Είναι κάποιες μέρες - το έχω παρατηρήσει - που πηγαίνουν σαν τον κάβουρα. Μία τέτοια μέρα, καβουρομέρα, ήταν και η δική μου σήμερα.
Το στράβωμα άρχισε από βραδίς... Όταν εκτίμησα λάθος Ε9 τι σημαίνει. Νόμιζα σε μια ωρίτσα θα ξεπετάξω δήλωση και Ε9 και την πάτησα πανηγυρικά μένοντας ως τις πρώτες πρωινές ώρες να παλεύω με συμβόλαια...
Με 2 ώρες ύπνο φυσικά τίποτε δεν μπορούσε σήμερα να πάει καλά. Ξεκινώντας από το σχολείο και τα καθημερινά προβληματάκια που φαίνονταν πελώρια και αβάσταχτα. Πχ υπό άλλες συνθήκες δε θα με έπιανε πονοκέφαλος που με διέκοψαν την ώρα των μαθηματικών και τινάχτηκε το μάθημα στον αέρα...
Αμέσως μετά ξεκίνησε ο άλλος πονοκέφαλος... Επίσκεψη στη ΔΟΥ...
Βρήκα όπως ήταν αναμενόμενο την ουρά ως έξω από την πόρτα. Κουράγιο... και στη μέση μου περισσότερο που δεν αντέχει καθόλου τις ορθοστασίες. (για το αυχενικό άστο, το κολάρο να είναι καλά... )
Περιμένω, περιμένω, περιμένω... και όταν έφτασα επιτέλους στο πολυπόθητο τραπέζι, την τρώω την ψυχρολουσία. Στο απέναντι γραφείο να δουν το Ε9 και να διορθώσουν τυχόν λάθη...
Πάω και τι προκύπτει; Πώς χρειαζόμουν επειγόντως τον Ταχυδρομικό Κώδικα για τα αγροτεμάχια... Μα βρε παιδιά, τους εξηγώ, βοσκότοπος είναι... τι ΤΚ μου ζητάτε; Μπας και έχουν αρχίσει να αλληλογραφούν τα πρόβατα και το αγνοώ;
Δε μου πέρασε φυσικά η εξυπνάδα. Και να είναι καλά ο πατέρας (πάντα συστηματικός στα γραφειοκρατικά) που μπόρεσε από τηλεφώνου να σώσει την κατάσταση.
Μετά όμως προέκυψε νέον ζήτημα. Για το σπίτι... και αν είχα κάνει Ε9 το 2005. Μου το στείλατε, ρωτάω; Όχι μου λένε... Αλλά έπρεπε μόνη σας να ζητήσετε και να κάνετε. Το μυαλό μου; Τάμπουλα ράζα. Μην το συζητήσουμε αυτό ειδικά με τα σοκ που έχω περάσει τελευταία. Πού να θυμάμαι αν είχα κάνει Ε9 το 2005. Έχοντας κάνει ένα πρόχειρο σκάλισμα στο αρχείο μου είχα βρει το Ε9 του 1997 και το είχα μαζί μου καλού κακού με το σπιτάκι μου καταγραμμένο. Α, όχι μου λένε. Αυτά τα έχουμε πετάξει και δεν ισχύουν. Βρε σεις, τους απαντώ, αφού κάθε χρόνο σας αναφέρω στη δήλωση το σπίτι και αφού αυτοπροσώπως υποβάλλω πάντα τη δήλωση, είναι δυνατόν να μη μου ζήτησαν Ε9 το 2005 αφού λέτε πως ήταν υποχρεωτικό; Αμέεεεεεεεε, μου λένε, είναι και παραείναι. Ο συνάδελφος δεν είναι υποχρεωμένος να προσέξει τι γράφετε εσείς στη δήλωση. Και αν δεν έχετε κάνει Ε9 θα πληρώσετε πρόστιμο!!! Όι μάνα μου... Το σακάκι που βελάζει το έχετε δει ποτέ στο θέατρο; Το αφάν γκατέ της γραφειοκρατίας και των συνεπειών της σε μας τα δύστυχα ανθρωπάκια...
Ωραία, τους λέω. Να σας πληρώσω πρόστιμο. 60 ευρώ μου είπαν ήταν... ένα ακόμη χαμένο μεροκάματο δηλαδή... Αλλά πώς μπορώ να μάθω αν το σπιτάκι μου είναι δηλωμένο; Νέος γολγοθάς... αιτήσεις, πρωτόκολλα και το ρολόι να έχει περάσει την ώρα κοινού.
Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η εφορεία ζητάει από τους εργαζόμενους δηλώσεις σε ώρα που οι εργαζόμενοι είναι στη δουλειά τους... Τι πρέπει δηλαδή να κάνουμε; Να πάρουμε άδεια για να πάμε στην εφορεία; Τσπ που λέει και η μικρή μου κόρη... Τσπ...
Αποφάσισα που λέτε να καταθέσω κουτσή στραβή τη δήλωση και παράλληλα να κινήσω την άλλη διαδικασία για να μάθω τι συμβαίνει με το σπίτι. Έλα μου ντε που έπρεπε να στηθώ ξανά στην ουρά... Και με όλο το φόβο μη δε μου τη δεχτούν και πάλι τη δήλωση... Εντελώς αυθαίρετα βέβαια έπιασα και κύκλωσα το 2005 πως τάχα και καλά είχα κάνει Ε9. Κι ας μην ήμουν καθόλου σίγουρη. Αλλά και περιθώριο άλλο υποβολής της δήλωσης δεν έχω. Δεν είναι μόνο η εφορεία στη ζωή μας, ε;
Να μην τα πολυλογώ, κατέθεσα επιτέλους τη δήλωση, πήγα και στα πρωτόκολλα για την αίτηση αντιγράφου του Ε9 και επιστροφή οίκαδε. Έλεγχος πιο προσεκτικός αυτή τη φορά στο αρχείο. Ουφ... ευτυχώς, το Ε9 του 2005 ήταν εκεί... Πάει κι αυτό.
Άντε τώρα σούπερ μάρκετ να φάμε και τίποτε...
Νόμιζα η καημένη πως όλη η γκαντεμιά μου είχε πλέον εξαντληθεί. Αμ δε... Αυτό που έζησα σήμερα στο σούπερ μάρκετ χρειάζεται έναν Ψαθά για να το περιγράψει. Η απόλυτη κακοδαιμονία... Αν βρω χρόνο και κέφι θα τα γράψω αναλυτικά πάντως κατάφερα να μείνω στο ταμείο περισσότερο και από την ουρά της εφορείας!!!
Αυτά και σε άλλα με υγεία...
Θέμα: Η στραβή μου μέρα 
Δευ Μάης 04, 2009 7:55 pm
