Aegean Angel: Δεν κατάλαβαν τι τους βρήκε, λέει τώρα ο Κύπριος Υποπλοίαρχος

Πέρασαν πάνω από δυο μήνες από την τραγωδία του Aegean Angel. Στις 30 Δεκέμβρη του 2010. Κάπου στον Ατλαντικό. 800 τόσα μίλια από τις Βερμούδες. Τραγωδία που στοίχισε τη ζωή του καπετάνιου του σκάφους, του 47χρονου Δημήτρη Μποζώνη, και του πρώτου μηχανικού, του 33χρονου Θανάση Παπαγεωργίου.

Ως ιστολόγιο ασχοληθήκαμε με την τραγωδία αυτή από την πρώτη στιγμή. Μάλιστα δεχτήκαμε και πολλά σχόλια στις αναρτήσεις μας από ανθρώπους που γνώριζαν καλά τα δυο θύματα. Από συναδέλφους, φίλους ακόμη και συγγενείς. Μαθαίνοντας από τα σχόλια αυτά πολλά περισσότερα από όσα τα ΜΜΕ καταδέχτηκαν να γράψουν για τη ναυτική τραγωδία.

Τώρα, δυο και πλέον μήνες μετά, ασχολούμαστε και πάλι με αφορμή τα σχόλια που αφήνει σε ένα άλλο μας ιστολόγιο, το educandus, ένας άνθρωπος που δηλώνει γνωστός του τρίτου ανθρώπου που έζησε την τραγωδία, του 34χρονου Κύπριου υποπλοιάρχου Αντώνη Ιωάννου από την Πάφο.

http://educandus.blogspot.com/2011/01/aegean-angel_02.html

Από ένα τέτοιο σχόλιο πληροφορηθήκαμε και για τη συνέντευξη του καπετάν Αντώνη στα Νέα, ένα μήνα πριν:

Παράθεση :

http://www.tanea.gr/default.asp?artid=4618063&ct=1&pid=2

«Χάθηκαν από το κύμα - φονιά»

Μιλάει στα «ΝΕΑ» ο κύπριος υποπλοίαρχος

για τον χαμό των δύο ελλήνων ναυτικών


ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΠΕΤΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΗΣ, pstefanis@dolnet.gr

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011


«Εχω συνηθίσει να ταξιδεύω με διψήφιο αριθμό μποφόρ. Αλλά τέτοιο κακό, να σκοτωθούν μπροστά στα μάτια μου δυο συνάδελφοί μουαπό ένα τέτοιο ύπουλο κύμα, δεν έχω ξαναζήσει! Χτυπηθήκαμε και οι τρεις μαζί, μόλις λίγα μέτρα ο ένας απ’ τον άλλον. Ούτε που καταλάβαμε ότι η θάλασσα έρχεται κατά πάνω μας».

Τα σημάδια της τραγωδίας που έζησε είναι ακόμα αποτυπωμένα και στο σώμα του. Ενάμιση μήνα μετά τον χαμό των δύο ελλήνων ναυτικών του ελληνόκτητου δεξαμενόπλοιου «Aegean Angel» στον Ατλαντικό, ο 34χρονος κύπριος υποπλοίαρχος Αντώνης Ιωάννου μετράει ακόμη σπασμένα πλευρά. Εμφανίζει και μετατόπιση δίσκου στη σπονδυλική στήλη, φέρει εκτεταμένατραύματα στο πρόσωπο. Αυτός ωστόσο γλίτωσε. Ο 47χρονος πλοίαρχος ∆ημήτρης Μποζώνης και ο 33χρονος Α’ μηχανικός Θανάσης Παπαγεωργίου δεν είχαν την ίδια τύχη. Ενα και μόνο,αλλά πρωτοφανές σε μανία, «χαστούκι» της θάλασσας πάνω στο πρωραίο κατάστρωμα έφερε το διπλό κακό. «∆εν ήταν κύμα - θηρίο, σαν κι αυτά που βλέπει κανείς στις ταινίες. ∆εν μιλάμε και για τσουνάμι, που έρχεται και σε χτυπά κατάφατσα. Είχε φυσιολογικό για την περιοχή ύψος, αλλά τεράστια υπόγεια δύναμη κι εκτόξευση προς τα πάνω!», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Ιωάννου, που μετρά έντεκα χρόνια ταξιδιών σε όλες τις θάλασσες του κόσμου.

