ΕΠΙΣΗΜΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΑΝΤΙΝΗ ή ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΓΑΠΟΝΤΩΝ ΤΟ ΛΙΑΝΤΙΝΗ;

Επιτέλους το θέμα αρχίζει να ξεκαθαρίζει. Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα εκείνης της διαδικτυακής παρέας που από την πρώτη στιγμή που άνοιξε η επίσημη ιστοσελίδα του Δημήτρη Λιαντίνη άρπαξαν τα όπλα (τα πληκτρολόγιά τους δηλαδή) και κήρυξαν ιερό πόλεμο.

Το όλο ζήτημα τώρα, μετά τη δημοσίευση σκαναρισμένου εγγράφου από επίσημη ακροαματική διαδικασία (έτσι τουλάχιστον λέγει εκείνος που το ανέβασε) δεν είναι ποιος θα έχει το liantinis.gr αλλά να υπάρχει εκεί χώρος συνομιλίας για εκείνους που αγαπούν το Λιαντίνη.

Να μπορεί δηλαδή κανείς στον ίδιο χώρο που παρουσιάζονται τα βιβλία του, αποσπάσματα από το ανέκδοτο έργο του και σημαντικά χειρόγραφα του ίδιου του Λιαντίνη, να μπαίνει και ο καθένας διαδικτυωμένος και να αναπτύσσει τις δικές του απόψεις.

Το ζητούμενο δηλαδή δεν ήταν ένας επίσημος χώρος στο διαδίκτυο για το Δημήτρη Λιαντίνη αλλά ένας χώρος που θα έχει μεν το όνομα του Λιαντίνη, γιατί έτσι λένε (το λένε, δεν το λέω) θα μπορεί να τραβήξει περισσότερο κόσμο, για να συγκεντρώνονται εκεί όσοι αγαπούν το Λιαντίνη.

Ένα σωματείο δηλαδή αγαπόντων το Λιαντίνη; Ένα διαδικτυακό σωματείο;

Ευθέως η ερώτηση:

Περιλαμβάνεται κάτι τέτοιο στις επιθυμίες που άφησε ο ίδιος ο Λιαντίνης; Ή εκπορεύεται από τις επιθυμίες ανθρώπων που οι περισσότεροι δε γνώρισαν καν τον ίδιο το Λιαντίνη;

Φυσικά και δεν ισχύει το πρώτο. Ο Λιαντίνης ή θα δεχτούμε πως μετά την 1η Ιουνίου δεν υπάρχει πια ή θα πλέκουμε σενάρια πως βρίσκεται κάπου στο υπερπέραν και από κει στέλνει μηνύματα και οράματα τι θέλει και τι όχι. Και εδώ θα θυμίσω ότι ο ίδιος ο Λιαντίνης δούλευε τα χειρόγραφά του με τον απαρχαιωμένο τρόπο, ούτε καν με γραφομηχανή δεν εργαζόταν. Και πολύ περισσότερο δεν είχε ασχοληθεί με το διαδίκτυο που ούτως ή άλλως ήταν στα σπάργανα την εποχή που εκείνος έφυγε.

Επιπλέον ο Λιαντίνης δεν υποστήριξε ποτέ τη θεωρία των οπαδών. Ίσα ίσα που εκφράστηκε εναντίον μιας τέτοιας τακτικής. Και με το γνωστό απόσπασμα του Νίτσε:

«Μονάχος μου φεύγω τώρα, μαθητάδες μου. Κι εσείς τραβάτε από δω μονάχοι σας. Έτσι το θέλω. Τώρα σας λέω, να χάσετε εμένα, και να βρείτε τον εαυτό σας. Και μόνο τότε, σα θα μ’ έχετε αρνηθεί, θα ξαναρθώ κοντά σας.» (Τα Ελληνικά, σελ. 75 )

Αλλά και με όσα λέγει για την περίπτωση του Σολωμού και τους ασεβέστερους από σέβας στο Χάσμα Σεισμού (σελ. 98 - 99 )

Παράθεση :

… οδυνηρές απόπειρες ιδανικοποίησης δεν έλειψαν από την ιστορία των σολωμικών σπουδών. Οδυνηρές, γιατί προήλθαν κυρίως από κείνους, που ενόησαν και αγάπησαν ξεχωριστά τον ποιητή. Η κατάπληξη μπροστά στη λάμψη του αντικειμένου αναστέλλει συχνά τη φυσική ευαισθησία και στομώνει την οξύτητα της κρίσης.
………..

Ο Dante γράφει ότι υπάρχουν και κάποιοι, που γίνονται ασεβέστεροι από σέβας.

