Faust but not fast...

Φύγατε; Καλέ πότε φύγατε;

Ούτε να φτύσεις. Σόρυ δηλαδή αλλά αρχίζω να αναθεωρώ.

Και τώρα Φάουστ. Ετούτος και πόσοι άλλοι...

Εσείς όμως; Γιατί παρακαλώ τα ζώα μου αργά; Να πω ότι είμαστε και στον καιρό του κάρβουνου και το 'ριξαν στο ζεύκι εκεί κάτω στο στόκολο;

Όπως και να έχει, καλό σας ταξίδι! Ώρα καλή στην πρύμη και όλοι οι αέρηδες στο ασκί του Αιόλου μαντρωμένοι. Λάδι η θάλασσα και με το καλό να ξαναρθείτε!!!

Κοίτα και κάτι μερμήγκια πιο πέρα... τς τς τς... Βάρκες που παριστάνουν τα καράβια και μάλιστα γκαζάδικα...

Ακόμη και με πεσμένες στροφές, το προσπερνάς και ... σφυρίζεις!

72 επί 13. Μόλις 1964 τόνοι απόβαρο... και λιγότερο από 5 μέτρα βύθισμα. Και ετών; Μου θύμισε το ... λύκειο!!! Μα κυκλοφορεί ακόμη καράβι που φτιάχτηκε όταν εγώ πήγαινα λύκειο; 1977!!!

Και νορβηγέζικο τρομάρα του. Λέμε μετά κι εμείς για το δικό μας στόλο.

Μα τι βλέπω; Ανοίξατε πάλι στροφές; Άντε μπράβο. Κι είναι πολλά τα μίλια και ατέλειωτος ο δρόμος. Καλό ταξίδι! Το είπαμε; Ε, τι πειράζει να το ξαναπούμε;

Να και το πατριωτάκι... Κυπραίος δηλαδή, αλλά μην τολμήσει να μου πεις κανείς πως δεν είναι πατριωτάκια μας οι κυπραίοι.

Πέρα δώθε αυτός. Μια από τη μια κόστα και μια από την άλλη. Να ταξίδια βρε!

Το μόνο πρόβλημα είναι που κουβαλούν "ανθρώπινο κρέας"!!!

Ειδεμή; Παράδεισος θα ήταν τέτοιο βαπόρι.

Όμως όχι... Γκαζάδικα και πάλι γκαζάδικα...

Σαν και τούτο το αραγμένο. Την Κέρκυρα.

Σημαία; Ευκαιρίας... Λιβέρια. Το πρώτο ή το τελευταίο ελληνόκτητο με σημαία Λιβερίας; Κι εγώ έχω κάνει με λιμπεριάνικο...

Έτος ναυπήγησης; 2009 παρακαλώ!

Ομολογώ με ξάφνιασε. Δεν του φαινόταν... άκου 2009!!!

102 Χ 18, μια χαρά... πας πέντε φορές πλώρα πρύμα και να το χιλιόμετρο πεζοπορία!

Από τη Χάβρη για South Falls. Πού είναι αυτό???

Προς το παρόν πάντως είναι στην άγκυρα και αναμένει.

Ένα λιοντάρι σ' έχει πάρει στο κατόπι και σφυρίζει...


Έφυγε λέει από Αμβούργο. Και τραβάει για Σιγκαπούρη...

Από 29 Δεκέμβρη στο Αμβούργο. Σήκωσε πλώρη στις 10 του Γενάρη. Είδες τα φορτηγά; Κι ας είναι και ... λιοντάρια. Αργά αργά φορτώνουνε, αργά και ξεφορτώνουνε.

Να πάρει και ο ναύτης μια ανάσα. Να πατήσει στεριά. Να γλυκαθεί έστω και λίγο. Πώς; Όπως τραβάει η ψυχούλα του καθενός. Αμαρτία είναι να πικραίνονται οι άνθρωποι, όχι η γλύκα.

Είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Γερμανίας το Αμβούργο. Κι ας μη βλέπει θάλασσα. 80 χιλιόμετρα ταξιδεύουν τα καράβια μες στον Έλβα για να φτάσουν στο Αμβούργο. Αργά, αργά. Όπως ταξιδεύουν πάντα τα καράβια στα ποτάμια. Μα ποιος νοιάζεται;

Ο ναύτης σίγουρα όχι. Περνάει το χιλιόμετρα και σκέφτεται μόνο την ώρα που θα του δώσουνε εξόδου.

Κοντεύει τα 4 εκατομμύρια πληθυσμό το Αμβούργο. Τι θες και δεν το βρίσκεις! Και μάλιστα Πρωτοχρονιά; Πρωτοχρονιά στη Γερμανία και με όλα τα έξοδα πληρωμένα;

Την άλλη φορά να μπαρκάρεις σε φορτηγό. Να χορτάσεις λιμάνια και να δεις τόπους. Να γυρίσεις σε γειτονιές άγνωστες και άγνωστες ομιλίες, άγνωστα πρόσωπα, να χαρείς.

Οι άντρες ξέρουν πού θα τρέξουν. Εσύ θα πιάσεις τις βιτρίνες. Και τα ωραία μαγαζάκια. Καφέ; Φαγητό; τι θες;

Να πας και στα μουσεία. Αξίζει σε κάθε τόπο να περνάς κι από τα μουσεία. Ένα χάρτη χρειάζεσαι. Και ξέρεις από χάρτες.

Μην ξεχάσεις τις κάρτες. Και φωτογραφίες. Όσο μπορείς περισσότερες κάρτες και φωτογραφίες πολλές. Να έχεις να θυμάσαι.

Πέρνα μετά και από την πόστα. Δυο λέξεις φτάνουν. Μια κάρτα και δυο λέξεις. Καλό και το τηλέφωνο. Μα την κάρτα, το γράμμα, το πιάνεις στο χέρι. Και το παίρνει ο αγαπημένος σου και μυρίζει τη μυρουδιά σου...

Και μικρά "χαζά" πραγματάκια. Ένα μπιμπλό. Ένα πορτοφολάκι. Να φυλάς μαζί με τα λεφτά και τις θύμησες.

Τώρα το Λιονταράκι βγήκε πάλι στη θάλασσα. Πήρε τη στράτα τη μακρινή, ως την άλλη άκρη της γης. Σιγκαπούρη!


Ξεφόρτωσε στο Αμβούργο; Φόρτωσε; Θα σε γελάσω... Ούτε τι κουβαλάει ξέρω στα αμπάρια του.

Μεγάλα αμπάρια. Και μεγάλο καράβι. Για φορτηγό; Πολύ μεγάλο. 223 μέτρα μήκος. Κι άλλα 27 πλάτος. Μπαλκ κάριερ. Χύμα φορτίο...

Ο ναύτης δε νοιάζεται. Δεν είναι αυτός ο ναυλωτής. Αυτός είναι ο ταξιδευτής. Θα φορτώσει, θα ξεφορτώσει, θα σκουπίσει το αμπάρι. Αν χρειαστεί θα το γλείψει και με σφουγγαράκι. Ίχνος να μη μείνει. Μα ως εκεί.

Και μόνο ο καπετάνιος και ο γραμματικός θα έχουν το βραχνά. Να φορτωθεί καλά το πράμα και να ξεφορτωθεί ακόμη καλύτερα.

Θα φορτώσεις ρύζι; Ε, το θέλουν άσπρο και σπυρωτό κατά πώς σου το παρέδωσαν. Ούτε βρεγμένο ούτε πολύ περσότερο μουχλιασμένο.

Ο ναύτης όμως δε χολοσκάει γι' αυτά. Δεν είναι δική του δουλειά. Εκτός πια και φόρτωσαν τίποτα χρειαζούμενο... Μα και οι ναυλωτές βλάκες δεν είναι. Παίρνουν τα μέτρα τους. Μετράνε και ξαναμετράνε το φορτίο και αλίμονο να βρεθεί λειψό.

Ελληνικό είναι το ... λιονταράκι. Κι από τις Οινούσες. Το λιοντάρι των Οινουσών:


Νηολογίου Πειραιώς...

