Ο φερόμενος ως τάφος του Λιαντίνη

Παρά την επιμονή κάποιων να πείσουν για την ακλόνητη βεβαιότητα πως κατέχουν την πάσα αλήθεια, οι νεοέλληνες εξακολουθούν σοφά φερόμενοι να τρέφουν δυσπιστία για ό,τι δεν κατέχουν την ακλόνητη απόδειξη.

Ο φερόμενος ως τάφος του Λιαντίνη;

Ναι. Αυτόν τον τίτλο συνάντησα σερφάροντας στο ίντερνετ ως λεζάντα φωτογραφίας. Ιδού και η φωτογραφία:




ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ http://www.skifun.gr/forum/index.php?topic=965.0

Επισκεφθείτε το λινκ για να δείτε και πολλές ακόμη φωτογραφίες από τον Ταΰγετο.

Αλλά και την ... επιτύμβια πλάκα του Λιαντίνη!!!

Ένα σπασμένο μάρμαρο.

Με ανορθόγραφη επάνω μια φράση από τη Γκέμμα.

Έγραψα, λέει, τα Ελληνικά και το Γκέμμα σε εφτά χρόνους.
Από οργή για τους αιώνες που δε θα υπάρχω.

Το Γκέμμα!!!!!!!!!!

Κι από πάνω να πεταρίζει η σκισμένη σημαία...

Στο φερόμενο ως τάφο του καθηγητή Λιαντίνη...

Ημερομηνία 7 Σεπτεμβρίου 2008.

Αυτά βλέπουν όσοι ορειβάτες φτάνουν ως εκεί πάνω.

Κι αναρωτιέμαι. Αν έστω υποθέσουμε πως ναι, εκεί ήταν ένας τάφος. Στους τάφους έχει δικαίωμα ο καθένας να πηγαίνει και να στήνει ό,τι του κάνει κέφι;

Και ανορθόγραφο τρομάρα του;

Μ' αρέσει που κάποιοι άλλοι πάνε με μαρκαδόρους και διορθώνουν τη χρονολογία στο σήμα του Λιαντίνη στις Κεχρεές.

Λάστιχο. Η θεωρία του λάστιχου. Το τραβάει ο καθένας να το φέρει στα μέτρα του. Να φέρει το Λιαντίνη εκεί που τον βολεύει σε όσα πιστεύει...

πχ πως είχε ανάγκη από μάρμαρα σπασμένα που παραποιούν το κύκνειο άσμα του και από σκισμένες σημαίες και μουντζούρες στο σήμα του...

Τι άλλο θα δούμε;

Είναι φίλε μου που δεν έχουν να ασχοληθούν με τίποτε άλλο. Άδειες ζωές...

Αλλιώς θα καταλάβαιναν πως αυτά είναι ανοησίες όπως και αν έχει το θέμα.

Θέλεις να τιμήσεις το Δημήτρη Λιαντίνη; Κάνε κάτι για τον άνθρωπο. Και ειδικά τους νέους.

Κάνε κάτι να δεθεί και πάλι ο γόρδιος δεσμός με το ελληνικό πνεύμα. Δεν υποτιμώ την προσπάθεια να τιμήσει ο καθένας όπως νομίζει καλύτερα το Λιαντίνη. Ειδικά όταν το κάνουν με άδολη αγάπη όπως κι εκείνος που κουβάλησε τις μαρμάρινες πλάκες στον Ταΰγετο. Αν όμως είχε γνωρίσει το Λιαντίνη θα καταλάβαινε γιατί οι μαθητές του ούτε πλάκες κουβάλησαν εκεί πάνω και ούτε βρήκαν καν το λόγο να φτάσουν εκεί πάνω. Εδώ κάτω στις πολιτείες των ανθρώπων είναι ο δύσκολος και ωραίος αγώνας. Και ο Λιαντίνης δε χρειάζεται μάρμαρα... Έχει όπως είπε ο ίδιος αφήσει τα Ελληνικά και τη Γκέμμα του να τον δοξάζουν στους αιώνες. Ας τα μελετήσουμε καλύτερα για να καταλάβουμε και το γιατί.

Σε καιρούς που αγνοούσα πολλά νόμιζα πως και η ανάβαση στον Ταΰγετο μπορεί να προσφέρει κάτι σε όποιον τουλάχιστον δεν είχε γνωρίσει από κοντά το Λιαντίνη. Αργότερα είδα πως όχι μόνο δεν πρόσφερε αλλά οδήγησε ανθρώπους σε παρανόηση όσων είπε ο Λιαντίνης.

Τα βουνά του Λιαντίνη δεν είναι τα απλοϊκά βουνά που σκαρφαλώνει ένας ορειβάτης. Με το μπαστουνάκι στο χέρι και τις αντηλιακές προσώπου. Είναι διάβασμα και πάλι διάβασμα και διαρκής άσκηση του μέσα μας ανθρώπου να κατακτήσει όσο μπορεί περισσότερο ύψη αλήθειας και αρετής. Αλλιώς είπαμε... Να ιδρύσουμε liantinis.tours και να το ρίξουμε στις εκδρομούλες...