Σύβοτα, η κοσμική όψη της Θεσπρωτίας

Το sms έφτασε απρόσμενα. Δυο φιλαράκια από παλιά...

Ταξιδεύουμε από Ηγουμενίτσα για Κέρκυρα, βλέπουμε τον Δρέπανο και σε σκεφτόμαστε... ή σε θυμόμαστε... κάπως έτσι...

Παίρνω τηλέφωνο και μαθαίνω. Μένουν στα Σύβοτα. Όπου μένουν δηλαδή σχεδόν όλοι οι τουρίστες της Θεσπρωτίας. Πού αλλού;

Τα Σύβοτα είναι η πιο κοσμική γωνιά αυτού του τόπου που μοιάζει ξεχασμένος από Θεό και ανθρώπους και ειδικά από κυβερνήσεις. Ενός τόπου που στέκει φύλακας της χώρας και όμως βουλιάζει στην εγκατάλειψη. Και από μας, που τον αφήνουμε και φεύγουμε για "λιμάνια ξένα" και τους μεγάλους που χαράζουν τις πολιτικές τους το πολύ πολύ ως εκεί που περνά η Εγνατία. Από κει και πάνω λες και δεν υπάρχει τόπος...

Πώς να υπάρξουν άνθρωποι;

Τα Σύβοτα όμως είναι η εξαίρεση:



Γεμάτα κόσμο και φώτα...

Και γεμάτα με σκάφη αναψυχής επίσης.

Διότι τα Σύβοτα, ο Μούρτος όπως τα λέμε εμείς, είναι παραθαλάσσια όπως και γνωστό θαλασσινό θέρετρο για μεγάλα βαλάντια εδώ και πολλά χρόνια.

Εδώ λένε ερχόντουσαν κάποτε Ωνάσης και βασιλιάς Παύλος...

Σήμερα μπορεί να μην έρχονται βασιλιάδες και κροίσοι αλλά οι σκαφάτοι είναι τακτικοί θαμώνες στις αποβάθρες του Μούρτου.

Πόσοι τώρα από αυτούς ξέρουν ότι ο Μούρτος εκτός από κοσμικός είναι και με μεγάλη ιστορία; Και πως τα Σύβοτα τα αναφέρει και ο Θουκυδίδης, με αφορμή τη μεγάλη ναυμαχία που έγινε εδώ;

Πόσοι; Όσοι ξέρουν και την άλλη όψη της Θεσπρωτίας. Την άγνωστη μεν αλλά πολύ πιο όμορφη... Δηλαδή λίγοι. Έως και ελάχιστοι.

Τα Σύβοτα είναι μόνο η βιτρίνα του τόπου. Γεμάτη με τουριστικά μαγαζιά:


όμορφα - δε λέμε - αλλά όμοια με τα μαγαζιά που βρίσκεις σε όποιον άλλο τουριστικό προορισμό...

Ακόμη και πινακοθήκη θα βρεις στα Σύβοτα. Του Πέτερς.

Σε βεβαιώνω όμως ότι το Πέτερς δεν αποτελεί τοπικό όνομα.

Και πως τη Μεσόγειο δεν τη λέμε Μεντιτερανέο στη Θεσπρωτία.

Πλεονάζουν όμως εδώ οι Γερμανοί και κυρίως οι Ιταλοί, γι' αυτούς, τους τελευταίους, βλέπεις η Θεσπρωτία και τα Σύβοτα είναι πολύ πιο κοντά από όσο για τους Έλληνες τους κάτω από το αυλάκι...

Αυλάκι λέμε τον πορθμό του Ρίου. Και είναι η έκφραση που δείχνει την κακή γνώμη μας για όσους κατοικούν κάτω απ' αυτόν.

Για τους Ηπειρώτες οι Πελοποννήσιοι είναι άνθρωποι διπρόσωποι και βολεψάκηδες.

Σαφώς θα υπάρχουν και εξαιρέσεις... Όπως και οι Ηπειρώτες δεν είναι όλοι αγνοί και ντόμπροι σαν τα βουνά της πατρίδας τους...

Και όμορφα καφέ έχουν τα Σύβοτα. Που θυμίζουν Μύκονο.

Εκείνο που δε θυμίζει Μύκονο είναι το άφθονο πράσινο της περιοχής.

Δειλινό και το νυφοπάζαρο είναι σε πλήρη εξέλιξη. Όπως και σε κάθε άλλο δημοφιλή τουριστικό προορισμό τέτοια ώρα...

Χαριτωμένες και προσεγμένες οι παρεμβάσεις του πράσινου και μέσα στον οικισμό, κάτι που θυμίζει περισσότερο Ευρώπη παρά Ελλάδα.

Σε κάποιες γωνιές επιβιώνουν εικόνες και από τα παλιά Σύβοτα. Τότε που ακόμη είχαν το δικό τους ξεχωριστό χρώμα.

Τώρα ο τουρισμός έχει απλώσει παντού τα πλοκάμια του...