ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Την καλημέρα μου στα μικρά μου σκαφάκια. Όπου κι αν ταξιδεύει το καθένα...

Από αίθουσα εξετάσεων (θυμήσου: η θάλασσα δεν είναι μόνο φουρτούνες...) μέχρι Ευβοϊκό και μέχρι Ρυμουλκά και μέχρι εκεί απέναντι... (μη βάλεις σήμερα δυνατά τη μουσική... θα ταξιδέψω κι εγώ... )

Μουσική δεν ξέρω αν έβαλε... Έλειπα. Έβαλε όμως τα δυνατά της για το πιο γλυκό καλωσόρισμα:


Φανουρόπιτα παρακαλώ. Χαλ, Μέλι... να ζητήσετε τη συνταγή. Κομμάτι μη ζητήσετε... Τουλάχιστον όχι από αυτά της φωτογραφίας. Ίσα που πρόλαβαν να βγουν φωτογραφία. Και δεν ήταν μόνο η γεύση, αλλά και η αίσθηση. Να σε νοιάζονται δυο χεράκια αγαπημένα. Όλια μου, χίλια ευχαριστώ.

Πω πω παναγιά( 'Ολια) μου...

τι άλλο να ζητήσει κάποιος...και όχι τίποτα άλλο. αυτά τα εκτιμάς πιο πολύ όταν δεν έχεις φαγητό να φας...

θα περιμένω στη πύλη απο αύριο μήπως και φανεί η φανουρόπιτα...

Ζορμπά δυστυχώς η τεχνολογία έχει μείνει πίσω... αλλιώς ευχαρίστως θα θυσίαζα το τελευταίο κομμάτι...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν ξέρω τι έχει βάλει μέσα, αλλά καλύτερα να μη βρεθεί το ζητούμενο... και να φτιάξει σύντομα και άλλη...

να φτιαχθεί επιγόντως και άλλη γιατί ο ναύτης θα πάει απο υποσιτισμό...

73 κιλά μπήκε μέσα και μετά απο ένα μήνα και κάτι έπεσε στα 67...

Απαπαπαπα...... Κινδυνεύει η πατρίδα λοιπόν. Πρέπει άμεσα να ληφθούν μέτρα.

Να ρωτήσω όμως... μήπως η θεία στέρηση είναι τελικά η αιτία για τα καινούρια διαμάντια που μας έχεις χαρίσει;;; Όχι να σε ταΐσουμε και να σταματήσεις να γράφεις...

ένα γνωρίζω...

άμα ταιστώ με "ψυχική τροφή" τότε θα δεκαπλασιαστεί η παραγωγή της γραφής...

αλλά και ένα ταψί ολιό-κληρο δεν με χαλάει καθόλου...

Ολιό - κληρο;;;

Πολλά καλόοοο!!!

Εγώ πάντως θα επεκτείνω το "μαρτύριο" της ζήλειας. Τώρα είμαστε στη φάση της μουσικής... "Μια νύχτα στην Αστροπαλιά... δυο μάτια μελαγχολικά..." μου το είχε τάξει από προχτές. Υπαίθρια ντίσκο είναι η γειτονιά μας τα καλοκαίρια... Ευτυχώς η Χαλ με τα διαβάσματά της είναι αρκετά μακριά από δω αλλιώς θα είχαμε δράματα... Αν και κάτι θυμάμαι που έγραφε προχτές ότι μόνο με μουσική διαβάζει...

Και για να μη σκέφτεσαι άλλο πια τη φανουρόπιτα... στέλνω και την επόμενη φωτογραφία:




Ό,τι απέμεινε... Δυστυχώς το αλουμινόχαρτο δεν τρώγεται!!!

θα φάω και το αλουμινόχαρτο εν ανάγκη...

πληρώνω όσο-όσο, καταζητείται κομμάτι...

με έφαγε το καρνάγιο...