Όμοια τοποθετήθηκε και για τους οπαδούς του Ιησού, στο κύκνειο άσμα του, τη Γκέμμα (σελ. 189 - 190 ) :

Παράθεση :

Αν γινότανε τρόπος να ξαναγυρίσει σήμερα κοντά μας, και έβλεπε τη χάρη με την οποία τον έχρισε η ιστορία, θα χαιρότανε. Γιατί θα 'βρισκε πως την άξιζε τέτοια τιμή από τους ελάχιστους εκείνους που κατανοούν το δράμα του. Επειδή έζησε ζωντανός το θάνατο του. Στην ίδια τροχιά του Οδυσσέα και του Αινεία.

Όμως, στα εκατοντάδες εκατομμύρια που τον λατρεύουν σήμερα σα θεό, τους χριστιανούς καθώς τους λένε, θα είχε να ειπεί. Αυτός, ο φάγος και οινοπότης:

- Μα εγώ δεν είμαι χριστιανός, βρε σαφρακιάρηδες. Κι εσείς μοιάζετε σε μένα, όσο μοιάζει ο ρυπαρός ιπποπόταμος στο περήφανο άλογο με το κατάλευκο δέρμα και τα κατάμαυρα μάτια.

Όλους εσάς δεν ήρθα να σώσω. Να σας καταγγείλω ήρθα, και να σας φραγγελώσω. Το μυαλό σας, την ψευτιά σας, την αχρεία ψυχή, και τις δολερές σας πράξεις. Αυτά είχα στο νου μου, την ώρα που τίναζα τα αστροπελέκια με τα απανωτά «ουαί» για τη φαρισαϊκή ηθική σας. Με αστραπές τρεκλές, με βροντή και με λάμψη εμαστίγωσα την υποκρισία σας.

Και σεις με κάματε σημαία στα ψεύδη και σάλπιγγα στις πομπές σας.

Γιατί όλοι σας, από τον πάπα της Ρώμης και τον πατριάρχη της Πόλης, από το σοφό θεολόγο και το φοροφυγά επίτροπο της ενορίας ως τον τουρλωτό καθηγούμενο του μοναστηριού, είσαστε ίδιοι οι τάφοι που παράσταινα. Γιομάτοι ακαθαρσίες, μύγα κουλουμωτή, και σάπια κόκαλα.

Και τούτο το τέρας των τεράτων δύο χιλιάδες χρόνους τώρα. Το σέρνετε και χαράζετε την τροχιά της ιστορίας, όπως οι Τρώες που έσερναν εκείνο το ξύλινο άλογο με χαχανητά και αλληλούια από τα τείχη στην πόλη. Χωρίς να ξέρουν ότι ετοίμαζαν το χαμό τους.

Σας βλέπω χωσμένους στα ερείπια της ιστορίας, που οι ίδιοι στο όνομά μου θα την γκρεμίσετε. Διπλοεντέληνοι και παχυμουλαράτοι. Κακά σας έμαθε, όποιος σας είπε ότι σας φέρνω ειρήνη. Ρομφαία και μαχαίρια σας έφερα.

Και το μεγάλο πόλεμο στον εαυτό σας πρώτα, και ύστερα στους υποκριτές του κόσμου.

Καμωθήκατε πως δεν καταλάβατε αυτά που σας είπα. Όμως τα λόγια μου ήσαν κρυστάλλινα και καθαρά σαν τα μάτια μου.

Εκείνος που είναι να τραβήξει το δρόμο μου, είπα, θα σηκώσει τον δικό του σταυρό.

Αλλο πέρασμα δεν υπάρχει. Ούτε άλλη ερμηνεία στα λόγια μου. Μα εσείς διακωμωδήσατε την τραγωδία. Ανοίξατε πόρτα εκεί που δεν υπάρχει. Την οδηγία μου την κατεβάσατε στη λασπουριά και στα έλη σας. Όπου κοάζετε και βουτάτε με τους βαθράκους. Εγώ να σηκώσω τις δικές σας αμαρτίες; Για ποιο λόγο τάχα, χαραμήδες; Το χρώσταγα στην αμάθεια, στην οκνηρία, στο βόλεμά σας; Στο λιανό άντερο και στο χοντρό σας;

Ναι. Είναι αλήθεια πως σας ζήτησα ν' αγαπάτε τους άλλους. Αλλά πώς ημπορείτε, θεομπαίχτες, ν' αγαπάτε τους άλλους, αν δεν πάψετε πρώτα ν' αγαπάτε τον εαυτό σας;

Που ο καθένας σας πιστεύει πως είναι ο άξονας, που γύρω του κινείται η γη και η ιστορία;

Με παραχαράξατε ως το τελευταίο μου κύτταρο. Και διδάξατε πονηρά ότι ανέβηκα στο σταυρό, για να σας λυτρώσω.

Όχι.

Εκείνος που είναι να σωθεί, που σημαίνει εκείνος που διάλεξε τη ζωή της αρετής και του δίκιου, θα τραβήξει αναπόφευγα για το δικό του λόφο και το δικό του όρος.

Τέλος, κιοτήδες και κάλπηδες. Αγιορείτες, μαδεμλίνοι, δομηνικανοί, σαβουρώματα. Τέλος. Αρκετά στο όνομά μου σταυρώσατε το ανθρώπινο γένος!''

