Μια ζωή θυμόμουν το ένα - δύο - τρία - τέσσερα του χαλβά. Του σιμιγδαλένιου... Ώσπου σήμερα που αποφάσισα να τον φτιάξω μου άλλαξαν το μέτρημα!
- Τρία η ζάχαρη;;;; ποτέ δεν ήταν τρία η ζάχαρη. Το σιμιγδάλι είναι τρία ποτήρια. Η ζάχαρη δύο!
Και μετά το σοκ του μετρήματος - σαν πρωτάκι ένιωσα που ξέχασε να ανεβαίνω ως το δέκα - τόλμησα να ψιθυρίσω για το βράσιμο νερού και ζάχαρης... Λάθος κι αυτό...
- Δε θα τα βράσεις. Θα τα ανακατέψεις!!!!
Ουφ, δεν πρόκειται εγώ ποτέ να γίνω μαγείρισσα. Ούτε χαλβά δε θυμάμαι να φτιάξω. Κι όμως θυμάμαι να τον φτιάχνω ακόμη και στα δεκατρία μου... Και σαράντα χρόνια μετά δεν έχω ιδέα. Ρε μπας και με βάρεσε το αλτσχάιμερ και δεν το πήρα είδηση;
Χμ... το πράγμα θέλει συζήτηση και η μαγειρική θέλει ίντερνετ. Γιατί αν το είχα ανοίξει το ρημάδι και δεν άρχιζα τη ζαχαροπλαστική αμέσως μετά το τηλεφώνημα θα έβλεπα ότι όλοι επιμένουν στο δικό μου ένα λάδι, δύο σιμιγδάλι, τρία ζάχαρη, τέσσερα νερό! Προς γνώση και συμμόρφωση και άλλη φορά δε ρωτάω κανέναν. Γκουγκλάρισμα, επιλογή όποιας συνταγής μου φαίνεται καλύτερη και μετά επί το έργον!
Αν και οφείλω να πω ότι μια χαρά βγήκε το γλυκάκι και το κυριότερο δε σε ξελιγώνει με τη γλύκα του αφού υπερτερεί το σιμιγδάλι και υστερεί σε ζάχαρη από την κλασική συνταγή. Ας αρχίσω λοιπόν την παρουσίαση και επιφυλάσσομαι την επόμενη φορά που θα φτιάξω χαλβά να βγάλω πιο σίγουρα συμπεράσματα...
Δουλειά πρώτη. Σπάμε μερικά καρύδια με τον καρυοθραύστη. Μην τα αγοράσετε έτοιμα... τα περισσότερα καθαρισμένα καρύδια έχουν μια άθλια μυρουδιά που είναι σε θέση να σας καταστρέψει και το καλύτερο γλυκό.
Αντίθετα, το φρέσκο καρυδάκι είναι μεγάλο ατού για οποιαδήποτε συνταγή. Προσοχή βεβαίως στο καθάρισμα. Μην αφήσετε μέσα στην καρυδόψιχα τα ξύλινα μέρη του καρπού και σπάσετε τα δόντια των άτυχων που θα δοκιμάσουν το γλυκό σας!
Έτοιμη λοιπόν η καρυδόψιχα και πάμε για τα υπόλοιπα υλικά.
Συμμαζεύουμε τα ποτηράκια - μεζούρες. Μ' αυτά θα μετρήσουμε τα υλικά μας όποια εκδοχή της συνταγής και αν χρησιμοποιήσουμε.
Επόμενο δύσκολο βήμα είναι να διαλέξουμε το κατάλληλο σιμιγδάλι. Βασικά και με το ψιλό μπορεί να γίνει αλλά το χοντρό θα κάνει το χαλβά μας πιο σπειρωτό. Κάποιοι επίσης προτείνουν ένα μέρος χοντρό και ένα λεπτό. Σαν τον κιμά ένα πράγμα, που κάποιοι αναμιγνύουν μοαχαρίσιο και χοιρινό. Τι προτίμησα εγώ; Φαίνεται στην ακόλουθη φωτογραφία:
Το χοντρό. Εξάλλου το ψιλό θα το χρειαστώ σύντομα για μια άλλη συνταγή που έχω κατά νου.
Βλέπετε εδώ και τι άλλο θα χρειαστούμε. Τα αναφέρω όλα λεπτομερώς:
1 ποτήρι λάδι (κάποιοι αντικαθιστούν ένα μέρος με καλαμποκέλαιο για να γίνει ο χαλβάς πιο ελαφρύς ενώ άλλοι χρησιμοποιούν βιτάμ)
2 ποτήρια ζάχαρη (κι εδώ τα είπαμε, πως οι περισσότεροι βάζουν τρία ποτήρια ζάχαρη και φυλάνε το δύο για το σιμιγδάλι... επίσης κάποιοι βάζουν δυόμισι ζάχαρη ενώ άλλοι αντικαθιστούν ένα μέρος της ζάχαρης με μέλι)
3 ποτήρια σιμιγδάλι (μη λέμε τα ίδια, το σιμιγδάλι κατά άλλους είναι 2 ποτήρια και το τρία ανήκει στη ζάχαρη)
4 ποτήρια... ουπς! ξεχάσαμε στη φωτογραφία μας το νερό!!! Μισόοοοο:
Και για να το παίξω κι εγώ σαν μερικούς μερικούς που δίνουν συνταγές και τους πιάνει ο τοπικισμός τους, έβλεπα τις προάλλες να γράφει η άλλη για ρίγανη και να την προσδιορίζει, κρητική ρίγανη!!! Και το άλλο το βλίτο τη ρώταγε από κάτω στα σχόλια αν θα πετύχει η συνταγή με ρίγανη από την Κόρινθο! Ρεεεεεεε, έλεος. Αν έτσι το πάμε τότε να επιμείνω κι εγώ πως για τη συνταγή θα βάλετε νερό Βίκος! Θα κάνει το χαλβά σας σαν βιλούδο!!!!!!
Λοιπόν. Να σοβαρευτούμε.
Τι άλλο θα χρειαστούμε: Καρυδόψιχα, ένα ξυλαράκι κανέλα, εφτά γαρυφαλλάκια, λίγη κανέλα σκόνη.
Κι ιδού όλα τα υλικά έτοιμα να τα χρησιμοποιήσουμε. Η κανέλα και τα γαρυφαλλάκια μπαίνουν στο μπολ με το νερό και σε λίγο εκεί θα βάλουμε και τη ζάχαρη...