30 Μάη: Μέρα Γλέζου και Σάντα

Ένα μήνα συμπλήρωναν οι Γερμανοί στην Αθήνα, εκείνη την προτελευταία μέρα του Μάη του '41. Τη μέρα που κέρδισαν δική τους ο Μανόλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας.

Είδαμε και ακούσαμε πολλά τελευταία. Για οργή Λιαντίνη και για πλακέτες του αίσχους. Χρωστάμε εμείς οι μαθητές του τη διόρθωση στη παραχάραξη της φιλοσοφίας και του έργου του από την ομάδα των αργόσχολων του διαδικτύου. Μέρες της σιωπής και της περισυλλογής. Μα για το Γλέζο και το Σάντα θα κάνουμε εξαίρεση.

Τουλάχιστον ως τιμή στη μνήμη του γεγονότος. Στο κατέβασμα της σβάστικας από την Ακρόπολη.


Αυτό καταπαλέψαν ο Σάντας και ο Γλέζος. Να το δούμε και να το νιώσουμε.

Ο Γλέζος και ο Σάντας που όταν τιμήθηκαν δεκαετίες αργότερα από την Ακαδημία Αθηνών, δήλωσαν:

Παράθεση :

Τα βραβεία, τα μετάλλια και τους επαίνους της Ακαδημίας Αθηνών επέδωσε στους βραβευθέντες ο πρόεδρος της Ακαδημίας Κώστας Στεφανής, στη διάρκεια πανηγυρικής συνεδρίας, την Πέμπτη, στην οποία παραβρέθηκε, μεταξύ άλλων, ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, ο Αναστάσιος Πεπονής, ο Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης, ο Τηλέμαχος Χυτήρης και πολύς κόσμος που χειροκρότησε όλους τους βραβευθέντες.

Το παρατεταμένο όμως χειροκρότημα εισέπραξαν οι Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας, όπως και η χήρα του σμηναγού Κωνσταντίνου Ηλιάκη, τη στιγμή που παρέλαβαν τα μετάλλια.

«Η τιμή ανήκει εξ ολοκλήρου στην Εθνική Αντίσταση, ανήκει σε όλους όσους θυσίασαν τη ζωή τους για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι», δήλωσε ο Μανώλης Γλέζος και συμπλήρωσε: «Ανήκει και σε όλους όσους ακόμα επιζούν αλλά δυστυχώς η πολιτεία τους αγνόησε και τους αγνοεί».

Ο Απόστολος Σάντας, ερωτώμενος για την τιμή που τους επεφύλαξε η Ακαδημία Αθηνών, δήλωσε: «Δεν είμαι από τους ανθρώπους που επιδιώκουν την προβολή. Πήρα μεγάλη απογοήτευση από τις διώξεις μετά τον πόλεμο. Εφόσον η Ακαδημία θέλει να μας βραβεύσει, δέχομαι τη βράβευση ευχαρίστως και φυσικά είμαι περήφανος για το κατέβασμα της πολεμικής σημαίας των Γερμανών αλλά και για τη συνέχεια, για τη συμμετοχή μου στην αντίσταση».

Ο Σάντας και ο Γλέζος... που παραβρέθηκαν προχτές σε κάποια εκδήλωση και δυστυχώς αργήσαμε να το μάθουμε:


Και μόνο για τη σεμνότητα και το ήθος τους το μετρημένο, αξίζει κανείς να τους θυμάται και να τους τιμά.

Βεβαιότατα και αξίζει να τους θυμάται κανείς. Γιατί η δική τους πράξη σηματοδότησε το έπος της εθνικής μας αντίστασης. Μια από τις ψηλότερες ώρες του έθνους.

Και ο Λιαντίνης δεν εξέφρασε αντίρρηση καμία για το ηρωικό τους κατόρθωμα. Η ένσταση ήταν μόνο για την τοποθέτηση πλακέτας στην Ακρόπολη.

Δεν μπορεί όμως κανείς να μην υπογραμμίσει ότι η Ακρόπολη και πάλι τιμάται. Γιατί από κει ξεκίνησαν οι έλληνες το 1941 τη διεκδίκηση της λευτεριάς τους. Και έχει κι αυτό το δικό του νόημα που δείχνει τι είναι η Ακρόπολη και στην εποχή μας για τον ελληνικό λαό. Ένα μνημείο ζωντανό και όχι νεκρά μάρμαρα.