Ζητήθηκε η διαγραφή του ονόματος ή η παραχώρηση;

Να μια καλή απορία...

Ας δώσουμε κι εμείς μια απάντηση όσο το δυνατόν καλύτερη.

Θα σημειώσουμε ότι αυτά που γνωρίζουμε προέρχονται από ανάρτηση παλιότερα στο διαδίκτυο της απόφασης της ΕΕΤΤ.

Εκεί λοιπόν είχαμε διαβάσει πως ναι, ζητείται η διαγραφή. Όχι όμως ξερά και σκέτα η διαγραφή. Η διαγραφή από το φορέα που την κατείχε.

Όσον αφορά τώρα την παραχώρηση ενός domain θα πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν μπορεί να γίνει εφόσον ανήκει σε άλλον.

Άρα, σε πρώτο βήμα όφειλε να ζητηθεί η διαγραφή. Και να ακολουθήσει η αίτηση για παραχώρηση.

Καθώς τόσο διάστημα εκκρεμούσε η εκτέλεση της απόφασης της ΕΕΤΤ, εξαιτίας προσφυγής στο Διοικητικό Εφετείο, αίτηση για παραχώρηση δεν μπορούσε να υπάρξει.

Είναι επίσης σημαντικό να υπενθυμίσουμε ότι η αρχική παραχώρηση του domain είχε γίνει σε εποχή που ακόμη δεν είχε βρεθεί ο σκελετός στον Ταΰγετο και επομένως δεν είχε η οικογένειά του νομικά τη δυνατότητα να αντιδράσει.

Συγκεκριμένα μιλάμε για την περίοδο τέλη του 2002 - αρχές του 2003. Ο σκελετός βρέθηκε τον Ιούλιο του 2005 και λίγο αργότερα πιστοποιήθηκε ότι ανήκει στο Δημήτρη Λιαντίνη.

Αμέσως μόλις τακτοποιήθηκαν οι εκ του νόμου απαιτούμενες γραφειοκρατικές ενέργειες σε τέτοιες περιπτώσεις, ξεκίνησε και η διαδικασία προς την ΕΕΤΤ. Δυστυχώς όλες αυτές οι υποθέσεις είναι χρονοβόρες. Έτσι η απόφαση της ΕΕΤΤ εκδόθηκε κάπου στις αρχές του 2007, αν θυμάμαι καλά.

Η απόφαση προέβλεπε τη διαγραφή του domain από το φορέα που ως τότε ανήκε.

Δεν έγινε όμως δυνατή η εκτέλεση. Γιατί υπήρξε προσφυγή στο Διοικητικό Εφετείο κατά της ΕΕΤΤ. Σ' αυτή τη φάση η οικογένεια του Δημήτρη Λιαντίνη δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο παρά να περιμένει, καθώς η προσφυγή δεν ήταν εναντίον τους αλλά κατά της ΕΕΤΤ.

Μόλις πριν λίγες ημέρες οι υπεύθυνοι της ΕΕΤΤ επικοινώνησαν με την οικογένεια Λιαντίνη και τους ανακοίνωσαν ότι το Εφετείο απέρριψε την προσφυγή κατά της ΕΕΤΤ.

Έτσι δεν υπήρχε πια εμπόδιο στην εκτέλεση της αρχικής απόφασης. Και έτσι ξεκίνησε και η διαδικασία να δημιουργήσουν το official site για το Λιαντίνη.

Πώς αλλιώς θα μπορούσαν να ενεργήσουν;

Πχ να ανοίξουν official site για το Λιαντίνη με άλλο όνομα εκτός από το δικό του;

Από κει και πέρα, έχουμε επικοινωνήσει με την κυρία Λιαντίνη και είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως επιθυμεί να γίνει κάτι πολύ καλό. Μπορεί η ίδια να μην έχει σπουδάσει το αντικείμενο της πληροφορικής, όμως είναι από τους ανθρώπους που ξέρουν να επιτυγχάνουν το στόχο τους.