Αυτά λέγει ο Λιαντίνης.

Όχι εγώ ούτε και όποιος άλλος λέει πως αγαπά το Λιαντίνη.

Για να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή... και να μην παραχαράζουμε τη φιλοσοφία του.

Ο Λιαντίνης και πρέπει αυτό να το έχουμε ξεκάθαρο δε ζήτησε ποτέ τη δημιουργία σωματείου ή άλλης ομάδας που θα υποστηρίζει το έργο του.

Αντίθετα πρότεινε το μοναχικό δρόμο που και ο ίδιος τράβηξε.

Το αν εμείς που ασχολούμαστε με το έργο του το νιώθουμε σαν ανάγκη να ανταλάσσουμε απόψεις, είναι δική μας ανάγκη και μόνο και σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να παριστάνουμε ότι το κάνουμε για το Λιαντίνη.

Το κάνουμε για μας.

Με την ελευθερία και πάλι της βούλησης που εκείνος δίδαξε.

Είναι όμως δική μας και μόνο δική μας επιλογή. Δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να ισχυριζόμαστε το αντίθετο και να παραχαράζουμε τη δική του φιλοσοφία. Ούτε βεβαίως να το πράττουμε στο όνομά του!

Και γυρνάει λέει ο άλλος, το παραδέχτηκε δημόσια ο ίδιος, και λέει ότι στην επίσημη ακροαματική διαδικασία πρότεινε στην κ. Λιαντίνη να της παραχωρήσει το domain liantinis.gr με την προϋπόθεση να παραβιαστεί αυτή η βασική αρχή της φιλοσοφίας του Λιαντίνη.

Να δεχτεί δηλαδή εκείνη να της παραχωρηθεί το όνομα του άντρα της!!!!!!!!!! από κάποιον που δεν τον είχε καν συναντήσει από κοντά, με τους όρους που εκείνος έβαζε και που ήταν αντίθετοι με τον ίδιο το Λιαντίνη!!!!!!!!

Αυτά είναι πρωτάκουστα όντως πράγματα.

Κι απορώ όχι με εκείνον που τα λέγει, γιατί μου είναι πλέον ξεκάθαρο γιατί τα λέγει, αλλά με εκείνους που τα διαβάζουν και τα πιστεύουν.

Θλίβομαι μάλιστα με εκείνους που όταν γίνονταν όλα αυτά δεν ήταν καν μέλη του παλιού liantinis.gr. Διαβάζω ημερομηνίες εγγραφής δίπλα στα ψευδώνυμα, αν και δε χρειάζομαι προσωπικά τέτοια επιβεβαίωση, ήμουν εκεί και ξέρω ποιος ήταν τότε μέλος και ποιος όχι.

Θλίβομαι ξαναλέω που τους βλέπω να ασπάζονται την τακτική της μονόπλευρης ενημέρωσης για γεγονότα που οι ίδιοι αγνοούν. Και ούτε καν να θυμούνται τι έγραψε ο ίδιος ο Λιαντίνης για τέτοια ζητήματα. Πως ήταν κατά των σωματείων οπαδών και κατά των οπαδών γενικά. Και πως έζησε ΕΡΗΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΣ.

Αυτό το μήνυμα θέλησε να αφήσει και στη σπηλιά του Ταϋγέτου. Με εκείνο το μπουκάλι που έντονα παραπέμπει στο πίετε εξ αυτού πάντες. Κοροϊδεύοντας και περιγελώντας εκείνους που θα ακολουθούσαν την τακτική των οπαδών και τους ιερούς πολέμους στο όνομά του!

Τι γράφει στη Γκέμμα;

Παράθεση :

Και σεις με κάματε σημαία στα ψεύδη και σάλπιγγα στις πομπές σας.

Γιατί όλοι σας, από τον πάπα της Ρώμης και τον πατριάρχη της Πόλης, από το σοφό θεολόγο και το φοροφυγά επίτροπο της ενορίας ως τον τουρλωτό καθηγούμενο του μοναστηριού, είσαστε ίδιοι οι τάφοι που παράσταινα. Γιομάτοι ακαθαρσίες, μύγα κουλουμωτή, και σάπια κόκαλα.

Νάτοι οι τάφοι που παράσταινε... Δεν τους έγραψε μόνο. Μας τους άφησε κιόλας αληθινά.

Ένα μπουκάλι από κρασί αγιορείτικο βρέθηκε εκεί. Δίπλα στο σκελετό. Με ούρα και κόπρανα μέσα...

Δεν τόλμησαν αυτό να το αναφέρουν. Εκείνοι που κατάφεραν ακόμη και στο κασετοφωνάκι να εισχωρήσουν και να βρουν το ηχογραφημένο περιεχόμενο.

Ένα γυάλινο μπουκάλι κρασιού.