Στον Πειραιά ποιος ξέρει αν έδεσε ποτέ! Μπορεί και ναι μπορεί και όχι...

Κι ο ναύτης. Κι αυτός μπορεί να μην τις ξέρει τις Οινούσες. Ούτε τι είναι, ούτε πού πέφτουν.

Ελληνική σημαία; Ε, και; Οι έλληνες ναύτες είναι σαν τις καρέτα καρέτα, υπό εξαφάνιση.

Το πολύ πολύ ο καπετάνιος να είναι έλληνας, σου λέει η ΠΕΠΕΝ. Εκεί καταντήσαμε. Να παρακαλάμε τουλάχιστον ο καπετάνιος να είναι δικός μας.

Μπορεί όμως, ποιος ξέρει, σε τούτο το λιοντάρι να είναι λέει όλοι έλληνες! Για φαντάσου!

Στα καράβια που ταξίδευα εγώ, στα φορτηγά, ήταν όλοι σχεδόν φιλιππινέζοι οι ναύτες. Ακόμη και ο μπόσης, ο λοστρόμος δηλαδή.

Και οι ανθυποπλοίαρχοι και οι τρίτοι.

Τουλάχιστον σώζονταν ακόμη μάγειρας και καμαρώτος έλληνες. Να καταλαβαίνουν τι θέλουμε και να καταλαβαίνουμε κι εμείς τι τρώμε.

Ήταν όμως και φορές που πήγαινες στην τραπεζαρία και σε έπιανε η μπόχα. Βρωμάνε αδερφέ μου, και βρωμάνε πολύ, τα δικά τους φαγητά.

Δεν ξέρω τι βάζουν μέσα... Λένε πάντως πως τρώνε ακόμη και σκύλο. Κανονικό σκύλο, γαβ γαβ δηλαδή... Όχι σκυλόψαρο.

Και δεν τρώνε αρνί. Δεν κατεβαίνει στο λαρύγγι τους το αρνί! Κι αν το σκεφτείς, ίσως να έχουν και δίκιο. Τέτοιο άκακο ζωάκι κι εμείς το σφάζουμε και το σουβλίζουμε και γλείφουμε και τα δάχτυλά μας!!!

Τρώνε τα σκυλιά οι φιλιππινέζοι. Όπως οι ιταλιάνοι τρώνε τις γάτες και τα άλογα. Στα χρόνια της Κατοχής δεν είχαν αφήσει αδέσποτο γατί ούτε για δείγμα. Και οι φιλιππινέζοι βάζουν στόχο τα αδέσποτα σκυλιά στα λιμάνια.

Άντε να το εξηγήσεις στους οικολόγους της Ευρώπης... Ξέρεις πόσες φορές κρατήθηκε το καράβι και πληρώθηκε χοντρό πρόστιμο γιατί οι φιλιππινέζοι εξαφάνισαν ένα αδέσποτο από το λιμάνι;

Διαμαρτυρόμαστε μετά που όταν πάμε κάτω, στα δικά τους μέρη, την πατάμε με τις δικές τους παραξενιές...

Κάθε τόπος έχει τα δικά του συνήθια. Κι ο ναύτης θέλει δε θέλει τα μαθαίνει. Και μαθαίνει και να τα σέβεται...

Να, θα σου πω ένα συνήθιο που κάποτε για πλάκα σπουδάζανε το τσούρμο του καραβιού μου. Για τις γόπες των τσιγάρων ο λόγος...

Βγαίνεις που λες Γερμανία και πετάς κάτω γόπα; Έρχεται ο φριτς και με την αγριοφωνάρα του σε αναγκάζει να την μαζέψεις και να την πετάξεις εκεί που πρέπει. Είναι Ντόιντσλαντ εδώ! σου λέει περιφρονητικά...

Πας και στην Άπω Ανατολή. Ιαπωνία. Και κάνεις το ίδιο. Μια γόπα στο δρόμο... Τρέχουν που λες δέκα ανονέδες, έτσι τους λένε στα καράβια τους γιαπωνέζους, από το ανονέ, το γιαπωνέζικο χαιρετισμό, και μαζεύουν τη γόπα από κάτω και την πάνε και οι δέκα στο σκουπιδοντενεκέ. Σε σένα; Που την πέταξες; Ούτε κουβέντα...

