ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ!

Την ευχή "ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ" την πρωτάκουσα στο αγαπημένο μου νησί, την Αστροπαλιά! Στα δικά μου μέρη, στην Ήπειρο, τέτοια ευχή δε λέγαμε. Λέγαμε το "Καλά Χριστούγεννα", "Καλή Πρωτοχρονιά", "Καλές Απόκριες" και άλλα άλλα παρεμφερή αλλά το "ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ" έχει άρωμα Αιγαίου και αρμύρα θαλασσινή. Για τούτο και με άγγιξε βαθιά από την πρώτη φορά που άκουσα να την λένε!

Και τη λένε αποκλειστικά τις παραμονές του Δεκαπενταύγουστου. Και με τον ίδιο τρόπο που οι άνθρωποι εύχονται "Καλό Πάσχα" όταν πλησιάζει το Πάσχα. Με τη δύναμη της συνήθειας ετών και την επίδραση των δοξασιών του λαού για απομάκρυνση κάθε κακού. Το "καλή" στην περίπτωση της ευχής "ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ" δεν αντανακλά στο πρόσωπο της Παναγίας στη μέρα που τιμάται η κοίμησή της και που αποτελεί κορυφαία γιορτή του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Και σίγουρα την κορυφαία Θεομητορική εορτή που συνοδεύεται λόγω και της εποχής από πλήθος πανηγυριών σε όλο τον ελλαδικό χώρο.




Κάθε γωνιά της χώρας έχει και τη δικιά του Παναγιά που γιορτάζει εκείνη τη μέρα. Τη μέρα που κατά τη χριστιανική παράδοση η μητέρα του Χριστού άφησε τα εγκόσμια και ανέβηκε στους ουρανούς. Πρώτα λέει εκοιμήθη, δηλαδή πέθανε σωματικά, μετά αναστήθηκε και έπειτα έγινε η μετάστασή της στους ουρανούς. Να γιατί το Δεκαπενταύγουστο αποκαλείται και Πάσχα του καλοκαιριού!

Μάλιστα στην Αστυπαλιά τρώνε τη μέρα αυτή το ίδιο φαγητό που τρώνε και τη μέρα της Λαμπρής, το περίφημο "λαμπριανό"! δηλαδή κατσικάκι ψητό με γέμιση από ρύζι και συκωτάκια. Τέτοια η ταύτιση των δύο εορτών στο μυαλό των απλών ανθρώπων.

Έτσι και θεώρησαν δεδομένο πως πρέπει να φτιάξουν και την ανάλογη ευχή. Για το καλό της ημέρας που τιμούν την Παναγιά. Κι από το καλώς να έρθει η μέρα της Παναγιάς, κατέληξαν στο ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ. Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Οι άλλοι ας πάνε να διαβάσουν τις θεωρίες εκείνου του ρασοφόρου που βάλθηκε να πολεμήσει την παράδοση και να μας μαλώσει όσους ευχόμαστε το ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ!


Ένα από τα αγαπημένα μου πρόσωπα στην Αστυπάλαια που μου έμαθαν το ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ! Η κ. Πόπη Αχλαδιώτη, σπιτονοικοκυρά μου για χρόνια!


Και η κ. Ειρήνη Καλούδη! Με τα χέρια γεμάτα όπως και την καρδιά της. Για χρόνια πήγαινα και στα δικά της τα δωμάτια στο Λιβάδι και κάθε παραμονή Δεκαπενταύγουστου καμπάνιζε χαρμόσυνα η φωνή της στα αυτιά μου με το ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ!!!