Δε σε πιστευω ομως!!!!!!! Το πες και το κανες! Μονο που πρεπει να διευκρινισω κατι.. Η συγκεκριμενη Φανουροπιτα δεν ειναι φτιαγμενη απ' τα δικα μου χερια.. Παρολο που ξερω και γω να φτιαχνω και ηταν και για εμενα.. Υποσχομαι ομως η επομενη.. να φτιαχτει με δικο μου κοπο.. και φυσικα με ολη μου την αγαπη! Οχι μοναχα ενα ταψι ολιο-κληρο,αλλα τοσα... ωστε καποιοι.. να χορτασουν και ψυχικα! ΕΓΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!![/img]

Αφού ήταν για σένα:


Χιλιάδες ευχές από όλους μας να έρθει το ποθούμενο!!!

Και τότε θα φτιάξουμε εμείς ταψιά με γλυκά! Γιατί μία σε έχουμε!!!

Άκου λέει που δε θα το έκανα!!! Μα τι νόμιζες; Έτσι το είπα μόνο;;;

Αναμένω...

Άγιε Φανούριε κάνε το θαύμα σου...

θα χασω κάτι για να φτιάξεις φανουρόπιτα...

Σικέ αναζητήσεις αναλαμβάνει ο άγιος; Πριν χάσεις κάτι, φρόντισε να λύσεις το ερώτημα... Μην το χάσεις για πάντα.

Και άλλο ένα ερώτημα. Κρίσεως. Είχε και κανέλα η περί ης ο λόγος πιτούλα;;;;

Εμείς καλά γελάγαμε και τρώγαμε γλυκά... Αλλά το κορίτσι της θάλασσας είδε το χάρο με τα μάτια της... Ακόμη δεν μπορώ να συνέλθω από την τρομάρα που πήρα. Ευτυχώς όλα καλά τώρα... Αλλά, πρόσεχε, καρδιά μου. Να έχεις μάτια και στην πλάτη!!!

Και τη δική μου αγάπη στο κορίτσι μας.

Το ερώτημά μου όμως παραμένει.... Είχε κανέλα η φανουρόπιτα????????

Και θα παραμείνει... Κουραστήκαμε πια με την κανελίαση....

Αφιερωμένο εξαιρετικά στη Διωνίτσα μας:

Βλέπεις τι μου κάνεις; Ένα μήνα είχα να βάλω τσουκάλι στο σπίτι...

Ελπίζω αναγνωρίζεις εκείνο το καφετί πραγματάκι, ε;;; Αν όχι, να σε βοηθήσω λιγάκι....



Κανελίτσα, Διώνη μου. Κανελίτσα....

Λοιπόν, μην ξαναρωτήσεις. Σε όλα βάζουμε κανέλα. Από καφέ μέχρι μακαρονάδα, κι από μπίρα μέχρι ρακόμελο.

φχαριστώωωωωωωω

κανονικά πρέπει να με φχαριστήσεις κι εσύ!!!

άκου ένα μήνα χωρίς τσουκάλι στη φωτιά!!!

ΣΥΓΝΩΜΗ.... την συνταγή για αυτή την Φανουρόπιτα θα μας την δώσεις????

Ποιος να δώσει τη συνταγή; Δεν είναι πια εδώ...

Η Μανόλια την είχε κάνει...

ααααα..... κανένας άλλος με συνταγή για φανουρόποιτα δεν υπάρχει???

χμ... όχι από όσο γνωρίζω...

Λες να την καλέσουμε για τη Δευτέρα να φέρει και τη συνταγή; Ή και καμία φανουρόπιτα ακόμη καλύτερα;

Λες εσύ τώρα...

Εγώ δε λέω τίποτε. Ειδικά για το θέμα αυτό.

Απλώς ανήκω στην κατηγορία εκείνων που θυμώνουν πολύ μεν... και φωνάζουν ακόμη περισσότερο...

αλλά μετά πάροδο ικανού χρόνου τα ξεχνάω όλα τα στραβά των ανθρώπων. Μήπως κι εγώ δεν έχω τα δικά μου στραβά;

Δε μου αρέσει γενικά να κρατώ κακίες. Θεωρώ πως πιάνουν χώρο στην "ψυχή" μας και τη βαραίνουν. Σαν έρμα σε καράβι ή και φορτίο παλιό και άχρηστο. Οπότε τα φουντάρω μισοπέλαγα και αρμενίζω νέα ταξίδια.

Αυτά λέγω.