Έτοιμες για νέο χορό του Ζαλόγγου οι ... Σουλιώτισσες

Να συνεχιστούν οι εργασίες αναστύλωσης

απαιτούν οι φορείς της περιοχής

Το μνημείο στο Ζάλογγο και η συνέχιση των εργασιών αναστύλωσης βρέθηκαν στο επίκεντρο συζητήσεων που είχε τις τελευταίες δύο μέρες ο Δήμαρχος Πρέβεζας Χρήστος Μπαϊλης με εκπροσώπους του Ιδρύματος Ζογγολόπουλου, τον ανάδοχο του έργου και τον πρόεδρο του τοπικού διαμερίσματος Ράπτη Χρήστο.

Οι καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση του έργου αναστύλωσης -οι οποίες οφείλονται κυρίως στην ροή της χρηματοδότησης- καθιστούν απαγορευτική την προσέλευση επισκεπτών στο χώρο.

Το μνημείο, μήκους 18 μ. και ύψους 13 μ., εδράζεται σε λιθόχτιστη βάση πάνω στην οποία έχουν τοποθετηθεί οι έξι γιγαντόσωμες αφαιρετικές μορφές των Σουλιωτισσών, κατασκευασμένες από οπλισμένο σκυρόδεμα επενδυμένο με περίπου 4.300 ασβεστολιθικούς όγκους, διαστάσεων 50Χ30 εκ., υπόλευκου χρώματος.

Στο διάστημα των πενήντα περίπου χρόνων που πέρασαν από τα αποκαλυπτήριά του (1961), το μνημείο έχει υποστεί σοβαρές φθορές και ζημιές, κυρίως εξαιτίας των κεραυνών, του παγετού, των όμβριων υδάτων και της οξείδωσης του χάλυβα στον φέροντα οργανισμό. Αρκετά τμήματα της λίθινης επένδυσης στον κορμό του αλλά και στις κεφαλές των μορφών έχουν αποκολληθεί, πολλοί λίθοι παρουσίασαν ρωγμές, ενώ οι βραχίονες των μορφών και άλλα μέρη του οπλισμού στο οπλισμένο σκυρόδεμα παρουσίασαν οξείδωση.

Να θυμίσουμε ότι οι παρεμβάσεις ξεκίνησαν το 2008 από τον πρώην Δήμο Ζαλόγγου με χρηματοδότηση από το πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ» ενώ το Ίδρυμα «Γεωργίου Ζογγολόπουλου» ανέλαβε ρόλο ειδικού συμβούλου προς τον Δήμο Ζαλόγγου, Υπήρξε ειδική μελέτη για την συντήρηση και αποκατάσταση του μνημείου, που σκοπό έχει να μην αλλοιωθεί η αυθεντικότητά του, με επεμβάσεις διακριτές και αναστρέψιμες, με τρόπους δομής και υλικά πρωτογενή και φυσικά σύγχρονη αντικεραυνική προστασία.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι μεγάλος είναι ο αριθμός των επισκεπτών (περισσότερα από 30 χιλιάδες άτομα) που κάθε χρόνο καταφθάνουν στο μνημείο για να αποτίσουν φόρο τιμής στις ηρωικές αυτές μορφές, που πέρασαν στην αιωνιότητα ως σύμβολα της αυτοθυσίας και του ελεύθερου πνεύματος. Η συζήτηση στο γραφείο του Δημάρχου Πρέβεζας πραγματοποιήθηκε μέσα σε καλό κλίμα και δόθηκαν διαβεβαιώσεις ότι θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την συνέχιση των εργασιών έτσι ώστε -ενόψει και της θερινής περιόδου- αυτό να γίνει και πάλι επισκέψιμο για το κοινό.

Ιστορικά στοιχεία

Η ιστορία του μνημείου αρχίζει στις 10 Ιουνίου 1950 όταν σε εκπαιδευτική συγκέντρωση των διδασκάλων του νομού Πρέβεζας, ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Καμαρίνας, Γεώργιος Σακκάς προτείνει την ανέγερση μνημείου στον ιερό βράχο όπου στις 23 Δεκεμβρίου 1803, εξήντα δύο Σουλιώτισσες έπεσαν μαζί με τα παιδιά τους στο κενό για να μην υποστούν την σκλαβιά.

Την 1η Σεπτεμβρίου 1950 ο Νομάρχης Πρέβεζας απευθυνόμενος προς τους δημάρχους και κοινοτάρχες κάνει έκκληση για έρανο για την ανέγερση του μνημείου του Ζαλόγγου και στις 6 Νοεμβρίου 1950 ο επιθεωρητής δημοτικών σχολείων Πρεβέζης αποφασίζει την διενέργεια εράνου μεταξύ όλων των σχολείων της περιφέρειας.

Στις 29 Οκτωβρίου 1950 πραγματοποιήθηκε η συμβολική θεμελίωση του μνημείου καθώς ο έρανος συνεχιζόταν σε πανελλήνια κλίμακα.Έχοντας συγκεντρωθεί κάποιο χρηματικό ποσό για την κατασκευή του, την 1η Μαΐου 1953 το Υπουργείο Παιδείας προκηρύσσει Πανελλήνιο διαγωνισμό μεταξύ γλυπτών και αρχιτεκτόνων και αποφασίζεται να βραβευθεί η μελέτη του Πάτροκλου Καραντινού και του Γιώργου Ζογγολόπουλου.Το 1957, οι εργασίες ανέγερσης του μνημείου διακόπηκαν αλλά στις 30 Απριλίου 1955 ο Γενικός Διοικητής Ηπείρου απηύθυνε έκκληση προς τους δημάρχους, κοινοτάρχες, και διευθυντές των σχολείων για νέο έρανο για την αποπεράτωση του μνημείου.

Τον Μάρτιο του 1957, εγκρίθηκε η συνέχιση των εργασιών για την αποπεράτωση του έργου και αποφασίστηκε να δοθεί βοήθεια από τον στρατό για να προχωρήσουν τα σχέδια εφαρμογής του έργου.

Την γενική επίβλεψη ανέλαβε ο Γεώργιος Ζογγολόπουλος και Πάτροκλος Καραντινός και η τεχνική εφαρμογή ανατέθηκε στον μαρμαροτεχνίτη Ελευθέριο Γυφτόπουλο ύστερα από πρόταση των επιβλεπόντων. Στην βάση του έργου, τοποθετήθηκε πλάκα η οποία αναγράφει:


Αυτό το δεύτερο στάδιο των εργασιών διήρκησε από το 1957-1961. Η αποπεράτωση του μνημείου και τα αποκαλυπτήριά του έγιναν στις 10 Ιουνίου 1961.

________________________

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ

http://epirusgate.blogspot.com/2011/02/blog-post_7454.html