Γι' αυτό και είμαστε βέβαιοι ότι το τελικό αποτέλεσμα θα δικαιώσει τις προβλέψεις μας για χώρο που θα είναι αντάξιος του ονόματος Λιαντίνη.

Μας λυπεί βέβαια το γεγονός ότι μερικοί πριν ακόμη εμφανιστεί το site βιάστηκαν να προδικάσουν το περιεχόμενο ακόμη και να αμφισβητήσουν τη δημιουργία του.

Υπομονή.

Αφήστε πρώτα να το δούμε και μετά τα λέμε.

Προς τι ο πανικός;

Η προκατάληψη και η εμπάθεια δεν είναι καλοί σύμβουλοι. Ούτε συνάδουν με λογικούς ανθρώπους.

Αναρωτιέμαι, είναι τόσο δύσκολο να πάψει αυτή η κατάσταση διαξιφισμών χωρίς περιεχόμενο και αντί για κοκορομαχίες να συμβάλουμε όλοι στην όσο κατά το δυνατόν αρτιότερη εμφάνιση του νέου σάιτ;

Πχ θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε παρεμφερείς διαδικτυακούς τόπους και να δώσουμε ιδέες για το τι πρέπει να περιλαμβάνει ένας τέτοιος χώρος.

Κι όχι μόνο στο ελληνικό διαδίκτυο αλλά και διεθνώς.

Γιατί εξυπακούεται ότι το σάιτ αυτό θα πρέπει να προβάλει το Λιαντίνη επιτέλους και έξω από τα στενά σύνορα της Ελλάδας.

Θα απαιτηθεί σίγουρα πολλή δουλειά και πολύς χρόνος. Κυρίως όμως θα απαιτηθεί ηρεμία και όχι να αναλωνόμαστε σε αντεγκλήσεις.

Εκτός πια και δε θέλουμε την ύπαρξη ενός τέτοιου χώρου, οπότε να το πούμε στα ίσα. Πως προτιμούμε ο καθένας να έχει το δικό του μαγαζάκι και να βρίζεται διαδικτυακώς με τα άλλα μαγαζάκια... Ποιος ξέρει; Μπορεί έτσι να καταφέρουμε και τους τελευταίους που ασχολούνται σοβαρά με το Λιαντίνη να απογοητευτούν και να κλείσουν τελείως τις οθόνες τους. Αυτό θέλουμε;

ΔΑΝΑΗ έγραψε:

Κι όχι μόνο στο ελληνικό διαδίκτυο αλλά και διεθνώς.

Γιατί εξυπακούεται ότι το σάιτ αυτό θα πρέπει να προβάλει το Λιαντίνη επιτέλους και έξω από τα στενά σύνορα της Ελλάδας.

Επικροτώ την επιλογή, προφανώς εννοείς ότι θα υπάρχει μετάφραση και σε άλλες γλώσσες.

Θα είναι μια καλή αρχή αυτή για να γίνει ευρύτερα γνωστός ο Δάσκαλος.

Βέβαια χωρίς μετάφραση των βιβλίων του θα υπάρχει πάντα εμπόδιο. Αλλά και μετάφραση Λιαντίνη σε ξένη γλώσσα μου φαίνεται κατόρθωμα μάλλον ακατόρθωτο. Είναι τέτοια η γλώσσα του που και ο καλύτερος μεταφραστής θα τα βρει μπαστούνια.

ΔΑΝΑΗ έγραψε:

Μας λυπεί βέβαια το γεγονός ότι μερικοί πριν ακόμη εμφανιστεί το site βιάστηκαν να προδικάσουν το περιεχόμενο ακόμη και να αμφισβητήσουν τη δημιουργία του.

Όταν για τόσα χρόνια το έχεις πιστέψει ότι ο Λιαντίνης σου ανήκει, τι περιμένεις;

Αυτοδιορίζεσαι και αξιολογητής και επιθεωρητής και γενικός επιτελάρχης. Παίρνεις και ύφος σαράντα καρδιναλίων και αρχίζεις τα περισπούδαστα χωρίς να αντιλαμβάνεσαι καν πως ξεπερνάς το όριο του γελοίου.