Σε στάδιο αποθεραπείας, βρίσκεται σήμερα στην Πάφο. Ανακαλεί εύκολα στη μνήμη του όσα διαδραματίστηκαν το πρωινό της 30ής ∆εκεμβρίου, 790 ναυτικά μίλια βορειοανατολικά των Βερμούδων:

«Ο καπετάνιος, εγώ κι ο Α’ μηχανικός ήμασταν στο κατάστρωμα για μια επιθεώρηση ρουτίνας στο αξιόπλοο του πλοίου μας. Μετά και τα προηγούμενα δώδεκα μποφόρ, ο καιρός είχε πέσει σε εφταράκι όταν βγήκαμε έξω, τότε που τίποτεδεν προμήνυε τι θα επακολουθούσε. Κι όμως, στα επόμενα λεπτά δεν προλάβαμε ούτε να δούμε, ούτε και να ακούσουμε τη θάλασσα. Για την ακρίβεια, δεν είχαμε την αίσθηση τού τι μας βρήκε, αιφνιδιαστήκαμε. Εγώ σώθηκα, γιατί έτυχε, μόλις με παρέσυρε το κύμα, να σφηνώσει το χέρι μου κάτω από τη σιδηροκατασκευή της άγκυρας. Αυτή με συγκράτησε!», περιγράφει.

Ηταν ο πρώτος από το πλήρωμα που λίγο μετά κατάλαβε τιακριβώς είχε συμβεί. «Αφού κατάφερα με δυσκολία να απεγκλωβιστώ, σηκώθηκα όρθιος κι άρχισα να φωνάζω. Αναζητούσα τους άλλους δυο συναδέλφους μου, αλλά δεν τους έβλεπα πουθενά. Ωσπου γύρισα προς τα πίσω και τους βρήκα πεσμένους στο κατάστρωμα. Για τον καπετάνιο μας, ωστόσο, ήταν ήδη αργά. Ο νιόπαντρος Α’ μηχανικός έσβησε στα χέρια μου. Η προθυμία του τού κόστισε τη ζωή: “έρχομαι κι εγώ μαζί σας καπετάνιε, να βοηθήσω!” είχε πει λίγο πριν βγούμε και οι τρεις μας έξω. Πέντε λεπτά νωρίτερα ή αργότερα αν είχαμε πάει για έλεγχο δεν θα είχε συμβεί το παραμικρό. Λες και είχαμε ραντεβού με τη συμφορά...», μονολογεί.

Εκτοτε δοξάζει τον Θεό που ζει. «Μακάρι, σκέφτομαι, να τα είχαν καταφέρει και οι άλλοι δυο συνάδελφοί μου, χάσαμε αξιόλογους σε ανθρωπιά και γνώσεις ναυτικούς. Οπως και να ’χει, το πολύ σε δώδεκα μήνες τα σωματικά αυτά τραύματά μου θα επουλωθούν. Από δω και πέρα σκέφτομαι μόνο το πρώτο παιδί που θα φέρει αρχές Απριλίου στον κόσμο η γυναίκα μου.

Γονάτισε κι αυτή και η οικογένειά μου με όσα πέρασα. ∆εν ήταν και λίγα όσα άκουγαν, μέχρι να τους πάρω τηλέφωνο να τους καθησυχάσω», αφηγείται.

Εγώ σώθηκα γιατί, μόλις με παρέσυρε το κύμα, σφήνωσε το χέρι μου στην άγκυρα...

ΕΙΧΕ ΜΙΛΗΣΕΙ ΠΡΙΝ 9 ΜΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ - ΦΟΝΙΑΔΕΣ

Τραγική ειρωνεία, αν μη τι άλλο, είναι πλέον οι δηλώσεις του άτυχου πλοιάρχου Δημήτρη Μποζώνη. Μόλις τον περασμένο Μάρτιο είχε μιλήσει σε ρεπορτάζ στο «Βήμα» με αφορμή την περίπτωση του κρουαζιερόπλοιου «Louis Μajesty», που επίσης χτυπήθηκε από κύματα ανοιχτά της Μασσαλίας, με τραγικό απολογισμό δύο νεκρούς και έξι τραυματίες. «Τα κύματα - φονιάδες δεν είναι πια ένα τόσο σπάνιο φαινόμενο όσο κατά το παρελθόν. Συνήθως τα συναντά κανείς σε γεωγραφικά σημεία όπου ενώνονται ωκεανοί, όπως είναι η θαλάσσια περιοχή ανοιχτά του Κέιπ Τάουν, όπου συναντώνται τρεις θάλασσες. Πραγματικά, κανείς δε γνωρίζει με ακρίβεια τι είναι αυτό που τα δημιουργεί. Είναι ένα φυσικό φαινόμενο που προκαλεί η ίδια η φύση. Γνωρίζουμε ότι είναι ικανά να προκαλέσουν ακόμη και ναυάγια...», έλεγε ο άτυχος καπετάνιος, ο οποίος έχασε τη ζωή του από τέτοια κύματα.

ΕΜΠΕΙΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΝΑΥΤΙΚΟΙ

«Και οι δύο ναυτικοί μας ήταν ικανότατοι, έμπειρος είναι και ο υποπλοίαρχος…», λέει στα «ΝΕΑ» από την πλευρά της πλοιοκτήτριας εταιρείας Arcadia Shipmanagement Co Ltd ο διευθυντής ασφαλείας της Δημήτρης Ματθαίου. «Από μέρους μας, δεν μένει παρά να παράσχουμε κάθε δυνατή συνδρομή και στις τρεις αυτές οικογένειες – από την πρώτη στιγμή, άλλωστε, στείλαμε στις Βερμούδες και τον πατέρα του κ. Ιωάννου».

Αυτά λέγει ο Κύπριος υποπλοίαρχος, Αντώνης Ιωάννου. Εκείνος όμως που μας αφήνει σχόλια στο educandus και που δηλώνει ότι είναι και ο ίδιος υποπλοίαρχος εν ενεργεία και γνωρίζει και τον κ. Ιωάννου, προσπαθεί να μας πείσει ότι ήταν γραφτό να συμβεί η τραγωδία.

Η αντίληψη περί του πεπρωμένου φυγείν αδύνατον είναι παμπάλαιη και δε μας προκαλεί έκπληξη που ακόμη κάποιοι την ασπάζονται. Οι δικές μας όμως αντιλήψεις δεν ακολουθούν την οδό της μοιρολατρίας. Αλλά εκείνο το δρόμο που προσπαθεί να βγάλει διδάγματα από τα τραγικά και απρόβλεπτα ώστε στο μέλλον να περιοριστούν οι πιθανότητες να ξανασυμβούν.

Για μια λοιπόν ακόμη φορά θα καλέσουμε τους αρμοδίους και ιδιαίτερα τον ΙΜΟ να μελετήσουν την τραγωδία του Aegean Angel και να πάρουν μέτρα. Γιατί εκτός από τους δύο θανάτους και το σοβαρό τραυματισμό του υποπλοιάρχου, για αρκετές μέρες μπήκε σε κίνδυνο και η ζωή του υπόλοιπου πληρώματος και η ασφάλεια του σκάφους. Καθώς αίφνης βρέθηκε ένα τόσο τεράστιο καράβι και δη δεξαμενόπλοιο χωρίς καπετάνιο και πρώτο μηχανικό και με τον υποπλοίαρχο βαριά τραυματισμένο. Κι αυτό δεν είναι γραφτό. Είναι ανθρώπινη αμέλεια. Και ανθρώπινο λάθος.

Φυσικά δεν είναι δουλειά δική μας να επιδικάσουμε το λάθος σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Εξάλλου δεν ήμασταν εκεί να ξέρουμε τι ακριβώς συνέβη. Και χωρίς να θέλουμε να θέσουμε εν αμφιβόλω τις δηλώσεις του υποπλοιάρχου, θα πούμε όμως ότι όλοι μας έχουμε πικρή εμπειρία από ανάλογες δηλώσεις στο παρελθόν. Ακόμη και οι στεριανοί θα θυμούνται την παλιά ελληνική ταινία με πρωταγωνιστή τον αείμνηστο Κούρκουλο...

Θα σημειώσουμε μάλιστα ότι τις δηλώσεις του καπετάν Δημήτρη Μποζώνη πριν από μήνες στο Βήμα για τα κύματα φονιάδες ήμασταν εμείς ως ιστολόγιο που ανακαλύψαμε όταν συνέβη η τραγωδία και τις φέραμε στο φως.

http://kapetanisses.blogspot.com/2011/01/aegean-angel_03.html

Στις 3 Γενάρη 2011 και όχι στις 14 Φεβρουαρίου που γράφτηκε στα Νέα και χωρίς οι άλλες εφημερίδες να κάνουν την παραμικρή νύξη για την τραγική σύμπτωση. Γι' αυτό και από την πρώτη στιγμή διατυπώσαμε απορίες πώς ένας τέτοιος πλοίαρχος που ήξερα καλά από κύματα φονιάδες έπεσε και ο ίδιος θύμα τους... Αδύνατον να πιστέψουμε πως μέσα σε λίγους μήνες είχε ξεχάσει τι έλεγε και πήρε τον πρώτο και τον υποπλοίαρχο και έφτασαν στην πλώρη έτσι απλά για έναν έλεγχο ρουτίνας που λέει τώρα ο γραμματικός. Και που παραδέχεται ότι είχαν αντιμετωπίσει καιρό 12 μπωφόρ λίγες ώρες πριν. Μετά όμως έπεσε ο καιρός σε "εφταράκι" - δικό του το υποκοριστικό - και άρα δεν περίμεναν αυτό που συνέβη.