Αυτό έγραψαν μόνο. Αυτά αντιγράφει και ο κοσμάκης που τους διαβάζει στο διαδίκτυο:

http://elladomania.blogspot.com/2010/01/1942-1998.html

Από σεβασμό στο Δάσκαλο; Μην τον κακοχαρακτηρίσει ο κόσμος;

Θυμηθείτε τι γράφει ο ίδιος για το σέβας... ασεβέστεροι από σέβας. Ένα αυτό.

Και δεύτερο. Ή δεχόμαστε πως εκεί βρέθηκαν όντως πράγματα που ο Λιαντίνης τοποθέτησε ή παραμυθιάζουμε τον κόσμο με μισές αλήθειες. Για να το αφήσει λοιπόν εκεί αυτό το μπουκάλι και με αυτό το περιεχόμενο είχε το λόγο του. Άσχετα που δε θέλουμε αυτό το λόγο να τον καταλάβουμε. Ή και δεν μπορούμε...

Τώρα διαβάστε και τούτο:

Παράθεση :

Όσοι αναρωτιούνται γιατί δεν επιλέξαμε (και στην αρχή και τώρα) κάποιο άλλο όνομα η απάντηση είναι απλή. Είναι κοινός τόπος ότι στο διαδίκτυο (σε αντίθεση με τα έντυπα) αν ταυτίζεται το όνομα που φέρει η ιστοσελίδα με το περιεχόμενό της, διαδίδεται και αναπαράγεται πιο αποτελεσματικά. Αυτός ήταν και είναι ο δικός μας στόχος.

Και συγκρίνετέ το με όσα γράφει ο ίδιος ο Λιαντίνης στη Γκέμμα. Συνάδει;

Να χρησιμοποιείς το όνομα του Λιαντίνη με στόχο να διαφημίσεις το χώρο σου;

Με τη δικαιολογία πως έτσι ταιριάζει το όνομα με το περιεχόμενο... και στην πορεία να παραδέχεσαι πως αντί για χώρο αποκλειστικά για το Λιαντίνη εσύ ήθελες χώρο για τους αγαπόντες το Λιαντίνη.

https://2img.net/r/ihimizer/i/partetositeab.jpg/

Συνάδει και αυτό με τη φιλοσοφία του Λιαντίνη;

Έτσι λοιπόν γνωρίζουμε πλέον γιατί εμποδίστηκε τόσα χρόνια η δημιουργία επίσημης ιστοσελίδας για το Λιαντίνη. Και από ποιον. Γιατί δεν μπορούσε τόσα χρόνια ο Δάσκαλός μας να έχει το δικό του χώρο στο ίντερνετ.

Διότι κάποιος που δε γνώρισε ποτέ το Λιαντίνη θέλησε να πάρει το όνομά του για να τραβήξει πιο εύκολα τα φώτα του διαδικτύου στο χώρο του. Και να δημιουργήσει στο χώρο αυτό ομάδα αγαπόντων το Λιαντίνη. Σωματείο Λιαντίνη δηλαδή...

Ο νόμος δίνει δικαίωμα στον καθένα να ιδρύει επίσημα σωματεία. Γιατί δεν το έκανε έτσι;

Με λίγες υπογραφές, 21 νομίζω, και με καταστατικό. Και με προεδρείο εκλεγμένο νόμιμα. Όχι με την αυθαιρεσία του διαδικτύου.

Βεβαίως κάτι τέτοιο δε συνάδει με τη φιλοσοφία του Λιαντίνη, αλλά θα ήταν πιο έντιμο. Και πιο δημοκρατικό.

Έχουν το λόγο τους και οι θεσμοί της δημοκρατίας που θέτουν προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός σωματείου.

Τακτικές όμως άτυπων σωματείων του διαδικτύου θυμίζουν τα αμερικάνικα πρότυπα των φαν κλαμπς. Και με ρίζες σε θρησκευτικές συνήθειες, όχι στη φιλοσοφία και ειδικά του Λιαντίνη.

Ερχόμαστε τώρα σε ένα άλλο καυτό ζήτημα.

Όπως διαβάσαμε στο ίντερνετ:

https://2img.net/r/ihimizer/i/partetositeab.jpg/

ζητήθηκε από τις επίσημες αρχές της χώρας να περάσει το liantinis.gr στην κ. Λιαντίνη. Με τον όρο λέει να συνεχίσει να υπάρχει και το φόρουμ, γιατί αυτό λέει φτιάχτηκε με μόνο κίνητρο λέει τους ανθρώπους που αγαπούν το Λιαντίνη. Λέει...

Μόνο αυτό ήταν το κίνητρο; Της συγκέντρωσης ανθρώπων που αγαπούν το Λιαντίνη; Κανένα άλλο;

Ναι, έτσι νόμιζα κι εγώ όταν γράφτηκα εκεί. Πως μόνο για το Λιαντίνη φτιάχτηκε ο χώρος. Αργότερα όμως άνοιξαν τα στραβά μου και είδα.

