Έχω χάσει επεισόδια. Μίλησα για μία ψύχωση και δεν έλαβα υπόψη την απόλυτη τρέλα που βασιλεύει τριγύρω.
Όχι καπετάνισσα.... και όχι στα λιμάνια του κόσμου με "ναυτικούς και άλλα κακοποιά στοιχεία" να γυρνάω...
αλήθεια σας έχω μιλήσει για εκείνη την πόρνη από τη Νορβηγία; Που κάποτε από συναδελφική αλληλεγγύη αναγκάστηκα να κρύψω στην καμπίνα μου;
Μέχρι τότε δεν είχα ξαναδεί το πρόσωπο μιας τέτοιας γυναίκας. Στα μουλωχτά τις έφερναν οι ναυτικοί στο καράβι, γιατί μην ακούτε τι λένε οι στεριανοί για τους ναυτικούς. Οι ναυτικοί ξέρουν να σέβονται τις γυναίκες. Και μιλάω για τους έλληνες ναυτικούς. Όχι για κάθε ράτσα και φυλή που σήμερα κατακλύζουν τα πλοία.
Μπορεί να μην το πιστεύετε αλλά με ντρέπονταν και τα "κορίτσια" τα έφερναν στα κρυφά. Κι όταν πήγαιναν να τις βρουν στα λιμάνια μιλούσαν με συνθηματικά, να μην καταλάβω. Για .... γαρίδες! Κάθε λιμάνι για γαρίδες πήγαιναν. Και ξανά γαρίδες και ξανά... Ώσπου στο τέλος το κατάλαβα και τους πετάω κι εγώ πως θα πάω για ... γαρίδους! Εχ και κοκκίνισαν ακόμη και τα αυτιά τους που κατάλαβα τι εννοούσαν. Ναι, ποντιακή λέξη είναι αυτή. Γαρή θα πει γυναίκα...
Και μόνο μια φορά που βρέθηκαν σε δύσκολη θέση, ο καπετάνιος - κέρβερος σε θέματα ηθικής - τους είχε διαμηνύσει πως δε θα ανεχτεί παρουσία ιερόδουλων στο καράβι. Και όποιος παραβιάσει τον κανονισμό, θα πάρει το φυλλάδιό του και γραμμή για την Ελλάδα.
Να όμως που η πεινασμένη σάρκα δεν αντέχει τέτοιους νόμους. Και τόλμησαν οι άνθρωποι να φέρουν κορίτσι μέσα. Κάποιο καρφί όμως το σφύριξε στον μπάρμπα και έπιασε να ξεκλειδώνει με το μάστερ τις καμπίνες στη σειρά και να ψάχνει σε ντουλάπες και σε κουκέτες ποιος τόλμησε και τον παράκουσε. Χαμός...
Και πάνω στο χαμό σκέφτηκαν εμένα. Λογική σκέψη, ε; Σε ποια καμπίνα δε θα έψαχνε ο κάπταιν; Στη δική μου φυσικά. Να η ιδανική κρυψώνα! Ήρθαν και κλάφτηκαν και με έριξαν στο φιλότιμο. Να πάρω το κορίτσι στην καμπίνα μου μέχρι να περάσει η αναμπουμπούλα.
Έτσι και έγινε. Και φυσικά ο καπετάνιος ακόμη ψάχνει...
Εκείνοι όμως την άλλη μέρα ήταν σαν βρεγμένες γάτες και δεν τόλμαγαν να με κοιτάξουν στα μάτια. Κι ας λένε για λόγου τους τόσα και τόσα.
Εδώ όμως, στη στεριά, και ανάμεσα στους κυρίους με τις γραβάτες και τις κυρίες με τις γόβες και τα ταγιεράκια, η μπόχα είναι αφόρητη. Και δε βαστάω σου λέω.
Πήραμε τη ζωή μας λάθος
και πώς να την αλλάξουμε;
Είπα απόψε να κάνω μια προσπάθεια. Και άκουσα τόσα που το κεφάλι μου πόνεσε. Αν είναι δυνατόν. Συμβαίνουν αυτά; Και τελείως αδιάντροπα;
Κι εγώ έχω πρόβλημα για την ψύχωση και μόνο;
Γι' αυτό σου λέω. Καράβια και πάλι καράβια και στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.