Περίεργα ακούγονται και όσα λέει για τον πρώτο μηχανικό. Πώς βρέθηκε κι αυτός στον τόπο της τραγωδίας. Ότι οικειοθελώς θέλησε να συνοδεύσει τους άλλους δύο και όχι γιατί έλαβε σχετική εντολή. Ειδικά εκείνο το "να βοηθήσω" σε συνδυασμό με την "επιθεώρηση ρουτίνας" δεν κολλάει. Τι βοήθεια θα προσέφερε σε μια υπόθεση ρουτίνας;

Και το υπογραμμίζουμε αυτό γιατί έχουμε ενοχληθεί από την εμμονή του ανώνυμου σχολιαστή να μας πείσει ότι μόνο ο υποπλοίαρχος ξέρει τι έγινε στο Angel και ουδείς άλλος. Και ούτε λίγο ούτε πολύ πως δεν έχουμε καν δικαίωμα να εκφράσουμε άλλη γνώμη!!!!!!!! Και πάλι σε συνδυασμό με όσα δήλωσε ο ίδιος ο υποπλοίαρχος στα Νέα. Πως δεν κατάλαβε τι έγινε και πώς τους βρήκε το κακό.

Αλλά και με μια ακόμη πληροφορία που είχε δημοσιευτεί πριν δυο μήνες. Ότι παρόντες στην τραγωδία ήταν και ο λοστρόμος και ο ανλιωρός του σκάφους.

http://kapetanisses.blogspot.com/2011/01/aegean-angel_07.html

Οι οποίοι δεν τραυματίστηκαν. Και σαφώς κατάλαβαν καλύτερα από τον τραυματία τι συνέβη. Όσο εκείνος ήταν σφηνωμένος στην άγκυρα, εκείνοι (αν ευσταθεί το δημοσίευμα) έβλεπαν τα περιστατικά. Και είχαμε τονίσει όταν το αναφέραμε αυτό πως εκατό στα εκατό είδαν τι έγινε και ο αξιωματικός φυλακής και ο ναύτης οπτήρας. Ιδιαίτερα ο αξιωματικός φυλακής είναι ο πλέον αρμόδιος να μιλήσει και να εξηγήσει τι έγινε. Κι όχι εκείνος που τον βούτηξε η θάλασσα και είδε το χάρο με τα μάτια του. Εκτός και δεν καταλαβαίνουμε τι σημαίνει τους χτύπησε κύμα.... Μπορούσε μωρέ να δει τι γίνεται από την ώρα που όρμησε η θάλασσα; Εδώ παρά τρίχα γλίτωσε. Εκείνη την ώρα τι έγινε με τους άλλους δύο θα κοίταγε ή να σωθεί;

Και να με συγχωρέσει που το λέω αλλά σίγουρα δεν το λέω έξω από το χορό. Έπαθα κάποτε σοβαρό τροχαίο. Οδηγούσα ένα μικρό αυτοκινητάκι και έχασα τον έλεγχο. Το όχημα ντελαπάρησε κι εγώ κατά τύχη δε σκοτώθηκα. Οργίστηκα όμως πολύ όταν αργότερα μου είπαν ότι εγώ δεν κατάλαβα τι έγινε και το κατάλαβαν καλύτερα οι φίλοι που βρίσκονταν σε προπορευόμενο όχημα γιατί έβλεπαν τα συμβάντα από το καθρεφτάκι. Όχι, δε λέω πως ο υποπλοίαρχος δε βίωσε χειρότερα από τον καθένα την τραγωδία. Λέω όμως ότι δεν μπορεί να έχει καθαρή εικόνα για όλες τις λεπτομέρειες. Ακριβώς γιατί ήταν στο μάτι του κυκλώνα. Άλλο το βίωμα και που το σεβόμαστε απόλυτα και άλλο η γνώση του πώς έγιναν όλα αυτά.

Γι' αυτό και θα επαναλάβουμε ότι πρέπει να μελετήσουν οι αρμόδιοι σε βάθος τα περιστατικά. Και να βγουν ασφαλή συμπεράσματα που θα καταλήξουν σε μέτρα ώστε να μην ξαναζήσουμε τέτοια τραγωδία.