Εκείνο που δεν συγχωρώ στον εαυτό μου είναι που άθελά μου έγινα όργανο αυτών των επιδιώξεων. Και δώστου να γράφω ύμνους. Γιατί νόμιζα πως όλα γίνονται από αγάπη για το Λιαντίνη. Έστω και από ανθρώπους που δεν τον γνώρισαν. Ίσα ίσα που χαιρόμουν η αφελής που αγαπούσαν το Δάσκαλο και άνθρωποι που δεν τον γνώρισαν.

Τι έγινε λοιπόν όταν τα στραβάδια μου άνοιξαν;

Μου υπέδειξαν να αφήσω το χώρο και να ανοίξω δικό μου.

Ναι, έτσι ακριβώς. Και κρατώ ακόμη σε μπακ - απ τις αποδείξεις.

Άσε τώρα να παριστάνουν πως αποτελούν λέει βήμα και χώρο για όσους αγαπούν το Λιαντίνη.

Στην ουσία ο χώρος λειτουργούσε ως χώρος εκείνων που αγαπούσαν πρωτίστως αυτόν που έφτιαξε το χώρο. Και δεν τον έφτιαξε ο Λιαντίνης.

Και με κοινή συνισταμένη να μισούν τη γυναίκα του Λιαντίνη.

Δεν τηρούσες αυτούς τους όρους; Έπρεπε να πάρεις πόδι.

Και όχι μόνο αυτό. Δεν τους έφτανε μόνο αυτό.

Γιατί κι εγώ όταν είδα τέτοια συμπεριφορά τα μάζεψα και έφυγα. Και άνοιξα το δικό μου χώρο όπως οι ίδιοι μου είχαν υποδείξει.

Τι ακολούθησε; Πόλεμος να εξαφανίσουν το χώρο μου από το διαδίκτυο. Πότε επώνυμα και πότε ανώνυμα. Κι άντε τρέχα να αποδείξεις ποιος είναι ο ανώνυμος που ανέβασε βίντεο σε βάρος σου στο you tube. Ή ποιος ανώνυμος σου έστειλε απειλητικό μέιλ πως θα σε καταγγείλει στην υπηρεσία σου.

Ναι, συνέβη και το τελευταίο. Από κάποιον ανώνυμο που θίχτηκε γιατί κριτικάρησα την επιλογή του να ανεβάσει παραποιημένο το τελευταίο γράμμα του Λιαντίνη στην κόρη του. Και συγκεκριμένα να αφαιρέσει από το κείμενο το όνομα του τότε γαμπρού του Λιαντίνη.

Ανώνυμα λοιπόν μου έστειλε το μέιλ. Και παριστάνοντας πως δε με γνώριζε... Έλα όμως που αγαπά ο θεός τους ανώνυμους του διαδικτύου αλλά αγαπά και ο Αναξίμανδρος τα θύματα των ανωνύμων;

Σήμερα λοιπόν έπεσε στα χέρια μου η ατράνταχτη απόδειξη ποιος ήταν εκείνος ο ανώνυμος. Ποιος έφτασε να παραποιήσει ακόμη και την τελευταία επιστολή ενός πατέρα στο παιδί του. Αδιαφορώντας για το τι θα αποκόμιζε εκείνος που δεν είχε ιδέα από Λιαντίνη και πρώτη φορά θα διάβαζε αυτό το γράμμα:

Πως έφυγε και άφησε πίσω του δυο γυναίκες μόνες τους. Πως δεν έλαβε υπόψη ότι το παιδί του είχε παντρευτεί.

Κι αυτό κατά τη γνώμη εκείνου του ανώνυμου ήταν τελείως νόμιμο και επομένως θα μπορούσε να καταγγείλει εμένα στην υπηρεσία μου!!! Επειδή αποκάλυψα την παραχάραξη του ντοκουμέντου!!!

Ως κατακλείδα μάλιστα της επιστολής του με ενημέρωνε πως θα ειδοποιήσει και τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος!!!

Για ποιο λόγο; Γιατί του άσκησα κριτική στο διαδίκτυο! Αυτός φαίνεται θεωρεί τον εαυτό του υπεράνω κριτικής!

Όμως τόμπολααααααα!!!

Χτες που επικοινώνησα κι εγώ με τη Δίωξη, ευγενέστατα ο αξιωματικός υπηρεσίας με ενημέρωσε ότι δεν ανήκει στις αρμοδιότητές τους η υποβολή απλών παραπόνων εκεί. Ούτε καν με εισαγγελική παρέμβαση που είχα σκοπό να ζητήσω. Δε νομιμοποιούνται λέει να κάνουν συστάσεις, μόνο αν ήθελα να κάνω μήνυση...

Έμεινα κάγκελο. Κόντεψε να μου πέσει το ακουστικό από το χέρι... Ξαναρώτησα λοιπόν και πήρα την ίδια απάντηση.

Και όποιος θέλει μπορεί να πάρει τηλέφωνο και να το τσεκάρει. Μέθοδος θετικών επιστημών.

