Εγκαταλείψαμε τις τελευταίες μέρες το φόρουμ στην τύχη του...
Λόγος; Έχουμε ξαναγυρίσει στην παλιά λατρεία των blogs.
Ένα από αυτά και το καινούριο που ανοίξαμε για το Δημήτρη Λιαντίνη:
http://liantinis-o-daskalos-mas.blogspot.com/ Έχουμε ανασκουμπωθεί και προσπαθούμε το ταχύτερο δυνατό να μεταφέρουμε εκεί όλο το παλιό υλικό από το ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ αλλά και όσα από το φόρουμ κρίνουμε ως σημαντικά.
Έχουμε αισίως φτάσει τις 65 αναρτήσεις και 2 σελίδες...
Τέτοιες όμως δουλειές για να τις κάνεις χρειάζεσαι την ψυχή σου γεμάτη. Κι όχι να σε αδειάζουν.
Τι μου ήρθε λοιπόν σήμερα να σκαλίσω λιγάκι ποιοι μας επισκέπτονται στο νέο μπλογκ. Εκεί και το έπαθα το σοκ. Ανακαλύπτοντας έναν επισκέπτη που μπήκε αναζητώντας στο γκουγκλ το ακόλουθο:
φωτογραφία σκελετός του Λιαντίνη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!
Ό,τι σημαντικό του Λιαντίνη είναι ο σκελετός του;
Και έρχονται σε μας για να βρουν τέτοιες φωτογραφίες; Για άλλους φαίνεται μας πέρασαν.
Κρίμα. Είναι πολύ άσχημο να σκέφτεσαι ότι υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι που αναζητούν στο διαδίκτυο φωτογραφίες σκελετών. Και ιδιαίτερα του Λιαντίνη. Γιατί ο Λιαντίνης το έγραψε και το εννοούσε πως τον νεκρό δεν θα τον δει ανθρώπου μάτι.
Ίσως όμως αυτό να τους εξιτάρει. Και να ξεσηκώνει τα άρρωστα πάθη τους.
Μα πού θα πάει; Δε θα έρθει η στιγμή που θα λάμψει άπλετο φως;
Συμπτωματικά χτες σκαλίζοντας παλιά χαρτιά στο αρχείο μου έπεσα και σε ένα κείμενο από το ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ. Ημερομηνία δεν είχε. Από τα συμφραζόμενα έβγαινε το συμπέρασμα πως ήταν λίγο μετά το 2000 και πριν το 2005 σε κάθε περίπτωση.
Και όμως απίστευτα πράγματα ήταν εκεί γραμμένα. Λες και κάποιοι γνώριζαν από πριν τι θα ακολουθούσε τον Ιούλιο του 2005.
Πώς;
Υποτίθεται ότι ο ένας και μοναδικός που γνώριζε είχε ορκιστεί να μη μιλήσει αν δεν περάσουν 7 χρόνια. Σωστά;
Και όμως μίλησε. Παραβίασε τον όρκο. Έτσι τουλάχιστον αναφέρει ρητά η συνέντευξη στο ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ.
Τα είπε κάτω στο χωριό. Εκείνοι με τη σειρά τους τα είπαν στους δημοσιογράφους. Τα διάβασε το πανελλήνιο. Ποιος όρκος;
Το μόνο που δεν τους είχε αποκαλύψει ήταν το ακριβές σημείο της σπηλιάς. Κατά τα άλλα τους είχε διαβεβαιώσει και πως τον βρήκε και πως είναι 800 μέτρα κάτω από την κορυφή του Αϊ - Λια.
Έτσι, ξαναρωτώ, κρατάνε τους όρκους;
Αποτέλεσμα να δημιουργηθεί το σκηνικό που όλοι ζήσαμε. Να μετατραπεί η υπόθεση Λιαντίνη σε κυνήγι του χαμένου πτώματος...
Και μερικοί να το συνεχίζουν ακόμη, αναζητώντας το σκελετό του στο διαδίκτυο.
Τόσα χρόνια φευγάτος ο Λιαντίνης. Κοντεύουν πια τα δώδεκα. Και όμως μερικοί χαμπάρι δεν έχουν πάρει από τη φιλοσοφία του και εξακολουθούν να ασχολούνται με την τυμβωρυχία. Κρίμα και πάλι.