Η Φαίδρα και οι φαιδροί...

Η Φαίδρα υπήρξε λένε σύζυγος του Θησέα. Και κόρη του Μίνωα και της Πασιφάης.

Ούτε όμως η βασιλική γενιά της ούτε και κοτζάμ Θησέας την εμπόδισαν να φερθεί απερίσκεπτα και να γίνει έρμαιο των παθών της. Ερωτεύτηκε λοιπόν τον πρόγονό της, τον Ιππόλυτο. Και σαν τρελή τον παρακαλούσε να ανταποκριθεί στον καταδικασμένο από θεούς και ανθρώπους πόθο της. Φευ. Ο Ιππόλυτος στάθηκε βράχος ηθικής και απέκρουσε όλα της τα τεχνάσματα.

Τόσο θόλωσε το μάτι της Φαίδρας που δε δίστασε να προχωρήσει ακόμη πιο πέρα. Στην αυτοκαταστροφή και στην αυτοκτονία. Φροντίζοντας όμως πριν να συκοφαντήσει το φουκαρά τον Ιππόλυτο στο Θησέα...

Τι να σου κάνει και ο Θησέας; Πίστεψε τη ραδιούργα γυναίκα, αφού το μένος της την είχε οδηγήσει να υπογράψει με τη ζωή της την ίδια τις κατηγορίες κατά του Ιππόλυτου.

Χρειάστηκε να πεθάνει και ο Ιππόλυτος για να έρθει στο φως η αλήθεια.



που έλεγαν και οι αρχαίοι... Αυτό το φάος που γέννησε και τη λέξη φαιδρός. Φαιδρός που σημαίνει λοιπόν εκείνον που ακτινοβολεί, τον λαμπερό, τον φωτεινό, αλλά μεταφορικά δηλώνει και τον ευτράπελο, τον αστείο, ακόμη και τον γελοίο.

Αυτή τη δεύτερη εκδοχή έλαβε αργότερα ο ποιητής και μίλησε για τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Χρειάζεται να διευκρινίσω ποια χώρα εννοούσε;

Τη χώρα που ακόμη επιζούν οι Φαίδρες και με φαιδρές κατηγορίες καταφέρνουν να πείθουν για τις συκοφαντίες τους. Μέχρι τουλάχιστον να επέλθει η λύση του δράματος και ο κάθε κατεργάρης να οδεύσει προς τον πάγκο του...

Στις μέρες μας, τις προεκλογικές για πολλοστή φορά, η τραγωδία Φαίδρα δίνει καθημερινές παραστάσεις και με ακροαματικότητα που τρελαίνει τα μηχανάκια των εταιρειών δημοσκόπησης.

Εμένα όμως θα μου επιτρέψετε άλλο έργο να προβάλω. Ένα έργο από την αληθινή ζωή που συμπτωματικά εντόπισα σήμερα στο you tube και εντυπωσιάστηκα τόσο από τις σκηνές του όσο και από τη σημειολογία του ονόματος της πρωταγωνίστριας: Φαίδρα!!! Αλλά τι Φαίδρα; Μία Φαίδρα θαλασσινή:



Και ένα ακόμη βίντεο για να διαμορφώσετε συνολική άποψη για το γεγονός:



Ιδού τι παθαίνει κάθε Φαίδρα που εγκαταλείπεται έρμαιο, είτε των κυμάτων είτε των παθών... Προς γνώση και συμμόρφωση.

Αλλά τι χάνω τα λόγια μου; Είπε και ελάλησε ο ποιητής. Στη χώρα των φαιδρών, μιλάνε για Φαίδρες;

Βλέπω το βίντεο και έχω την αίσθηση πως τη ζημιά την έκανε το όνομα του πλοίου και όχι τα εξαγριωμένα κύματα που έχουν μετατρέψει ολόκληρο καράβι σε καρυδότσουφλο.

Στα μάτια μου μοιάζει το ίδιο το πλοίο, η Φαίδρα, να χτυπιέται στα βράχια μέχρι να σπάσει και να διαλυθεί, σαν την τραγική εκείνη βασίλισσα που η άρνηση στον έρωτά της την τρέλανε.

Από κει και πέρα λιγάκι έχασα τον ειρμό και το συρμό στη σύνδεση Φαίδρας και φαιδρών. Ή μήπως Φαίδρα είναι όλος εκείνος ο συρφετός των απολίτικων πολιτών που η αδιαφορία και η ακηδία τους κοπανά το φουκαριάρικο το σώμα της χώρας σε βράχους κοφτερούς δεκαετίες τώρα; Όμως εδώ πρώτο κινούν δεν είναι ο έρωτας...

Ίσως ο έρωτας της εξουσίας; Και Φαίδρα οι άμυαλοι πολιτικοί που όταν η άπιστη ερωμένη - εξουσία στρέφει αλλού τις θωπείες της δε διστάζουν να μετέλθουν τα πάντα;