Έπειτα άνοιξα ένα πρόσφατο μπακ απ. Και από κει παραθέτω το ακόλουθο:

Παράθεση :

Αμυνθήκαμε σε όλα, ακόμα και σε καταθέσεις τύπου "δεν είναι η φωνή του άνδρα μου στα ηχητικά ντοκουμέντα" (από επίσημα πρακτικά της ΕΕΤΤ), μέσω της δικαιοσύνης. Φτάσαμε μέχρι τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος όταν ανακαλύψαμε ότι μια όψιμη "φίλη" τής κυρίας Γεωργοπούλου είχε μπει ακόμα και στην κρεβατοκάμαρα του σπιτιού μελών της ιστοσελίδας, μέσω του διαδικτύου. Εκείνο το μεσημέρι λάβαμε την επίσημη διαβεβαίωση της Δίωξης ότι "κλαίγοντας δήλωσε ότι μετάνιωσε".

Κι έμεινα η γυναίκα να σκέφτομαι. Πώς έφτασαν στη Δίωξη; Αφού η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος με διαβεβαίωσε η ιδία χτες μέσω του αξιωματικού που απάντησε στο τηλέφωνο πως δε νομιμοποιείται να κάνει συστάσεις, μόνο μηνύσεις δέχεται.

Κάποιος λοιπόν εδώ λέει ψέματα. Και ως νομιμόφρων πολίτης είμαι σίγουρη πως δεν τα λέει η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Πώς θα μπορούσε κοτζάμ Δίωξη να ψεύδεται;

Το ένα είναι αυτό. Το άλλο είναι πως δεν έχω ακόμη πάθει αλτσχάιμερ... Και ο νοών νοείτω.

Και το άλλο, εκείνο που βίωσα πέρυσι όταν η κ. Λιαντίνη εντόπισε το περί ού ο λόγος βίντεο με το παραποιημένο γράμμα του άντρα της. Και με πήρε αναστατωμένη η γυναίκα κυρίως για το ηχητικό ντοκουμέντο που το συνόδευε...

Μια βαθιά απόκοσμη φωνή που μιλούσε για την κόλαση και άλλα φριχτά. Δεν μπορούσε να καταλάβει πού και πότε τα είπε αυτά ο άντρας της.

Τώρα λοιπόν λέω πως ξέρω με αποδείξεις ποιος προκάλεσε αυτή την ψυχική αναστάτωση στους οικείους του Λιαντίνη.

Μίλησα τότε για απανθρωπιά. Και είναι απανθρωπιά να ταράζεις με τέτοιο τρόπο ανθρώπους που έχασαν τον άνθρωπό τους κάτω από συνθήκες αινιγματικές όπως χάθηκε ο Λιαντίνης.

Κι επειδή αυτό δεν έφτασε, φρόντισε ο ίδιος άνθρωπος να μου στείλει και ανώνυμη απειλητική επιστολή!!!!!!!!!!!!

Φυσικά και την έχω κρατήσει. Εις απόδειξιν όπου δει.

Και ξαναλέω. Έχω ατράνταχτες αποδείξεις για την ταυτότητα εκείνου που την έστειλε.

Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα κυνηγήσει έναν συνάνθρωπο ακόμη και αν ο άλλος τον έχει ζημιώσει σε υπερβολικό βαθμό. Όμως δε γίνεται και κάθε φορά να κάθομαι με σταυρωμένα χέρια. Είναι λάθος και αυτό. Γιατί επιτρέπουμε έτσι να μετατρέπεται η κοινωνία μας σε ζούγκλα.

Τα γυρνάω και το άλλο μάγουλο να με βαρέσεις και τα σφάξε με αγά μου να αγιάσω δε συνάδουν με τον ελληνοελληνικό πολιτισμό. Μου είναι δυσάρεστο αλλά αυτή τη φορά πρέπει να κάνω τα δέοντα.

Και υπόψην ότι έχω από μέρες ενημερώσει τον κ. Γιώργο Νικολακάκο για τις προθέσεις μου. Παρόλα αυτά τα δημοσίευμα σε βάρος μου εξακολουθεί να είναι στο διαδίκτυο. Να με συκοφαντεί, να με εξυβρίζει ως μισότρελη και κυρίως να παραβιάζει το απόρρητο της τηλεφωνικής μου επικοινωνίας.

Πάμε τώρα και σε ένα άλλο θέμα.

Στο βίντεο που ανέβασε κάποιος ανώνυμος σε βάρος μου στο you tube μη διστάζοντας για να εξυβρίσει εμένα να γελοιοποιήσει και το κείμενο του Λιαντίνη που διάβαζα.

Εντάξει, εγώ δεν είμαι ηθοποιός. Θεώρησα πως έτσι είναι καλύτερο να ανεβάσω ένα ντοκουμέντο που μου παραχώρησε η αγαπητή Διοτίμα Λιαντίνη από το αρχείο του πατέρα της. Τους Λαγνουργούς και τους Λαγνοδίωκτους από το Ρέκβιεμ για τον Καβάφη.

