ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ. ΠΩΣ;

Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον!

Μπορείτε να βοηθήσετε την προσπάθειά μας με τους ακόλουθους τρόπους:

Α. ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΑΣ ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ (κλικ)

1. Διαδώστε αυτή την σελίδα και το πρόβλημα της ρύπανσης του Ασωπού σε όλους τους γνωστούς σας
2. Στείλτε μας υλικό (άρθρα, φωτογραφίες, links, videos) και γενικά οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει στην δημοσιότητα του προβλήματος
3. Γράψτε σχόλια στα άρθρα, στείλτε μας τις ιδέες σας, στείλτε κείμενα, προσφερθείτε σε δράσεις αν έχετε κάποια ειδικότητα που μπορεί να μας βοηθήσει (χημικοί, ιατροί, δημοσιογράφοι, γεωλόγοι, βιολόγοι - μερικά μόνο παραδείγματα)
4. Συμμετέχετε στις δράσεις μας (διαμαρτυρίες, συγκεντρώσεις, ενημερώσεις) που θα ανακοινώνονται σε αυτή την σελίδα
5. Βάλτε μας link στο blog ή στο site σας. Αν είστε blogger, γράψτε ένα άρθρο σχετικά με τον Ασωπό!
6 . Πείτε μας απλά τις ιδέες σας ή έστω έναν καλό λόγο για την προσπάθειά μας!

Ευχαριστούμε,

Η ομάδα του Ασωπός SOS http://asopossos.wordpress.com

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΤΟ 2ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ

Η περιβαλλοντική ομάδα του 2ου Γυμνασίου Ηλιούπολης αποφάσισε φέτος να ασχοληθεί με τον Ασωπό.

Αλλά τι ενασχόληση! Με επί τόπου επισκέψεις και ξεναγήσεις, με διοργάνωση ημερίδων με συμμετοχή Πανεπιστημιακών και ντόπιων αγωνιστών, με αποστολή Δελτίων Τύπου, με υποδειγματικές Δημόσιες Σχέσεις!

Τι να προσθέσουμε εμείς; Απλά ΕΥΓΕ!

Ακολουθούν οι εντυπώσεις του μαθητή Μαυρομαρά Μιχάλη από την επίσκεψη στην περιοχή:
.
Μαυρομαράς Μιχάλης
Τάξη Α3
2ου Γυμνασίου Ηλιούπολης

Η επίσκεψή μας στα Οινόφυτα ήταν τρομερή εμπειρία για μένα. Αυτά που είδαμε θα μείνουν βαθιά χαραγμένα στη μνήμη μου και με κάνουν να αναρωτιέμαι σε τι κόσμο θα ζήσουμε!

Είδαμε βιομηχανίες και εγκαταστάσεις που έριχναν τα απόβλητά τους σε όλη την περιοχή. Ήταν απογοητευτικό. Εκεί που έβλεπες δέντρα, νερά, λουλούδια και νόμιζες ότι ήταν η φύση τόσο όμορφη, όλα ήταν ψεύτικα, δηλητηριασμένα, άρρωστα…

Νερά - βαλτότοποι, χωράφια - σκουπιδότοποι, ουρανός χωρίς ήλιο, λουλούδια ξερά χωρίς ζωή. Τελικά ζωή χωρίς ελπίδα!

Σ’ αυτόν τον αφιλόξενο τόπο ζουν άνθρωποι, παιδιά που πάνε σχολείο, που δεν έχουν να πιούν το πιο πολύτιμο αγαθό, καθαρό νερό, χωράφια και καλλιέργειες που ποτίζονται με φάρμακα, δηλητήρια, άρρωστο νερό. Και ζουν εκεί και δεν εγκαταλείπουν και ελπίζουν…

Κάτι πρέπει να κάνουμε. Ανησυχώ. Ανησυχώ και φοβάμαι.

Κάτι πρέπει να κάνουμε.

Να ξυπνήσουν όλοι. Να το μάθουν όλοι. Να βοηθήσουμε όλοι.

Φωνάξτε, διαμαρτυρηθείτε, ξεσηκωθείτε.

Για να ξαναπαίξουν τα παιδιά σε καθαρές γειτονιές, για να ξαναπιούν καθαρό νερό, να κάνουν μπάνιο, να ποτίσουν τα χωράφια τους, να καθαρίσει ο τόπος, να φύγει η ομίχλη και η συννεφιά από τον καπνό των εργοστασίων.

Να ξαναβγεί ο ήλιος, να έρθει ξανά το χαμόγελο σ’ αυτά τα πρόσωπα που είδα και με πλήγωσαν!

Ελπίζω……..