Πες μου, πού είναι μεγαλύτερη η περιφρόνηση;

Πίσω σου τρέχει το λιονταράκι των Οινουσών και σφυρίζει... Το ακούς;


Μα πού να το ακούσεις;

Το έσυραν έξω από το ποτάμι τα ρυμουλκά... Κι έπειτα συνέχισε με τις δικές του μηχανές. Αργά αργά... Δε βιάζεται καθόλου.

Εσύ πάλι ταξιδεύεις φουλ αχέντ. Το προσπέρασες, ίσως του έστειλες με τη μπουρού και ένα χαιρετισμό, πατρίδα σου λέει... και έπειτα το άφησες να μαζεύει τη ... σκόνη σου.

Ίδια σκόνη, κυματόσκονη, θα κεράσεις σε λίγο και το κυπριωτάκι, τον Ισιδωράκο...

Με 89 μέτρα μήκος; Χα... βαρκούλα στο πέλαγος...

Ένα φορτηγάκι μια σταλιά. Τι φορτώνει; Ιδέαν δεν έχω. Μπορεί και ζώα... Ναι, υπάρχουν και καράβια ζωάδικα. Κουβαλούν ζωντανά από την μια άκρη της γης στην άλλη. Βόδια, άλογα, διάφορα...

Καταλαβαίνεις τι μπόχα έχεις εκεί μέσα... Βουκόλος του πελάγους. Μη χειρότερα...

Μην το πάρεις βέβαια τοις μετρητοίς για τον Ισίδωρο. Ιδέα δεν έχω για το δικό του φορτίο. Εσύ, ποιος ξέρει, ίσως και να είδες με τα κυάλια. Ή και να άκουσες και τα μουγκανητά!!! Ή και τα χλιμιντρίσματα.

Ή μπορεί να άκουσες και τον Ισίδωρο στο VHF...

Στη μέση του πελάγου και οι κύπριοι αδέρφια μας γίνονται. Εκεί θυμόμαστε πως την ίδια γλώσσα μιλάμε...

Μικρούλης μικρούλης ο Ισίδωρος αλλά το προπελάκι στην πλώρη για καλύτερους ελιγμούς το έχει!!!

Το χρειάζεται βέβαια εκεί που πάει και χώνεται. Μέσα σε ποτάμια και κανάλια της Γερμανίας. Από το Emden κατεβαίνει τώρα, μερικές φορές φτάνει η χάρη του ως το Πάπενμπουργκ.

Και μετά γραμμή για Βισκαϊκό, στο Γκιθόν της Ισπανίας. Και πάλι πίσω. Ίνγκλις τσάνελ, Γερμανία...

Πήγαινα κι εγώ κάποτε εκεί πάνω. Παραδίπλα από το Emden, στο Βιλιεμσχάβεν... Με ένα πλωτό θηρίο, ένα vlcc. Φορτωμένο με τι άλλο; Με λαδάκι από τον Περσικό...

Και μπήκα κάποτε σε ένα φορτηγάκι στον Πειραιά, να δω μια φίλη, κι έπαθα πλάκα. Μωρέ, πώς ζούνε εδώ μέσα οι ανθρώποι; Κάτι καμπίνες, μια σταλιά. Πού η δική μου η σουίτα...

Τελικά ναι, δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Ή μέσα στη χλίδα θα ζεις ή θα βαριέσαι να γυρνάς στα λιμάνια.

Και μην κοιτάς που όλοι λέγονται ναυτικοί. Ναυτικός αλλά πού; Υπάρχουν λογιών λογιών ναυτικοί. Και με τελείως διαφορετικές εμπειρίες.

Καλύτερα ή χειρότερα δεν είναι εύκολο να διακρίνεις, είναι ανάλογα τι τραβά του καθενός η όρεξη. Και μακάρι ο καθένας να βρίσκει καράβι στα γούστα του. Δύσκολο όμως στους σημερινούς καιρούς. Και τυχερός πολύ όποιος καταφέρνει να επιλέγει πού θα μπαρκάρει.