Ήταν το πρώτο ντοκουμέντο που παρέλαβα από το αρχείο του Λιαντίνη. Φθινόπωρο ακόμη του 2007. Και ακόμη δεν είχα καμία φορά επικοινωνήσει με τη μητέρα της. Την κ. Νικολίτσα Λιαντίνη.

Θεώρησα λοιπόν ότι για να προστατεύσω το κείμενο θα έπρεπε να το ανεβάσω με μορφή βίντεο. Μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ και να το δείτε.

http://messologi2.blogspot.com/2007/10/blog-post_1941.html

Είναι σε τέτοια μορφή που δεν ανεβαίνει σε ανάρτηση του φόρουμ. Δε θα το βρείτε λοιπόν ούτε στο you tube. Σήμερα βέβαια που υπάρχει επίσημη ιστοσελίδα του Δημήτρη Λιαντίνη μπορείτε να το διαβάσετε και ως κείμενο εδώ:

http://www.liantinis.gr/main/index.php?option=com_content&view=article&id=26&Itemid=32

Το βίντεο λοιπόν με το εξυβριστικό περιεχόμενο σε βάρος μου ανέβηκε στις July 15, 2009.

Από κάποιον ανώνυμο... Που δε γνωρίζω ποιος είναι ούτε και έχω τρόπο να το μάθω.

Ξέρω όμως πού δημοσιεύτηκε καιρό πριν το ακόλουθο:

Παράθεση :

Βρε παιδιά το διαβάσατε πριν το συστήσετε; Εκτός του ότι είναι επιθετικό απέναντί σας έχει βάλει τον δάσκαλο ανάμεσα σε παρουσιάσεις νησιών, σε συνδικαλιστές, σε εμπορικά καράβια και άλλα άσχετα. Όπως λέμε περί ανέμων και υδάτων....

Όσο για την αισθητική του, είδα ένα βίντεο όπου απαγγέλουν γραπτό του δασκάλου. Σόρυ αλλά πρώτη φορά άκουσα Λιαντίνη και με έπιασαν τα γέλια.
Νομίζω ότι πρέπει να είστε πιο προσεκτικοί όταν συστήνετε μια ιστοσελίδα.

Ευχαριστώ.

Στο παλιό liantinis.gr Στο χώρο που λένε ότι έφτιαξαν με μοναδικό κίνητρο εκείνους που αγαπούν το Λιαντίνη.

Αναρτήθηκε την Τρι Δεκ 11, 2007 12:29 pm.

Από ένα χρήστη που επίσης δεν γνωρίζω ποιος είναι. Και ακριβώς κάτω από το κείμενο που ο παλιός διαχειριστής του liantinis.gr τάχα και καλά εκθείαζε την παρουσία στο διαδίκτυο του δικού μου φόρουμ!!!!!!!!

Μόνο που το φόρουμ ήταν ήδη στο διαδίκτυο ενάμιση μήνα, δεν εμφανίστηκε τότε. Τότε απλά ήταν η περίοδος που συναντήθηκα πρώτη φορά με την κ. Λιαντίνη. Έπρεπε λοιπόν να τιμωρηθώ. Γιατί αν και είχα φύγει από το φόρουμ τους, τόλμησα να παραβιάσω το δεύτερο όρο...

Τον Ιούλιο λοιπόν του 2009, που αναρτήθηκε το βίντεο σε βάρος μου, όχι μόνο δεν είχα δώσει καμία αφορμή για εναντίον μου σχόλια και επιθέσεις μα ήταν και περίοδος που για δικούς μου λόγους είχα κλείσει το Μεσολόγγι (blog αφιερωμένο στο Λιαντίνη) και είχα σταματήσει κάθε κουβέντα για το Λιαντίνη και στο φόρουμ.

Ξέρω όμως πολύ καλά τι άλλο συνέβη εκτός διαδικτύου εκείνο το διάστημα με αποτέλεσμα να πάρουν τα σκάγια κι εμένα. Δε θα το αναφέρω. Έχω δικαίωμα να το κρατήσω για μένα γιατί έτσι κι αλλιώς άγνωστος μου είναι και εκείνος που ανέβασε το βίντεο.

Αυτό όμως που καταλαβαίνω είναι ότι την περίοδο αυτή και με τόσο διάστημα το βίντεο το δικό μου ανεβασμένο, και μάλιστα όχι στο you tube, κάπως περίεργο είναι ένας απλός ανώνυμος του διαδικτύου να προχωρήσει σε τέτοια ενέργεια αν δεν έπνεε μένεα εναντίον μου.

