. Στη γέφυρα. Στο βασίλειο του ναυτίλου.


Αυτή όμως θα είναι μια βάρδια διαφορετική. Μια βάρδια όλη δική σου.

Μάθαμε τα μαντάτα και η χαρά μας ήταν μεγάλη.

Σιδεροκέφαλη λοιπόν στο νέο σου πόστο. Και πάντα άξια!

Μια καπετάνισσα πλέον με τα όλα σου.

Φαντάζομαι τη χαρά σου. Νιώθω την αγωνία σου. Είναι δύσκολες οι πρώτες βάρδιες που σταματάς να είσαι ο μαθητευόμενος και γίνεσαι εσύ ο κυρίαρχος και ο υπεύθυνος.

Ξέρω όμως πως θα τα καταφέρεις. Μόχθησες πολύ γι' αυτό. Και θα τα καταφέρεις και πάλι!

Είναι δύσκολα τα νερά. Καράβια θα πηγαίνουν, καράβια θα έρχονται. Με τα φωτάκια τους να ανεβοκατεβαίνουν στον ορίζοντα.

Κι εσύ με τα τρυφερά σου χεράκια θα κρατάς τις ζωές τριάντα τόσων ανθρώπων. Και τις ζωές εκείνων που τους αγαπούν. Μανάδες, γυναίκες, παιδιά...

Ένας ολόκληρος κόσμος στα δικά σου χέρια.

Και θα προσέχεις. Είμαι σίγουρη πως πολύ θα προσέχεις.

Και θα καμαρώνεις. Που κυβερνάς πια το θεόρατο πλεούμενο.

Να είναι όλα τα κακά μακριά σου. Και στην πλώρη σου όλοι οι καλοθεοί της θάλασσας.


Με το δικό σου βίντεο παρέα να σε συντροφεύω έστω νοερά. Βιδωμένη στη στεριά εγώ, εσένα που σκίζεις τις αληθινές θάλασσες... Και δικά σου πια τα χρόνια πολλά!

Τώρα που το όνειρο ζωντάνεψε. Και η "πικροθάλασσα" σου απαντά πως ναι, άξιζες να την αγαπήσεις.

Μπράβο στην κοπελιά!

Καλή τύχη στο νέο της πόστο.