Προτάσεις επισκέψεων για εκπαιδευτικούς και όχι μόνο

Προτάσεις επισκέψεων αλλά και προβληματισμοί.

Ένας από αυτούς και ο σχετικός με τα οικονομικά. Και εξηγώ.

Αν και η δωρεάν παιδεία αναφέρεται ακόμη στο σύνταγμα, και αν και οι επισκέψεις δεν αποτελούν κοπάνα από το μάθημα αλλά απαραίτητο συμπλήρωμα της διδακτικής πράξης, γι' αυτό και διδακτικές επισκέψεις ονομάζονται και όχι σκέτα επισκέψεις... η διοργάνωσή τους στοιχίζει αρκετά στους γονείς.

Οι γονείς πληρώνουν πρώτα πρώτα για τη μεταφορά των μαθητών συνήθως με πούλμαν.

Οι γονείς πληρώνουν και το εισιτήριο εισόδου σε μουσεία, μνημεία κλπ όταν υπάρχει...

Οι γονείς πληρώνουν και για το κόστος του εκπαιδευτικού προγράμματος ή της ξενάγησης.

Κι ακόμη θα δώσουν στον κανακάρη το κατιτί για να ψωνίσει από την καντίνα...

Αλλά και ένα ακόμη κατιτί για να αγοράσει ένα αναμνηστικό από το πωλητήριο του χώρου που επισκέφθηκε.

Αν λοιπόν τα βάλεις κάτω, το λιγότερο που θα πληρώσει ο γονιός είναι 3 ευρώ - δηλαδή χιλιάρικο παλιό... το λέω να μην ξεχνιόμαστε που έχουμε καταντήσει το κόστος ζωής...

μέχρι και 20 ευρώ ή και παραπάνω ακόμη...

Εξαρτάται από την επίσκεψη ή και τον αριθμό των μαθητών που παίρνουν μέρος. Όπως και να έχει πάντως προκύπτει οικονομική επιβάρυνση για το γονιό.

Σαφώς το κίνημα των προοδευτικών δασκάλων προτείνει όλα αυτά τα έξοδα των επισκέψεων να πληρώνονται από το σχολείο. Αλλιώς τι δωρεάν παιδεία έχουμε;

Στην πράξη όμως αυτό δε γίνεται. Και υπάρχει πρόβλημα. Μερικές φορές και μεγάλο πρόβλημα αφού κάποιοι γονείς για οικονομικούς και μόνο λόγους δε στέλνουν τα παιδιά τους στις επισκέψεις.

Και είναι άσχημο, πολύ άσχημο, για ένα πιτσιρίκι να στερείται ό,τι καλύτερο για ένα μαθητή, την εκδρομή. Γιατί τα παιδιά είτε εμείς μιλήσουμε για επισκέψεις ή και για διδακτικές επισκέψεις, εκδρομές καταλαβαίνουν και για εκδρομές μιλάνε. Για έξοδο δηλαδή από τους τοίχους της αίθουσας έξω στη ζωή...

Τι κάνει λοιπόν ο εκπαιδευτικός μπροστά στο υπαρκτό πρόβλημα;

Βασικά ο καθένας κάνει του κεφαλιού του.

Ξεκινάμε από τους φιλάνθρωπους που πληρώνουν οι ίδιοι τα εισιτήρια των παιδιών που έχουν οικονομικές δυσκολίες. Βλέπετε οι εκπαιδευτικοί παίρνουν κάτι τεράστιους μισθούς και δε χάλασε ο κόσμος αν δώσουν και μερικά ευρώ για τους μαθητές τους. Στο κάτω κάτω λειτούργημα κάνουν, όχι επάγγελμα. Σιγά μην περιμένουν να βγάλουν και λεφτά από το δασκαλίκι...

Υπάρχει μετά η άλλη κατηγορία. Αυτοί που "φιλανθρωπούν" με τα λεφτά των άλλων. Δεν παίρνουν λεφτά από τα φτωχά παιδιά της τάξης και μοιράζουν τα έξοδα στα άλλα παιδιά που θεωρούν πλούσια. Και αν η πρώτη λύση είναι ανόητη, ετούτη είναι παλιανθρωπιά και απάτη και ανευθυνότητα απερίγραπτη.

Διότι υπάρχουν γονείς που από αξιοπρέπεια δε θα σου πουν ποτέ ότι ζορίζονται οικονομικά. Τι χρωστάνε όμως να πληρώνουν και τα έξοδα των άλλων παιδιών;;;

Πολλά ακόμη παρατράγουδα συμβαίνουν με τα οικονομικά αυτών των επισκέψεων. Πχ μου έχει τύχει στο παρελθόν συνάδελφος που από τα λεφτά που περίσσευαν από μια επίσκεψη να θεωρεί ότι μπορεί να κεραστούν οι δάσκαλοι ένα καφεδάκι... ή και μεζεδάκι αν περίσσευαν αρκετά χρήματα.

Ή ακόμη να βάζουν εξαρχής στο ποσό και ένα κατιτί για να μείνει λέει στο σχολείο και να αγοραστεί πχ καινούριο φωτοτυπικό...

Και γίνονται αυτά γιατί δεν υπάρχει έλεγχος στο πώς διαχειρίζονται οι δάσκαλοι τα οικονομικά των επισκέψεων. Επαφίεται λοιπόν στην τιμιότητα του κάθε δασκάλου το πώς θα διαχειριστεί το ευαίσθητο αυτό θέμα.

Να μην παραλείψω μάλιστα και τη συντεχνιακή αντίληψη ορισμένων. Που θεωρούν αναφαίρετο δικαίωμα να μην πληρώνουν για τις εκδρομές τα παιδιά των εκπαιδευτικών! Και όποιος τολμήσει να αντιδράσει στην παράλογη αυτή απαίτηση, γίνεται αντισυναδελφικός και δυσάρεστος και ανεπιθύμητος από τα μέλη της συντεχνίας.

Πέρα όλων των άλλων που αναφέρθηκαν ήδη, χτες άκουσα και μια ακόμη άποψη. Να προτιμάμε λέει τα δωρεάν προγράμματα. Να αποφεύγουμε όσα συνεπάγονται έξοδα για τους γονείς και μάλιστα τα πολύ ακριβά.

Στους καιρούς τους δύσκολους που περνάμε, δεν είναι αστήρικτη και αδικαιολόγητη μια τέτοια άποψη. Ειδικά για σχολεία που βρίσκονται σε λαϊκές γειτονιές...

Όμως το φτηνό το κρέας το τρώνε οι σκύλοι, κατά που λέει και η παροιμία. Και προσωπικά θα διαφωνήσω με αυτή την επιλογή. Καλύτερα να μην πάμε επίσκεψη παρά να ευτελίσουμε τις επισκέψεις σε ανόητους περιπάτους. Ή ας πάμε λιγότερες επισκέψεις... Είναι και αυτό μια λύση.

Όπως είναι και απάντηση στους μίζερους που γκρινιάζουν για τα έξοδα χωρίς να έχουν οικονομικό πρόβλημα ότι καλύτερα να κόψει η μαμά από το κομμωτήριο ή ο πατέρας από τα λαχεία παρά να χάσει το παιδί το δικαίωμά του να γνωρίσει μουσεία και μνημεία που θα συμβάλουν καθοριστικά στην αγωγή του.