Συγνώμη αν λίγο χαλάω το κλίμα ευφορίας και αισιοδοξίας, προτιμώ να βλέπω πιο ρεαλιστικά την κατάσταση.

Δε χαλάς κανένα κλίμα. Ήταν στραβό το κλήμα, το 'φαγε κι ο γάιδαρος. Έτσι δε λέει η παροιμία;

Μην κοιτάς τώρα που εγώ αξιολογώ αλλιώς τις καταστάσεις και αδιαφορώ για τις ηλιθιότητες του ενός και του άλλου.

Κάποτε θα καταλάβουν κι αυτοί ότι όταν έχεις ένα σοβαρό στόχο, αγνοείς κάθε είδους μικρότητες και προσηλώνεσαι αποκλειστικά στην επιτυχία του στόχου σου. Δε σπαταλιέσαι σε ανοησίες που και χρόνο σου καταναλώνουν και σε φθείρουν.

Εξάλλου και χωρίς να θέλω να υποτιμήσω κανένα συνάνθρωπο, ο καθένας οφείλει να εξετάζει με ποιον θα ασχοληθεί. Πάντα σε συνάρτηση βέβαια με το θέμα που τον απασχολεί.

Πχ αν θέλω να αγοράσω λεμόνια για το φρικασέ, θα ασχοληθώ με το μανάβη της γειτονιάς μου. Αν με απασχολεί ο Λιαντίνης, πες μου, έχει λογική και νόημα να ασχολούμαι με το τι λέει ο μανάβης μου που έτυχε να ξεφυλλίσει ένα δυο βιβλία του Λιαντίνη;

Λέω μανάβης γιατί δε γνωρίζω κανένα μανάβη που να διάβασε Λιαντίνη και μέρα που είναι δε θέλω να προσβάλω κανέναν.

Είναι όμως ξεκάθαρο τι εννοώ. Ναι; Και ο μανάβης δεν ειπώθηκε τόσο τυχαία. Είναι ο συνειρμός από το παλιό ανέκδοτο "σηκώθηκαν τα κολοκυθάκια να βαρέσουν το μανάβη".

Όσο για τους άλλους, που δεν είναι μανάβηδες, και ξέρουν και πέντε γράμματα, θα θυμίσω το κεφάλαιο του Λιαντίνη που μιλά για τους ημιμαθείς. Τάχα επικαλούνται το θεολογικόν μίσος! Και ξεχνούν το πολύ χειρότερο μίσος του σπουδαγμένου που προσπαθεί να τρυπώσει στα κυκλώματα της κουλτούρας του τόπου. Και η παροιμία εδώ λέει:

Όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.

Θέλουν μα δεν μπορούν να κρύψουν τις αιτίες των επιθέσεων. Όχι τουλάχιστον από όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα και έχουν από καιρό κατασταλάξει στο γιατί κάνει ο καθένας το κάθε τι.

Ακόμη και για τις προσωπικές επιθέσεις. Νομίζεις με νοιάζει ή δίνω δεκάρα; Άντε μια τελευταία παροιμία (γιατί περιμένει και το φρικασέ της μάνας):

Την καρυδιά που έχει καρύδια πετροβολούν.

Μα ξέρεις τι αστείο είναι στη βάση του το όλο θέμα; Να έχεις φύγει από ένα φόρουμ και να έχεις ρίξει μαύρη πέτρα πίσω σου και να συνεχίζει πάνω από δύο χρόνια τώρα να ασχολείται όλο το φόρουμ μαζί σου;

Προφανώς δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν. Εμείς; Έχουμε. Και επομένως αυτή είναι και η τελευταία δική μου κουβέντα για το ζήτημα.

Αν θα έχω κάποιο σοβαρό νέο για το νέο σάιτ θα σας ενημερώσω.

Καλά να περνάτε!