Τι στο καλό πια. Ηθοποιός δεν είμαι αλλά μαθήματα ερασιτεχνικού θεάτρου και ορθοφωνίας έχω κάνει. Τόσο πια το είχα κακοποιήσει το κείμενο για να δεχτώ τέτοια επίθεση;

Δείτε το για να σχηματίσετε και δική σας άποψη:

https://www.youtube.com/watch?v=_SB8FUVr0h0&feature=related

Για να δείτε τι μπορεί κάποιος να πάθει όταν αγαπά το Λιαντίνη και ασχολείται με αυτόν στο διαδίκτυο...

Και δε θα τη θυμόμουν ίσως αυτή την ιστορία, αν μόλις στις 10 του Μάρτη δε διάβαζα το ακόλουθο στο χώρο που μετακόμισε το παλιό liantinis.gr:

Παράθεση :

Δημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 10, 2010 3:37 pm Θέμα δημοσίευσης:

Δεν το ΄''γυρίζουμε'' ταινία ή σικουελ ( sequel), μπας και βραβευτούμε σε κανένα Διεθνές Φεστιβάλ ;;;

Ποιο να γυρίσουν ταινία; Μα το σχόλιο του διαχειριστή του χώρου που ήταν από πάνω δημοσιευμένο. Αυτό που με παρουσίαζε σαν μισότρελη...

Αυτή τη φορά ο χρήστης δεν μου ήταν άγνωστος. Καθόλου... Και δεν της είμαι κι εγώ άγνωστη.

Είναι από τα παλιά μέλη του χώρου. Και συντονίστρια ένα φεγγάρι όταν ήμουν κι εγώ εκεί. Από εκείνους που περιλαμβάνονται και σήμερα στους βασικούς ιδρυτές του χώρου. Σ' αυτούς δηλαδή που ισχυρίζονται ότι έφτιαξαν αυτό το χώρο για όσους αγαπούν το Λιαντίνη.

Η ίδια που βγήκε το Δεκέμβρη, όταν ανακοινώθηκε η απόφαση της ΕΕΤΤ ότι διαγράφεται το domain liantinis.gr και έγραψε πάλι σε βάρος μου:

Υ.Γ Τα θερμά μου συγχαρητήρια στη κα Μαρία Λαμπρίδου και κα Νικολίτσα Γεωργοπούλου, για τη μεγάλη νίκη. Πού θα το γιορτάσετε;

Ναι, βέβαια. Και επώνυμα. Ώστε να έχει όνομα η φίλη της κ. Γεωργοπούλου που ο διαχειριστής του χώρου αποκαλεί μισότρελη φίλη.

Ε, λοιπόν, κυρία μου, η ταινία που ζητάτε έχει κιόλας γυριστεί. Από κάποιον ανώνυμο. Που όλως τυχαίως αποτυπώνει όσα στο δικό σας φόρουμ γράφτηκαν. Δε σας φτάνει;

Προφανώς δε σας φτάνει. Ούτε και σας έμαθαν εκεί που σπουδάσατε τι σημαίνει ο όρος ηθικός αυτουργός...

Τουλάχιστον σταματήστε να παραμυθιάζετε τους αφελείς πως φτιάξατε το χώρο για όσους αγαπούν το Λιαντίνη.

Και κάτι ακόμη: Εσείς το Λιαντίνη τον γνωρίσατε από τα βιβλία του. Όσο και να τον αγαπάτε δε θα μπορέσετε ποτέ να τον αγαπήσετε όσο εκείνοι που τον είχαν πραγματικά Δάσκαλο.

Και πολύ περισσότερο δεν μπορείτε να τον αγαπήσετε όσο εκείνη που έζησε δίπλα του 26 χρόνια και επί σειρά ετών την ειρωνεύεστε και της σέρνετε τα εξ αμάξης. Αναγκάζοντάς την να ανεβαίνει Γολγοθά.

Και φτάνει κάποιος να γίνει φίλος της για να τον βάλετε κι αυτόν στο στόχαστρο.

Κοιτάξτε. Αν νομίζετε πως θα με σταματήσετε με οτιδήποτε και αν κάνετε, είστε γελασμένοι. Όταν έφυγα από το χώρο σας άφησα πίσω μου την υπογραφή:

"Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι."

Δεν ήταν μόνο λόγια.

Σας το είχα πει και τότε. Για το Λιαντίνη θα μπορούσα να κάνω τα πάντα. Ούτε αυτό ήταν λόγια.

Η αγάπη δεν είναι λόγια. Είναι πράξη.

Και είναι πόνος. Εσείς πονέσατε γιατί χάσατε το liantinis.gr. Μα δεν ήταν δικό σας το όνομα του Λιαντίνη. Πότε θα το καταλάβετε;

Πότε θα σεβαστείτε τις αποφάσεις των αρχών;

Δε σας το άρπαξε κανείς παράνομα το liantinis.gr. Οι αρχές της χώρας σας το αφαίρεσαν. Αν θεωρείτε ότι σας αδίκησαν, να απευθυνθείτε στις αρχές της χώρας. Κι όχι να βρίζετε και να προπηλακίζετε τον υπόλοιπο κόσμο στο διαδίκτυο που ασχολείται με το Λιαντίνη.