Μας έρχεται το ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ!

Ποπό! Πήρα λέμε μια συγκίνηση πριν από λίγο, άνευ προηγουμένου!

Επαναπατρίζεται λέει το ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ!



Καλέ, υπάρχουν άνθρωποι που κάθονται και παρακολουθούν αν θα γυρίσει και πότε ένα καράβι και δη το Εξπρές Σαντορίνη;

Το οποίο όπως κατάλαβα ήταν στις Αζόρες!! ναυλωμένο προφανώς εκεί για ταξιδάκια τη θερινή περίοδο!

Το κοιτώ που λες αυτό το παπόρο και δεν μπορώ να ξεχάσω τον εφιάλτη που έζησα κάποτε στο κατάστρωμά του. Ταξίδευα για Αστυπάλαια και είχα ξαπλώσει στο πάνω πάνω κατάστρωμα με το σλίπινγκ μπανκ.. Να βλέπω αστέρια και να με φυσάει πελαγίσιος άνεμος...

Και ξαφνικά έρχεται ένα κύμα, μα τι κύμα... Και με κολύμπησε ολόκληρη!

Και να πεις πως είχε και κανένα φοβερό καιρό;

Πάνε οι κασετούλες μου και το γουόκ μαν... λούτσα έγινα...

Τα μάζεψα λοιπόν άρον άρον και κατέβηκα στα σαλόνια. Ο χαμός... και το πλήρωμα να βρίζει τον έτσι και τον αλλιώς που το πήγε κόντρα στον καιρό και δεν έμεινε τίποτε όρθιο στη θέση του...

Ευτυχώς βέβαια έμεινε το καράβι στον αφρό... διότι θα θυμάστε το άλλο Εξπρές, το Σαμίνα, τι απέγινε...

Και να όμως που τώρα κάποιοι άλλοι δουλειά δεν έχουν από το να παρακολουθούν το γηραλέο σκαρί πού πάει και πότε γυρίζει...

http://www.shipfriends.gr/forum/showthread.php?t=112&page=14

Που δε λέω... έτσι φρεσκοβαμμένο ξεγελάει τον καθένα για την πραγματική του ηλικία. Έτος κατασκευής; 1974 παρακαλώ! Τριάντα πέντε ετών...

Και όμως ταξιδεύει ακόμη. Και βγαίνει και Ατλαντικό... Να εξυπηρετήσει και τις Αζόρες! Μη χάσουν τέτοιο κελεπούρι...

Εγώ πάντως ουδόλως θα αγωνιούσα αν οι Αζόρες το κρατούσαν για πάντα κοντά τους. Ίσως μάλιστα έτσι να γινόταν και πάλι επίκαιρο το σχετικόν άσμα:

Στίχοι: Μέντης Μποσταντζόγλου
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Ένα πλοίον ταξιδεύον με υπέροχον καιρόν
αιφνιδίως εξοκείλει ανοιχτά των Αζορών.

Κι ένας νέος με μιαν νέα, ωραιότατα παιδιά
φθάνουν κολυμβών γενναίως εις πλησίον αμμουδιά.

Ζώντας βίον πρωτογόνου και ο νέος με την κόρη
κοίταζαν και κάπου κάπου εάν έρχεται βαπόρι.

Αλλά φθάσαντος χειμώνος και μη φθάνοντος βαπόρι
απεβίωσεν ο νέος και απέθανεν η κόρη.

Αργότερα αργότερα πλησίασαν δυο κότερα
ήρθε κι ένα βαπόρι ματαίως ψάχνον για να βρει
ματαίως ψάχνον για να βρει τον νέον και την κόρη.

Κατηραμένη νήσος, νήσος των Αζορών,
που καταστρέφεις νέους και θάπτεις των κορών.

Να πέσει τιμωρία από τον ουρανόν
να λείψεις απ' τους χάρτας και των ωκεανών.

Ίνα αποδειχθεί ότι η μεγάλη τέχνη διαθέτει και μαντικές ικανότητες!!!

Κακιούλες ε; Αλλά βρε παιδιά, είναι δυνατόν καράβια τέτοιας ηλικίας να εξακολουθούν τα ταξίδια;;;

Μήπως είναι προτιμότερο να λείψουν επιτέλους τα γερασμένα πλοία; Διότι μόνο τα νησάκια δε φταίνε όταν βουλιάζει ένα καράβι...