Και μου λες μετά πως διακρίνεις κόπωση...

Είναι κόπωση να μη θέλεις να μιλήσεις;

Μόνο οι κουρασμένοι σταματούν να μιλούν;

Να σκεφτείς πως ακόμη και ο ΟΤΕ κατάλαβε τι νιώθω και νέκρωσε τις γραμμές. Ίσως αύριο λέει να ξαναλειτουργήσουν. Οι γραμμές του ΟΤΕ.

Όχι, φίλε. Δεν είναι πάντα η κόπωση που φταίει.

Είναι περσότερο που πάω να μιλήσω και με πιάνουν κλάματα. Να γράψω και θολώνουν τα μάτια.

Θα περάσει όμως κι αυτό. Το ξέρω πως θα περάσει. Δεν είναι δα και η πρώτη φορά.

Πανάθεμα σ' αυτόν που άλλαξε της ζωής μου τη ρότα και άφησα τα πέλαγα για τη χαβούζα της στεριάς. Μια τεράστια χαβούζα. Αυτό είμαστε.

Και σου λένε μετά για τους ναυτικούς...

Αχ, Κόλια... ο λόγος σου ροδόσταμο και βάλσαμο και προφητεία:

"Μα ο εαυτός μου μια βραδιά
εμπρός μου θα υψωθεί.
Και λόγο ως ένας δικαστής
στυγνός θα μου ζητήσει.

Κι αυτό το ανάξιο χέρι μου
που τρέμει, θα οπλιστεί.
Θα σημαδέψει και άφοβα
το φταίχτη θα χτυπήσει."

Έιιιιιι γιου... να σου θυμίσω δικά σου λόγια; Ο καλός ο καπετάνιος;

Μωρέ στείλτους όλους να .... ακόμη δεν το πήρες απόφαση πόσο σκατά είναι ο κόσμος;

Άιντε ένα τραγουδάκι για σένα εξαιρετικά:

Παράθεση :

Πανάθεμα σ' αυτόν που άλλαξε της ζωής μου τη ρότα και άφησα τα πέλαγα για τη χαβούζα της στεριάς.

Μη μιλάς έτσι!

Μπορεί να μιλάς για σκοινί, σε σπίτια κρεμμασμένων.

Παράθεση :

Μια τεράστια χαβούζα. Αυτό είμαστε.

Έχεις δίκιο!

Όλοι σε μία χαβούζα κολυμπάμε.
Αλλά κάποιοι σηκώνουν το κεφάλι για να κοιτάξουν
πρός τα άστρα.

Και αυτό είναι μία σημαντική διαφορά.

ΔΙΩΝΗ έγραψε:

Σ' ΟΠΟΙΟΝ ΑΡΕΣΟΥΜΕ - ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ!!!!

Αυτό είναι το πρόβλημα ή το αντίστροφο;

Ποιος αρέσει και αν αρέσει σε μας;

Μπορείς να μοιράζεσαι την κάθε μέρα σου με ανθρώπους που δε σου αρέσουν και δεν εκτιμάς και μόνο ναυτία σου προκαλούν; Μπορείς να βγάλεις "θετική" ενέργεια σε τέτοιες συνθήκες;

Τελικά.... εξ΄ιδίων τα αλλότρια... αλλά έχω μία
υποψία ότι την αίσθηση κόπωσης.... τι νοιώθουμε
περισσότερο στις διακοπές.

σωστός...

Στις διακοπές βγαίνουν όλα τα καταπιεσμένα μας συναισθήματα και αισθήματα...

Ίσως στις διακοπές να βγαίνουν όλα μας τα καταπιεσμένα συναισθήματα και αισθήματα μα δεν πιστεύω ότι είναι αυτό που μας κουράζει....

Μας κουράζει που τόσο καιρό τα κρατάμε καταπιεσμένα...
Μας κουράζει που μετά από τόσο καιρό είμαστε εμείς και μόνο για εμάς.
Μας κουράζει που δεν έχουμε υποχρεώσεις και δεν έχουμε μάθει να ζούμε ελέυθεροι.
Η ελευθεριά μας μας κουράζει γιατί μας βγάζει από την ρουτίνα μας.
Γιατί έχουμε καταντήσει να ζούμε για να δουλεύουμε, γιατί δεν υπήρξαμε ποτέ ελεύθεροι με τον απόλυτο όρο της ελευθερίας. γιατί πάντα υπήρχαν δεσμά στα πόδια, στα χέρια μας μα ακόμα και στο μυαλό μας... Και θα υπάρχουν όσο τους επιτρέπουμε.