ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΝΙΚΟΛΙΤΣΑΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΓΩ

Πάει πολύς καιρός από τότε που διαβάσαμε συνέντευξη της Νικολίτσας Λιαντίνη και μάλιστα με κύριο αντικείμενο τον άντρα της. Να όμως που η δημοσιογράφος του περιοδικού ΕΓΩ, Κωνσταντίνα Κουμπουλα, κατάφερε να εξασφαλίσει συνέντευξη από τη σύζυγο του Δημήτρη Λιαντίνη και να φέρει στη δημοσιότητα απαντήσεις για κρίσιμα ερωτήματα που εξακουλουθούν να απασχολούν όλους εκείνους που τον αγάπησαν είτε ως δάσκαλο είτε ως συγγραφέα.

Οι απόψεις της κ. Λιαντίνη είναι βεβαίως γνωστές στους αναγνώστες του φόρουμ HOMA EDUCANDUS, καθώς εδώ και τρία σχεδόν χρόνια μας κάνει την εξαιρετική τιμή να μας ενημερώνει για όλα τα ζητήματα που μας απασχολούν σχετικά με το Δημήτρη Λιαντίνη και το έργο του. Δεν μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι στη συνέντευξη αυτή βρήκαμε κάτι καινούριο σε σχέση με όσα ήδη γνωρίζαμε.

Είναι όμως άλλη η βαρύτητα της έντυπης δημοσίευσης από την περιορισμένη απήχηση ενός μικρού χώρου του διαδικτύου όπως ο δικός μας. Και γιατί ποτέ δεν έπαψε να έχει ισχύ το παλιό ρητό για τα γραπτά που μένουν. Χαιρόμαστε λοιπόν που η κ. Λιαντίνη θέλησε να σπάσει τη σιωπή της και να τοποθετηθεί δημόσια τόσο για ζητήματα που μετράνε 12 και πλέον χρόνους όσο και για πρόσφατες εξελίξεις όπως για την αποκατάσταση της αδικίας στο θέμα της ιστοσελίδας liantinis.gr.

Από τη σημαντική αυτή συνέντευξη ξεχωρίσαμε όπως και το περιοδικό τη δήλωση της κ. Λιαντίνη:

Η κ. Λιαντίνη στη συνέντευξή της καταγγέλλει για μια ακόμη φορά την ηλίθια περιέργεια κάποιων για το τι απέγινε ο Λιαντίνης αλλά και την εμμονή εκείνων που έχουν σάπια μυαλά να ασχολούνται με σάπια κόκαλα. Και δηλώνει:

Στη συνέντευξη αναφέρεται και η είδηση που πρώτο έφερε στη δημοσιότητα το φόρουμ HOMA EDUCANDUS σχετικά με τη μετάφραση της Γκέμμας στα γερμανικά.

Αξίζει επίσης να αναφερθούμε σε δύο λεζάντες φωτογραφιών αυτής της συνέντευξης. Είναι αυτές που φαίνονται στην ακόλουθη φωτογραφία:

Είναι αυτές οι φωτογραφίες και αυτές οι λεζάντες, ειδικά η δεύτερη, που ενημερώνουν ακόμη και τον πλέον αδαή για το θέμα "Λιαντίνης" πως έχει βρεθεί η σορός του. Και είναι αυτές που υπογραμμίζουν το "αίνιγμα Λιαντίνης" για όσους διαβάσουν προσεκτικά τη συνέντευξη και αιτιολογούν απόλυτα την εισαγωγή του άρθρου και το ερώτημα της δημοσιογράφου: "Ζει ο καθηγητής Λιαντίνης;" Και τη συνέχειά του: "Τι πραγματικά συνέβη στις παρυφές του Ταΰγετου την 1η Ιουνίου 1998; Ο γνωστός καθηγητής φιλοσοφίας αυτοκτόνησε ή σχεδίασε την τέλεια εξαφάνιση;"

Ομολογούμε πως μας εντυπωσίασε αυτός ο χειρισμός του θέματος και μάλιστα από ένα περιοδικό όπως το ΕΓΩ. Είχαμε συνηθίσει σε άλλες τακτικές ως τώρα ακόμη και από έντυπα που θεωρούνται πιο βαρύγδουπα... Και πιστεύουμε πως η δημοσιογράφος Κωνσταντίνα Κουμπουλα κατάφερε το πολύ δύσκολο να κρατηθεί στο μεταίχμιο που επιβάλλει η δημοσιογραφική δεοντολογία χωρίς να υποκύψει σε υποκειμενισμούς ανεπίτρεπτους.

Καίριας σημασίας βεβαίως είναι και η δήλωση της κ. Λιαντίνη:

Και δεν είναι υπεκφυγή. Εμείς τουλάχιστον μετά από πολυετή έρευνα γύρω από το θέμα εκτιμούμε πως είναι η πλέον σοφή απάντηση και τοποθέτηση. Λέμε να την ακολουθήσουμε κι εμείς αυτή τη στάση και να μην προσθέσουμε τίποτε άλλο πέραν της υπογράμμισης που κάναμε. Για να μην προδώσουμε την αγάπη μας στο Δάσκαλο και να μην καταστούμε γελοίοι στους ερευνητές του μέλλοντος.

Το τεύχος του ΕΓΩ κυκλοφόρησε στις 2 Σεπτεμβρίου 2010 και η συνέντευξη δημοσιεύεται στη σελίδα 44.