Να εξετάσουν πώς και γιατί ένας τόσο έμπειρος πλοίαρχος που γνώριζε καλά από κύματα φονιάδες και πως χτυπούν απρόβλεπτα δεν πήρε τα μέτρα του εκείνη τη "μοιραία" μέρα. Πώς δέχτηκε να πάρει μαζί του και το γραμματικό και τον πρώτο. Και να αφήσει έναν πολύ πιο άπειρο αξιωματικό πίσω στη γέφυρα. Είχαν προηγηθεί 12 μπωφόρ. Έστω και αν ο καιρός είχε πια πέσει σε 7άρι, δεν ήξερε πως η θάλασσα μετά από σφοδρή θαλασσοταραχή βγάζει σουέλ; Ή μήπως αγνοούσε ότι κοντά στην περιοχή που έπλεε το καράβι του, 790 μίλια από τις Βερμούδες, έχουν συμβεί αμέτρητα περίεργα ναυτικά ατυχήματα; Που κάνουν τους μοιρολάτρες και τους δεισιδαίμονες να ομιλούν για το περίφημο τρίγωνο των Βερμούδων;

Με όσα έχω διαβάσει για τον καπετάν Δημήτρη Μποζώνη λέω πως δεν μπορεί να μην ήξερε και δεν μπορεί να μην πήρε τα μέτρα του. Μήπως λοιπόν συνέβη κάτι άλλο; Που τον ανάγκασε να παραβλέψει όλα τα άλλα και να δράσει με αυτόν τον τρόπο;

Να φωτιστεί δηλαδή σε τι αποσκοπούσε η επιθεώρηση που τώρα ο υποπλοίαρχος την παρουσιάζει ως θέμα ρουτίνας. Ποιο στοιχείο αξιοπλοΐας αναζητούσαν και οι τρεις μαζί στην πλώρη; Και έκρινε και ο πρώτος ότι μπορεί να βοηθήσει; Να κλείσουν κανένα ξεχασμένο ανοικτό μαγαζί; Να δούνε μήπως παρασύρθηκε κάτι από τον εξοπλισμό του σκάφους; Αυτά τα βλέπει και ο λοστρόμος. Δε χρειάζεται κοτζάμ καπετάνιος και με συνοδεία των δύο ανώτερων αξιωματικών να πάει να τα διαπιστώσει...

Επίσης υπεύθυνος καταστρώματος είναι ο γραμματικός. Εκείνος όφειλε από τη στιγμή που ξημέρωσε και αφού όλη τη νύχτα το σκάφος είχε χτυπηθεί από τρικυμία να προβεί σε έλεγχο και να ενημερώσει τον καπετάνιο του για τυχόν αβαρίες. Το έκανε; Γράφτηκε κάτι σχετικό στο ημερολόγιο; Ενημερώθηκε η εταιρεία; Τι απάντησε;

Κι ακόμη. Με δεδομένο αυτό που γράφτηκε για το λοστρόμο και τον αντλιωρό. Πού ακριβώς βρίσκονταν; Γιατί δε συνόδευσαν τους αξιωματικούς; Οι ναύτες; Είχαν βγει για δουλειά εκείνη τη μέρα; Αν όχι γιατί; Μέρα καθημερινή ήταν. Όχι Κυριακή και αργία για να μην εργάζονται. Ο γραμματικός (δηλαδή ο υποπλοίαρχος) οφείλει να τα ξέρει όλα αυτά. Γιατί είναι ο άμεσος προϊστάμενος του προσωπικού καταστρώματος. Τι εντολές είχε δώσει στο πλήρωμά του εκείνη τη μέρα; Σε ποια πόστα τους είχε αναθέσει να εργαστούν;

Ας απαντηθούν όλα αυτά και μετά ας βγει το όποιο συμπέρασμα. Κι όχι βιαστικά βιαστικά να το κλείνουμε με τον ισχυρισμό πως ήταν γραφτό!!!!!!!! Αλλιώς να πιάσουμε το γερο - Βάρναλη και να ξανατραγουδήσουμε το "φταίει το κακό το ριζικό μας, φταίει ο Θεός που μας μισεί". Από το γνωστό του ποίημα: Οι Μοιραίοι. Με την περίφημη φωνή διαμαρτυρίας του ποιητή:

Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα

προσμένουν ίσως κάποιο θάμα!

________________________

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ

http://kapetanisses.blogspot.com/2011/03/aegean-angel.html