Τι μου λείπει εδώ;
Η νυχτερινή ζωή της Αστυπάλαιας...
Ψόφια κατάσταση. Απόψε λέει είχε σε ένα παραδιπλανό χωριό την Πέγκυ Ζήνα και τον Καραφώτη. Ω, ναι! Και όλοι λέει θα πήγαιναν εκεί λέει...
Κάτι καθιστές καταστάσεις έχω εντοπίσει μέχρι στιγμής με μουσική αδιάφορη... Πού είναι ο Μανολίτο να κάνει πρόγραμμα και να αναγκάζει ακόμη και τους καρεκλόβιους να χορεύουν;
Και όμως έχουν μια υπέροχη παραλία. Πλην γεμάτη με φαγάδικα... Η αγία οικογένεια. Εδώ είναι οικογενειακό το στιλάκι. Μόνοι νέοι οι ντόπιοι. Δηλαδή κι αυτοί... Παραδίπλα είναι πράγματι ένα νέο ζευγάρι, και με το καροτσάκι μαζί... Κατάλαβες τι εννοώ;
Τα εμφιαλωμένα νεράκια έχουν την τιμητική τους και κάπου ανάμεσα κάτι καραφάκια και κάτι μπύρες. Σαν καφενείο με ξένη μουσική είναι.
Άσε το κλασικό σιντριβανάκι. Κλασικό και το χάλασμα του μηχανισμού του. Ίσα που αναβρύζει νερό και ακούγεται ο γνωστός ήχος. Σιντριβάνι χωρίς σιντριβάνι.
Τα φυτά πάντως εξαιρετικά. Ναι, έχει πολλά φυτά εδώ. Καλλωπιστικά και τα άλλα, τα επιλεγόμενα και γλάστρες.
Τίποτα. Μουγκό εδώ δεν έχει. Ούτε και Πανόραμα. Ούτε καν Αρχιπέλαγος. Μόνο κάτι γλόμπους δίπλα στο γκαζόν με μπλε λάμπες. Τους έβλεπα χτες βράδυ από το μπαλκόνι και φανταζόμουν διάφορα. Τελικά δεν...
Μυρίζει έντονα επαρχιωτίλα. Ε, ναι. Σαφώς εδώ είναι επαρχία, τι άλλο θα μύριζε; Μα δεν εννοώ αυτό. Γιατί και η Αστυπάλαια επαρχία είναι. Αλλά μυρίζει μόνο φρέσκο αγέρι.
Λες αυτό να φταίει; Που δε φυσάει καθόλου; Το κουνούπι φυσικά σύννεφο! Πάνε ακόμη και πάνω στο αυτοκόλλητο....
Τέρμα. Για νανούρισμα καλή ήταν η φάση. Και για να μη φτάσει σε ύπνο εις δημόσιαν θέα, ας βάλω τελεία εδώ και να αρχίσω να μαζεύω τα σέα και τα μέα....
Φιλάκια